Journal articles on the topic 'Adam Lux'
To see the other types of publications on this topic, follow the link: Adam Lux.
Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles
Consult the top 50 journal articles for your research on the topic 'Adam Lux.'
Next to every source in the list of references, there is an 'Add to bibliography' button. Press on it, and we will generate automatically the bibliographic reference to the chosen work in the citation style you need: APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver, etc.
You can also download the full text of the academic publication as pdf and read online its abstract whenever available in the metadata.
Browse journal articles on a wide variety of disciplines and organise your bibliography correctly.
1
Hammond, Anne. "Ansel Adams andFiat Lux." History of Photography 16, no. 4 (December 1992): 388–91. http://dx.doi.org/10.1080/03087298.1992.10442574.
Full text
2
Stover, Louise. "Ansel Adams, Nancy Newhall andFiat Lux." History of Photography 18, no. 3 (September 1994): 272–78. http://dx.doi.org/10.1080/03087298.1994.10442362.
Full text
3
Ziembiński, Zygmunt. "Lex and Ius in the Period of Transformation." Przegląd Prawniczy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza 10 (September 1, 2019): 111–29. http://dx.doi.org/10.14746/ppuam.2019.10.04.
Full textAbstract:
The paper is an English translation of “Lex” a “ius” w okresie przemian by Zygmunt Ziembiński published originally in Polish in “Państwo i prawo” in 1991. The text is published as a part of a jubilee edition of the “Adam Mickiewicz University Law Review. 100th Anniversary of the Faculty of Law and Administration” devoted to the achieve-ments of the late Professors of the Faculty of Law and Administration of the Adam Mickiewicz University, Poznań.
4
Wijaczka, Jacek. "Lud – zapomniany komponent polskiej historii." Klio - Czasopismo Poświęcone Dziejom Polski i Powszechnym 58, no. 2 (September 28, 2021): 167–83. http://dx.doi.org/10.12775/klio.2021.018.
Full textAbstract:
Niniejszy tekst jest artykułem recenzyjnym dotyczącym książki Adama Leszczyńskiego poświęconej historii wyzysku chłopów, mieszczan i robotników w dziejach Polski. Moje uwagi odnoszą się głównie do epoki wczesnonowożytnej i pominiętej przez autora książki roli Kościoła rzymskokatolickiego w tej historii.
5
Taborek, Janusz. "Wörterbuchbenutzung von polnischen Germanistikstudierenden." Lexicographica 34, no. 2018 (January 28, 2019): 207–22. http://dx.doi.org/10.1515/lex-2018-0010.
Full textAbstract:
AbstractIn this paper we present the results of a survey conducted among students of German Philology at Adam Mickiewicz University in Poznań in the years 2015–2017. The target group was composed of first-semester students from whom we collected data about their lexicographical competence at the start of the program. The results contain some interesting findings, e.g. students prefer online dictionaries, but the number of students using print dictionaries is comparable and we have also observed the rising number of students who use smartphone applications. The aim of the survey is to provide information for university instructors who teach German as a foreign language (DaF) and lexicography.
6
Taborek, Janusz. "Wörterbuchbenutzung von polnischen Germanistikstudierenden." Lexicographica 34, no. 1 (December 1, 2018): 207–22. http://dx.doi.org/10.1515/lex-2018-340110.
Full textAbstract:
AbstractIn this paper we present the results of a survey conducted among students of German Philology at Adam Mickiewicz University in Poznań in the years 2015-2017. The target group was composed of first-semester students from whom we collected data about their lexicographical competence at the start of the program. The results contain some interesting findings, e.g. students prefer online dictionaries, but the number of students using print dictionaries is comparable and we have also observed the rising number of students who use smartphone applications. The aim of the survey is to provide information for university instructors who teach German as a foreign language (DaF) and lexicography.
7
Maziarz, Mariusz. "Adam Smith pomylił się. To nie egoistyczne jednostki, lecz silne wspólnoty powodują szybszy rozwój ekonomiczny." Ogrody Nauk i Sztuk 5, no. 5 (February 7, 2020): 388–99. http://dx.doi.org/10.15503/onis2015.388.399.
Full textAbstract:
Zgodnie z dwiema najpopularniejszymi teoriami filozoficznymi poznanie relacji przyczynowej można sprowadzić do (1) zbadania mechanizmów zachodzących pomiędzy zmiennymi (jak mówią zwolennicy realizmu przyczynowego) lub (2) analizy korelacji zachodzącej pomiędzy zmiennymi (za czym opowiadają się filozofowie kontynuujący tradycję Hume’a). W badaniach zastosowano obie metody w celu odpowiedzi na pytanie, czy istnieje relacja przyczyna – skutek pomiędzy wymiarem kultury indywidualizm-wspólnotowość oraz tempem rozwoju ekonomicznego. Przeprowadzona analiza wykazała, że zorientowanie społeczeństwa na wspólnoty powoduje szybszy wzrost gospodarczy.
8
Hoyum, John W. "Reformation Commentary on Scripture: New Testament VII: Romans 1–8 ed. by Gwenfair Walters Adams." Lutheran Quarterly 34, no. 1 (2020): 119–20. http://dx.doi.org/10.1353/lut.2020.0012.
Full text
9
Hojdis, Bogdan, and Katarzyna Krzak-Weiss. "Relacje między opisowością a ilustrowaniem edycji jako problem redakcyjny." Forum Poetyki 20 (October 13, 2020): 18–33. http://dx.doi.org/10.14746/fp.2020.20.24901.
Full textAbstract:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie: czy istnieje ściślejszy związek między opisowością tekstu literackiego a jego ilustrowaniem, przy czym zostaje ono zadane z perspektywy redaktora, któremu w udziale przypadło wydanie utworu literackiego i w związku z tym musi podjąć decyzję o wyposażeniu go w warstwę plastyczną lub o zaniechaniu takiego działania. Przywołując przykłady ilustrowanych wydań utworów między innymi Stanisława Lema, Elizy Orzeszkowej czy Adama Mickiewicza, autorzy pokazują, że za decyzją o ilustrowaniu (lub nie) stało wiele różnych czynników od estetycznych, przez wręcz patriotyczne, dydaktyczne, aż po technologiczne i ekonomiczne.
10
Prabowo, Trisno. "PENGARUH KEPEMIMPINAN TERHADAP KOMITMEN ORGANISASI MELALUI KEADILAN ORGANISASI DAN KEPUASAN KERJA PARA GURU SEKOLAH MENENGAH ATAS NEGERI DAN SWASTA DI JAKARTA." Media Riset Bisnis & Manajemen 5, no. 2 (November 1, 2020): 253–79. http://dx.doi.org/10.25105/mrbm.v5i2.8130.
Full textAbstract:
The objective of this research is to observe the relations of the LMX leadership model towards the organizational commitment, mediating by the organizational justice and job satisfaction.This research was used survey method, and the respondents are 100 school teachers from public and private high school in Jakarta, selected purposively. The measurement device of the research variable are: LMX leadership measured by the relationship quality, and organizational justice refers to Adam J stacy (1965), Job satisfaction measured using Minnesota Questionnaire and Organizational Commitment measured using Mowday 15 items instruments. All items measured using 5 points likert scale, Using Structural Equation Models was used to test the hypothesis support by Amos 4.01.This research found there is positive relationship between : Leadership towards Organizational Justice, Organizational Justice towards Job Satisfáction, COrganizational Justice towards Organizational Commitment, Job Satisfaction towards Orgnizational Commitment and statistically observe that there is no significant relationship Leadership towards Organizational Commitment.From this reality, showed that in LMX, leadership does not directly promote the organizational Commitment, Organizational Justice and Job Satisfaction should be created first, which are perceived as the outcomes of LMX .Therefore, Organizational Justice and Job Satisfaction existed as the intervening variable.Implications. To whom used LMX model in leadership, the leader have to create Job Satisfaction and Organizational Justice to show Organizational Commitment to his employe. Advisable to make some research to whom uşed ,Transformational model by respondent an employee who works in business field. From that research are Job Satisfaction and Organizational Justice in organization was still intervening variable.
11
Badzioch-Bryła, Bogusława. "„Opisać skórę oceanu”. Wyobraźnia akwatyczna Adama Zagajewskiego." Teksty Drugie 5, no. 2020 (2020): 342–60. http://dx.doi.org/10.18318/td.2020.5.21.
Full textAbstract:
Autorka spogląda na poezję Adama Zagajewskiego przez filtr często pojawiających się w wierszach poety motywów akwatycznych. To analityczno-interpretacyjne spojrzenie obejmuje: (1) analizę żywiołu wodnego jako pojemnego w sensie antropologiczno-kulturowym, mieszczącego w sobie zakres znaczeń o np. symbolicznej czy sakralnej proweniencji; realizowany on bywa również (choć nie wyłącznie) poprzez liczne, różnorodne konkretyzacje barw wody; (2) wiwisekcję żywiołu wodnego jako bytu personifikowanego lub też animizowanego (czasem przywodzącego na myśl istotę groźną, żarłoczną); (3) spojrzenie na wodę jako na medium, nośnik pamięci, zdolny zachowywać pamięć o ludzkości, miejscach, wytworach kultury. Analizowana w artykule wrażliwość akwatyczna Zagajewskiego wyrasta – o czym wspominają przyjaciele poety – z prawdziwego, można by rzec – cielesnego przeżycia, z biegiem czasu znajdującego przełożenie na poetycki dyskurs intelektualny.
12
Gieniec, Angelika. "Odnaleźć się w świecie. Wstęp do rozważań o polskiej prozie ekodokumentarnej." Humanities and Cultural Studies 3/2021, no. 3 (September 30, 2021): 1–10. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0015.2032.
Full textAbstract:
W niniejszym artykule zaproponowano dla ekologicznej odmiany reportażu miano ekodokumentaryzmu lub prozy ekodokumentarnej, a także zestawiono literaturę ekodokumentarną (w związku z jej rosnącą w ostatnich latach popularnością – głównie współczesną). Na podstawie twórczości Bohdana Dyakowskiego, Simony Kossak, Jolanty Antas, Adama Wajraka, Zenona Kruczyńskiego i Marcina Kostrzyńskiego przeanalizowano, jak rozwijał się ekodokumentaryzm, oraz wskazano jego cechy dystynktywne. Nie bez znaczenia dla tej odmiany literatury jest także nurt animal studies, którego początków w polskiej literaturze można dopatrywać się już w pozytywizmie.
13
Liu, Juan, Tu Lai Sun, Xiao Qiang Liu, He Tian, Ting Ting Gao, and Xiang Ming Chen. "A Novel Room-Temperature Multiferroic System of Hexagonal Lu1− x In x FeO3." Advanced Functional Materials 28, no. 13 (January 22, 2018): 1706062. http://dx.doi.org/10.1002/adfm.201706062.
Full text
14
Bodzioch-Bryła, Bogusława. "Uwięziony w podróży… Adama Zagajewskiego poetyckie obrazy współczesnej Italii." Fabrica Litterarum Polono-Italica, no. 3 (May 28, 2021): 59–77. http://dx.doi.org/10.31261/flpi.2021.03.05.
Full textAbstract:
Autorka wyodrębnia i analizuje te wiersze Adama Zagajewskiego, w których podjął poeta próbę uchwycenia i zatrzymania klimatu włoskich miast i miasteczek, z ich urokliwymi krajobrazami, nostalgicznymi zaułkami, ale i tętniącymi życiem metropoliami. Jego poetyckie oko i wyczulone na dźwięki miejsca ucho szczególnie inspiruje ten rodzaj nieoczywistego piękna, które uwidacznia się nagle, w chwilowym rozbłysku, często w percepcji zmęczonej wędrówką, lecz zawsze skupionej na tym, co jednostkowe, znaczące, istotne. Kolejne utwory, wraz z poświęconymi im analizami, uporządkowane zostały w korelacji z układem topograficznym mapy Italii, w zgodzie z wektorem północ – południe (Camogli, Bogliasco, okolice Genui, Rawenna, Sansepolcro, Siena, Rzym, Sycylia). Poeta utrwala i zatrzymuje nie tylko to, co najbardziej oczywiste, bezsprzecznie piękne (jak mozaiki Rawenny lub oglądane w ciemnych muzeach czy bocznych kaplicach obrazy), ale też zgiełk stolicy, kamienny smutek odwiedzonej przypadkiem nekropolii, w końcu leniwy spokój włoskiego listopada.
15
Wyżga, Mateusz. "W stronę nowej syntezy historii społecznej? Uwagi nad Ludową historią Polski Adama Leszczyńskiego." Kwartalnik Historyczny 129, no. 1 (April 25, 2022): 195–229. http://dx.doi.org/10.12775/kh.2022.129.1.09.
Full textAbstract:
Celem artykułu recenzyjnego jest ujęcie popularnej syntezy historycznej Adama Leszczyńskiego pt. Ludowa historia Polski w kontekście zapotrzebowania na nową syntezę historii społecznej. Skupiono się przede wszystkim na partii książki odnoszącej się do okresu przed XIX w. Omówiona została przyjęta przez Autora oś narracji, skoncentrowana na wyzysku mas społecznych przez elity w długim, obejmującym prawie całe pasmo dziejowe Polski, okresie. Zwrócono uwagę na nie dość krytyczne wykorzystanie starszej historiografii, pominięte lub zbyt słabo zaakcentowane różne aspekty życia poddanych, jak również uwzględnienie pewnych istotnych pozycji literatury przedmiotu.
16
Wyżga, Mateusz. "W stronę nowej syntezy historii społecznej? Uwagi nad Ludową historią Polski Adama Leszczyńskiego." Kwartalnik Historyczny 129, no. 1 (April 25, 2022): 195–229. http://dx.doi.org/10.12775/kh.2022.129.1.09.
Full textAbstract:
Celem artykułu recenzyjnego jest ujęcie popularnej syntezy historycznej Adama Leszczyńskiego pt. Ludowa historia Polski w kontekście zapotrzebowania na nową syntezę historii społecznej. Skupiono się przede wszystkim na partii książki odnoszącej się do okresu przed XIX w. Omówiona została przyjęta przez Autora oś narracji, skoncentrowana na wyzysku mas społecznych przez elity w długim, obejmującym prawie całe pasmo dziejowe Polski, okresie. Zwrócono uwagę na nie dość krytyczne wykorzystanie starszej historiografii, pominięte lub zbyt słabo zaakcentowane różne aspekty życia poddanych, jak również uwzględnienie pewnych istotnych pozycji literatury przedmiotu.
17
Zehnder, Christian. "„Tatarski czyn” Norwida między hierarchią a erupcją (semantyka, konteksty, konsekwencje)." Studia Norwidiana 37 (November 14, 2019): 17–42. http://dx.doi.org/10.18290/sn.2019.37-2.
Full textAbstract:
Opierając się na polemice między Stanisławem Cywińskim a Ignacym Fikiem z lat 30. XX w. artykuł rozróżnia dwa sposoby rozumienia norwidowskiego wyrażenia „tatarski czyn”: jako ‘akcja’ lub jako ranga (z rosyjskiego czin według carskiej Tabeli rang). Celem artykułu jest ukazanie, w jaki sposób erupcyjne i hierarchiczne odczytania „tatarskiego czynu” wpłynęły na opinie na temat Promethidiona (1851) i, szerzej, na norwidowską krytykę utopijnej myśli polskiego romantyzmu i rosyjskiej polityki. Adam Mickiewicz w latach dwudziestych i trzydziestych XIX w. wskazywał na homonimię między wyrazami czyn a czin oraz na jej potencjał w tworzeniu ambiwalencji między pozornie nieprzystającymi wyobrażeniami erupcji i hierarchii. Ponadto Mickiewicz powiązał oba rozumienia słowa czyn ze stereotypową tatarską lub mongolską „azjatyckością”. Pod tym względem sformułowanie Norwida jest konwencjonalne. Oryginalne jest jednak to, jak Norwid obraca wcześniejsze idee Mickiewicza przeciwko późniejszym poglądom autora Dziadów, który w swoich prelekcjach paryskich zdaje się gloryfikować „czyn tatarski”. W przeciwieństwie do „krwawej drabiny” rosyjskiej biurokracji i irracjonalnej tendencji w aktywizmie Mickiewicza, Norwid proponuje „stopniową pracę”, której kulminacją, a nie erupcją, jest czyn. Ten aspekt wyobraźni Norwida ukazany jest w równoległej lekturze z myślą filozofa Augusta Cieszkowskiego, który w swoich Prolegomenach do historiozofii określił historię jako „tkaninę czynów” prowadzącą do instytucji. W podobny sposób pozytywne wyobrażenie Norwida o czynie, czyli jego rewizja romantycznego akty-wizmu, powinno sytuować się poza alternatywami erupcji i hierarchii.
18
Sieradzka, Paulina. "Między konwencją a inwencją. Osobliwości językowe w listach abpa Adama Sapiehy skierowanych do prymasa Augusta Hlonda." Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza 24, no. 2 (January 29, 2018): 233–44. http://dx.doi.org/10.14746/pspsj.2017.24.2.14.
Full textAbstract:
In this text the stylistic features of Polish letters of Archbishop Adam Sapieha addressed to the Primate August Hlond. To these letters, the author arrived, by inquiring in Archdiocesan Archives in Gniezno. The relevant subject of the article is five puzzling expressions in terms of usage, meaning and construction. The first example: a coterie is a single lex, the other four: real rape, journalistic nerve, thick gloves and operettas performances are constant expressions. As demonstrated by the analysis of the occurence of words and the analysis of expressions, the word coterie reveals the pejorative relation of the speaker to the circumstances described. The expression of real rape is an idiolectic metaphor and the expression of journalistic nerve is a phraseological modification. The phrase to put thick gloves as well as the expression of operetta performances are contaminations. They prove the existence of Sapieha’s individual language and the efforts of the sender of the letters to make the word and its meaning as complete as possible.
19
Matej, Jan, and Jarosław Seńko. "Wpływ momentu napędowego i hamującego na bezpieczeństwo ruchu pojazdu trakcyjnego po torze zakrzywionym o małym promieniu krzywizny." Rail Vehicles, no. 2 (May 2, 2011): 4–13. http://dx.doi.org/10.53502/rail-139523.
Full textAbstract:
W artykule przedstawiono i przedyskutowano konsekwencje wynikające z chwilowego doprowadzenia do osi zestawów kół momentu hamującego lub napędowego w sytuacji, gdy lokomotywa czteroosiowa porusza się z dopuszczalną prędkością po torze zakrzywionym o małym promieniu krzywizny. Wykorzystano możliwości obliczeniowe specjalistycznego programu Adams Rail, przeznaczonego do badania dynamiki pojazdów szynowych. Analizowano proces wykolejenia będący wynikiem wspinania się obrzeża koła na główkę szyny. We wszystkich podjętych działaniach ocenę poziomu zagrożenia bezpieczeństwa ruchu sprowadzono do analizy wskaźników wykolejenia na kołach zestawu prowadzącego, z uwzględnieniem zarówno kąta nabiegania, kąta niedostatku przechyłki jak również pionowych nacisków kół na szyny wynikających z położenia zestawu kół w torze zakrzywionym.
20
Draperi, Jean-François. "Les coopératives en Belgique : un mouvement d’avenir ? J. Defourny, M. Simon, S. Adam. Éditions Luc Pire, Bruxelles, 2002, 117 p." Revue internationale de l'économie sociale: Recma, no. 288 (2003): 92. http://dx.doi.org/10.7202/1022204ar.
Full text
21
Innes, Randy. "The Day Nobody Died, War Photography, and the Violence of the Image." RACAR : Revue d'art canadienne 39, no. 2 (December 9, 2014): 88–99. http://dx.doi.org/10.7202/1027751ar.
Full textAbstract:
En juin 2008, les photographes Adam Broomberg et Oliver Chanarin étaient « embarqués » (« embedded ») au sein de l’armée britannique dans la province de Helmand en Afghanistan et ont réalisé The Day Nobody Died en réponse aux événements et aux violents incidents qui ont eu lieu pendant leur engagement. Les images de cette série ressemblent à des abstractions colorées et non à des photographies conventionnelles : alors que le papier photographique a été exposé, rien de reconnaissable n’apparaît dans les oeuvres. The Day Nobody Died est le résultat d’une négociation entre l’imaginaire créatif des artistes sur les conflits armés et les images assainies de la guerre qui découlent souvent, d’une part, des programmes d’art militaire subventionnés par l’État et, de l’autre, du journalisme d’entreprise. Les questions qu’adresse The Day Nobody Died portent tant sur le médium de la photographie en lui-même que sur la façon dont celui-ci représente la guerre. Cet essai soutient qu’en ne montrant pas la violence de la guerre de la manière photographique traditionnelle, cette série d’images entreprend un examen autoréflexif sur la pratique plus large de la photographie de guerre. Ce refus de The Day Nobody Died est une résistance à ce que Jean-Luc Nancy appelle la tendance propre à la violence de faire image en soi. Cet essai aborde les questions de violence, de guerre et d’image par le biais des travaux de Judith Butler, Jean-Luc Nancy et Geoffrey Batchen, parmi d’autres. L’auteur place The Day Nobody Died dans la tradition d’une culture visuelle critique qui est concernée par ses propres opérations et par les relations qu’elle ouvre sur le monde.
22
Hay, Louis. "Modèles linguistiques, « Génétique de la production écrite et linguistique », coordonné par Irène Fenoglio et Jean-Michel Adam, t. XXX, vol. LIX, 2009." Genesis, no. 31 (October 10, 2010): 170–71. http://dx.doi.org/10.4000/genesis.422.
Full text
23
Samborska-Kukuć, Dorota. "O biograficznym kontekście Mickiewiczowskich deziluzji miłosnych." Biografistyka Pedagogiczna 6, no. 2 (December 17, 2021): 327–39. http://dx.doi.org/10.36578/bp.2021.06.05.
Full textAbstract:
W procesie formowania biografii mickiewiczowskiej, mającej w jakiejś części gotową formę mityczną ukształtowaną przez syna poety i badaczy-apologetów, zniszczeniu (lub przemilczeniu) uległa część dokumentów, redukując ważne konteksty. Artykuł przywołuje taki kontekst, dotyczący wileńsko-kowieńskiego okresu życia poety, a przede wszystkim jego rozterek psychicznych towarzyszących rozstaniu z Marią z Wereszczaków Puttkamerową.
Jej obecność w biografii i dziele Adama Mickiewicza uwarunkowana była silnym obustronnym afektem; postrzegana jest przez badaczy jako arcywzorzec romantycznej miłości, rodzimy paradygmat werteryczny. Źródłem legend i mitów nagromadzonych wokół znajomości poety z Puttkamerową, nierzadko wyprowadzanych z tekstów literackich, były domysły. Odnalezione dokumenty, czyli akt urodzenia i zgonu pierworodnej córki Puttkamerów – Heleny, mogą przyczynić się do wzbogacenia interpretacji korespondencji oraz odczytania niektórych utworów postrzeganych przez drobne pryzmaty z biografii poety.
24
Igliński, Grzegorz. "Romantyczne „bycie w drodze”. O cyklach-podróżach Mickiewicza ("Sonety krymskie"), Norwida ("Vade-mecum") i Baudelaire’a ("Kwiaty zła")." Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne 39, no. 2 (June 30, 2018): 185–206. http://dx.doi.org/10.36770/bp.116.
Full textAbstract:
Praca porównuje ze sobą trzy cykle poetyckie: Sonety krymskie Adama Mickiewicza, Vade-mecum Cypriana Norwida i Les Fleurs du mal (pol. Kwiaty zła) Charles’a Baudelaire’a. Szuka powinowactwa duchowego, podobieństwa sytuacyjnego, pokrewieństwa w sposobie reagowania na otaczającą rzeczywistość. Zwraca uwagę, że cykle te wiąże topos wędrówki zawierający interpretację losu ludzkiego, ujawniający jakąś filozofię istnienia, postawę wobec życia, stosunek do wartości, dziedzictwa kulturowego. Praca uwzględnia wskazywaną czasem przez badaczy relację pomiędzy tymi dziełami a Boską komedią Dantego, dochodząc do wniosku, że podobieństwo zachodzi w sferze użytych motywów, zwłaszcza dążenia, przemiany, przewodnictwa, wędrówki. Niepodważalnym punktem stycznym wydaje się jednak przede wszystkim to, że w podmiocie lub bohaterze lirycznym każdego z cykli – czy ma on w sobie coś z autora, czy nie – kryje się najczęściej kondycja poety.
25
Hasanah, Fenny, Eva Sartika Dasopang, Tedy Kurniawan Bakri, and Darmayanto D. "Evaluation of Potential Drug Side Effects in Multidrug-Resistant Tuberculosis Patients who have been Diagnosed by Genexpert Method." Asian Journal of Pharmaceutical Research and Development 9, no. 1 (February 13, 2021): 8–11. http://dx.doi.org/10.22270/ajprd.v9i1.903.
Full textAbstract:
Objective: to evaluation potential drug side effects in multidrug-resistant tuberculosis patients who have been diagnosed by genexpert method
Design: this research used a descriptive analysis research design. The population used in this study were MDR-TB patients at the DOTS TB and MDR TB Poly in RSUP Haji Adam Malik Medan in 2017-2019, the research sample obtained was 100 patients and data collection used a cross sectional approach.
Interventions: the intervened variable were therapeutic regimen, used of additional drugs and duration of therapy
Main outcome measures: the main measurement in this study was therapeutic side effects
Results: the results showed that treatment of MDR-TB patients mostly used the standard combination regimen, namely Km-Lfx-Eto-Cs-Z- (H) - (E) as much as 35%. Side effect found was nausea at 20.55%. The use of additional vitamin B6 drugs in MDR-TB patients was 92% because treatment using kanamycin, etionamide, levofloxacin and cycloserine had side effects of peripheral neuropathy. Of the length of treatment that was still undergoing treatment in 2019, the highest number was 59%.
Conclusion: it could be concluded the most common side effect found in the average number was nausea at 20.55% and peripheral neuropathy.
26
Стойкова [Stoĭkova], Ана [Ana]. "За възможните източници на апокрифния мотив „Сатанаил отказва да се поклони на Адам“ в едно раннохристиянско мъчение." Slavia Meridionalis 16 (October 21, 2016): 138–53. http://dx.doi.org/10.11649/sm.2016.010.
Full textAbstract:
On the possible sources of the apocryphal motif “Satanael refuses to bow to Adam” in one early Christian passionThe article discusses the medieval literary works containing one of the variants of the apocryphal motif “the fall of the Rebel Angel from Heaven,” where Satanael calls himself “a fire flame” and refuses to bow to Adam, who was created “from mud.” A variant of this motif is found in the Slavonic version of an early anonymous Passion of St. George, while its Latin, Coptic and Ethiopian versions contain a more simplified variant – the reason for the refusal of the angel is his superior position in comparison to man. It seems possible that the Slavonic version preserved the original variant of the motif, known in the same form in only two more works – the Greek-Slavonic Apocalypse of Baruch (3 Baruch) and the Syriac Cave of Treasures, both of which preserved archaic features, whereas the Latin and the Oriental versions show traces of later changes. If this is indeed the case, the replacement of the earlier version occurred at a very early stage of the development of the text, probably already during the circulation of the Passion in Palestine or in Sinai. O możliwych źródłach apokryficznego motywu „Satanael odmawia złożenia hołdu Adamowi” w pewnej wczesnochrześcijańskiej pasjiW artykule przedstawiono średniowieczne dzieła literackie, zawierające jeden z wariantów motywu apokryficznego – upadek z nieba zbuntowanego anioła, w którym Satanael nazywa siebie samego „płomieniem ognia” i odmawia złożenia hołdu stworzonemu z błota Adamowi. Wariant tego motywu został odkryty w słowiańskiej wersji wczesnochrześcijańskiej Pasji św. Jerzego (anonimowego autora), podczas gdy wersje łacińska, koptyjska i etiopska przedstawiają ten wątek w sposób dalece uproszczony – powodem odmowy anioła jest jego wyższa pozycja w stosunku do człowieka. Wydaje się prawdopodobne, że słowiańska wersja zachowała oryginalny wariant motywu, występujący w tej samej formie tylko w dwóch jeszcze pracach – grecko-słowiańskiej Apokalipsie Barucha (3 Baruch) i syryjskiej Grocie Skarbów, obu mających cechy archaiczne, podczas gdy w wersji łacińskiej i orientalnych widoczne są już zmiany. Jeśli faktycznie tak jest, to zastąpienie wcześniejszej wersji musiało nastąpić na wczesnym stadium rozwoju tekstu, prawdopodobnie już w czasie cyrkulowania Pasji w Palestynie lub na Synaju.
27
Liu, Yongfu, Jianxin Zhang, Changhua Zhang, Jingtao Xu, Guoqiang Liu, Jun Jiang, and Haochuan Jiang. "Phosphors: Ba9 Lu2 Si6 O24 :Ce3+ : An Efficient Green Phosphor with High Thermal and Radiation Stability for Solid-State Lighting (Advanced Optical Materials 8/2015)." Advanced Optical Materials 3, no. 8 (August 2015): 979. http://dx.doi.org/10.1002/adom.201570045.
Full text
28
Martin, Ruben, Beatriz Gutierrez, Claudia Cordova, Alberto San Roman, Yolanda Alvarez, Marita Hernandez, Victoria Cachofeiro, and Maria L. Nieto. "Secreted Phospholipase A2-IIA Modulates Transdifferentiation of Cardiac Fibroblast through EGFR Transactivation: An Inflammation–Fibrosis Link." Cells 9, no. 2 (February 8, 2020): 396. http://dx.doi.org/10.3390/cells9020396.
Full textAbstract:
Secreted phospholipase A2-IIA (sPLA2-IIA) is a pro-inflammatory protein associated with cardiovascular disorders, whose functions and underlying mechanisms in cardiac remodelling are still under investigation. We herein study the role of sPLA2-IIA in cardiac fibroblast (CFs)-to-myofibroblast differentiation and fibrosis, two major features involved in cardiac remodelling, and also explore potential mechanisms involved. In a mice model of dilated cardiomyopathy (DCM) after autoimmune myocarditis, serum and cardiac sPLA2-IIA protein expression were found to be increased, together with elevated cardiac levels of the cross-linking enzyme lysyl oxidase (LOX) and reactive oxygen species (ROS) accumulation. Exogenous sPLA2-IIA treatment induced proliferation and differentiation of adult rat CFs. Molecular studies demonstrated that sPLA2-IIA promoted Src phosphorylation, shedding of the membrane-anchored heparin-binding EGF-like growth factor (HB-EGF) ectodomain and EGFR phosphorylation, which triggered phosphorylation of ERK, P70S6K and rS6. This was also accompanied by an up-regulated expression of the bone morphogenic protein (BMP)-1, LOX and collagen I. ROS accumulation were also found to be increased in sPLA2-IIA-treated CFs. The presence of inhibitors of the Src/ADAMs-dependent HB-EGF shedding/EGFR pathway abolished the CF phenotype induced by sPLA2-IIA. In conclusion, sPLA2-IIA may promote myofibroblast differentiation through its ability to modulate EGFR transactivation and signalling as key mechanisms that underlie its biological and pro-fibrotic effects.
29
Igliński, Grzegorz. "Fenomen romantycznego cyklu lirycznego. O wyznacznikach cykliczności na przykładzie Sonetów krymskich, Vade-mecum i Kwiatów zła." Prace Językoznawcze 23, no. 2 (June 30, 2021): 331–44. http://dx.doi.org/10.31648/pj.6583.
Full textAbstract:
Przedmiotem niniejszej wypowiedzi są wyznaczniki cykliczności, które znamionują cyklliryczny w ogóle i zarazem charakteryzują cykle romantyczne, które poza stygmatem drogiłączy także „sugestia autobiografizmu”. Za przykład posłużyły dzieła Adama Mickiewicza(Sonety krymskie), Cypriana Norwida (Vade-mecum) i Charles’a Baudelaire’a (Les Fleursdu mal, pol. Kwiaty zła). Wszystkie je, tak różne w sferze myślowej i obrazowej, wiążetopos wędrówki zawierający interpretację losu ludzkiego. Zwrócono uwagę na następująceelementy mogące sygnalizować cykliczność i mieć wpływ na spójność całości cyklu:dedykacja, motto, numeracja wierszy (czasem pomijająca pierwszy utwór, traktowany jakoprolog), tytuł dzieła oraz tytuł jakiejś serii tekstów w tym dziele (mających lub niemającychwłasnych osobnych tytułów), gatunek (np. sonet), rama kompozycyjna, minicykle(podcykle), „wiązki cykliczne” (np. wiersze-filary rozdzielające minicykle), grupa centralna,nadrzędny podmiot i nadrzędny odbiorca cyklu (nierównoznaczni z podmiotem i odbiorcąwłaściwym dla pojedynczego wiersza). Podjęto ponadto próbę określenia rodzaju układucyklicznego, jaki dzieła Mickiewicza, Norwida i Baudelaire’a prezentują – w zależności odstopnia zamknięcia (spójności) struktury cyklu i autonomiczności ogniw go tworzących.
30
Karpowicz, Agnieszka. "Fono-chrono-grafia. Archiwalia dźwiękowe Mirona Białoszewskiego." Śląskie Studia Polonistyczne 19, no. 1 (April 1, 2022): 1–12. http://dx.doi.org/10.31261/ssp.2022.19.03.
Full textAbstract:
W artykule analizie poddano archiwalne nagrania Mirona Białoszewskiego odnalezione w Muzeum Literackim im. Józefa Czechowicza w Lublinie oraz przechowywane w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Szczególną uwagę zwrócono na pozawerbalną warstwę dźwiękową nagrań. Przedmiotem zainteresowania autorki artykułu są głównie brzmienia stanowiące zakłócenia i zanieczyszczenia na taśmie magnetofonowej, takie jak szum, które zwykle znikają lub są minimalizowane wraz z digitalizacją i obróbką nagrań służącymi ich udostępnianiu. Analiza jest punktem wyjścia rozważań na temat autentyczności i oryginalności archiwalnych materiałów fonograficznych w kontekście relacji nagrania do czasu i miejsca: wydarzenia, rejestrowania go, przechowywania taśm, z uwzględnieniem chronotopiczności wersji zdigitalizowanych i udostępnianych odbiorcom przez muzea. Związane z kwestiami technicznymi zakłócenia słyszalne na nagraniach (jakość nagrania, cechy taśmy magnetycznej i inne) odsyłają tu do problemu temporalności – rejestracji magnetofonowej jako zapisu czasu (chronografii) i jej związków z nagrywaniem jako praktyką literacką Białoszewskiego. Wszelkiego rodzaju nieczystości, również te odnoszące się do emisji głosu pisarza i jego cielesności, a także do przestrzennego kontekstu nagrywania, zostały tu potraktowane jako pełnowartościowe elementy sensotwórcze, mające wartość i archiwalną, i interpretacyjną.
31
Parysek, Jerzy J. "Uniwersytet jako wspólne dobro i wspólny interes." Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 81, no. 3 (September 30, 2019): 5–21. http://dx.doi.org/10.14746/rpeis.2019.81.3.1.
Full textAbstract:
Nowe regulacje prawne dotyczące organizacji, struktury i funkcjonowania nauki i szkolnictwa wyższego nazywane Konstytucją dla Nauki 2.0 (ustawa z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) oznaczają rewolucyjny charakter przekształceń polskich placówek nauki i szkolnictwa wyższego. Choć proponowane zmiany wpisują się w powszechne oczekiwania środowisk akademickich oczekujących reformy systemowej, to jednocześnie budzą wiele zastrzeżeń i wątpliwości, ale także i nadziei. Zmiany są jednak stopniowo wprowadzane w życie i trzeba się do nich dostosować (dura lex sed lex). Może więc warto, dostosowując swoje działania do nowych warunków funkcjonowania uniwersytetu, współtworząc nową jego strukturę, wpisując swoją działalność naukową i dydaktyczną w nowe dziedziny i dyscypliny naukowe, a także zajmując określone stanowisko w stosunku do dokonujących się zmian – mieć na uwadze także i to, że jako całość uniwersytet jest wspólnym naszym dobrem, a jego efektywne funkcjonowanie jest wspólnym interesem społeczności akademickiej. Celem niniejszego artykułu jest odniesienie idei wspólnego dobra i wspólnego interesu do pojmowania uniwersytetu i funkcjonowania jego społeczności. Jest to ważne w sytuacji, w jakiej nowe regulacje prawne, będąc nowym wyzwaniem, są prawdopodobnie także szansą na dalszy, pomyślny rozwój jednostki, w której wszyscy pracujemy. Tego rodzaju rozważania poprzedza rekonstrukcja stanu polskiej nauki i szkolnictwa wyższego w latach poprzedzających wprowadzane zmiany wraz z sugerowanymi przed laty kierunkami zmian. Może zawarta w tym tekście refleksja będzie pomocna w naszym myśleniu oraz działaniach. Niniejszy tekst jest oczywiście subiektywnym spojrzeniem autora tekstu i podobnego rodzaju oceną. Niniejszy artykuł jest dedykowany śp. prof. Teresie Rabskiej, wieloletniemu redaktorowi naczelnemu „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego”, która jako prorektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w trudnych latach stanu wojennego zachęcała swoich współpracowników do obrony tego wspólnego dobra, jakim jest Uniwersytet oraz troski o jego pomyślność.
32
Guzewicz, Wojciech. "Szukać prawdy – służąc światu. Rys biograficzny i naukowy dra Ryszarda Skawińskiego." Civitas et Lex 34, no. 2 (May 15, 2022): 19–33. http://dx.doi.org/10.31648/cetl.7532.
Full textAbstract:
Ryszard Skawiński is a graduate of Polish philology at the Adam Mickiewicz Universityin Poznań (1979). He started working as a teacher in November 1979. In 1991–1996 he was thedeputy director of the Complex of Vocational Schools No. 1 for them. Jędrzej Śniadecki in Ełk, andin the years 1996–2006 their director. In 2005, at the Educational Research Institute in Warsaw,he obtained his doctorate on the basis of his doctoral dissertation. From June 20, 2001, a certifiedteacher, an expert of the Ministry of National Education in the field of professional promotion andan OKE examiner. He is a board member of the Masurian Scientific Society in Ełk. He conductedclasses at many universities, e.g. Wszechnica Mazurska in Olecko, Faculty of Technical and SocialSciences (formerly Centrum Studiów Bałtyckich) in Ełk of the University of Warmia and Mazuryin Olsztyn (now a branch of UWM in Ełk), the Faculty Department in Ełk of the Universityof Finance and Management in Białystok, at the University of Information Technology andEconomics in Olsztyn, the Branch Department in Ełk at the University of Economy in Bydgoszcz.In the years 1998-2002 he was a councilor of the City of Ełk, and in the years 2006–2009 andfrom 2014 he was a councilor of the Ełk Poviat. During the 2006-2010 term, he was the DeputyStarost of the Ełk County. Author of nearly 200 publications, including 11 books, 35 editors of the“Publisher” magazine and 15 scientific articles. Editor of scientific journals “Studia Ełckie” and“Civitas et Lex”. In 2021, he was awarded the honorary title of professor of education.
33
Krochmal, Anna. "Rozproszone dziedzictwo. Kwestia rewindykacji polskich zasobów archiwalnych." Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL 18 (October 12, 2021): 113–58. http://dx.doi.org/10.18290/teka21.5.
Full textAbstract:
Polska jest krajem posiadającym jeden z najbardziej rozproszonych zasobów archiwalnych. Wyraźny wpływ na taką sytuację wywarły ważne wydarzenia dziejowe, w tym przede wszystkim katastrofa rozbiorów w końcu XVIII stulecia oraz dwie późniejsze wojny światowe. Począwszy od XVII wieku aż do okresu II wojny światowej trwały grabieże lub przemieszczenia polskich dóbr kultury do państw sąsiadujących z Polską (głównie Rosji i Niemiec).
W artykule ukazano główne etapy postępowań rewindykacyjnych w odniesieniu do materiałów archiwalnych, podejmowanych przez państwo polskie wobec sąsiadów z Europy Wschodniej i Zachodniej. Pierwsze próby restytucji zagrabionych zbiorów miały miejsce już w XVII wieku na podstawie zapisów w traktatach pokojowych w Oliwie (ze Szwecją zawarty w 1660 r.) czy w Andruszowie (rozejm z Rosją w 1667 r.). Pierwszą większą akcją rewindykacyjną, która przyniosła konkretne rezultaty i dotyczyła utraconych dóbr kultury, była realizacja postanowień traktatu ryskiego z 18 marca 1921 r. Podstawowe znaczenie dla spraw archiwalnych miał artykuł XI Traktatu. Przewidywał on zwrot z Rosji radzieckiej wszystkich materiałów wywiezionych z Polski po 1 stycznia 1772 r. Do wykonania tych postanowień powołano Mieszaną Polsko-Sowiecką Komisję Specjalną, z udziałem wybitnych specjalistów (historyków, archiwistów, bibliotekarzy). Efektem ich działań był powrót do 1924 r. 31 wagonów materiałów archiwalnych, w tym archiwów z okresu I Rzeczypospolitej oraz akt wywiezionych przez Rosjan w 1915 r. Na znacznie mniejszą skalę rewindykowano w okresie II Rzeczypospolitej akta z Austrii oraz Niemiec.
Druga fala rewindykacji nastąpiła po 1945 r. Główne materiały odzyskane z Niemiec były efektem tzw. misji Adama Stebelskiego w latach 1946-1949. Archiwalia z ZSRR powracały do Polski dwukrotnie, w latach 1945-1952 oraz 1957-1964. Do dnia dzisiejszego nie odzyskano wielu materiałów źródłowych wywiezionych z Polski do ZSRR lub Niemiec, dlatego rewindykacja pozostaje aktualną i otwartą kwestią w relacjach z tymi państwami.
34
Korbut, Viktar. "Ідэнтычнасць жыхароў Мінска ў XIX – пачатку XX ст. у святле мемуарнай літаратуры." Przegląd Środkowo-Wschodni 5/2020 (October 10, 2020): 127–67. http://dx.doi.org/10.32612/uw.2543618x.2020.pp.127-167.
Full textAbstract:
Wspomnienia mieszkańców Mińska są bardzo cennym źródłem do zrozumienia historii miasta. Ich szczególną wartością jest to, że pokazują życie miasta od wewnątrz, ze wszystkimi sprzecznościami. Mieszkańcy Mińska, którzy uważali się za Polaków, stanowili bardzo znaczną część jego mieszkańców do 1863 r. Wpłynęli na życie miasta, utrzymali te pozycję, choć w mniejszym stopniu do 1917 r. W XIX i na początku XX w., pomimo tego że miasto było częścią Imperium Rosyjskiego, Mińsk, podobnie jak w poprzednim okresie, kiedy był częścią Wielkiego Księstwa Litewskiego i Rzeczypospolitej Obojga Narodów, był częścią polskojęzycznej przestrzeni kulturowej i mentalnej. Wśród mieszkańców miasta, głównie wiary katolickiej, ale także grecko-katolickiej (po 1839 r. – wśród prawosławnych, byłych unitów), szlachty i mieszczan, językiem kultury i codziennej komunikacji był polski, ale jednocześnie przywiązywano do tradycji dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Jednocześnie Mińsk lub Mińsk Litewski był rozumiany jako miasto na Litwie – tj. na terytorium byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego i Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W tym artykule, na podstawie wspomnień ówczesnych mieszkańców i gości miasta – Tadeusza Korzona, Zofi i Kowalewskiej, Ferdynanda Szabłowskiego, Ferdynanda Ruszczyca, Jana Bułhaka, Adama Bohdanowicza, Anieli Bohdanowiczowej, Mikałaja Ułaszczyka i in. – podjęto próbę odzwierciedlenia ich postrzegania Mińska i miejsca miasta na ówczesnej Litwie i Białorusi, w Polsce i Rosji.
35
Reid, Gregory J. "Face to Face: A Conversation With Vittorio Rossi." Theatre Research in Canada 21, no. 2 (January 2000): 177–94. http://dx.doi.org/10.3138/tric.21.2.177.
Full textAbstract:
With productions of nine of his plays behind him (including his translation of Eduardo de Filippo's Filumena for the Stratford Festival in 1997), playwright and actor Vittorio Rossi has become one of Canada's best-known dramatists of Italian origin. He began his writing career by winning the Best New Play Award at the Quebec Drama Festival twice: for "Little Blood Brother" in 1986 and for "Backstreets" in 1987. His first full-length play, The Chain, broke attendance records at Centaur Theatre, English Quebec's main stage. His most acclaimed drama, The Last Adam, won the Canadian Authors Association Literary Award for Drama in 1996. Rossi's career as an actor, in addition to his work in his own plays, has included roles in such films as Snake Eater II: The Drug Buster (1991), Canvas: The Fine Art of Crime (1992), Le Sphinx (1995), Strip Search (1997), Suspicious Minds (1997), and the award-winning Post Mortem (1999); and televison series such as Malarek (1989), Urban Angel (1991), Bonanno: A Godfather's Story (1999) and the number-one-rated television show in Quebec for its three-year run, Omerta (1996, 1997, 1998). I met with Rossi at the Café Via Crescent on Crescent Street in Montreal, December 8, 1999. We discussed the situation of actors in Canada, the process of translation and adaptation, the background of the plays and his reaction to their critical reception, and his work in progress: the film adaptation of a crime novel for Denys Arcand, the scripting of a television series with Luc Dionne (creator of Omerta) and the film adaptation and production of Rossi's own shoe-store drama Scarpone.
36
Kuzborska, Alina. "Literary incarnations of Herkus Monte." Masuro-Warmian Bulletin 300, no. 2 (July 4, 2018): 331–54. http://dx.doi.org/10.51974/kmw-134891.
Full textAbstract:
Herkus Monte, przywódca Prusów, jest postacią historyczną, lecz jednocześnie bohaterem utworów li�terackich. Monte wielokrotnie został wymieniony w łacińskiej Kronice Ziemi Pruskiej Piotra z Dusburga już na początku XIII wieku. Te zapiski kronikarza Zakonu Niemieckiego zapoczątkowały żywotne motywy literackie pruskiego bohatera w literaturze niemieckiej, polskiej i litewskiej, w szczególności w powieści historycznej i dra�macie historycznym XIX – pierwszej połowy XX w. W niniejszym artykule zostały omówione wybrane utwory literackie poświęcone postaci najsłynniejszego Prusa w historii: od powieści Franza Lubojatzkiego z 1840 roku po najnowszą powieść Claudiusa Crönerta z 2011 roku. Również dramat historyczny różnorako konstruował po�stać Montego, np. w dramacie Maxa Worgitzkiego z 1916 roku Monte jawi się jako heros wojny, którego odwaga i determinacja budzą obawy samych Prusów, a ich porażka jest traktowana jako nieuniknioność historii, gdzie słabszy ulega silniejszemu. Podobny wydźwięk miał dramat Rolfa Laucknera z 1937 roku. W dramacie litewskiego dramaturga Juozasa Grušasa Monte jest humanistą bez Boga i bogów, który walczy w imię wolności, co można odczytać jako nierówną walkę powojennej litewskiej partyzantki z władzą komunistyczną. Powieść Botho hrabie go von Keyserlingka z 1937 roku przedstawia Montego jako szlachetnego człowieka, ukształtowanego przez dwie antagonistyczne wobec siebie kultury. Jest postacią hybrydyczną, która przeżywa podobny dylemat jak bohater Germanów – Hermann vel Arminius lub Walter Alf vel Konrad Wallenrod w poemacie Adama Mickiewicza. Faktem jest, że fikcjonalny charakter opowieści o pruskim bohaterze często służył interesom literatur narodowych.
37
Gumulak, Eryk. "„Laddove è abbondato il peccato, ha sovrabbondato la grazia”." Studia Bobolanum 33, no. 2 (December 31, 2021): 171–86. http://dx.doi.org/10.30439/2021.2.9.
Full textAbstract:
Artykuł ma na celu ukazać, że – aby nie wpaść w ryzyko przypisywania św. Pawłowi wniosków, o których nie mówi w Liście do Rzymian – należy mieć na względzie strukturę całego dzieła. Analityczne spojrzenie na treść listu ukazuje, że każda znajdująca się w nim jednostka argumentacyjna składa się z tezy (propositio), którą Paweł stara się wyjaśnić, doprecyzować lub uzasadnić za pomocą probatio. Tezę główną do całej wykładni znajdujemy w 1,16-17, w której Apostoł umieszcza skondensowaną proklamację Dobrej Nowiny: „Bo ja nie wstydzę się Ewangelii. Jest ona mocą Boga dla zbawienia każdego, kto wierzy: najpierw dla Żyda, potem dla Greka”. Paweł chce być jednak dobrze zrozumiany i aby wyjść naprzeciw możliwym wątpliwościom, wplata w tok argumentacji pomniejsze tezy, często w postaci diatryby, które następnie wyjaśnia. Dlatego, aby zrozumieć to, co Apostoł zamierza udowodnić, należy znaleźć odpowiednie propositiones w ramach obszernego wykładu w 1,18-11,36. Tezę do Rz 7,7-25 znajdziemy wplecioną w rozdział 5. Poprzez technikę retoryczną σύγκρισις zawartą w 5,12-21 Paweł porównuje Adama do Chrystusa, kondycję człowieka nieochrzczonego do chrześcijanina, ekonomię grzechu do ekonomii łaski. Dlatego dzięki zrozumieniu struktury i retoryki zawartej w Liście można zauważyć, że Rz 7,7-25 nie odnosi się do człowieka ochrzczonego. Zatem słowa „czynię to, czego nie chcę” nie dotyczą ani Pawła, ani jakiegokolwiek członka mistycznego Ciała Chrystusa, lecz są opisem stanu człowieka, który nie zna Pana, lecz dobrze zna Torę i jest przez nią zniewolony.
38
Qureshi, Sara Shakil, Sajid Ali, and Syed Ali Hassan. "Linear and Decoupled Decoders for Dual-Polarized Antenna-Based MIMO Systems." Sensors 20, no. 24 (December 13, 2020): 7141. http://dx.doi.org/10.3390/s20247141.
Full textAbstract:
Quaternion orthogonal designs (QODs) have been used to design STBCs that provide improved performance in terms of various design parameters. In this paper, we show that all QODs obtained from generic iterative construction techniques based on the Adams-Lax-Phillips approach have linear and decoupled decoders which significantly reduce the computational complexity at the receiver. Our result is based on the quaternionic description of communication channels among dual-polarized antennas. Another contribution of this work is the linear and decoupled decoder for quasi-orthogonal codes for non-square as well as square designs. The proposed solution promises diversity gains with the quaternionic channel model and the decoding solution is independent of the number of receive dual-polarized antennas. A brief comparison is presented at the end to demonstrate the effectiveness of quaternion designs in two dual-polarized antennas over available STBCs for four single-polarized antennas. Linear and decoupled decoding of two quasi-orthogonal designs is shown, which has failed to exit previously. In addition, a QOD for 2×1 dual-polarized antenna configuration using quaternionic channel model shows a 3 dB gain at 10−5 in comparison to the same code evaluated for 2×2 complex representation of the quaternionic channel. This gain is further enhanced when the received diversity for these the cases is matched i.e., 2×2. The code using the quaternionic channel model shows a further 13 dB improvement at 10−5 BER.
39
Dębowski, Józef. "Pojęcie prawdy w językach nauk humanistycznych (I)." Humanistyka i Przyrodoznawstwo, no. 16 (September 13, 2018): 9–36. http://dx.doi.org/10.31648/hip.872.
Full textAbstract:
Tytuł tego artykułu jest podwójną parafrazą. Jest parafrazą tytułu głośnej monografii Alfreda Tarskiego Pojęcie prawdy w językach nauk dedukcyjnych (1933), a jednocześnie jest też parafrazą tytułu artykułu Adama Groblera Pojęcie prawdy w językach nauk empirycznych (1995). Sygnalizuje też pewien istotny związek rzeczowy z przedsięwzięciami obydwu panów. Podobnie jak Tarski w odniesieniu do nauk formalnych i Grobler w odniesieniu do nauk empirycznych, próbuję zbadać, czy (i ewentualnie pod jakimi warunkami) klasyczna koncepcja prawdy może być efektywnie stosowalna również w naukach humanistycznych (mimo wszelkich ich osobliwości). Po rekonstrukcji i krytycznej analizie propozycji Tarskiego stwierdzam, że o ile w naukach logiczno-matematycznych pojęcie prawdy jako prawdziwości w modelu zdaje się wystarczać, to w naukach empirycznych i humanistyce trudno jest uznać za zadowalające, ponieważ „nie sprowadza nas z drzewa języka”. Poszukiwanie trafnego modelu rzeczywistości za pomocą reguł inferencji i reguł empirycznej weryfikacji wiedzy (propozycja Groblera) także wydaje się mało skuteczne. W humanistyce bowiem dla konfrontacji modelu z rzeczywistością (z rzeczywistością, używając tradycyjnych sformułowań, ducha subiektywnego i ducha obiektywnego) niezbędne wydaje się jeszcze uwzględnienie pewnych reguł rozumienia. Inaczej świat artefaktów i wartości będzie pozostawał dla nas całkowicie zakryty/niedostępny. A przeto i nasza konfrontacja z nim za pośrednictwem rozmaitych modeli - jeśli istotnie ma nas skutecznie chronić przed „ślepą” wędrówką po konstelacjach światów możliwych (obawa Groblera) lub widmem bezdusznej naturalizacji (obawa moja) - musi być oparta na takich regułach rozumienia i regułach sensu, które umożliwią nam źródłowe odsłonięcie specyficznych dla poszczególnych dziedzin przedmiotowych jakości oraz nadbudowanych nad nimi jednostek sensu i wartości.
40
Michaud, Ginette. "Che cos’è la pittura ?" Études françaises 42, no. 2 (October 25, 2006): 103–33. http://dx.doi.org/10.7202/013866ar.
Full textAbstract:
Notre étude s’inscrit dans le cadre du projet de recherche subventionné par le CRSH, « Entre philosophie et littérature : Jacques Derrida et Hélène Cixous, rapports croisés ». Comment l’écriture touche-t-elle le tableau ? Il s’agit d’examiner ici, dans une sorte de triptyque, trois façons d’« être », de se tenir, de se plier ou de se rendre à la Chose de la peinture, à la chose peinte. Des nombreux textes de Jean-Luc Nancy consacrés à l’art, nous retenons surtout sa Visitation (de la peinture chrétienne), Noli me tangere et Transcription, en nous attachant au « sens dessus dessous » produit par la methexis au sein de la représentation. D’Hélène Cixous, nous analysons Le tablier de Simon Hantaï. Annagrammes, où la question du commerce de l’écriture avec la peinture, de l’échange entre la lettre et le tableau (en l’occurrence, la toile Peinture [Écriture rose], de Simon Hantaï) est abordée dans une relation unique où advient « la transfiguration de Peinture en Écriture, d’Écriture en Peinture ». Quant à Jacques Derrida, nous le suivons dans l’atelier de Camilla Adami où, devant les grands singes de (ou en) peinture qui le toisent, il rêve en silence de la Chose et interroge, au-delà de toute appropriation, ces singes/signes de peinture, cette Chose expropriée par tout discours où s’échangent « le devenir-quelqu’un de quelque chose » et le « devenir quelque chose de quelqu’un » — autrement dit, la grande question philosophique du « qui » et du « quoi » comme celle de « la peinture même ». Cette façon d’entrecroiser les lectures nous permet ainsi de laisser ces textes, ensemble et séparément, se parler, ou mieux se toucher, comme les toiles accrochées ou tournées contre le mur dans l’atelier.
41
Zapart, Robert. "Emigracyjna polityka ograniczania skutków komunistycznej propagandy. Wybrane zagadnienia." Studia Polonijne 40 (April 24, 2020): 273–99. http://dx.doi.org/10.18290/sp.2019.14.
Full textAbstract:
Narzuconemu Polsce siłą przez obce mocarstwa nowemu ładowi politycznemu towarzyszyło prowadzone przez władze komunistyczne „zmiękczanie” społeczeństwa logicznymi argumentami, które miały wykazać zasadność wprowadzonych rozwiązań przebudowujących przedwojenne pojęcia związane z racją stanu, a więc nadrzędnością określonych interesów państwa nad innymi wartościami publicznymi i prywatnymi, w tym między innymi jego suwerennością, niezależnością i pozycją w stosunkach międzynarodowych. Wdrażany przez nie konsekwentnie, dostosowany do każdego wieku i poziomu intelektualnego przekaz, miał ukształtować nowego człowieka, będącego namacalną personifikacją przyszłych zwycięstw systemu. Odcięcie jednostek od obiektywnych źródeł informacji, a zatem podstawowych wartości intelektualnej egzystencji w przestrzeni publicznej, z jednoczesnym poddawaniem ich nieustającemu naciskowi nowości doktrynalnych, w tym choćby najbardziej nonsensownych twierdzeń, skutkować miało w dłuższej perspektywie zatraceniem przez nie poczucia prawdy i przyjęciem monopolistycznych, zmanipulowanych na ideologiczny użytek przekazów o rzeczywistości. Próbowały metodologicznie przeciwdziałać tej inżynierii społecznej władze RP na uchodźstwie oraz elity emigracyjnego dziennikarstwa, których wysiłki w tym zakresie zostały przybliżone w artykule.
Przedmiotem porównawczej analizy naukowej były mechanizmy i instrumenty oddziaływania propagandy komunistycznej na polskie społeczeństwo oraz przyjęte przez polityczne elity środowisk wychodźczych metody przeciwdziałania tym niekorzystnym dla niej zjawiskom. Jej część stanowiła również konfrontacja dwóch przeciwstawnych sobie publikacji, autorstwa krajowego polityka – Adama Rapackiego oraz emigracyjnego publicysty – Józefa Kisielewskiego. W podsumowaniach autor zwrócił uwagę, że głównym problemem, z którym nie mogło uporać się przymusowe wychodźstwo, była postępująca i niepokonywalna ówcześnie ideologiczna izolacja Europy Środkowo-Wschodniej od rządzącej się według zasad demokracji zachodniej części kontynentu, a w ślad za tym – poważne ograniczenie możliwości wpływania na indoktrynacyjny przekaz ze strony bazującego na sowieckich doświadczeniach przeciwnika politycznego. W jego ocenie analiza zastosowanych w ubiegłym wieku mechanizmów propagandowego ubezwłasnowolniania społeczeństwa i wybranych środków przeciwdziałania temuż ograniczającemu podmiotowość suwerena zagrożeniu, pozwoli wyeliminować lub ograniczyć na przyszłość zapędy potencjalnych naśladowców minionych elit przywódczych.
42
Niebelski, Eugeniusz. ""Krzewiciele polskich idei ". Duchowni katoliccy zesłani do Imperium Rosyjskiego - czasy polskiej niewoli narodowej." Nasza Przeszłość 126 (December 30, 2016): 111–90. http://dx.doi.org/10.52204/np.2016.126.111-190.
Full textAbstract:
Opracowanie traktuje o dziejach polskiego katolickiego duchowieństwa zsyłanego do Rosji za udział w antyrosyjskich spiskach i powstaniach zbrojnych oraz stającego w obronie ograniczanego i prześladowanego Kościoła czasów zaborów, dokładnie od 1767 r. (od porwania w Warszawie dwóch biskupów i potajemnego wywiezienia do Rosji) aż po pierwszą dekadę XX w., gdy władze carskie zsyłały głównie za sprawy kościelne. Indywidualne losy księży zesłańców przedstawione są na tle carskiej polityki represyjnej, po takich zdarzeniach, jak konfederacja barska (1768-1772), powstanie kościuszkowskie 1794, wojna Napoleona z Rosją 1812, powstanie listopadowe 1830-1831, spiski dwóch następnych dekad, powstanie styczniowe 1863-1864 oraz likwidacja Kościoła unickiego w 1839 na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczpospolitej i w 1875 r. w Królestwie Polskim. Księży zesłańców, podobnie też świeckich skazywano na różne rodzaje kar: na katorgę, osiedlenia oraz tzw. zamieszkanie pod nadzorem policyjnym. Kierowano ich w różne regiony Rosji, katorżników głównie na Syberię Wschodnią: do guberni irkuckiej, a zwłaszcza w tereny za Bajkałem do kopalń i fabryk. Na ogół pracowali tylko okresowo, bywali też zakuwani w kajdany. Część zesłańców utrzymywała się z rządowego zasiłku, datków płynących z kraju, niektórzy parali się różnym rzemiosłem, większość wegetowała. Miejscem katorgi znanym ze złej sławy były kopalnie w Akatui i Aleksandrowskim Zakładzie za Bajkałem, a najgłośniejszym miejscem licznego osiedlenia księży – wioska Tunka w Tunkińskiej Dolinie, w Sajańskich górach; w Akatui po 1864 zgromadzono ok. 70 księży katorżników, w Tunce w latach 1866-1866 osadzono 156. Co najmniej 930 duchownych zesłano do Imperium w przeciągu stu kilkudziesięciu lat. Z tego powróciło na polskie ziemie około 200, zmarło na Wschodzie ponad 150, los około 580 pozostałych jest nieznany. Być może pewna część z tej grypy jeszcze do kraju powróciła, ale na dzisiejszym etapie badań ustalić tego nie sposób. Pośród owych setek duchownych znalazło się aż 18 biskupów – wywiezionych do guberni rosyjskich (żaden nie został skazany na Syberię) lub relegowanych poza macierzyste diecezje. Z całej tej grupy dwóch biskupów zmarło na zesłaniu (unicki biskup nominat Jan Kaliński i Konstanty Łubieński), sześciu (Józef Gutkowski, Zygmunt Sz. Feliński, Adam Krasiński, Paweł Rzewuski, Karol Hryniewiecki, Franciszek A. Symon) musiało opuścić na zawsze Imperium Rosyjskie. Dziesiątki, a chyba nawet setki miejsc rozproszonych po całym Imperium Rosyjskim zostało naznaczonych prochami zmarłych tam zesłańców, w tym i duchownych katolickich. Z tych najbardziej znanych można wymienić m.in.: Petersburg, Archangielsk, Pinega, Perma, Galicz, Wiatka, Jarosław, Kirsanów, Spassk, Kostroma, Kazań, Saratów, Smoleńsk, Petropawłowsk, Iwandar, Odessa, za Uralem Maryińsk, Omsk, Tobolsk, Tomsk, Aczyńsk (...)
43
Konrad, Michaela. "Jean-Pierre Brun, Adam Bülow-Jacobsen, Dominique Cardon, Jean-Luc Fournet, Martine Leguilloux, Marie-Agnès Matelly, Michel Reddé: La route de Myos Hormos. L’ armée romaine dans le désert oriental d’ Égypte. Édité par Hélène Cuvigny. Vol. I: Praesidia du désert de Bérénice. Avec une contribution de Jean-Pierre Adam et la collaboration de Nelly Martin, Olivier Quintanel et Khaled Zaza. Vol. II: Les sources écrites." Gnomon 79, no. 8 (2007): 736–47. http://dx.doi.org/10.17104/0017-1417_2007_8_736.
Full text
44
Fan, Yijian, Rui Jin, Xiuju Liu, Yuan Liu, Chunzi Huang, Mellissa Gilbert-Ross, Adam Marcus, and Wei Zhou. "Abstract 936: Developing a sex-biased model for LKB1-mutant lung adenocarcinoma." Cancer Research 82, no. 12_Supplement (June 15, 2022): 936. http://dx.doi.org/10.1158/1538-7445.am2022-936.
Full textAbstract:
Abstract Liver kinase B1 (LKB1) is the third most frequently mutated gene in lung adenocarcinoma (LUAD), and LKB1-mutant lung cancers are resistant to existing targeted therapy or immune checkpoint blockade therapy. In the TCGA-LUAD dataset, LKB1 was found to be more frequently mutated in males than in females even after correcting for potential confounders (male versus female: 22.8% versus 11.3%, p < 6.9x 10-4, FDR = 0.033). Similar trends can be found in all other large LUAD datasets. However, the mechanistic basis of this bias is unknown because the existing mouse models of lung cancers either did not exhibit sex bias or showed female mice being more susceptible to the development of lung cancers. Here, we demonstrate that our lentivirus-inducing Kras/LKB1-mutant genetically engineered mouse model (GEMM) and tail-vein injection syngeneic model exhibit sex bias against the tumor formation in the female host. In our KRASLSL-G12D/LKB1fl/fl/Rosa-Luc GEMM mice, the lung tumor formation was monitored by bioluminescence imaging (BLI) and validated by immunohistochemistry of tumor bearing-lung. The sex bias of time to lung adenocarcinoma formation in males and females was determined by the Kaplan-Meier method. 97% (31/32) male GEMM developed LUAD after the induction, whereas only 58% (15/26) female GEMM developed LUAD (p=0.0001, log-rank). The tail-vein injection method used the WRJ388-AD1 cell line, which was derived from WRJ388. Tumor growth in the chest area was monitored by BLI and evaluated by the mixed-effects model. Sex bias preference for developing lung tumors in the male host reached significance on day 14 post-injection (p=0.0037) and lasted during the study (day 21, p=0.0021). On day 21, with the cutoff as 1x106 p/sec/cm2/sr in lung region, 100% male GEMM formed lung tumor while only 36% female GEMM formed lung tumor after the injection. Collectively, this KRAS/LKB1-mutant lung adenocarcinoma exhibits sex-biased tumor formation and growth, which are consistent with clinical data among LUAD patients. This model will provide researchers with opportunities to understand the mechanistic basis of this sex bias and to develop novel personalized therapies. Citation Format: Yijian Fan, Rui Jin, Xiuju Liu, Yuan Liu, Chunzi Huang, Mellissa Gilbert-Ross, Adam Marcus, Wei Zhou. Developing a sex-biased model for LKB1-mutant lung adenocarcinoma [abstract]. In: Proceedings of the American Association for Cancer Research Annual Meeting 2022; 2022 Apr 8-13. Philadelphia (PA): AACR; Cancer Res 2022;82(12_Suppl):Abstract nr 936.
45
Bergkamp, Penelope. "The Proposed EU Digital Markets Act: A New Era for the Digital Economy in Europe." European Company Law 18, Issue 5 (September 1, 2021): 152–61. http://dx.doi.org/10.54648/eucl2021020.
Full textAbstract:
The analysis presented in this article suggests that the Digital Markets Act (DMA) would be a game-changer for the digital economy. From a legal perspective, the DMA should be regarded as a sector-specific, ‘ex ante’ regulation, i.e., a ‘lex specialis’ in relation to the general EU competition law, which relies on ‘ex post’ enforcement. The DMA restricts self-interested behaviour by ‘big tech’ and grants smaller competitors affirmative competitive rights, even where there is no anticompetitive behaviour by big tech under general EU competition law. By its terms, the DMA is aimed at ensuring ‘contestable and fair digital markets’, irrespective of consumer welfare. To achieve this objective, it will impose generic obligations on big tech that resemble remedies previously employed by the Commission in specific antitrust enforcement measures or that address antitrust complaints that the Commission is currently investigating. Unlike conventional EU competition law, despite the DMA’s stated purpose, its main effect is not protection of European internet users (although they may benefit indirectly), but the protection of smaller European competitors against US ‘big tech’. These smaller competitors would no longer need to resort to the current system of ex post enforcement against abuse of monopoly power, which is believed to be insufficiently equipped to deal with digital monopoly power. Antitrust proceedings take a long time (five years or more is no exception), and in the meantime the competitive harm can increase. In many cases, the DMAwould make reliance on this slow, ex post enforcement program unnecessary. Instead, it would enable ‘ex ante’ enforcement actions to ensure competitive markets under the threat of very large fines. Due to its far-reaching terms, the DMA would likely require changes to the business models of big tech. The DMA restates Adam Smith’s famous quip ‘[i]t is not from the benevolence of the butcher, the brewer, or the baker that we expect our dinner, but from their regard to their own interest’. For the digital economy, the saying would be rewritten as: ‘It is not from the regard for their own interest of the gatekeepers that we expect our dinner, but from their benevolence’. Mandatory ‘big tech benevolence’ may well benefit ‘business users’, i.e., people or companies that use platforms to provide goods or services to internet users. Changes in big tech’s business models prompted by the DMA, however, might also affect free internet services. In any event, the DMAwould give rise to significant changes and friction in the operation of the digital economy, which may result in frequent disputes and enforcement actions.
46
Adams, Sharlene, Alan Wilhelm, Lauren Harvey, Chen Bai, Nicholas Yoder, Yelena Kovtun, Thomas Chittenden, and Jan Pinkas. "IMGN632: A CD123-Targeting Antibody-Drug Conjugate (ADC) with a Novel DNA-Alkylating Payload, Is Highly Active and Prolongs Survival in Acute Myeloid Leukemia (AML) Xenograft Models." Blood 128, no. 22 (December 2, 2016): 2832. http://dx.doi.org/10.1182/blood.v128.22.2832.2832.
Full textAbstract:
Abstract ADCs targeting cytotoxic payloads to cancer cells using antibodies that recognize tumor-associated antigens are an expanding therapeutic area. CD123, the IL-3 receptor alpha-subunit, is an attractive cancer target implicated in AML cell survival and proliferation. While CD123 is expressed on AML blasts and is associated with aggressive disease, it is also differentially expressed on AML stem cells relative to normal hematopoietic cells. We report the pre-clinical evaluation of IMGN632, an ADC comprising a CD123-binding antibody and a DNA-alkylating, indolino-benzodiazepine payload (termed an IGN), in disseminated and subcutaneous (SC) AML xenograft models which possess poor prognosis markers or demonstrate drug resistance. Novel anti-CD123 antibodies were generated in mice by immunization with a human CD123-expressing cell line. Following antibody selection and humanization in the IgG1 format, IMGN632 was produced by conjugating a novel DNA-alkylating payload (DGN549), via a cleavable peptide linker, to the anti-CD123 antibody at engineered cysteine residues, resulting in an ADC with ~2 DGN549 molecules per antibody. The in vitro cytotoxicity of IMGN632 and of a non-targeted control ADC (the DGN549 payload conjugated to an antibody against Kunitz soybean trypsin inhibitor) on human cancer cell lines were evaluated by determining cell viability using the WST-8 reagent after continuous ADC exposure for up to 7 days. The IC50 was determined for each ADC and the specificity ratio (IC50 of control ADC: IC50 of IMGN632) was calculated for each cell line. The antitumor activity of IMGN632 and the control ADC were assessed in vivo in immuno-deficient mice bearing Molm-13, Kasumi-3-Luc or MV4-11 disseminated or EOL-1 sc human AML xenografts. Subcutaneous tumor volumes were measured twice weekly. Mice bearing Kasumi-3-Luc were live-animal imaged approximately twice weekly to quantify bioluminescent tumor burden. The maximum tolerated dose (MTD) of IMGN632 was determined by administering single intravenous (IV) injections of IMGN632 to non-tumor bearing female CD-1 mice. In all studies, assessment was terminated for weight loss > 20% or for clinical signs or, in the EOL-1 model, when SC tumor volume reached approximately 1000 mm3. IMGN632 was highly potent in vitro towards CD123-expressing human AML cell lines with poor prognostic markers (EOL-1, Molm-13 (FLT3-ITD), MV4-11 (FLT3-ITD) and Kasumi-3 (p53, MDR1+)), with IC50 values of < 3 pMol and high specificity ratios ranging from 100 to 2000. In contrast, IMGN632 had IC50 values of > 8000 pMol and a specificity ratio of 1 in CD123-negative human cell lines (Namalwa, K562). These data confirm the CD123-directed activity of IMGN632 in vitro. IMGN632 displayed antigen-specific antitumor activity in immuno-deficient mice bearing disseminated xenografts, resulting in prolonged survival, with an increase in life span from 50% to > 262%. In these models, the control ADC was inactive, with no increase in life span. In the Kasumi-3-Luc disseminated model, treatment with highly active doses of 240 or 800 mcg/kg IMGN632 (by antibody) resulted in decreased bioluminescent tumor burden. In the other disseminated models, IMGN632 was highly active at doses of 80 or 240 mcg/kg in MV4-11 and at doses as low as 8 mcg/kg in Molm-13, which, when taken together with the MTD of 8000 mcg/kg, generated a therapeutic index of 1000. In the azacitidine- and cytarabine-resistant EOL-1 SC model, IMGN632 was highly active at a dose of 240 mcg/kg, resulting in 8/8 long-term complete responses, while unconjugated DGN549, anti-CD123 antibody and control ADC were inactive at IMGN632-matched doses. In conclusion, IMGN632 exhibits potent, CD123-specific in vitro activity against AML cell lines, including those with markers of poor prognosis such as MDR1, p53 and FLT3-ITD. IMGN632 is highly active in vivo against Molm-13, Kasumi-3 and MV4-11 disseminated xenografts, resulting in prolonged survival and reduced tumor burden. In addition, IMGN632 is highly active against EOL-1 xenografts, which appear to be resistant to azacitidine and cytarabine in vivo, but highly sensitive to the ADC, resulting in tumor regression and prolonged tumor-free survival. These findings support advancing IMGN632 into clinical trials. Disclosures Adams: ImmunoGen, Inc.: Employment. Wilhelm:ImmunoGen, Inc.: Employment. Harvey:ImmunoGen, Inc.: Employment. Bai:ImmunoGen, Inc.: Employment. Yoder:ImmunoGen, Inc.: Employment. Kovtun:ImmunoGen, Inc.: Employment. Chittenden:ImmunoGen, Inc.: Employment. Pinkas:ImmunoGen, Inc.: Employment.
47
Van Baelen, Karen, Ha-Linh Nguyen, François Richard, Anne-Sophie Hamy, Aullène Toussaint, Fabien Reyal, Anne Salomon, et al. "Abstract P3-05-40: Association of body mass index with clinicopathological features and survival in patients with primary ER+/HER2- invasive lobular breast cancer." Cancer Research 83, no. 5_Supplement (March 1, 2023): P3–05–40—P3–05–40. http://dx.doi.org/10.1158/1538-7445.sabcs22-p3-05-40.
Full textAbstract:
Abstract Background: Invasive lobular carcinoma (ILC) represents up to 15% of all breast carcinomas. The majority of ILC express the estrogen receptor (ER) and have no amplification/overexpression of the human epidermal growth factor receptor 2 (HER2). A high body mass index (BMI) has been associated with an increased risk of developing ILC in postmenopausal women, similar to what is seen for breast cancer of no special type (NST). It is however unknown if BMI impacts the clinicopathological features and the prognosis of ILC. Methods: We performed a multicentric retrospective study in 5 European centers of patients diagnosed between January 2000 and December 2020 with ER+/HER2- non-metastatic pure (i.e., not mixed) ILC. Patient and tumor characteristics and event-related data were collected. BMI was categorized into underweight (≤18.5kg/m2), lean (>18.5kg/m2 and < 25kg/m2), overweight (≥25kg/m2 and < 30kg/m2) and obese (≥30kg/m2). The association of BMI as either a continuous or a categorical variable with clinicopathological variables was assessed using linear regression or ordinal logistic regression, respectively. Median follow-up was calculated using the reverse Kaplan-Meier estimator. Survival analyses using univariable (stratified by center) and multivariable (adjusted for all included variables and stratified by center) Cox regression were performed to evaluate the association of BMI with disease free survival (DFS), distant recurrence free survival (DRFS) and overall survival (OS). DFS and DRFS were analyzed in the presence of death without event as the competing risk. Results: The data of 2476 patients were collected and BMI was available for 2346 patients. In total, 1299 (55%) patients were lean, 638 (27%) overweight and 339 (14%) obese. Underweight patients only represented 3% of all patients and were thus excluded from further analyses. A higher age at diagnosis, higher grade, larger tumor size, nodal involvement and multifocality were significantly associated with higher BMI (Table 1). The median follow-up was 8,5 years (interquartile range 59.24 – 142.13 months). In univariable analysis, higher BMI was associated with worse survival outcomes (Table 2). However, this association was not seen in multivariable analysis while grade, tumor size and nodal involvement were still prognostic for all endpoints. Similar results were seen with BMI as a continuous variable. Conclusion: Larger tumors and nodal involvement were more likely to be found in patients with ER+/HER2- ILC with higher BMI which might be explained by a delayed diagnosis in these patients. Higher grade also seemed to be associated with higher BMI. In multivariable analyses, BMI was not found to be an independent prognostic factor. Tumor grade, tumor size, and nodal status remained strongly prognostic for survival outcomes in multivariable survival analyses which is consistent with their known prognostic importance in luminal tumors. We hypothesize that the prognostic effect of BMI is mediated through these variables for patients with ER+/HER2- ILC. Table 1. Association of clinicopathological features of ER+/HER2- ILC with categorical BMI. Table 2. Association of categorical BMI and other clinicopathological features of ER+/HER2- ILC with survival. Citation Format: Karen Van Baelen, Ha-Linh Nguyen, François Richard, Anne-Sophie Hamy, Aullène Toussaint, Fabien Reyal, Anne Salomon, Luc Dirix, Peter Vermeulen, Hilde Wuyts, Maria Karsten, Adam D. Dordevic, Guilherme Nader Marta, Evandro de Azambuja, Christos Sotiriou, Denis Larsimont, Ottavia Amato, Marion Maetens, Maxim De Schepper, Tatjana Geukens, Sileny Han, Thaïs Baert, Kevin Punie, Hans Wildiers, Chantal Remmerie, Ann Smeets, Ines Nevelsteen, Giuseppe Floris, Elia Biganzoli, Patrick Neven, Christine Desmedt. Association of body mass index with clinicopathological features and survival in patients with primary ER+/HER2- invasive lobular breast cancer [abstract]. In: Proceedings of the 2022 San Antonio Breast Cancer Symposium; 2022 Dec 6-10; San Antonio, TX. Philadelphia (PA): AACR; Cancer Res 2023;83(5 Suppl):Abstract nr P3-05-40.
48
KITLV, Redactie. "Book Reviews." Bijdragen tot de taal-, land- en volkenkunde / Journal of the Humanities and Social Sciences of Southeast Asia 163, no. 4 (2008): 559–621. http://dx.doi.org/10.1163/22134379-90003696.
Full textAbstract:
Benedict Anderson; Under three flags; Anarchism and the anticolonial imagination (Greg Bankoff) Leakthina Chau-Pech Ollier, Tim Winter (eds); Expressions of Cambodia; The politics of tradition, identity and change (David Chandler) Ying Shing Anthony Chung; A descriptive grammar of Merei (Vanuatu) (Alexandre François) Yasuyuki Matsumoto; Financial fragility and instability in Indonesia (David C. Cole) Mason C. Hoadley; Public administration; Indonesian norms versus Western forms (Jan Kees van Donge) Samuel S. Dhoraisingam; Peranakan Indians of Singapore and Melaka (Joseph M. Fernando) Vatthana Pholsena; Post-war Laos; The politics of culture, history and identity (Volker Grabowksy) Gert Oostindie; De parels en de kroon; Het koningshuis en de koloniën (Hans Hägerdal) Jean-Luc Maurer; Les Javanais du Caillou; Des affres de l’exil aux aléas de l’intégration; Sociologie historique de la communauté indonésienne de Nouvelle-Calédonie (Menno Hecker) Richard Stubbs; Rethinking Asia’s economic miracle; The political economy of war, prosperity and crisis (David Henley) Herman Th. Verstappen; Zwerftocht door een wereld in beweging (Sjoerd R. Jaarsma) Klokke, A.H. (ed. and transl.); Fishing, hunting and headhunting in the former culture of the Ngaju Dayak in Central Kalimantan; Notes from the manuscripts of the Ngaju Dayak authors Numan Kunum and Ison Birim; from the Legacy of Dr. H. Schaerer; With a recent additional chapter on hunting by Katuah Mia (Monica Janowski) Ian Proudfoot; Old Muslim calendars of Southeast Asia (Nico J.G. Kaptein) Garry Rodan; Transparency and authoritarian rule in Southeast Asia (Soe Tjen Marching) Greg Fealy, Virginia Hooker (eds); Voices of Islam in Southeast Asia; A contemporary sourcebook (Dick van der Meij) Eko Endarmoko; Tesaurus Bahasa Indonesia (Don van Minde) Charles J.-H. Macdonald; Uncultural behavior; An anthropological investigation of suicide in the southern Philippines (Raul Pertierra) Odd Arne Westad, Sophie Quinn-Judge (eds); The Third Indochina War; Conflict between China, Vietnam and Cambodia, 1972-79 (Vatthana Pholsena) B. Bouman; Ieder voor zich en de Republiek voor ons allen; De logistiek achter de Indonesische Revolutie 1945-1950 (Harry A. Poeze) Michel Gilquin; The Muslims of Thailand (Nathan Porath) Tom Boellstorff; The gay archipelago; Sexuality and nation in Indonesia (Raquel Reyes) Kathleen M. Adams; Art as politics; Re-crafting identities, tourism, and power in Tana Toraja, Indonesia (Dik Roth) Aris Ananta, Evi Nurvidya Arifin, Leo Suryadinata; Emerging democracy in Indonesia (Henk Schulte Nordholt) Casper Schuring; Abdulgani; 70 jaar nationalist van het eerste uur (Nico G. Schulte Nordholt) Geoff Wade (ed. and transl.); Southeast Asia in the Ming Shi-lu; An open access resource (Heather Sutherland) Alexander Horstmann, Reed L. Wadley (eds); Centering the margin; Agency and narrative in Southeast Asian Borderlands (Nicholas Tapp) Marieke Brand, Henk Schulte Nordholt, Fridus Steijlen (eds); Indië verteld; Herinneringen, 1930-1950 (Jean Gelman Taylor) Tin Maung Maung Than; State dominance in Myanmar; The political economy of industrialization (Sean Turnell) Henk Schulte Nordholt, Ireen Hoogenboom (eds); Indonesian transitions (Robert Wessing) In: Bijdragen tot de Taal-, Land- en Volkenkunde no. 163 (20075), no: 4, Leiden
49
Shehata, Medhat, Susanne Schnabl, Elena Ponath, Stefanie Tauber, Dita Demirtas, Martin Hilgarth, Martin Bilban, et al. "Lumiliximab Triggers Apoptosis Mechanisms in CLL Cells through the Inhibition of PI3-K/Akt Pathway." Blood 114, no. 22 (November 20, 2009): 2371. http://dx.doi.org/10.1182/blood.v114.22.2371.2371.
Full textAbstract:
Abstract Abstract 2371 Poster Board II-348 Chronic lymphocytic leukemia (CLL) is a clonal expansion of B cells which is characterized by a defect in apoptosis and is associated with the co-expression of CD19, CD5 and CD23. Lumiliximab is a monoclonal antibody against CD23 which has been shown to exert a promising therapeutic effect in CLL in vivo and to induce apoptosis in CD23+ lymphoma cells in vitro. The aim of this study was to investigate the direct effect of lumiliximab on cell viability and to explore its molecular mechanism of action in primary CLL cells. PBMC from twenty CLL patients were used in this study. Nine patients had previous therapy and 11 were untreated. Nine patients had unmutated and 11 had mutated IgVH genes. The mean percentage of CD19+/CD5+/CD23+ cells was 80% (range 53-98%). PBMC were exposed to various concentrations of lumiliximab (1-50 μg/mL) for various durations (1-15 days). The long term incubation with lumiliximab was performed in a microenvironment co-culture model using primary human stromal cells which prevent spontaneous apoptosis of CLL cells. Cell viability was assessed by flow cytometric analysis using annexin V/PI staining and by MTT assays. The results showed that single exposure to lumiliximab had a minimal effect on cell viability (< 1 fold increase in apoptosis rate compared to untreated cells and to the isotype control antibody). Cross-linking with goat anti-human IgG was more effective in inducing cell death. Interestingly, repeated exposure to lumiliximab without cross-linking had a significant pro-apoptotic effect selectively in the CD19+/CD5+ cells. Western blotting analysis demonstrated a significant biological response to the single and repeated exposure to lumiliximab in spite of the moderate pro-apoptotic effect. Lumiliximab induced a significant decrease in Bcl-2, Mcl-1 and Hsp70 protein expression. In addition, it resulted in a significant decrease in the phosphorylation of Akt1 at serine residue 473 and dephosphorylation (activation) of the tumor suppressor PTEN at serine residue 380 suggesting the involvement of the PI3-K/Akt/PTEN cascade in priming CLL cells to undergo apoptosis by lumiliximab. Pre-incubation of CLL cells with lumiliximab enhanced the pro-apoptotic effect of PI3-K inhibitor LY292004 and the CK2 inhibitor apigenin. Consistent with previous observations, pre-exposure of CLL cells to lumiliximab augmented the cytotoxic effect of Fludarabine. The in vitro response to lumiliximab did not appear to be influenced by IgVH mutation status, cytogenetics or by previous therapy. To gain further insight into the downstream targets of lumiliximab in CLL, microarray analysis and pathway exploration was performed. The data revealed that lumiliximab regulates several sets of genes which are involved in chemokine signaling, cytokine/cytokine receptor interaction, oxidative stress, PI3-K and integrin signaling, complement cascade and Toll-like receptor signaling. Single exposure to lumiliximab led to down-regulation of several genes including LY9, GPR183, RGS1, HSPA6, and INPP5F and up-regulation of FN1, FAIM3 and LOX. Repeated exposure to Lumiliximab led to a significant down-regulation of TXNIP, CTSB, SODS, IFI44, IRF7, TNFSF13B, MS4A7, CCL4, CCL7, CCL8, cathepsin B, MARKS, ADAMS and FCER1G and up-regulation of SPP1, C10orf10, ANGPTL6, RBBP4 and GSTA4. In conclusion, these data demonstrate that repeated exposure to Lumiliximab is effective in priming CLL cells to undergo apoptosis through inactivation of the PI3-K/Akt pathway and render the cells more sensitive to cytotoxic compounds. The data also provide further evidence of a promising therapeutic role for lumiliximab in CLL and a rationale for lumiliximab-based drug combinations to improve treatment of this incurable disease. Disclosures: Shehata: Biogen Idec: Research Funding. Hughes:Biogen Idec: Employment. Maclaren:Biogen Idec: Employment. Jaeger:Biogen Idec: Research Funding.
50
Afiful Jauhani, Muhammad, Yoga Wahyu Pratiwi, and Supianto Supianto. "Perlindungan Hukum Tenaga Medis dan Pasien Pada Tindakan Gawat Darurat." JURNAL RECHTENS 11, no. 2 (December 9, 2022): 257–78. http://dx.doi.org/10.56013/rechtens.v11i2.1790.
Full textAbstract:
Penelitian ini bertujuan untuk mengetahui bentuk perlindungan hukum bagi tenaga medis dan pasien terhadap tindakan gawat darurat dalam perspektif hukum pidana dan dalam perspektif hukum perdata. Metode yang digunakan dalam penelitian ini adalah yuridis normatif. Hasil penelitian menunjukkan bahwa pasien yang mendapati kesalahan dokter pada saat melakukan tindakan kedokteran dalam situasi gawat darurat dan perbuatan tersebut memenuhi unsur pidana maka pasien dapat menuntut pertanggungjawaban dokter secara pidana, namun sesuai asas ultimum remedium, hukum pidana hendaklah dijadikan upaya terakhir dalam hal penegakan hukum. Dalam perspektif hukum perdata, Pasal 58 ayat (2) Undang-Undang Kesehatan menyatakan bahwa tuntutan ganti rugi tidak berlaku bagi tenaga kesehatan yang melakukan tindakan penyelamatan nyawa atau pencegahan kecacatan seseorang dalam keadaan darurat. Pasien yang kepentingannya dirugikan atas tindakan dokter dalam menjalankan praktik kedokteran dapat mengadukan secara tertulis kepada Ketua Majelis Kehormatan Disiplin Kedokteran Indonesia dan tidak menghilangkan hak setiap orang untuk melaporkan adanya dugaan tindak pidana kepada pihak yang berwenang dan/atau menggugat kerugian perdata ke pengadilan. Kata kunci: Gawat darurat, Medis, Pasien, Perlindungan hukum This study aims to determine the form of legal protection for medical personnel and patients against emergency measures in the perspective of criminal law and in the perspective of civil law. The method used in this research is normative juridical. The results of the study show that patients who find a doctor's mistake when carrying out medical actions in an emergency situation and the act fulfills a criminal element, the patient can hold the doctor accountable criminally, but according to the principle of ultimum remedium, criminal law should be used as a last resort in terms of law enforcement. From a civil law perspective, Article 58 paragraph (2) of the Health Law states that claims for compensation do not apply to health workers who take actions to save lives or prevent someone from becoming disabled in an emergency. Patients whose interests are harmed by the doctor's actions in carrying out medical practice can complain in writing to the Chairman of the Indonesian Medical Discipline Honorary Council and do not eliminate the right of everyone to report suspected criminal acts to the authorities and/or sue for civil damages to court. Keywords: Emergency, Medical, Patient, Legal protection REFERENCES Bickenbach, Jerome. “WHO’s Definition of Health: Philosophical Analysis.” In Handbook of the Philosophy of Medicine, edited by Thomas Schramme and Steven Edwards, 1–14. Dordrecht: Springer Netherlands, 2015. https://doi.org/10.1007/978-94-017-8706-2_48-1. Buamona, Hasrul. “Tanggung Jawab Pidana Dokter Dalam Kesalahan Medis.” Almazahib 2, no. 2 (2014): 215–38. Chazawi, Adami. Pelajaran Hukum Pidana. Jakarta: RajaGrafindo Persada, 2002. Dini, Sandra, and Febri Aristya. “Pembuktian Perdata Dalam Kasus Malpraktik Di Yogyakarta.” Mimbar Hukum - Fakultas Hukum Universitas Gadjah Mada 0, no. 0 (2011): 180–205. https://doi.org/10.22146/jmh.361. Dorland. Dorland’s Illustrated Medical Dictionary. 33rd ed. Elsevier, 2019. Garner, Bryan A. Black’s Law Dictionary. Thomson Reuters. 11th ed., 2019. Hamzah, Andi. Asas-Asas Hukum Pidana. Jakarta: Rineka Cipta, 2010. Herkutanto. “Aspek Medikolegal Pelayanan Gawat Darurat.” Majalah Kedokteran Indonesia 57, no. 2 (2007): 37–40. Heuken, Adolf. Ensiklopedi Populer Politik Pembangunan Pancasila. 4th ed. Jakarta: Yayasan Cipta Loka Caraka, 1984. Jauhani, Muhammad Afiful. Dilema Kapabilitas Dan Imparsialitas Dokter Sebagai Mediator Sengketa Medis. Surabaya: Scopindo Media Pustaka, 2020. Muntaha. Hukum Pidana Malapraktik. Jakarta: Sinar Grafika, 2017. Nurhayati, Bernadeta Resti. “Perikatan Usaha (Inspanning Verbintenis) Versus Perkatan Hasil (Resultaat Verbintenis) Dalam Perjanjian Terapeutik,” no. November (2018): 1-8. Perwira, Indra. “Memahami Kesehatan Sebagai Hak Asasi Manusia.” Jurnal Lembaga Studi & Advokasi Masyarakat, 2001, 1–19. Pujiyono, Eko. Keadilan Dalam Perawatan Medis. Bandung: Citra Aditya Bakti, 2017. Sulistyani, Venny, and Zulhasmar Syamsu. “Pertanggungjawaban Perdata Seorang Dokter Dalam Kasus Malpraktek Medis.” Lex Jurnalica 12, no. 2 (2015). Widjaja, S. (2020). Perlindungan Hukum Bagi Pasien Selaku Konsumen terhadap Tindakan Malpraktik di Bidang Kesehatan. JURNAL RECHTENS, 9(1), hlm.47. https://doi.org/10.36835/rechtens.v9i1.660 https://app.dimensions.ai/details/publication/pub.1134311282?search_mode=content&search_text=jurnal%20rechtens&search_type=kws&search_field=full_search&and_facet_source_title=jour.1406386