Journal articles: 'Ελληνικός Τύπος'

1

Γκίνης, Δημήτριος Σ. "Ο ελληνικός Τύπος (1811-1863). Συμπλήρωμα." Gleaner 2 (September 16, 2016): 222. http://dx.doi.org/10.12681/er.9633.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

2

Κρασανάκη, Αναστασία, Αικατερίνη Βάσιου, and Σπυρίδων Τάνταρος. "Τύποι γονέων και κοινωνική συμπεριφορά κατά την παιδική και εφηβική ηλικία." Psychology: the Journal of the Hellenic Psychological Society 27, no. 1 (July 21, 2022): 142–60. http://dx.doi.org/10.12681/psyhps.25819.

Full text

Abstract:

Στόχος της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στους τύπους γονέων και στην κοινωνική συμπεριφορά των παιδιών και των εφήβων. Ειδικότερα, μελετήθηκε η σχέση των τύπων γονέων με την αρνητική κοινωνική συμπεριφορά παιδιών και εφήβων, δηλαδή τα προβλήματα εξωτερίκευσης και εσωτερίκευσης, καθώς επίσης και με τη θετική κοινωνική συμπεριφορά που αυτά επιδεικνύουν. Επιπλέον, εξετάστηκαν οι τύποι γονέων και το φύλο των παιδιών ως προβλεπτικοί παράγοντες της κοινωνικής τους συμπεριφοράς. Οι συμμετέχοντες ήταν 1.205 γονείς παιδιών και εφήβων ηλικίας 6-18 ετών, από ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Συμπλήρωσαν το Ερωτηματολόγιο Τύπων Γονέων, το Ερωτηματολόγιο Δυνατοτήτων και Δυσκολιών, καθώς και ένα δημογραφικό ερωτηματολόγιο. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν θετική συσχέτιση ανάμεσα στον διαλεκτικό γονικό τύπο και τη θετική κοινωνική συμπεριφορά και αρνητική συσχέτιση ανάμεσα στον αυταρχικό, ανεκτικό και αυστηρό γονικό τύπο και τη θετική κοινωνική συμπεριφορά. Επιπρόσθετα, εντοπίστηκε αρνητική συσχέτιση ανάμεσα στον διαλεκτικό γονικό τύπο και στα προβλήματα εξωτερίκευσης/εσωτερίκευσης και θετική συσχέτιση ανάμεσα στον αυταρχικό, ανεκτικό και αυστηρό τύπο και στα προβλήματα εξωτερίκευσης/εσωτερίκευσης παιδιών και εφήβων. Επίσης, αναδείχθηκαν ατομικές διαφορές ως προς το φύλο σε σχέση με τη θετική κοινωνική συμπεριφορά και τα προβλήματα εξωτερίκευσης/εσωτερίκευσης. Τέλος, οι τύποι γονέων και το φύλο των παιδιών αναδείχθηκαν ως προβλεπτικοί παράγοντες της κοινωνικής συμπεριφοράς των παιδιών. Γενικότερα, τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν τις ευεργετικές επιδράσεις του διαλεκτικού τύπου γονέα, υπογραμμίζοντας παράλληλα τις αρνητικές επιδράσεις της υιοθέτησης του αυταρχικού, του ανεκτικού και του αυστηρού τύπου γονέα.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

3

Smith, Tyler Jo. "East Greek Pottery in the Collection of the British School at Athens." Annual of the British School at Athens 104 (November 2009): 341–60. http://dx.doi.org/10.1017/s0068245400000307.

Full text

Abstract:

Among the antiquities in the collection of the British School, there are a few examples of East Greek pottery, including Wild Goat Style, Chian, Fikellura, and Clazomenian as well as a Rosette Bowl and a Bird Bowl. Following a summany of the British School's excavations and role at Naukratis, the site where much of this East Greek pottery was discovered, the objects from the collection are presented in both summary and catalogue form. An appendix is dedicated to an Attic polychrome phiale mesomphalos, which, although not East Greek, shares many technical and stylistic features with some East Greek wares, and was originally identified as Vroulian. It is briefly considered in relation to East Greek and Archaic pottery.Μεταξύ των αρχαιοτήτων της συλλογής της Βρετανικής Σχολής, υπάρχουν ορισμένα παραδείγματα ανατολίζουσας ελληνικής κεραμικής, στα οποία περιλαμβάνοντοα δείγματα του ρυθμού των Αιγάγρων, της Χίου, των Φικελλούρων, των Κλαζομενών, καθώς επίσης και δύο ανοικτά αγγεία με διακόσμηση ρόδακα και πτηνών αντίστοιχα. Μετά από μία σύνοψη των ανασκαφών και του ρόλου της Βρετανικής Σχολής στη Ναύκρατι, τη θέση όπου ανακαλύφθηκε μεγάλο μέρος αυτής της ανατολίζουσας ελληνικής κεραμικής, τα ευρήματα της συλλογής παρουσιάζονται σε σύνοψη και σε κατάλογο. Ένα παράρτημα είναι αφιερωμένο σε μία αττική πολύχρωμη μεσόμφαλη φιάλη, η οποία αν και δεν ανήκει στον ανατολίζοντα ρυθμό, μοιράζεται αρκετά τεχνικά και στυλιστικά χαρακτηριστικά με ορισμένα ανατολίζοντα ελληνικά αγγεία. Η φιάλη αυτή είχε αρχικά ταυτιστεί ως αγγείο τύπου Βρουλιάς. Εν συντομία θεωρείτοα ότι έλκει στοιχεία από την ανατολίζουσα ελληνική και αρχαϊκή κεραμική.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

4

Ντόκα, Αγλαΐα, and Ανδρέας Μπρούζος. "Ημερήσιος αθηναϊκός τύπος και εκπαίδευση: είδος και περιεχόμενο της καθημερινής αρθογραφίας." Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 126, no. 126 (October 21, 2016): 55. http://dx.doi.org/10.12681/grsr.9890.

Full text

Abstract:

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η εκπαίδευση αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας, που αρχίζει να διαθέτει ικανότητα προσαρμογής στη συνεχώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα. Στη σύγχρονη παγκόσμια «κοινωνία» των πληροφοριών μια τέτοια ευκινησία προϋποθέτει διαρκή μελέτη και συστηματική αξιολόγηση της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, την αναγνώριση των αντικειμενικών δυσκολιών και των ανασταλτικών παραγόντων. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (MME) και ιδιαίτερα ο έντυπος Τύπος αποσκοπούν στη γνήσια και πιστή απόδοση της πραγματικότητας, ενώ διαδραματίζουν ένα ρόλο κλειδί στη διαμόρφωση της αντίληψης για τα εκπαιδευτικά δρώμενα. Βασικός στόχος της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει το περιεχόμενο και το είδος της αρθρογραφίας για τον εκπαιδευτικό στον ημερήσιο αθηναϊκό τύπο σε δύο διαφορετικές δεκαετίες (1986 και 1998). Η επιστημονική ανάλυση της αρθρογραφίας δίνει την ευκαιρία σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη (εκπαιδευτικούς, κοινή γνώμη, MME, εξουσία, προϊστάμενες αρχές) για πληρέστερη επίγνωση αλλά και βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

5

Παππάς, Κωνσταντίνος. "Η γεωγραφική διαφοροποίηση ως παράμετρος διαμόρφωσης της απασχόλησης των μεταναστών στις αγορές εργασίας της υπαίθρου." Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 125, no. 125 (October 21, 2016): 69. http://dx.doi.org/10.12681/grsr.9897.

Full text

Abstract:

Ο κοινωνικοοικονομικός μετασχηματισμός της ελληνικής υπαίθρου αποτελεί ουσιαστική συνιστώσα του νέου μοντέλου αγροτικής δραστηριότητας, που χαρακτηρίζεται από τη διαφοροποίηση των τοπικών οικονομιών, την πολυαπασχόληση και την αύξηση της ζήτησης για ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Η είσοδος των μεταναστών στη χώρα επιτάχυνε τις πραγματοποιούμενες αλλαγές συμβάλλοντας, υπό μια γενική θεώρηση, θετικά στις οικονομικά μετασχηματιζόμενες αγροτικές περιοχές της. Οι μετανάστες συμμετέχουν σε όλους τους τομείς οικονομικής δραστηριότητας στην ύπαιθρο, επιφέροντας πολλαπλές επιδράσεις στην κοινωνία και την οικονομία του ελληνικού αγροτικού χώρου. Στη συγκεκριμένη εργασία, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την περιοχή της Ηπείρου, επιχειρείται η ανάδειξη σημείων χωρικής διαφοροποίησης αγροτικών περιοχών της και των αγορών εργασίας σε αυτές. Στη συνέχεια, με τη χρήση επίσημων στατιστικών στοιχείων και αδημοσίευτων δευτερογενών δεδομένων καθώς και την αξιοποίηση ποιοτικών και ποσοτικών δεδομένων από εμπειρική έρευνα σε εργοδότες μεταναστών, μελετώνται ζητήματα που σχετίζονται με τη διαφοροποίηση της απασχόλησης των μεταναστών σε τρεις, διαφορετικού τύπου, αγροτικές περιοχές που συνδυάζουν διαφορετικές δραστηριότητες των τομέων της οικονομίας και, γενικότερα, με την επίδραση της μεταναστευτικής εργασίας στην οικονομία της ελληνικής υπαίθρου

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

6

Σγούρα, Αγγελική, Νικόλαος Μάνεσης, and Φωτεινή Μητροπούλου. "Διαπολιτισμική εκπαίδευση και κοινωνική ένταξη των παιδιών-προσφύγων: Αντιλήψεις εκπαιδευτικών." Διάλογοι! Θεωρία και πράξη στις επιστήμες αγωγής και εκπαίδευσης 4 (December 13, 2018): 108. http://dx.doi.org/10.12681/dial.16278.

Full text

Abstract:

Η παρούσα έρευνα μελετά τις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της Αχαΐας στα οποία φοίτησαν παιδιά-πρόσφυγες το σχολικό έτος 2016-2017, σχετικά με τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και την κοινωνική ένταξή τους στο σχολείο. Διεξήχθη ποσοτική έρευνα με ερωτηματολόγιο το οποίο αποτελείτο από ερωτήσεις κλειστού και ανοικτού τύπου. Το εργαλείο συλλογής δεδομένων στηρίχθηκε στη διεθνή και ελληνική βιβλιογραφική επισκόπηση και διανεμήθηκε σε δείγμα 120 εκπαιδευτικών που εργάζονταν στα σχολεία αυτά. Από τα ευρήματα καταδεικνύεται πως οι εκπαιδευτικοί πιστεύουν ότι η κοινωνική ένταξη των παιδιών-προσφύγων στην εκπαιδευτική διαδικασία έχει πραγματοποιηθεί σε μικρή κλίμακα, καθώς επίσης πως οι κύριοι εμπλεκόμενοι στο εκπαιδευτικό σύστημα (εκπαιδευτικοί, ημεδαποί μαθητές/μαθήτριες και γονείς) θεωρούν την παρουσία των παιδιών-προσφύγων στο ελληνικό σχολείο ως «λίγο» ή «αρκετά» θετική. Φαίνεται, επιπλέον, ότι τα παιδιά-πρόσφυγες δημιουργούν παρέες με ημεδαπούς/ημεδαπές μαθητές/μαθήτριες και συμμετέχουν στο παιχνίδι, αλλά λαμβάνουν λιγότερο ενεργά μέρος στις εκδηλώσεις του σχολείου. Οι εκπαιδευτικοί, ακόμη, τονίζουν την ανάγκη ενίσχυσης των γνώσεων των ημεδαπών μαθητών/μαθητριών σχετικά με την πολυπολιτισμικότητα και τη διαφοροποίηση τυχόν αρνητικών συναισθημάτων που φέρουν οι ίδιοι/ίδιες μέσω της ανάπτυξης διαπολιτισμικών δεξιοτήτων. Τα συμπεράσματα, σε συνάρτηση με τον αυξανόμενο αριθμό των παιδιών-προσφύγων στο ελληνικό σχολείο σήμερα, αναδεικνύουν την ανάγκη διερεύνησης του προσφυγικού ζητήματος, ώστε το εκπαιδευτικό σύστημα να κατανοεί και να ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες όλων των παιδιών.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

7

Γιολτζίδου, Γεωργία, and Φωτεινή Γιολτζίδου. "Η Περιβαλλοντική Δημοσιογραφία στην Ελλάδα." Ετήσιο Ελληνόφωνο Επιστημονικό Συνέδριο Εργαστηρίων Επικοινωνίας 1, no. 1 (November 10, 2022): 15–24. http://dx.doi.org/10.12681/cclabs.4935.

Full text

Abstract:

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να σκιαγραφήσει το επίπεδο άσκησης της περιβαλλοντικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα. Στο πρώτο μέρος, γίνεται μια σύντομη βιβλιογραφική επισκόπηση σε σχέση με την περιβαλλοντική δημοσιογραφία ως ανεξάρτητο επαγγελματικό πεδίο, ενώ αναζητούνται οι σύγχρονες τάσεις, προκλήσεις και απειλές του κλάδου, έτσι όπως αυτές περιγράφονται στο ακαδημαϊκό πεδίο. Στο δεύτερο μέρος, με βάση ποσοτικά αλλά και ποιοτικά στοιχεία, μελετώνται οι δέκα (10) πρώτοι σε αναγνωσιμότητα ειδησεογραφικοί ιστότοποι στην Ελλάδα, σε αναζήτηση του αποτυπώματος της περιβαλλοντικής δημοσιογραφίας, του βαθμού αλλά και των τρόπων κάλυψης των ειδήσεων. Το κεντρικό ερευνητικό ερώτημα είναι, αν, και σε ποιο βαθμό, ασκείται η περιβαλλοντική δημοσιογραφία ως διακριτό δημοσιογραφικό είδος στον ελληνικό ηλεκτρονικό τύπο. Η μελέτη αποκαλύπτει μια σειρά τάσεων, παραλήψεων και στρεβλώσεων που παρατηρούνται στην ελληνική δημοσιογραφία, όσον αφορά τη δημοσίευση και προώθηση ειδήσεων που σχετίζονται με το περιβαλλοντικό ρεπορτάζ. Τόσο τα ποσοτικά, όσο και τα ποιοτικά δεδομένα της έρευνας, αποδεικνύουν ότι στην περίπτωση της Ελλάδας, η περιβαλλοντική δημοσιογραφία δεν είναι μέχρι και σήμερα αρκούντως αναπτυγμένη.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

8

Οικονόμου, Μαρίνα, Μαρία Χαρίτση, and Ελένη Δημητριάδου. "ΜΜΕ και ψυχική ασθένεια: Απεικονίσεις της σχιζοφρένειας στον ελληνικό Τύπο." Psychology: the Journal of the Hellenic Psychological Society 13, no. 3 (October 15, 2020): 59. http://dx.doi.org/10.12681/psy_hps.23909.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

9

ΚΙΛΙΑΣ, Α. "ΒΡΑΔΥ-ΟΡΟΓΕΝΕΤΙΚΗ ΕΚΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΟΡΟΣΕΙΡΕΣ." Bulletin of the Geological Society of Greece 34, no. 1 (January 1, 2001): 149. http://dx.doi.org/10.12681/bgsg.16954.

Full text

Abstract:

Μελετάται η γεωμετρία και κινηματική της βραδυ-ορογενετικής έκτασης των Ελληνίδων κατά τη διάρκειατου Τριτογενούς. Στο Ελληνικό ορογενές αναγνωρίζεται, τόσο ο τύπος της συμμετρικής όσο και της ασύμμετρηςβραδυ-ορογενιτικής έκτασης και κατάρρευσης του ορογενούς, που οδηγεί στη σταδιακή άνοδο και αποκάλυψητων πετρωμάτων των βαθύτερων τεκτονικών οριζόντων του φλοιού. Συμμετρική, διτής φοράς κατάρρευση,χωρίς σημαντική αναθέρμανση του φλοιού, έλαβε χώρα στο κρύο πρίσμα επαύξησης (περιοχές Ολύμπου,Οσσας, Πηλίου και Κρήτης). Ασύμμετρη, προς μια κύρια κατεύθυνση κατάρρευση, με σημαντική αναθέρμανσητης λιθόσφαιρας, έλαβε χώρα στην περιοχή πίσω από το ορογενιτικό τόξο (περιοχές Ροδόπης καιΚυκλάδων). Η Τριτογενής βραδυ-ορογενετική έκταση στις Ελληνίδες, αποτέλεσε μαζύ με τη συνοδό συμπίεσηστο μέτωπο κάθε φορά της εκτεινόμενης πλάκας, ένα μεταναστεύον προς ΝΔ δυναμικό σύστημα, που ξεκίνησεαπό το Ηώκαινο στις εσωτερικές Ελληνίδες και έφθασε το Μειόκαινο στις εξωτερικές Ελληνίδες. Η κατανομήαυτή της γεωμετρίας και κίνησης της βραδυ-ορογενετικής έκτασης στο Ελληνικό ορογενές, θα πρέπει να απο-δωθεί στην αλλαγή του ρυθμού σύγκλισης των πλακών της Αφρικής και Ευρασίας κατά τη διάρκεια του Τριτογενούς.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

10

Κουτούπη, Ανθούλα, and Ελένη Γρηγοροπούλου. "Σχολικός Εκφοβισμός – Μαθησιακές Δυσκολίες και ο ρόλος του Σχολείου." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2015, no. 1 (May 6, 2016): 702. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.274.

Full text

Abstract:

Ο Σχολικός εκφοβισμός, γνωστός και ως θυματοποίηση ή bullying, είναι ένα φαινόμενο παιδικής και εφηβικής παραβατικότητας που απασχολεί όλο και περισσότερο το δυτικό κόσμο, ενώ έχει γίνει μέρος και της Ελληνικής πραγματικότητας. Αυτό, φανερά, επηρεάζει αλλά και επηρεάζεται από την κοινωνία.Στην παρούσα εργασία θα διερευνηθούν τα ειδοποιά χαρακτηριστικά του εκφοβισμού, παραδοσιακού και ηλεκτρονικού (cyber-bullying ), τα οποία αποκλείουν από το χαρακτηρισμό άλλες επιθετικές συμπεριφορές, καθώς επίσης και οι τύποι των εμπλεκόμενων σε εκφοβισμό μαθητών.Από την αναζήτηση των παραγόντων που συντελούν στην εμφάνιση του εκφοβισμού, προκύπτει η σύνδεσή του και με μαθητές που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίοι εντάσσονται στη Γενική Εκπαίδευση και συχνά εμπλέκονται είτε ως θύτες είτε ως θύματα ψυχολογικής- λεκτικής ή/και σωματικής βίας. Η σύνδεση αυτή ενισχύεται μέσα από μελέτη περιπτώσεων.Στο Ελληνικό Σχολείο ήδη υλοποιείται το Πρόγραμμα Σπουδών Σχολική και Κοινωνική Ζωή (2011), το οποίο σε συνδυασμό με τη συστηματική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών θέτει ως στόχο την ενίσχυση των κοινωνικών δεξιοτήτων των μαθητών ώστε να προάγεται η συναισθηματική τους νοημοσύνη. Ο ρόλος της σχολικής κοινότητας αναδεικνύεται έτσι ζωτικής σημασίας στην πρόληψη και την αντιμετώπιση εκφοβιστικών συμπεριφορών.Μέσα από την ανασκόπηση του φαινομένου του εκφοβισμού σε συνάρτηση με όσα αναφέρθηκαν, ανακύπτουν συμπεράσματα και προτάσεις παρέμβασης.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

11

Λιγνός, Ιωάννης, and Ευθυμία Μπαρκονίκου. "«Ανατροφοδότηση εργασιών σε προγράμματα εκπαίδευσης από απόσταση». Απόψεις φοιτητών ελληνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων." Ανοικτή Εκπαίδευση: το περιοδικό για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και την Εκπαιδευτική Τεχνολογία 13, no. 2 (December 27, 2017): 62. http://dx.doi.org/10.12681/jode.14055.

Full text

Abstract:

Όπως αναφέρουν οι Getzlaf, Perry, Toffner, Lamarche, & Edwards (2009), η ποιοτική ανατροφοδότηση είναι εξαιρετικά σημαντική για τους φοιτητές προγραμμάτων εξ’ αποστάσεως εκπαίδευσης, αφού δίνει κατευθυντήριες σε σχέση με την προσπάθεια βελτίωσής τους. Αντιλαμβανόμενοι τη σπουδαιότητα της παροχής ποιοτικής ανατροφοδότησης κατά τη διάρκεια εκπόνησης εργασιών σε περιβάλλον εκπαίδευσης από απόσταση, κρίναμε σκόπιμο να διερευνηθούν οι τύποι, οι μορφές, το περιεχόμενο και οι πρακτικές απόδοσης ανατροφοδότησης ελληνικών προγραμμάτων εκπαίδευσης από απόσταση, οι οποίες βοηθούν την μαθησιακή αυτενέργεια των φοιτητών με σκοπό να καταλήξουμε σε κατευθύνσεις, οι οποίες θα βοηθήσουν τους εκπαιδευτές- εκπαιδευτικούς στο έργο τους. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνηθεί η σχέση ανάμεσα στην απόδοση ποιοτικής ανατροφοδότησης γραπτών εργασιών και την επίδοση των φοιτητών, που τη δέχονται, σε περιβάλλον εκπαίδευσης από απόσταση στην ελληνική πραγματικότητα, εξετάζοντας παράλληλα ποιες θεωρούνται πιο αποτελεσματικές μορφές ανατροφοδότησης από τους φοιτητές. Επιπλέον, διερευνείται η επίδραση της επικοινωνίας των φοιτητών και καθηγητών σε σχέση με την αποτελεσματικότητα της ανατροφοδότησης, καθώς και πιθανές αλλαγές, που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια της φοίτησης. Τα αποτελέσματα της έρευνας επικυρώνουν τα διαλαμβανόμενα στη βιβλιογραφία της τελευταίας δεκαετίας και τονίζουν τη σημασία της απόδοσης ποιοτικής ανατροφοδότησης διαφόρων μορφών καθώς επίσης επισημαίνουν και την ανάγκη διατήρησης καλής σχέσης μεταξύ των εκπαιδευτών/ καθηγητών και των φοιτητών.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

12

ΛΟΒΕΡΔΟΥ-ΤΣΙΓΑΡΙΔΑ, Κάτια. "Ξυλόγλυπτα της ύστερης περιόδου των Παλαιολόγων από ναούς της δυτικής Μακεδονίας." Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας 35 (February 3, 2016): 375. http://dx.doi.org/10.12681/dchae.1764.

Full text

Abstract:

Με αφορμή τη φωτογραφία ενός εκκλησιαστικού ξυλόγλυπτου αναλογίου από τη Βέροια από το αρχείο του Ανδρέα Ξυγγόπουλου, συγκεντρώσαμε και παρουσιάζουμε εκκλησιαστικά ξυλόγλυπτα, κυρίως αναλόγια ψαλτών και επιστύλια τέμπλων από ναούς της Καστοριάς, της Μεγάλης Πρέσπας, ελληνικής και αλβανικής, και του Κοσσυφοπεδίου. Τα έργα αυτά που έχουν κοινά χαρακτηριστικά ανήκουν σε ίδιους κατασκευαστικούς τύπους. Χρονολογούνται στο δεύτερο μισό του 14ου αιώνα και πρέπει να προέρχονται από εργαστήρια της περιοχής, πιθανότατα από την Καστοριά.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

13

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ (Nafsika PANSELINOU), Ναυσικά. "Τρίπτυχο με την παράσταση της Παναγίας Ρόδον το Αμάραντον και Αγίων." Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας 39 (September 22, 2018): 415. http://dx.doi.org/10.12681/dchae.18577.

Full text

Abstract:

Το έργο είναι ζωγραφισμένο με αυγοτέμπερα σε προετοιμασία με ξύλινο υπόστρωμα και χρονολογείται με επιγραφή τον 18ο αιώνα. Αποτελεί κειμήλιο προσφυγικής ελληνικής οικογένειας που κατάγεται από την Καππαδοκία και έζησε στο Adapazarı, κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Στο κεντρικό τμήμα του τριπτύχου εικονίζεται η Παναγία σε προτομή, στον τύπο του Ρόδου του Αμάραντου, και στα φύλλα άγιοι. Η τεχνοτροπία είναι δυτική ως προς το πλάσιμο των μορφών, αλλά ο ζωγραφικός χώρος διαρθρώνεται σύμφωνα με τη βυζαντινή παράδοση και αισθητική.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

14

Βεργιοπούλου, Αθηνά. "Η Θέση του Στρατηγικού και Λειτουργικού Προγραμματισμού στην Εκπαίδευση." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2015, no. 1 (May 6, 2016): 259. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.167.

Full text

Abstract:

Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια να καταδειχθεί η θέση της διαδικασίας του προγραμματισμού στην εκπαίδευση, τόσο του στρατηγικού όσο και του λειτουργικού, στα πλαίσια του ευρύτερου σχεδιασμού-προγραμματισμού στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.Καταγράφονται στοιχεία που αφορούν στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να εφαρμοστεί ο προγραμματισμός στην εκπαίδευση και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να λειτουργήσει ο στρατηγικός προγραμματισμός. Τονίζουμε τη σημασία που έχει ο προγραμματισμός για τη διοίκηση και αναφερόμαστε στη διαδικασία αυτού, στους παράγοντες που τον επηρεάζουν και στις προϋποθέσεις υπό τις οποίες είναι παραγωγικός, προσδιορίζοντας και τα κριτήρια που καθορίζουν τον τύπο των διαφόρων προγραμμάτων. Στη συνέχεια, εντάσσουμε το σχεδιασμό-προγραμματισμό ως διοικητική λειτουργία σε κάθε επίπεδο του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, αφού κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή διαμόρφωσης του χαρακτήρα αυτού, και εστιάζουμε στη θέση που έχει ο προγραμματισμός στην εκπαίδευση για να αναδείξουμε το πώς προσδιορίζεται και οριοθετείται ο στρατηγικός και λειτουργικός προγραμματισμός στο σχολικό περιβάλλον.Ο σχεδιασμός-προγραμματισμός στην εκπαίδευση αναφέρεται στον καθορισμό της εκπαιδευτικής πολιτικής, ως μέρος της γενικότερης πολιτικής του κράτους, στον καθορισμό των αντικειμενικών σκοπών της εκπαίδευσης, ως προς τον τρόπο και τα μέσα με τα οποία θα επιτευχθούν αυτοί, και τον καθορισμό των διαφόρων δράσεων που πρέπει να υλοποιηθούν για να επιτευχθούν οι στόχοι. Στο σημείο αυτό, αναφερόμαστε στις διαδικασίες του στρατηγικού και λειτουργικού προγραμματισμού και στο πώς μπορούν αυτές να λειτουργήσουν ως άξονες εσωτερικής εκπαιδευτικής πολιτικής, καθώς και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί να εφαρμοστεί ο στρατηγικός προγραμματισμός στη σχολική μονάδα.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

15

Μπαμπάσικας, Κωνσταντίνος. "Η επίδραση του τύπου φυλακής στην επιθετικότητα και την ψυχική υγεία των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές." Psychology: the Journal of the Hellenic Psychological Society 22, no. 1 (October 15, 2020): 77. http://dx.doi.org/10.12681/psy_hps.23249.

Full text

Abstract:

Prisons differ in the degree of autonomy they provide to inmates. The objective of this study is to measure the impact of the prison environment, as reflected in the prison types, on prisoners’ self-reported aggression and mental health. This question becomes even more relevant since the recent bill opposing the set-up of a Type-C maximum security prison in Greece. The hypothesis is that the greater the degree of "security" (i.e., closed and judicial prisons being of a higher level of security compared with rural), the more likely the prisoners will be to exhibit aggression or poorer mental health. To test this hypothesis, a Multivariate Analysis of Covariance was used with prisoners’ age and imprisonment years as covariates. Prison type had a statistically significant effect on hostility and verbal aggression (with the highest levels recorded in the judicial prisons) and on depression (with lower levels in the rural prisons). In contrast, the effect of prison type on anger-physical aggression and anxiety was not significant. The results underline the importance of the prison environment and the needfor further strengthening of the rural prisons that will help minimize the physical and psychological risks for the inmates.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

16

Τάσσης, Χρύσανθος Δ. "Ημιτελείς μετασχηματισμοί και δυσεπίλυτες αντιφάσεις του προδικτατορικού πολιτικού συστήματος : σκέψεις για τη συγκρότηση και την ανάπτυξη του ΠΑΣΟΚ." Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης 36 (October 24, 2017): 134. http://dx.doi.org/10.12681/hpsa.14510.

Full text

Abstract:

Σκοπός του άρθρου είναι να εξετάσει τις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στο μετεμφυλιακό κομματικό σύστημα καθώς και κατά την περίοδο της δικτατορίας και τη συνεισφορά τους στη γέννηση του ΠΑΣΟΚ, τη γρήγορη ανάπτυξή του και τη διατήρησή του στην εξουσία για πολλά χρόνια. Η υπό εξέταση περίοδος είναι σημαντική καθώς κληροδοτεί συγκεκριμένα χαρακτηριστικά-αιτήματα στο κομματικό σύστημα της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας' για παράδειγμα: την ανάπτυξη ενός δημοκρατικά οργανωμένου κομματικού συστήματος, τη νομιμοποίηση της Αριστερός, τη συμμετοχική κουλτούρα, την οργάνωση κομμάτων νέου τύπου, την ανάπτυξη δομών και τη λειτουργία εσωκομματικών οργάνων. Πρόκειται για αιτήματα τα οποία παγιώνονται κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες μετά τη δικτατορία και τα οποία διατηρούνται ακόμα και σήμερα.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

17

Αρμενάκης, Αντώνης, Θεόδωρος Γκοτσόπουλος, Νίκος Δεμερτζής, Ρόη Παναγιωτοπούλου, and Δημήτρης Χαραλάμπης. "Ο εθνικισμός στον ελληνικό τύπο: το Μακεδονικό ζήτημα κατά την περίοδο Δεκεμβρίου 1991-Απριλίου 1993." Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 89, no. 89-90 (January 1, 1996): 188. http://dx.doi.org/10.12681/grsr.692.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

18

Foskolou, Vassiliki. "Glass medallions with religious themes in the Byzantine Collection at the Benaki Museum: a contribution to the study of pilgrim tokens in Late Middle Ages." Μουσείο Μπενάκη 4 (August 10, 2018): 51. http://dx.doi.org/10.12681/benaki.18254.

Full text

Abstract:

Στο άρθρο εξετάζονται εννέα γυάλινα μετάλλια με θρησκευτικές παραστάσεις της Βυζαντινής Συλλογής του Μουσείου Μπενάκη. Τα αντικείμενα αυτά εντάσσονται σε μια ευρύτερη ομάδα με περισσότερα από 200 ανάλογα παραδείγματα που προέρχονται από 60 διαφορετικές μήτρες, και έχουν κατασκευαστεί από ημι-διαφανές ή αδιαφανές γυαλί σε διάφορους χρωματισμούς, με μήκος από 2 μέχρι 6 εκ. και θέματα, σχεδόν αποκλειστικά, θρησκευτικά, δηλαδή μορφές αγίων ή παραστάσεις, που συχνά συνοδεύονται από επιγραφές σε ελληνική ή λατινική γλώσσα. Η μελέτη αυτών των αντικειμένων έχει επικεντρωθεί κυρίως στο ζήτημα του τόπου παραγωγής τους. Λόγω του απλού τρόπου κατασκευής, της φτηνής πρώτης ύλης και της πληθώρας των σωζόμενων παραδειγμάτων αρχικά θεωρήθηκαν απομιμήσεις περίτεχνων λίθινων cameos τα οποία χρησίμευαν κυρίως ως αναμνηστικά προσκυνήματος και κατασκευάζονταν με βάση βυζαντινά πρότυπα στη Βενετία τον 13ο αιώνα. Παράλληλα, εκφράστηκε η άποψη πως υπήρξαν ένα καθαρά βυζαντινό δημιούργημα, καθώς η τεχνική κατασκευής τους ήταν γνωστή στο Βυζάντιο ήδη από τον 6ο αιώνα, ενώ ορισμένα παρουσιάζουν στενή εικονογραφική σχέση με βυζαντινά μολυβδόβουλα του 1 Ιου και του 12ου αιώνα. Τέλος, έχει προταθεί πως τα μετάλλια θα πρέπει να διακριθούν σε δύο κατηγορίες με βάση το υλικό, δηλαδή σε παραδείγματα από ημιδιαφανές και αδιαφανές γυαλί. Τα πρώτα, καθώς έχουν κυρίως βυζαντινά θέματα και ελληνικές επιγραφές —ορισμένα με σημαντικές ομοιότητες με τα μεσοβυζαντινά λίθινα cameos— θεωρήθηκαν βυζαντινά έργα και πρότυπα για τα αδιαφανή βενετσιάνικα μετάλλια. Το ζήτημα, ωστόσο, παραμένει ανοικτό, όπως αποδεικνύουν οι σχετικές συμβολές σε πρόσφατους καταλόγους εκθέσεων. Θεωρώντας το ερώτημα της προέλευσης αλληλένδετο με τη χρήση και την εικονογραφία των μεταλλίων, στη μελέτη των παραδειγμάτων του Μουσείου Μπενάκη δόθηκε καταρχάς ιδιαίτερο βάρος στην εικονογραφική ανάλυση των παραστάσεων. Τα πιο σημαντικά στοιχεία που προέκυψαν από αυτή την ανάλυση καθώς και τα συμπεράσματα στα οποία μας οδήγησαν, παρουσιάζονται στη συνέχεια. Ο έφιππος δρακοντοκτόνος άγιος Θεόδωρος (εικ. 5, 6), αν και ακολουθεί έναν εικονογραφικό τύπο γνωστό από τη μνημειακή ζωγραφική ήδη στη μεσοβυζαντινή εποχή, απεικονίζεται χωρίς το τυπικό για τη βυζαντινή εικονογραφία του αγίου οξύληκτο γένι. Η παράληψη αυτή υποδηλώνει αδιαφορία απέναντι στα καθιερωμένα προσωπογραφικά χαρακτηριστικά των άγιων μορφών, ξένη προς τη βυζαντινή πρακτική και αντίληψη. Αυτό, αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι ο ίδιος ακριβώς τύπος με αλλαγή της επιγραφής μετατρέπεται σε άγιο Γεώργιο σε άλλη σειρά μεταλλίων (εικ. 7), καθιστά φανερό πως τα εικονογραφικά πρότυπα χρησιμοποιούνται με ελαστικότητα από τους κατασκευαστές αυτών των αντικειμένων με στόχο την κάλυψη της σχετικής ζήτησης. Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στοιχεία απέδωσε η ανάλυση του μεταλλίου με τη Γέννηση. Το θέμα αποδίδεται στα μετάλλια της ομάδας με τρεις διαφορετικούς τύπους. Στον πρώτο (Α), στον οποίο ανήκει το παράδειγμα του Μουσείου Μπενάκη (εικ. 9, 10), εικονίζεται στο πάνω τμήμα μισοφέγγαρο και αστέρι. Στον δεύτερο (Β), στη θέση των δύο συμβόλων διακρίνονται γράμματα του ελληνικού αλφάβητου που αποδίδουν επί τα λαιά τον τίτλο της σκηνής: Η TENHCIC (εικ. 11). Η ανάποδη επιγραφή υποδηλώνει, αφενός πως ο δεύτερος τύπος αποτελεί την αρνητική εκδοχή ενός προτύπου στο οποίο η επιγραφή ήταν γραμμένη κανονικά, και αφετέρου πως δημιουργήθηκε σε ένα περιβάλλον, όπου η φράση δεν ήταν κατανοητή. Στην τρίτη εκδοχή του θέματος (C) απεικονίζεται το ίδιο εικονογραφικό σχήμα με τους προηγούμενους τύπους, αλλά ανάποδα, ενώ η επιγραφή που πλαισιώνει τη σκηνή διαβάζεται κανονικά: Η ΓΕ/NHC/IC (εικ. 12). Είναι επομένως πιθανόν ένα παρόμοιο μετάλλιο να χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο για την κατασκευή μιας μήτρας, στην οποία όμως οι μορφές και τα γράμματα λαξεύθηκαν όπως ακριβώς απεικονίζονταν στο πρωτότυπο, με αποτέλεσμα η επόμενη σειρά μεταλλίων (τύπος Β) να δίνει την αντίστροφη εκδοχή του. Τα μετάλλια του τύπου C έχουν μεγαλύτερες διαστάσεις, περισσότερες λεπτομέρειες και ακρίβεια στην απόδοση της παράστασης, πρόκειται δηλαδή για την ποιοτικά καλύτερη σειρά μεταλλίων, που φαίνεται πως στη διάρκεια της παραγωγής αντιγράφηκε ή χρειάστηκε να αντικατασταθεί από μία νέα. Η αλλαγή αυτή έγινε στο πλαίσιο ενός εργαστηρίου, το οποίο — όπως αποδεικνύει ο τρόπος που χειρίστηκε την επιγραφή και η λύση που έδωσε στο πρόβλημα που προέκυψε- δεν θα πρέπει να ήταν βυζαντινό. Ένα ακόμη εικονογραφικό στοιχείο που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη σειρά των μεταλλίων της Γέννησης είναι η φάτνη με τις δύο κόγχες, που θυμίζει ανάλογα παραδείγματα σε εικόνες και ελεφαντοστέι- να πλακίδια της πρώιμης βυζαντινής περιόδου (εικ. 13, 14). Το μοτίβο αυτό ανάγεται στην εικονογραφία των προσκυνηματικών αναμνηστικών των Αγίων Τόπων (εικ. 15) και από τα μέσα του 12ου αιώνα αποτελεί σταθερό χαρακτηριστικό της φάτνης, όπως μας αποκαλύπτει μια σειρά παραδείγματα σε χειρόγραφα και στη μνημειακή ζωγραφική. Απεικονίζεται επίσης στο ψηφιδωτό της αψίδας του σπηλαίου της Γέννησης στον ναό της Βηθλεέμ (1167-1169) (εικ. 16, 17). Η υπόθεση πως αποτελεί εικαστική αναφορά στη σύγχρονη κατάσταση της φάτνης επιβεβαιώνεται από περιγραφές προσκυνητών, οι οποίοι μετά τα μέσα του 12ου αιώνα περιγράφουν με λεπτομέρειες το μαρμάρινο κιβωτίδιο με τα στρογγυλά ανοίγματα που περιέβαλλε το ιερό λείψανο. Επομένως, το εικονογραφικό αυτό στοιχείο αποτελεί μέρος μιας locus sanctus εικονογραφίας της σκηνής και συνηγορεί στην άποψη πως τα συγκεκριμένα μετάλλια υπήρξαν αναμνηστικά προσκυνήματος στον ναό της Βηθλεέμ. Σε ανάλογα συμπεράσματα οδηγεί η εικονογραφική ανάλυση δύο ακόμη παραδειγμάτων του Μουσείου Μπενάκη. Στο πρώτο, εικονίζεται ο άγιος Ιάκωβος πλαισιωμένος από δύο προσκυνητές με πλατύγυρα καπέλα και ψηλές ράβδους (εικ. 18). Η λατρεία του αποστόλου γνώρισε ιδιαίτερη διάδοση στη Δύση με κέντρο το προσκύνημα στο Santiago de Compostella της Ισπανίας, το οποίο και επηρέασε καθοριστικά την εικονογραφία του απόστολου στη δυτική τέχνη. Από τον 12ο αιώνα ο άγιος Ιάκωβος απεικονίστηκε με πλατύγυρο καπέλο και μακριά ράβδο —αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν οι προσκυνητές του Μεσαίωνα- και με ένα θαλάσσιο κοχύλι —το ενθύμημα του προσκυνήματος στον τάφο του στο Santiago— κρεμασμένο στον λαιμό ή το καπέλο του, συχνά πλαισιωμένος από σεβίζοντες προσκυνητές (εικ. 20). Τα ίδια εικονογραφικά στοιχεία χαρακτηρίζουν την απόδοση του στα γυάλινα μετάλλια. Καθώς μάλιστα στο καλύτερα σωζόμενο παράδειγμα του Βερολίνου διακρίνεται στον λαιμό του αγίου ένα κοχύλι, φαίνεται πολύ πιθανόν πως τα μετάλλια προορίζονταν για την αγορά ενθυμημάτων που είχε διαμορφωθεί γύρω από το προσκύνημα στο Santiago de Compostella. Για μια ανάλογη αγορά θα πρέπει να προορίζονταν και τα μετάλλια με τον άγιο Δημήτριο (εικ. 1), όπως μας επιτρέπει να υποθέσουμε η εικονογραφική τους ομοιότητα με τα μολύβδινα φιαλίδια —τα λεγόμενα κοντρονβιΟτ- τα οποία περιείχαν το μύρο που ανάβλυζε από το κιβώριο του αγίου στον ναό του στη Θεσσαλονίκη (εικ. 2). Τέλος, η εικονογραφική ανάλυση του μαρτυρίου του αγίου Βαρθολομαίου (εικ. 21) μας επέτρεψε να το συνδέσουμε με σχετική βεβαιότητα με τη Βενετία, καθώς το κοντινότερο εικονογραφικό παράλληλο του θέματος βρίσκεται στην αντίστοιχη σκηνή του Αγίου Μάρκου της Βενετίας (τέλη 12ου αιώνα) (εικ. 22). Συμπερασματικά, η εικονογραφική ανάλυση των μεταλλίων του Μουσείου Μπενάκη απέδειξε πως η υπόθεση που είχε διατυπωθεί στο παρελθόν για τη χρήση τους ως αναμνηστικά προσκυνήματος είναι σωστή. Επιπροσθέτως, η σύνδεση ορισμένων με συγκεκριμένους ιερούς τόπους αποκαλύπτει πως πρόκειται για κάποια από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της εποχής που εκτείνονται σε όλο τον τότε γνωστό χριστιανικό κόσμο, από την Ισπανία μέχρι τη Βηθλεέμ. Έδειξε επίσης πως κατασκευάζονται σε ένα εργαστήριο που για να ανταπεξέλθει στη ζήτηση χρησιμοποιεί με ελαστικότητα τα πρότυπα του και δεν διστάζει να υποβαθμίσει την ποιότητα των προϊόντων του, όπως συνέβη με τη νέα σειρά μεταλλίων της Γέννησης, γεγονός που επιβεβαιώνει την άποψη για μαζική παραγωγή των αντικειμένων. Ο συνδυασμός της μαζικής παραγωγής με τη διεθνή διάθεση αυτών των αντικειμένων παραπέμπει σε μια εμπορική δύναμη με διεθνή εμβέλεια αλλά και οργανωμένη υαλουργική παραγωγή. Αυτή θα μπορούσε να είναι η Βενετία, όπως είχαν προτείνει παλαιότερα οι Η. Wentzel και D. Buckton. Είναι σημαντικό να σημειωθεί εδώ πως τα αποτελέσματα της εργαστηριακής ανάλυσης που έγινε σε πέντε από τα μετάλλια του Μουσείου Μπενάκη συνηγορούν στην απόδοση τους σε εργαστήριο της Δύσης (βλ. το άρθρο της Δ. Κοτζαμάνη στον παρόντα τόμο). Οι πληροφορίες των πηγών για τη βενετσιάνικη υαλουργία του 13ου αιώνα προσφέρουν τα απαραίτητα στοιχεία για να προσεγγίσουμε το τελευταίο βασικό ερώτημα, αν δηλαδή αυτό το είδος αντικειμένων υπήρξε μια καθαρά βενετσιάνικη εφεύρεση, ή αν είχε τα πρότυπά του στο Βυζάντιο. Συμφωνά με αυτές τις πληροφορίες, για την ανάπτυξη και την οργάνωση της βιοτεχνικής παραγωγής γυάλινων αντικειμένων οι Βενετοί υιοθέτησαν και εισήγαγαν από την Ανατολή, και ειδικότερα από το Βυζάντιο, πρώτες ύλες, τεχνικές, είδη αντικειμένων αλλά και τεχνίτες. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να είχαν εισάγει και το είδος των γυάλινων μεταλλίων. Ανάλογα αντικείμενα θα πρέπει να ήταν γνωστά στον βυζαντινό κόσμο καθώς σε καταλόγους που απαριθμούνται πολύτιμα αντικείμενα (δηλαδή κατάλογοι μοναστηριακών περιουσιών και διαθήκες) αναφέρονται συχνά εικόνες, λειψανοθήκες, σταυροί, κοσμήματα και υφάσματα διακοσμημένα με νάλια ή νέλια (εικ. 24). Επιπλέον, η περίπτωση των μεταλλίων με τη Γέννηση απέδειξε πως στη διάθεση των βενετσιάνικων εργαστηρίων υπήρχαν πρότυπα για την κατασκευή των γυάλινων μεταλλίων, μήτρες ή άλλα όμοια αντικείμενα, τα οποία σίγουρα δεν είχαν κατασκευάσει οι ίδιοι, γιατί διαφορετικά θα γνώριζαν πώς να τα επαναλάβουν σωστά. Η ερμηνεία των μεταλλίων ως προσκυνηματικά ενθυμήματα αποκαλύπτει επίσης πως τα βενετικά υαλουργικά εργαστήρια δεν αντιγράφουν απλώς ένα είδος αντικειμένων που πιθανώς είχε περιορισμένη χρήση στο Βυζάντιο, αλλά το μετατρέπουν στο κατεξοχήν μαζικό προϊόν του Μεσαίωνα, με σημαντικές δυνατότητες κέρδους και πολύ ευρύ αγοραστικό κοινό. Η επιλογή αυτή δεν συνδέεται μόνο με τις δυνατότητες διάθεσης των αντικειμένων που προσφέρει η διαμόρφωση μιας διεθνούς αγοράς τον 13ο αιώνα, αλλά και με τον αυστηρό κρατικό έλεγχο και τη συντεχνιακή οργάνωση, οι οποίες δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας βιοτεχνικής παραγωγής με εξειδικευμένα προϊόντα και αποδέκτες. Τέλος, θα πρέπει να τονιστεί πως η παραγωγή προσκυνηματικών ενθυμημάτων σε ένα κέντρο και η διάθεση τους από την εμπορική και τη ναυτική υπερδύναμη της εποχής σηματοδοτεί θεμελιώδη αλλαγή στις πρακτικές του προσκυνήματος -πιθανόν και στις νοοτροπίες που συνδέονται με αυτό— καθώς, όπως είναι γνωστό, σε παλαιότερες εποχές κατασκευάζονταν στο ίδιο το προσκύνημα και περιείχαν αγιασμένες ουσίες (έλαιο και μύρο) από τον ιερό χώρο, στοιχεία στα οποία όφειλαν την ιερότητα αλλά και τις αποτροπαϊκές-θεραπευτικές τους ιδιότητες. Η συγκέντρωση και η μελέτη ανάλογων αντικειμένων από τη μέση και την ύστερη βυζαντινή περίοδο, που έχει ήδη καταγραφεί ως desideratum της έρευνας, καθώς και η προσέγγιση των σχετικών πηγών μέσα από αυτό το πρίσμα είναι δυνατόν να ανοίξει νέους δρόμους στη μελέτη του μεσαιωνικού προσκυνήματος

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

19

Αρβανιτά, Αργυρώ, and Μαρία Παπαϊωάννου. "Διερευνώντας τα αίτια του ανεπίσημου φαινομένου Γονεϊκής Επιλογής σχολείου (ΓΕΣ) στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2015, no. 1 (May 6, 2016): 209. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.157.

Full text

Abstract:

Σκοπός της έρευνας είναι να μελετήσει το ανεπίσημο φαινόμενο της γονεϊκής επιλογής δημόσιου σχολείου στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, τους λόγους καταστρατήγησης του γεωγραφικού κριτηρίου εγγραφών σε συγκεκριμένα δημόσια δημοτικά σχολεία. Επιχειρεί να απαντήσει σε ένα διττό ερώτημα: ποιοι είναι οι λόγοι που κάποιοι γονείς αποφασίζουν να μεταφέρουν το παιδί τους από το σχολείο της γειτονιάς τους σε ένα άλλο δημόσιο σχολείο και ποιο είναι το μοντέλο ηγεσίας των σχολείων αυτών. Πρόκειται για μία ποιοτική έρευνα, η οποία αξιοποιεί δεδομένα από 12 περιπτώσεις δημόσιων σχολικών μονάδων. Εφαρμόζονται τεχνικές ανάλυσης περιεχομένου (discourse analysis) σε 12 συνεντεύξεις διευθυντών και 15 συνεντεύξεις γονέων των συγκεκριμένων σχολείων. Από την ανάλυση λόγου προκύπτουν δύο τύποι μετακινήσεων: υποχρεωτική-επιβεβλημένη μετακίνηση και η μετακίνηση από επιλογή. Οι λόγοι που προβάλλουν οι γονείς, που εγγράφουν παιδιά σε άλλα σχολεία, είναι λόγοι ασφάλειας, η επιθυμία τους για ένα "ομοιογενές" πολιτισμικά περιβάλλον, το καταρτισμένο διδακτικό προσωπικό, το εκσυγχρονισμένο εποπτικό υλικό, το στυλ διεύθυνσης. Παρουσιάζονται τέλος, τα χαρακτηριστικά της ηγεσίας των σχολείων και τα κίνητρα για εγγραφές μαθητών άλλων γεωγραφικών περιοχών.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

20

Τσιτσανούδη Μαλλίδη, Νικολέττα, and Αντωνία Μήτση. "Τα συνωνυμικά ζεύγη της Νέας Ελληνικής και η συστηματική αξιοποίησή τους για τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου των μαθητών." Επιστημονική Επετηρίδα Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων 12, no. 2 (October 7, 2019): 117. http://dx.doi.org/10.12681/jret.19886.

Full text

Abstract:

Η νέα ελληνική γλώσσα εμφανίζει μια σειρά ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που οφείλονται τόσο στη μεγάλη ιστορική της διαδρομή όσο και σε μια σειρά κοινωνικών εξελίξεων και ειδικών συνθηκών που συνέβαλαν στη συντηρητική της φύση, γεγονός που είναι ιδιαίτερα εμφανές στον λεξιλογικό τομέα, όπου η συγχρονία συμπλέκεται οργανικά με μια σειρά στοιχείων διαχρονικής μορφής τα οποία μάλιστα είναι σε μεγάλο βαθμό λειτουργικά και παραγωγικά. Οι διαπιστώσεις αυτές, σύμφωνα άλλωστε και με τις απόψεις πολλών ειδικών, επιβάλλουν για τους μαθητές του δημοτικού σχολείου μια πρώτη επαφή με τη διαχρονία της γλώσσας σε λεξιλογικό επίπεδο, διαδικασία η οποία θα εντάσσεται στη συγχρονική εξέταση και λειτουργία της γλώσσας. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα μιας πειραματικής διδασκαλίας που έγινε σε μαθητές της Γ΄ Δημοτικού και είχε ως στόχο τη δημιουργική εκμετάλλευση συνωνυμικών ζευγών του τύπου λαϊκό-λόγιο.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

21

ΚΑΚΑΡΗ, ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ, and ΟΛΓΑ ΠΑΤΕΡΑΚΗ. "Η αξιοποίηση των ερευνητικών πορισμάτων των ΜΔΕ που εκπονήθηκαν από το 2012-2015 στο ΕΑΠ στη διαμόρφωση του Περιγράμματος Μαθήματος της Γαλλικής Γλώσσας για Πανεπιστημιακούς Σκοπούς στο Παν/μιο Θεσσαλίας." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 10, no. 3A (February 10, 2020): 193. http://dx.doi.org/10.12681/icodl.2370.

Full text

Abstract:

Η Πανεπιστημιακή κοινότητα διανύει μια περίοδο συνειδητοποίησης της ανάγκης, αφενός, εκπόνησης μετα-ερευνών προκειμένου να αξιολογηθούν/αξιοποιηθούν οι έρευνες που έχουν εκπονηθεί και, αφετέρου, προσεκτικού σχεδιασμού των πανεπιστημιακών μαθημάτων με σκοπό τη διασφάλιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.Η παρούσα ανακοίνωση επιχειρεί να ανταποκριθεί στην προαναφερόμενη διττή ανάγκη. Στην ουσία πρόκειται για μετα-έρευνα που επιδιώκει να αξιοποιήσει για πρώτη φορά τα ερευνητικά πορίσματα των ΜΔΕ που εκπονήθηκαν την τριετία 2012-2015 στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών (ΜΠΣ) του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) «Ειδίκευση Καθηγητών Γαλλικής» στη διδασκαλία της γαλλικής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ο επιδιωκόμενος στόχος είναι η αναζήτηση των προτάσεων/ιδεών οι οποίες θα μπορούσαν να εμπλουτίσουν το Περίγραμμα Μαθήματος που αφορά στη Διδασκαλία της Γαλλικής Γλώσσας για Πανεπιστημιακούς Σκοπούς στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.Η παρουσίαση της συγκεκριμένης διερεύνησης περιλαμβάνει:1. το σκοπό της έρευνας, το υπό μελέτη δείγμα και τη μεθοδολογία που ακολουθήθηκε,2. τις βασικές συνιστώσες της διδασκαλίας της γαλλικής γλώσσας στο Παν/ιο Θεσσαλίας (κοινό, διάρκεια διδασκαλίας, κατανομή σε τμήματα, περίγραμμα διδασκαλίας)3. τις προσθήκες στις βασικές ενότητες του περιγράμματος μαθήματος (αυτοτελείς διδακτικές δραστηριότητες, τύπος μαθήματος, μαθησιακά αποτελέσματα, διδακτικές μέθοδοι-αξιολόγηση)

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

22

Roubien, Denis. "La rénovation du Théâtre Municipal d'Athènes par Emmanuel Lazaridis." Μουσείο Μπενάκη 3 (August 10, 2018): 125. http://dx.doi.org/10.12681/benaki.18238.

Full text

Abstract:

Ο Εμμανουήλ Λαζαρίδης είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους στην Ελλάδα ενός συγκρατημένου "μοντέρνου" κλασικισμού, μίας από τις εκφάνσεις της αμφισβήτησης του ίδιου του ρομαντικού κλασικισμού, ο οποίος, από τα τέλη του 19ου αιώνα και ακόμη περισσότερο στις αρχές του 20ού είχε περιέλθει σε πλήρες αδιέξοδο με τις υπερβολές του εκλεκτικισμού. Το ρεύμα που εκπροσωπεί ο Λαζαρίδης επιχείρησε την κάθαρση του κλασικισμού και την επιστροφή σε πιο αρχαϊκές μορφές. Στα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη φυλάσσεται φάκελος από το αρχείο του Εμμανουήλ Λαζαρίδη με τον τίτλο «Δημοτικό Θέατρο Αθηνών - Ανακαίνιση: Σχέδια 1928-31». Περιέχει μία σειρά σχεδίων για την ανακαίνιση του Δημοτικού Θεάτρου Αθηνών, που τότε βρισκόταν σε πολύ κακή κατάσταση. Οι εργασίες είχαν προχωρήσει πολύ, αλλά σταμάτησαν το φθινόπωρο του 1929 και τελικά το θέατρο κατεδαφίστηκε το 1940. Το Δημοτικό Θέατρο της ελληνικής πρωτεύουσας ανήκει χρονολογικά στη χρυσή εποχή της οικοδόμησης κλειστών θεάτρων στην Ευρώπη. Θεμελιώθηκε το 1858 ως Εθνικό Θέατρο, σε σχέδια του François Florimont Boulanger, αλλά ύστερα από πολλές περιπέτειες ολοκληρώθηκε το 1888 ως Δημοτικό και σε σχέδια του Ερνέστου Τσίλλερ με χορηγία του Ανδρέα Συγγρού. Ο φάκελος από το αρχείο του Εμμανουήλ Λαζαρίδη περιέχει συνολικά 36 σχέδια. Όσα από αυτά φέρουν χρονολογίες είναι των ετών 1928, 1929, 1930 και 1931. Η αποτύπωση του Λαζαρίδη μας δίνει πολύτιμα στοιχεία για τη μορφή με την οποία πραγματοποιήθηκε τελικά το θέατρο και τις αποκλίσεις από τα σχέδια του Τσίλλερ. Αυτές οφείλονται κατά μεγάλο μέρος στην ανάγκη για περιορισμό των δαπανών, χαρακτηριστικό της οικοδόμησης όλων των δημοσίων κτιρίων στην Ελλάδα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, οφείλονται και σε επεμβάσεις του Ανδρέα Συγγρού με σκοπό την προσαρμογή του σχεδίου στην επιθυμία του να στεγάσει εκεί την Τράπεζα του και άλλες εισοδηματοφόρες γι'αυτόν λειτουργίες, πρακτική αρκετά συνηθισμένη στα εμπορικά θέατρα της εποχής. Στο ζήτημα των προτάσεων γ'ΐα το εσωτερικό του Δημοτικού Θεάτρου, όλες οι προτεινόμενες αλλαγές κινούνται προς την κατεύθυνση της κατάργησης του αυστηρού διαχωρισμού των θέσεων κατά κοινωνικές τάξεις. Αυτός ο διαχωρισμός αποτελούσε χαρακτηριστικό των αιθουσών ιταλικού τύπου, που κυριαρχούσαν στη θεατρική αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα και αποτέλεσαν το πρότυπο και του Δημοτικού Θεάτρου Αθηνών. Αντίθετα, οι αίθουσες γαλλικού τύπου χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη ενοποίηση των χώρων και κατάργηση των στεγανών μεταξύ των κοινωνικών τάξεων. Αυτόν τον τύπο προτείνει ο Λαζαρίδης, ακολουθώντας τις αντιλήψεις τις εποχής του. Οι προτεινόμενες μορφολογικές αλλαγές είναι ριζικές και σαφώς επηρεασμένες από το art déco. Όσον αφορά τις προτάσεις για το εξωτερικό του κτιρίου, από μία πλάγια όψη που περιλαμβάνεται στον φάκελο, βλέπουμε ότι η πρόταση του Λαζαρίδη προέβλεπε μεγάλη αλλοίωση της όψης του θεάτρου, με την οικοδόμηση ενός είδους πύργου με επτά ορόφους εκτός του ισογείου, που δεν αντιστοιχούσαν στα επίπεδα που ορίζονταν από τα ανοίγματα και τα γείσα της υπόλοιπης όψης που παρέμεινε ως είχε. Η προσθήκη αυτή θα είχε καθαρά μεσοπολεμική μορφή, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τη μορφολογία του κλασικιστικού κτιρίου. Αν το Δημοτικό Θέατρο δεν είχε κατεδαφιστεί, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν ευτύχημα που δεν πραγματοποιήθηκε η πρόταση του Λαζαρίδη, τουλάχιστον όσον αφορά το εξωτερικό του θεάτρου.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

23

Καζάκος, Πάνος. "Κοινωνικό κεφάλαιο και συλλογική δράση: Επιπτώσεις σε οικονομικές δομές, επιδόσεις και μεταρρυθμίσεις: Η ελληνική εμπειρία." Επιστήμη και Κοινωνία: Επιθεώρηση Πολιτικής και Ηθικής Θεωρίας 16 (September 24, 2015): 107. http://dx.doi.org/10.12681/sas.883.

Full text

Abstract:

Το άρθρο αυτό εξετάζει ζητήματα οικονομικών δομών, επιδόσεων και μεταρρύθμισης στην Ελλάδα προσφεύγοντας στα θεωρητικά πλαίσια του κοινωνικού κεφαλαίου και της συλλογικής δράσης τύπου Olson. Υποστηρίζει ότι παραδοσιακές αξίες και πελατειακοί τρόποι πολιτικής διάδρασης που συνυφαίνονται με αυτε'ς εξηγούν σε σημαντικό βαθμό γιατί, περίπου ως τα τε'λη της δεκαετίας του 1960, διογκώθηκε ο τομέας των αυταπασχο- λουμένων, υπερίσχυσε η μικρή οικογενειακής μορφής επιχείρηση, επικράτησε χαμηλός βαθμός εμπιστοσύνης σε θεσμούς (και στην αγορά!) και το κράτος ανέλαβε μεγάλες παραγωγικές πρωτοβουλίες για να ξεπεράσει τους περιορισμούς της μικρό επιχειρηματικότητας. Μετά τη δεκαετία του 1960, οι παραδοσιακές αξίες και τα πελατειακά δίκτυα ενώθηκαν με ορθολογική δράση οργανωμένων συμφερόντων (και πολιτικών) για να αυξήσουν την πίεση στη δημόσια οικονομία. Το αποτέλεσμα ήταν μια εντυπωσιακή συσσώρευση χρεών και εκτεταμένη προσοδοθηρία. Το καθιερωμένο μοντέλο αντιμετωπίζει σήμερα ένα μεταβαλλόμενο οικονομικό περιβάλλον που απαιτεί από αυτό να προσαρμο- σθεί στους περιορισμούς των ανοιχτών αγορών και του ανταγωνισμού.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

24

Ζαφειρόπουλος, Κώστας. "Ανάλυση και γεωγραφία των εκλογικών μετατοπίσεων 1996-2000." Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης 17 (November 28, 2017): 7. http://dx.doi.org/10.12681/hpsa.15193.

Full text

Abstract:

Οι εκλογικές μετατοπίσεις εκφράζονται με ακρίβεια με τη χρήση πινάκων ροών ψηφοφόρων, ανάμεσα σε διαδοχικές εκλογές. Οι πίνακες αυτοί δίνουν τη δυνατότητα να διακρίνουμε τον τρόπο της εκλογικής επιλογής των ψηφοφόρων και το βαθμό της απήχησης των κομμάτων. Στο άρθρο σχολιάζονται και ερμηνεύονται με λεπτομέρεια, οι ροές ψηφοφόρων για την εκλογική μεταβολή 1996-2000 και αναδεικνύονται όψεις της εκλογικής συμπεριφοράς. Εφαρμόζεται μια νέα για τα ελληνικά δεδομένα μέθοδος εκτίμησης επιμέρους πινάκων ροών για κάθε εκλογική περιφέρεια. Επιχειρείται η γεωγραφική ανάλύση των ροών των εκλογικών περιφερειών, η οποία αναδεικνύει την ύπαρξη γεωγραφικών σχηματισμών και συσχετίσεων των μετατοπίσεων με την προηγούμενη εκλογική επιρροή των κομμάτων. Γίνονται εμφανείς τύποι μετατοπίσεων που ποικίλουν ανάμεσα στα κόμματα και ανάμεσα στις εκλογικές περιφέρειες, τεκμηριώνοντας τον σημαντικό ρόλο που παίζει η γεωγραφική διάσταση στην ανάλυση της εκλογικής συμπεριφοράς.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

25

Ρέντζου, Κωνσταντίνα. "Το Επίπεδο της Ποιότητας της Παρεχόμενης Αγωγής και Φροντίδας από Βρεφονηπιακούς Σταθμούς." Επιστημονική Επετηρίδα Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων 4 (December 3, 2015): 59. http://dx.doi.org/10.12681/jret.8704.

Full text

Abstract:

Η αναπτυξιακή έρευνα συνδέει με συνέπεια την υψηλής ποιότητας αγωγή και φροντίδα με την ολόπλευρη ανάπτυξη και ευημερία των παιδιών. Αν και ο χρόνος που ένα παιδί δαπανά σε δομές ημερήσιας φροντίδας, η σταθερότητα της φροντίδας και ο τύπος της ημερήσιας φροντίδας συσχετίζονται ορισμένες φορές με τα αναπτυξιακά επιτεύγματα των παιδιών, είναι η ίδια η ποιότητα της ημερήσιας αγωγής και φροντίδας, η οποία φαίνεται να ασκεί τις πιο ουσιαστικές και άμεσες επιδράσεις στην ανάπτυξη των παιδιών. Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο την καταγραφή και αξιολόγηση των δομικών και διαδικαστικών πτυχών και της σφαιρικής ποιότητας της παρεχόμενης αγωγής και φροντίδας από παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς. Η μελέτη διεξήχθη σε 27 τάξεις, εκ των οποίων οι 17 αποτελούν νηπιακά τμήματα και οι 10 βρεφικά τμήματα βρεφονηπιακών σταθμών. Για την αξιολόγηση της σφαιρικής ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας και αγωγής χρησιμοποιήθηκε η ελληνική μετάφραση της κλίμακας αξιολόγησης ACEI Global Guidelines Assessment – ACEI GGA (Association for Childhood Education International, 2006 2006). Τα Δομικά χαρακτηριστικά (αναλογία παιδιών / ενηλίκων και το μέγεθος της ομάδας) καταγράφηκαν σε φόρμες παρατήρησης. Τα δεδομένα της παρούσας έρευνας καταδεικνύουν ότι το επίπεδο της ποιότητας της παρεχόμενης αγωγής και φροντίδας από τους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς του δείγματος είναι εξαιρετικά χαμηλό. Η ίδια η ελληνική πολιτεία, η οποία είναι υπεύθυνη για την ρύθμιση των δομικών χαρακτηριστικών της ποιότητας, φαίνεται πως δεν δίδει στο θεσμό την αρμόζουσα σημασία. Τα δεδομένα, αποδεικνύουν ότι ο παιδικός σταθμός φαίνεται να θεωρείται κατεξοχήν θεσμός παροχής φροντίδας και δευτερευόντως θεσμός παροχής αγωγής. Τα απογοητευτικά αποτελέσματα της παρούσας μελέτης οδηγούν στην ανάγκη λήψης άμεσων μέτρωνπροκειμένου να βελτιωθεί το επίπεδο της ποιότητας της παρεχόμενης αγωγής και φροντίδας και να εξασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή αρχή για τα παιδιά.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

26

Ανυφαντή, Μαρία, and Αικατερίνη Αρβανιτάκη-Καμμένου. "Διαφοροποιημένο Αναλυτικό Πρόγραμμα για χαρισματικούς μαθητές: Μια εφαρμογή στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 9 (July 28, 2020): 101. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.3108.

Full text

Abstract:

Το παρόν εγχείρημα στόχο έχει να καταδείξει πιθανές παρεμβάσεις στο Αναλυτικό Πρόγραμμα των Αρχαίων Ελληνικών στο Γυμνάσιο, έτσι ώστε να εξυπηρετήσει καί τις ανάγκες των χαρισματικών μαθητών. Πιο αναλυτικά, θα μπορούσε να συνταχθεί ένα Αναλυτικό Πρόγραμμα περισσότερο απαιτητικό ως προς το περιεχόμενό του, ώστε να συμπορευτεί με τις αυξημένες προσδοκίες μάθησης αυτών των μαθητών. Άρα το επίπεδο πολυπλοκότητάς του να αντιστοιχεί με τις ανάγκες των προικισμένων μαθητών. Μια άλλη μέριμνα, από πλευράς Αναλυτικού Προγράμματος, είναι η επιλογή των διδακτικών στρατηγικών. Ενδεικτικά η στρατηγική επίλυσης προβλήματος (problem based learning) εντάσσεται σε αυτήν τη λογική. Επιπρόσθετα, διαφοροποίησης του Αναλυτικού Προγράμματος είναι και αυτή των μέσων και των υλικών διδασκαλίας. Για παράδειγμα, προτείνεται η χρήση κατάλληλων νοητικών στηριγμάτων. Τέλος, η διδασκαλίας μέσω σχεδίων εργασίας (project) ενθαρρύνει την κάλυψη αναγκών αυτών των μαθητών και όχι μόνο. Όσον αφορά στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών θα δοθούν κάποιες παρεμβάσεις/ προτάσεις στα ακόλουθα σημεία: μάθηση με προσωπικό νόημα, ευκαιρία για αιτιολόγηση, διαθεματικές συνδέσεις, αναστοχασμός/ μεταγνώση, αξιοποίηση Νέων Τεχνολογιών, ανάπτυξη νοητικών συνηθειών, χρήση υλικών πολλαπλού τύπου. Να σημειωθεί ότι επιλέξαμε να επικεντρωθούμε σε μαθητές Γυμνασίου, διότι θεωρήσαμε πολύ σημαντική στη μάθηση την περίοδο της εφηβικής ηλικίας. Κλείνοντας, λοιπόν, το διαφοροποιημένο Αναλυτικό Πρόγραμμα θεωρούμε ότι ίσως να είναι μια καλή πρόταση γιατί προσφέρει ισότητα, ευκαιρία για αλληλεπίδραση, εμπλοκή στη μάθηση σε βάθος κατανόησης της γνώσης και δημιουργικής σύνδεσης με το νόημα.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

27

Δασκολιά, Μαρία, and Βασιλική Κουκουζέλη. "Εκπαίδευση Waldorf και Αειφόρο Σχολείο. Διερευνώντας τη σύγκλιση ανάμεσα σε δύο εκπαιδευτικά μοντέλα μέσα από μια αφηγηματική έρευνα." Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για την Αειφορία 3, no. 2 (January 16, 2022): 65. http://dx.doi.org/10.12681/ees.28816.

Full text

Abstract:

Στην παρούσα εργασία επιδιώκεται η διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στην «εκπαίδευση Waldorf» και στην ιδέα του «αειφόρου σχολείου» μέσα από μια μικρής κλίμακας ποιοτική έρευνα που διενεργήθηκε σε ένα Ελληνικό σχολείο Waldorf. Οι δυο εκπαιδευτικές προτάσεις παρουσιάζονται αρχικά στην ιστορική διαδρομή τους και σε σχέση με βασικές έννοιες και αρχές που εισάγουν, ενώ στη συνέχεια επιχειρείται η εμπειρική αποτύπωση των κοινών τόπων τους μέσα από μια αφηγηματικού τύπου έρευνα με συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς του σχολείου Waldorf. Η θεματική ανάλυση ανέδειξε 3 άξονες στους οποίους εστιάζεται η σύγκλιση ανάμεσα σε ένα αειφόρο σχολείο και ένα σχολείο Waldorf: κατά προτεραιότητα στο επίπεδο της παιδαγωγικής καινοτομίας και ποιότητας και ακολούθως στα επίπεδα της καλλιέργειας κλίματος συνεργασίας και συμμετοχής και του προσανατολισμού των υποδομών και λειτουργιών του σχολείου στην κατεύθυνση της περιβαλλοντικής αειφορίας. Η έρευνα προσφέρει αξιόλογες ενδείξεις για τη δυνατότατα ανάπτυξης μιας γόνιμης συνομιλίας σε επίπεδο εκπαιδευτικής θεωρίας και πράξης ανάμεσα στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση/Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη και σε εκπαιδευτικές προτάσεις που προσεγγίζουν το σχολείο μέσα από μια μεταρρυθμιστική δυναμική, όπως η εκπαίδευση Waldorf.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

28

Αλεξάκης, Ελευθ Π. "Δ. Γ. Τσαούσης, Ε. Παπαχρίστου κ.ά., Πρόγραμμα κοινωνιολογικής και ανθρωπολογικής τεκμηρίωσης - ΚΟΙΝΑΝΤΕΚ. Κοινωνιολογική και ανθρωπολογική αρθρογραφία του ελληνικού περιοδικού τύπου." Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 79, no. 79 (November 1, 1990): 100. http://dx.doi.org/10.12681/grsr.896.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

29

Κουστουράκης, Γεράσιμος Σ., Χρήστος Θ. Παναγιωτακόπουλος, and Φωτεινή Λιακοπούλου. "Ο "λόγος" μελών Δ.Ε.Π. του ΕΑΠ για την παροχή εξ αποστάσεως εκπαίδευσης με τη χρήση των MOOCs: Παιδαγωγικοί ρόλοι και αλληλεπίδραση μεταξύ διδάσκοντα - διδασκόμενων." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 9, no. 1A (December 21, 2017): 1. http://dx.doi.org/10.12681/icodl.930.

Full text

Abstract:

Σε αυτή την διεπιστημονικού χαρακτήρα εργασία επιχειρείται με την αξιοποίηση κοινωνιολογικών θεωρητικών εργαλείων η προσέγγιση του λόγου των μελών Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) για τη διαμόρφωση των παιδαγωγικών ρόλων και την αλληλεπίδραση μεταξύ διδάσκοντα και διδασκόμενων στην περίπτωση υιοθέτησης των MOOCs για την παροχή ανοικτής και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης από το ίδρυμα. Πρόκειται για μια ποιοτικού χαρακτήρα μελέτη στην οποία συμμετείχαν μέλη Δ.Ε.Π. του ΕΑΠ, που διαθέτουν το απαραίτητο επιστημονικό κεφάλαιο για να εκφράσουν έγκυρη γνώμη για τα εξεταζόμενα ζητήματα. Τα κυριότερα ευρήματα της έρευνας αυτής έδειξαν ότι θα πρέπει να γίνουν προσαρμογές στους ρόλους του διδάσκοντα και του διδασκόμενου εφόσον το ΕΑΠ προσφέρει μαθήματα τύπου MOOCs. Επίσης, με τα MOOCs δεν θα υπάρξει ουσιαστική αλληλεπίδραση μεταξύ καθηγητή και φοιτητών, ενώ και η αλληλεπίδραση μεταξύ των φοιτητών θα προκύψει εάν οι ίδιοι αυτενεργήσουν και αξιοποιήσουν τα forα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να επικοινωνήσουν μεταξύ τους για λόγους αλληλοϋποστήριξης και αλληλοβοήθειας. Τέλος, το σημαντικότερο πλεονέκτημα για τους διδάσκοντες που θα διδάξουν σε MOOCs θα είναι ότι θα γίνουν περισσότερο αναγνωρίσιμοι από τους πολίτες, ενώ πλεονέκτημα για τους διδασκόμενους θα είναι η πραγματική εφαρμογή του ιδεώδους της ανοικτότητας στο ΕΑΠ.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

30

ΚΟΥΡΕΤΑ, ΜΑΡΙΑ ΣΩΤΗΡΙΟΣ, and ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΑΣΠΑΡΙΝΑΤΟΥ. "Παράγοντες που ενεργοποιούν ή αποθαρρύνουν τους εκπαιδευόμενους κατά την εκπόνηση των ΓΕ στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 9, no. 2Α (December 21, 2017): 78. http://dx.doi.org/10.12681/icodl.1083.

Full text

Abstract:

Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι διττός: να διερευνήσει τους παράγοντες α) που ενεργοποιούν και β) που αποθαρρύνουν τους εκπαιδευόμενους κατά την εκπόνηση των γραπτών εργασιών στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και να τους συσχετίσει με το φύλο, την ηλικία, τα χρόνια εργασίας και το πανεπιστημιακό ίδρυμα που φοιτούν. Στο προτεινόμενο ερευνητικό σχέδιο χρησιμοποιήθηκε η ποσοτική μέθοδος. Το είδος της μεθόδου ήταν η δειγματοληπτική έρευνα. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση ερωτηματολογίου που περιελάμβανε δημογραφικά στοιχεία και κλειστού τύπου ερωτήσεις. Μελετήθηκε η επικοινωνία με Κ-Σ και συμφοιτητές, το χρονοδιάγραμμα μελέτης και η εύρεση κατάλληλης βιβλιογραφίας, οι οικογενειακές υποχρεώσεις και η συναισθηματική κατάσταση των φοιτητών κατά την εκπόνηση των γραπτών εργασιών. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 95 μεταπτυχιακοί φοιτητές του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου και 24 του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Τα ευρήματα δείχνουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους φοιτητές των δύο πανεπιστημίων, όσους έχουν έως 10 χρόνια υπηρεσίας και τους έγγαμους. Φαίνεται ότι οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Λευκωσίας επιδιώκουν σε μεγάλη συχνότητα την επικοινωνία με συμφοιτητές. Το ίδιο ισχύει και για τους συμμετέχοντες που έχουν έως 10 χρόνια υπηρεσίας. Οι έγγαμοι είναι ικανοποιημένοι από το χρονοδιάγραμμα που τους δίνεται και από το χρόνο που διαθέτουν για την εκπόνηση των εργασιών. Οι φοιτητές του ΕΑΠ δυσκολεύονται στην εύρεση κατάλληλης βιβλιογραφίας και νιώθουν αρκετό άγχος.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

31

ΣΑΜΑΝΤΑ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, and ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΕΣΗΣ. "Τα επιμορφωτικά κίνητρα των εκπαιδευτικών για την αντιμετώπιση των αναγκών των δίγλωσσων μαθητών στο δημοτικό σχολείο." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 1 (March 6, 2019): 1149. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.1720.

Full text

Abstract:

Η παρούσα έρευνα στοχεύει να διερευνήσει τις απόψεις των εκπαιδευτικών για τα κίνητρα που υιοθετούν σχετικά με την περαιτέρω επιμόρφωσή τους σε θέματα διαπολιτισμικής παιδαγωγικής για την κάλυψη των αναγκών[1] των δίγλωσσων μαθητών. Διεξήγαμε έρευνα με ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις κλειστού και ανοικτού τύπου, που βασίστηκε σε προηγούμενες έρευνες από τη διεθνή και ελληνική βιβλιογραφία, το οποίο διανεμήθηκε και συμπληρώθηκε από 106 εκπαιδευτικούς που εργάζονταν σε Δημοτικά σχολεία της Αχαΐας.Τα ερευνητικά αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι εκπαιδευτικοί με χαμηλή επιμόρφωση σε θέματα διαπολιτισμικής παιδαγωγικής υιοθετούν πιο στερεοτυπικές αντιλήψεις που τους οδηγούν στην αναγνώριση συγκεκριμένων κινήτρων και αντίστοιχων εμποδίων ως προς την επιμόρφωσή τους σε θέματα διαπολιτισμικής παιδαγωγικής. Επιπλέον, αυτές οι στερεοτυπικές αντιλήψεις τους για τη διαπολιτισμική παιδαγωγική έχουν ως αποτέλεσμα την υιοθέτηση συγκεκριμένων εκπαιδευτικών πρακτικών για την κάλυψη των εκπαιδευτικών και κοινωνικών αναγκών των δίγλωσσων μαθητών. Τέλος, τα ερευνητικά αποτελέσματα καταδεικνύουν ότι οι εκπαιδευτικοί δεν αναγνωρίζουν υψηλά τη δική τους ευθύνη για την αντιμετώπιση των αναγκών των δίγλωσσων μαθητών.Περαιτέρω ποιοτικές έρευνες θα έπρεπε να λάβουν χώρα στο πλαίσιο της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, προκειμένου να αποκρυσταλλωθούν καλύτερα οι επιμέρους δυσκολίες των εκπαιδευτικών σε σχέση με τους δίγλωσσους μαθητές. Δυσκολίες που αναφέρονται τόσο στη μαθησιακή διαδικασία όσο και στην κοινωνικοποιητική ενταξιακή πορεία των παιδιών που προέρχονται από διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

32

Foutzopoulou, Maria, and Ηλίας Μαυροειδής. "Συσχέτιση της αυτονομίας των φοιτητών με την αναβλητικότητα και την ικανοποίηση που λαμβάνουν από τις σπουδές τους. Μελέτη περίπτωσης σε μεταπτυχιακούς φοιτητές του ΕΑΠ." Ανοικτή Εκπαίδευση: το περιοδικό για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και την Εκπαιδευτική Τεχνολογία 16, no. 1 (July 8, 2020): 109. http://dx.doi.org/10.12681/jode.22423.

Full text

Abstract:

Η παρούσα εργασία διερευνά την αυτονομία, την αναβλητικότητα και την ικανοποίηση των μεταπτυχιακών φοιτητών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Πρόκειται για έννοιες που, όπως αναδεικνύει η βιβλιογραφία, απασχολούν έντονα τους ερευνητές του χώρου της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης (εξΑΕ). Η έρευνα διεξήχθη τον Φεβρουάριο του 2017 και το δείγμα αποτελείται από 120 μεταπτυχιακούς φοιτητές του ΕΑΠ. Για την καλύτερη στάθμιση των ερευνητικών ερωτημάτων επιλέχθηκε ο συνδυασμός της ποσοτικής προσέγγισης με ερωτήσεις ανοιχτού τύπου. Καταρχάς, ο βαθμός της αυτονομίας των φοιτητών είναι αρκετά υψηλός, ενώ προκύπτει επίσης ότι οι φοιτητές είναι μέτρια αναβλητικοί. Δεν βρέθηκαν συσχετίσεις μεταξύ των εννοιών της αυτονομίας, της αναβλητικότητας και της ικανοποίησης. Προέκυψαν, ωστόσο, συσχετίσεις των δεικτών αυτών με δημογραφικά στοιχεία. Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώνεται ότι η συσχέτιση μεταξύ των δεικτών αυτονομίας και ικανοποίησης είναι μικρή αρνητική για τις γυναίκες, οι οποίες παρουσιάζονται λιγότερο αναβλητικές από τους άνδρες. Επιπλέον, φαίνεται ότι όσοι διαθέτουν προηγούμενη εμπειρία στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, παρουσιάζουν μικρότερη ακαδημαϊκή και συνολική αναβλητικότητα. Περαιτέρω, όσοι έχουν σκεφτεί να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους αισθάνονται λιγότερη ικανοποίηση από αυτές και παρουσιάζουν μικρή προς μέτρια θετική συσχέτιση μεταξύ αναβλητικότητας και ικανοποίησης, σε αντίθεση με όσους δεν έχουν σκεφτεί την εγκατάλειψη των σπουδών τους, στους οποίους η συσχέτιση είναι μικρή αρνητική. Τέλος, διαπιστώνεται ότι όσοι έχουν βιώσει αποτυχία σε θεματική ενότητα (ΘΕ) έχουν υψηλότερη αναβλητικότητα.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

33

Τσολακούδης, Αντώνιος, Ευγενία (Eugenia) I. Τόκη (Toki), Ευάγγελος Ευαγγέλου, and Τζένη (Jenny) Παγγέ (Pange). "Οι προτιμήσεις των φοιτητών σε καινοτόμες μορφές μάθησης στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση (Students’ preferences on types of MOOCs)." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 10, no. 1B (February 10, 2020): 182. http://dx.doi.org/10.12681/icodl.2368.

Full text

Abstract:

Η εκπαίδευση από απόσταση μπορεί να εφαρμοστεί στην τυπική μη τυπική και άτυπη εκπαίδευση. Καθώς τα τεχνολογικά μέσα εξελίσσονται, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση με την μορφή των MOOCs αλλάζει τύπους εξελίσσεται ραγδαία στην προσπάθεια της δε να συνεισφέρει στην εκπαιδευτική διαδικασία διευρύνεται με την μορφή των μικρών ιδιωτικών μαθημάτων, μικρών μαθημάτων, συγχρονισμένων μαθημάτων, μικρών ανοικτών μαθημάτων, τα οποία έχουν την δυνατότητα να συνδυάζουν και εν τέλει να συνδέουν τις τρεις παραπάνω αναφερθείσες μορφές μάθησης.Έχουν όμως παράλληλα και τη δυνατότητα να ενισχύσουν την άτυπη μάθηση, που συνήθως βρίσκεται στο περιθώριο παρότι πρόκειται για την μορφή εκείνη της μάθησης που συντελείται μέσα από οποιαδήποτε δραστηριότητά μας και συνυπάρχει τόσο με την τυπική όσο και με τη μη τυπική μάθηση. Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται οι γνώσεις των φοιτητών σχετικά με την εξοικείωσή τους με τους όρους αυτούς. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας οι φοιτητές των παιδαγωγικών τμημάτων δεν είναι εξοικειωμένοι με την ορολογία αυτή, καθώς από το δείγμα των συμμετεχόντων ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό δεν γνώριζε σχεδόν καθόλου τα MOOR και SMOC ενώ γνώριζε ελάχιστα τα BOOC, τα DOCC, τα LOOC, και τα SPOC. Στον αντίποδα των παραπάνω τα xMOOC, τα cMOOC, τα sMOOC και τα bMOOC. κατέγραψαν σημαντικά ποσοστό αναγνωρισιμότητας αλλά και δημοφιλίας.Καταληκτικά διαπιστώνεται το γεγονός ότι τα ΜΟΟCs αποτελούν ένα εξαιρετικό εκπαιδευτικό εργαλείο η περαιτέρω δε ανάπτυξη εξέλιξη και αξιοποίησή τους κάτω από ορθή οργάνωση θα καλύψει τα διάφορα κενά στην εκπαίδευση και θα ωφελήσει ποικιλοτρόπως τόσο τους φοιτητές όσο και τα ελληνικά πανεπιστήμια.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

34

Σκεβά, Αυγή, and Ελευθερία Σαλμόντ. "Επιδιώκοντας την ενσωμάτωση της κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής στις σημερινές σχολικές κοινότητες. Στάσεις και τάσεις που προκύπτουν από την τρέχουσα ελληνική και διεθνή εμπειρία." Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης 2015, no. 2 (May 6, 2016): 1299. http://dx.doi.org/10.12681/edusc.373.

Full text

Abstract:

Η εφαρμογή προγραμμάτων κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής αποτελεί σήμερα ένα διεθνές φαινόμενο, εφόσον η καλλιέργεια των συγκεκριμένες δεξιοτήτων καταδεικνύεται όλο και πιο απαραίτητη στο σύγχρονο, παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Ωστόσο, τα ερευνητικά δεδομένα, αποδεικνύουν ότι επιτυχημένα προγράμματα κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής, που εφαρμόζονται σε συγκεκριμένες σχολικές κοινότητες, τα οποία αρχικά έχουν θετικά αποτελέσματα, τελικά δεν εξασφαλίζουν μόνιμη και διαρκή ισχύ, ενώ οι εκπαιδευτικοί που παίρνουν μέρος σε αυτά, παρά τον αρχικό ενθουσιασμό, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τα εγκαταλείπουν, με αποτέλεσμα την ελλιπή αξιοποίηση των δυνατοτήτων τους και την άδικη σπατάλη υλικών και πνευματικών πόρων. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το φαινόμενο αυτό φαίνεται ότι σχετίζεται σε σημαντικό βαθμό - μεταξύ άλλων παραγόντων-, με τη δυνατότητα των συγκεκριμένων προγραμμάτων να συγχρονίζονται και να αξιοποιούν την ιδιαίτερη παιδαγωγική κουλτούρα, τις πραγματικές ανάγκες και τις καθημερινές πρακτικές της κάθε σχολικής κοινότητας. Η παρούσα ποιοτική έρευνα, μέσω της χρήσης ημιδομημένων συνεντεύξεων, επιδιώκει να διερευνήσει τις απόψεις εκπαιδευτικών, που έχουν εφαρμόσει ανάλογα προγράμματα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, σχετικά με τη δέσμευσή τους σε αυτά και τη δυνατότητα σταθερής και μόνιμης αξιοποίησής τους στα συγκεκριμένα σχολικά πλαίσια. Στη συνέχεια επιχειρείται, μέσω μιας διεθνούς βιβλιογραφικής ανασκόπησης, να παρουσιαστεί μια ενδεικτική σειρά σύγχρονων προγραμμάτων κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής, που σχεδιάστηκαν με βάση διαφορετικού τύπου παιδαγωγικά θεωρητικά μοντέλα. Στα προγράμματα αυτά επιδιώκεται η εμπλοκή των ίδιων των σχολικών κοινοτήτων στο σχεδιασμό τους, ενώ λαμβάνονται υπόψη ο ιδιαίτερος παιδαγωγικός προσανατολισμός και η συγκεκριμένη διδακτική μεθοδολογία που προσιδιάζει στον κάθε εκπαιδευτικό, προκειμένου να εξασφαλιστούν τα απαραίτητα πλαίσια παιδαγωγικής ελευθερίας, τα οποία κρίνονται ως απαραίτητα για την μακροχρόνια και σταθερή εφαρμογή τους.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

35

Γιατρά, Αγγελική Αντ, Φωτεινή Δ. Βενετσάνου, and Μαρία Ι. Κουτσούμπα. "Χορός και κοινωνική-συναισθηματική νοημοσύνη παιδιών και εφήβων." Έρευνα στην Εκπαίδευση 8, no. 1 (December 7, 2019): 163. http://dx.doi.org/10.12681/hjre.20870.

Full text

Abstract:

Η Κοινωνική Συναισθηματική Νοημοσύνη (ΚΣΝ) είναι μια πολυδιάστατη εννοιολογική κατασκευή θεμελιώδους σημασίας ειδικά για τις αναπτυξιακές ηλικίες και η αναγνώριση και ρύθμιση των συναισθημάτων του εαυτού και των άλλων, η αυτο-αντίληψη, η αυτοεκτίμηση, η ενσυναίσθηση, η ικανότητα επικοινωνίας και ειρηνικής επίλυσης διαφωνιών, αποτελούν μερικά από τα συστατικά της στοιχεία. Η ανάπτυξη της ΚΣΝ, ως παράγοντας προσωπικής και κοινωνικής ευημερίας, συμβαδίζει με τον γενικότερο σκοπό της εκπαίδευσης για ολόπλευρη, αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των διανοητικών και ψυχοσωματικών ικανοτήτων των μαθητών. Από την άλλη, η τέχνη και οι μορφές της αποτελούν ένα σημαντικό μέσο για την ανάπτυξη αυτού του τύπου ευφυίας. Ειδικότερα, ο χορός αποτελεί μορφή τέχνης η οποία αφορά το σώμα αλλά και το πνεύμα και ενυπάρχει ως γνωστικό αντικείμενο της Φυσικής Αγωγής σε όλες τις βαθμίδες της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, στοχεύοντας στην ανάπτυξη του παιδιού τόσο σε σωματικό-κινητικό όσο και σε ψυχο-κοινωνικό επίπεδο. Σε αυτή τη βάση, σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη του ρόλου του χορού στη διαμόρφωση και ανάπτυξη στοιχείων της ΚΣΝ σε παιδιά και εφήβους, μέσα από την ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας. Για τον σκοπό αυτό, πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική αναζήτηση στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων Google Scholar, Eric και ScienceDirect, χρησιμοποιώντας λέξεις-κλειδιά που αφορούσαν τον χορό, την ΚΣΝ και συστατικά στοιχεία της, τα παιδιά και τους εφήβους, καθώς και συνδυασμούς αυτών, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα. Από την αναζήτηση αναδείχθηκαν πενήντα έρευνες που αφορούσαν την ανάπτυξη της ΚΣΝ ή κάποιου στοιχείου της, μέσα από τη συμμετοχή στη χορευτική διαδικασία. Μεταξύ αυτών, επιλέχθηκαν είκοσι δύο μελέτες (άρθρα και μεταπτυχιακές/διδακτορικές διατριβές), οι οποίες πληρούσαν τα κριτήρια που τέθηκαν. Από τη μελέτη των ερευνών αυτών έγινε φανερή η θετική σχέση του χορού με στοιχεία της ΚΣΝ σε παιδιά και εφήβους, αλλά και η ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης ενδεχόμενης σύνδεσης μεταξύ παραγόντων όπως η διάρκεια της παρέμβασης, η μέθοδος διδασκαλίας του χορού, η ηλικία των συμμετεχόντων και των επιμέρους στοιχείων της Κοινωνικής Συναισθηματικής Νοημοσύνης..

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

36

Angeletopoulos, George. "The Turkish capital tax (varlik vergisi): An evalution." Bulletin of the Centre for Asia Minor Studies 15 (January 1, 2008): 355. http://dx.doi.org/10.12681/deltiokms.267.

Full text

Abstract:

Ό Φόρος Περιουσίας ( Varlik Vergisi) εφαρμόστηκε στήν Τουρκία τό 1942, εν μέσω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μέ πρόφαση τις πληθωριστικές τάσεις καί τα κερδοσκοπικά φαινόμενα πού παρουσιάστηκαν, τό τουρκικό κράτος προχώρησε στήν ψήφιση καί τήν έφαρμογή ενός άδικου καί ετεροβαρούς νόμου. Στόχος του ήταν να πλήξει τήν οικονομική δραστηριότητα τών μειονοτήτων τής χώρας, τής εβραϊκής, τής ελληνικής καί τής άρμενικής. Χωρίζο- ντάς τες σέ κατηγορίες ανάλογα μέ τή θρησκευτική/έθνοτική τους καταγωγή, τις υποχρέωσε νά πληρώσουν τό 53% τού συνολικού φόρου. Ό έπιμερισμός τού φόρου γινόταν κατά τρόπο υποκειμενικό καί αυθαίρετο, καθώς έλειπαν αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία. Σύμφωνα μέ τόν νόμο, ένα μικρό διάστημα 15 ημερών προβλεπόταν για τήν εξόφληση τού χρέους. Όσοι δέν μπορούσαν να άνταποκριθούν έπρεπε να καταφύγουν στην πώληση περιουσιακών στοιχείων, ειδάλλως τό τουρκικό κράτος προέβαινε στή δημοπρασία τους. Οί οφειλέτες εξορίζονταν σέ στρατόπεδα συγκέντρωσης στην ανατολική Μικρά ’Ασία έως ότου εξοφλήσουν τά χρέη τους. Ό νόμος δέν έδινε τή δυνατότητα ενστάσεων ή έφέσεων στους φορολογηθέντες. Τόσο κατά τήν κυοφορία, όσο καί κατά τήν εφαρμογή τού νόμου τού Φόρου Περιουσίας ό τουρκικός Τύπος παρείχε τήν άμέριστη υποστήριξή του στή συγκεκριμένη κυβερνητική απόφαση. "Ενα μεγάλο μέρος σημαινόντων δημοσιογράφων ήταν ταυτόχρονα μέλη καί βουλευτές τού κυβερ- νώντος «Ρεπουμπλικανικοΰ Λαϊκού Κόμματος», γεγονός πού διευκόλυνε τή χειραγώγηση τής τουρκικής κοινής γνώμης από τήν κεμαλική έλίτ. "Ετσι, οί μειονότητες παρουσιάζονταν μέ έντονα άρνητικό τρόπο καί τό κράτος καλούνταν νά θέσει τέλος στήν «προνομιούχο» θέση τους. Ό Φόρος Περιουσίας ήταν τό αποτέλεσμα των πολιτικών ιδεών καί στερεοτύπων τής κεμαλικής έλίτ, άλλα καί παράγωγο ιδεολογικών επιδράσεων άπό τή ναζιστική Γερμανία. Μεσοπρόθεσμα είχε ως αποτέλεσμα μία τεράστια μεταφορά κεφαλαίου άπό τις μειονότητες στό τουρκικό κράτος καί τήν τότε νεοαναδυόμενη τουρκική επιχειρηματική τάξη, ενώ μακροπρόθεσμα προκάλεσε τήν άπροθυμία τών μειονοτήτων νά προχωρήσουν σέ περαιτέρω επενδύσεις κεφαλαίου στήν Τουρκία. Άπό τήν άποψη αυτή, ό Φόρος Περιουσίας εντάσσεται σέ ένα σύνολο πολιτικών έκτουρκισμού τής οικονομικής ζωής τής χώρας, πολιτικών πού ξεκίνησαν άπό τήν περίοδο τών «Νεοτούρκων» καί κορυφώθηκαν μέ τις απελάσεις τών Ελλήνων άπό τήν Κωνσταντινούπολη τό 1964.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

37

Voutiras, Emmanuel. "Zur Überlieferung eines bärtigen griechischen Porträts." Μουσείο Μπενάκη 4 (August 10, 2018): 39. http://dx.doi.org/10.12681/benaki.18248.

Full text

Abstract:

Το Μουσείο Μπενάκη απέκτησε πρόσφατα με δωρεά ένα μαρμάρινο κεφάλι που προσφέρει νέα και χρήσιμα στοιχεία για τη μελέτη του αρχαίου ελληνικού πορτραίτου. Ο εικονιζόμενος είναι ένας ηλικιωμένος άνδρας με πλούσια κόμη, της οποίας οι κυματιστοί βόστρυχοι περιβάλλουν το μέτωπο και τους κροτάφους, και εντυπωσιακά μακριά γενειάδα. Η κατεργασία της κάτω επιφάνειας δείχνει ότι το κεφάλι ήταν πιθανότατα ένθετο σε ερμαϊκή στήλη. Η διατήρηση δεν είναι καλή, καθώς το έργο εκτός από έντονη διάβρωση παρουσιάζει και ίχνη καταστροφής από φωτιά ιδιαίτερα στη δεξιά πλευρά, όπου το μάρμαρο έχει απολεπισθεί. Το γλυπτό μπορεί να χρονολογηθεί περί τα μέσα του 2ου αι. μ.Χ. και είναι πιθανότατα έργο Αθηναίου γλύπτη, κάτι για το οποίο συνηγορεί και το υλικό του που είναι πεντελικό μάρμαρο. Η σττ\\ιασία του νέου κεφαλιού οφείλεται στο γεγονός ότι παραδίδει έναν τύπο γνωστό από δύο άλλα αντίγραφα στο Μουσείο του Βατικανού και στο J. Paul Getty Museum στο Malibu (Καλιφόρνια) που μελέτησε το 1987 ο J. Raeder. Τα δύο αυτά αντίγραφα έχουν ξαναδουλευτεί (το πρώτο στα νεότερα χρόνια, ενώ το δεύτερο ήδη στην όψιμη αρχαιότητα) και έτσι το αντίγραφο του Μουσείου Μπενάκη είναι το πιο αξιόπιστο στήριγμα μας για την αναπαράσταση του πρωτοτύπου. Η σύγκριση του με κεφάλια ηλικιωμένων ανδρών από αττικά επιτύμβια ανάγλυφα του 4ου αι. π.Χ. μας επιτρέπει να προτείνουμε για το πρωτότυπο μια χρονολόγηση περί το 330 π.Χ. Η πλούσια κόμη και η μακριά γενειάδα είναι χαρακτηριστικά που στην τέχνη του δεύτερου μισού του 4ου αιώνα δεν συνδέονται απαραίτητα με την ιδιότητα του φιλοσόφου ή του πνευματικού ανθρώπου, όπως συμβαίνει σε μεταγενέστερες περιόδους. Ωστόσο, από το γεγονός ότι το αντίγραφο του Μουσείου Μπενάκη είναι αττικό έργο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το πρωτότυπο ήταν στημένο στην Αθήνα. Το συμπέρασμα αυτό ενσχύεται και από την προέλευση του αντιγράφου του Βατικανού από τη βίλα του Αδριανού στο Tivoli: είναι γνωστή η στενή σχέση του αυτοκράτορα αυτού με την Αθήνα. Είναι συνεπώς εύλογο να δεχθούμε ότι ο εικονιζόμενος ήταν ένας διάσημος Αθηναίος, ίσως μάλιστα όχι του 4ου αι. π.Χ., αλλά του απώτερου παρελθόντος. Δεν αποκλείεται να πρόκειται για τον γνωστό νομοθέτη Σόλωνα, του οποίου γνωρίζουμε ότι οι Αθηναίοι είχαν στήσει ανδριάντα στην Αγορά της πόλης μπροστά στην Ποικίλη Στοά. Πρέπει πάντως να τονίσουμε ότι η ταύτιση αυτή είναι προς το παρόν εντελώς υποθετική.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

38

Ζάραγκας, Χαρίλαος. "Σχέση μεταξύ φυσικής δραστηριότητας κινητικής απόδοσης και δείκτη μάζας σώματος σε παιδιά πρώιμης παιδικής ηλικίας." Επιστημονική Επετηρίδα Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων 8 (January 1, 2015): 119. http://dx.doi.org/10.12681/jret.9631.

Full text

Abstract:

Πολλές έρευνες αναφέρουν τη χρήση συσκευής μέτρησης βημάτων για την εκτίμηση του επιπέδου φυσικής δραστηριότητας (Ε.Φ.Δ.) (Tudor- Locke, 2004, 2011), οι οποίες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι για την προστασία της υγείας των ανθρώπων χρειάζεται ένας αριθμός 10.000 βημάτων την ημέρα. Πολλοί ερευνητές για το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας των παιδιών αναρωτιούνται αν ο συγκεκριμένος αριθμός βημάτων είναι πολύ μικρός για το Ε.Φ.Δ. αλλά και για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας στην πρώιμη παιδική ηλικία. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να εκτιμηθεί τόσο ο εβδομαδιαίος αριθμός βημάτων όσο και ο αριθμός βημάτων ανά ημέρα των παιδιών πρώιμης παιδικής ηλικίας από διάφορες περιοχές της Ηπείρου και της Κέρκυρας. Η έρευνα αυτή συγκεκριμένα, μελετά το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας (Ε.Φ.Δ.) μέσω της χρήσης συσκευής μέτρησης των βημάτων (αριθμός βημάτων ανά ημέρα), το βαθμό κινητικής απόδοσης (Β.Κ.Α.), μέσω της χρήσης συστοιχίας δεκαοκτώ κινητικών δοκιμασιών (MOT – test, 4- 6 ετών των Zimmer & Volkamer, 1987), το δείκτη μάζας σώματος (Δ.Μ.Σ.), μέσω της μέτρησης ύψους και βάρους, και τη σχέση αυτών των μεταβλητών. Το δείγμα αποτελούνταν από 320 παιδιά (160 αγόρια, 160 κορίτσια), ηλικίας 60 μηνών (±7,5), τα οποία δεν επιλέγηκαν τυχαία, αλλά σύμφωνα με την πρόσβαση που είχε ο ερευνητής σε δημόσια και ιδιωτικά νηπιαγωγεία των Ν. Άρτας, Ιωαννίνων, Θεσπρωτίας, Πρέβεζας και Κέρκυρας κατά τις σχολικές χρονιές 2012 – ’13, 2013 – ’14 και 2014 –‘15. Για τον καθορισμό του αριθμού βημάτων επιλέχτηκαν δώδεκα βηματομετρητές, τύπου YAMAX DIGI-WALKER Electronic Pedometer (SW – 200 System Walking Program). Τα παιδιά φόρεσαν το βηματομετρητή στη ζώνη του παντελονιού τους για μια βδομάδα, συγκεκριμένα από το πρωί αμέσως μόλις σηκώνονταν από τον ύπνο, κατά τη διάρκεια της ημέρας μέχρι τη στιγμή της βραδινής κατάκλισης. Όλες οι μετρήσεις έγιναν κατά τη διάρκεια λειτουργίας των νηπιαγωγείων από τον ερευνητή και σε συνεργασία με τους γονείς. Χρησιμοποιήθηκε περιγραφική στατιστική ανάλυση, εφαρμόστηκε η μέθοδος της πολυμεταβλητής ανάλυσης διακύμανσης (Multivariate Analysis of Variance – MANOVA) και έγινε ανάλυση παλινδρόμησης (Regression Analysis). Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι ο μέσος όρος του αριθμού βημάτων των παιδιών για το μεγαλύτερο μέρος του δείγματος ανά ημέρα είναι μικρότερος των 10.000 βημάτων που προτείνονται από ερευνητές. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας συμφωνούν με αποτελέσματα για τον εβδομαδιαίο αριθμό βημάτων των νηπίων καθώς και για το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας με αποτελέσματα άλλων σχετικών ερευνών που διεξήχθησαν τόσο στο διεθνή όσο και στον ελληνικό χώρο για την προσχολική ηλικία. Βρέθηκε ένα μεγάλο ποσοστό 64,0% που είχε κανονικό βαθμό κινητικής απόδοσης (Β.Κ.Α.), 20,5% πολύ καλό, αλλά και ένα ποσοστό 15,5% κάτω του κανονικού με το 1,5% αυτού να παρουσιάζει εμφανείς κινητικές αδυναμίες. Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στο Β.Κ.Α. μεταξύ αγοριών και κοριτσιών, παρατηρήθηκαν όμως μεταξύ ηλικιακών ομάδων με τα μεγαλύτερα νήπια να πετυχαίνουν καλύτερες επιδόσεις. Βρέθηκαν επίσης, ποσοστά, 1,2% λιποβαρή, 85,0% με κανονικό Δ.Μ.Σ., 12,8% υπέρβαρα και 0,3% παχύσαρκα. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης παλινδρόμησης έδειξαν ότι υπάρχει θετική σχέση μεταξύ εβδομαδιαίου αριθμού βημάτων (Ε.Φ.Δ.) και Β.Κ.Α., και μια αρνητική σχέση μεταξύ αριθμού βημάτων (Ε.Φ.Δ.) και Δ.Μ.Σ. Συμπερασματικά, τα παιδιά που είχαν μεγάλο εβδομαδιαίο αριθμό βημάτων παρουσίασαν καλές επιδόσεις του Β.Κ.Α. και κανονικές τιμές του Δ.Μ.Σ., σε αντίθεση τα παιδιά που παρουσίασαν μικρό εβδομαδιαίο αριθμό βημάτων εμφάνισαν χαμηλές επιδόσεις του Β.Κ.Α. και για ένα μεγάλο μέρος του δείγματος εμφάνισαν και μεγάλες τιμές του Δ.Μ.Σ.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

39

Ballian, Anna, and Anastasia Drandaki. "A Middle Byzantine silver treasure." Μουσείο Μπενάκη 3 (August 10, 2018): 47. http://dx.doi.org/10.12681/benaki.18209.

Full text

Abstract:

Από τον Οκτώβριο του 2003 παρουσιάζεται σε έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη ένας μοναδικός θησαυρός από εννέα ασημένιους επίχρυσους δίσκους της μεσοβυζαντινής περιόδου, οι οποίοι προσφέρθηκαν για πώληση στην Ελλάδα. Οι τρεις μεγαλύτερες βυζαντινές συλλογές της χώρας, το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης και το Μουσείο Μπενάκη έχουν ξεκινήσει από κοινού έναν αγώνα εξεύρεσης των οικονομικών πόρων που απαιτούνται για την απόκτηση του θησαυρού, προκειμένου να παραμείνει στην Ελλάδα ως σύνολο. Έως τη στιγμή που ολοκληρώθηκε το παρόν άρθρο, η προσπάθεια των τριών μουσείων βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη. Οι εννέα δίσκοι βρίσκονται στην κατοχή του σημερινού συλλέκτη ως κληρονομιά από τον πατέρα του, ο οποίος τα απέκτησε —αντί £15,000— το 1937 από τον Βρετανό Α. Barry, γνωστό σταφιδέμπορο εγκατεστημένο στη Σμύρνη. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτη πληροφορία του αρχικού ιδιοκτήτη οι δίσκοι βρέθηκαν τυχαία έξω από το Τατάρ Παζαρτζίκ της σημερινής Βουλγαρίας. Ανάλυση κράματος – Σχήματα Οι αναλύσεις του κράματος, που πραγματοποιήθηκαν από το Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής του «Δημόκριτου» σε πέντε από τους δίσκους, προσδιορίζουν την κοινή σύσταση του κράματος, με ελάχιστες αποκλίσεις. Η ίδια σύσταση παρατηρείται σε αργυρά σκεύη της ρωμαϊκής και της παλαιοχριστιανικής εποχής, καθώς και στα αντίστοιχα σασανιδικά και ισλαμικά σκεύη. Ως προς το σχήμα, δύο δίσκοι (αρ. 1-2) είναι υψίποδοι, ενώ οι υπόλοιποι επτά έχουν επίπεδο πυθμένα και κατακόρυφο χείλος. Δύο φέρουν στο κεντρικό μετάλλιο παραστάσεις με σκηνές κυνηγιού (αρ. 1, 3) και ένας την προσωποποίηση της θάλασσας που ιππεύει θαλάσσιο τέρας (αρ. 4). Οι υπόλοιποι κοσμούνται με ανεικονικό, φυτικό και γεωμετρικό διάκοσμο (αρ. 5-9). Τ α παραδείγματα με επίπεδο πυθμένα και ψηλό χείλος βρίσκουν ακριβή παράλληλα στην υστερορωμαϊκή αργυροχοΐα, σε μεσο-βυζαντινά αλλά και ισλαμικά κεραμικά σκεύη. Οι δύο δίσκοι με το δαντελωτό χείλος και το ψηλό πόδι έχουν σχήμα που θυμίζει φρουτιέρα, το οποίο συναντάται σε βυζαντινά κεραμικά παραδείγματα, αλλά και στον σχεδόν πανομοιότυπο αργυρεπίχρυσο υψίποδο δίσκο που βρέθηκε στο Μουζχί της Σιβηρίας. Εικονογραφική ανάλυση Κυνηγοί και θηράματα: η παράσταση των κυνηγών που κοσμεί το κεντρικό μετάλλιο στους δίσκους αρ. 1 και 3 συνδέεται με τις απεικονίσεις έφιππων κυνηγών που απαντούν σε σωζόμενα έργα της μεσοβυζαντινής αργυροχοΐας, όπως στις μεταξύ τους όμοιες κούπες από το Βιλγκόρτ και το Τσερνιγκόβ και στην κούπα της πρώην Συλλογής Βασιλιέβσκι, που χρονολογούνται στον 12ο αιώνα και φυλάσσονται στο Ερμιτάζ. Τα σκεύη αυτά μοιράζονται με τους δίσκους του θησαυρού όχι μόνο την ίδια εικονογραφία των κυνηγών αλλά και κοινή απόδοση του φυσικού περιβάλλοντος, με τη μορφή σχηματοποιημένων φυτών, τα κλαδιά των οποίων απολήγουν σε τρίφυλλα. Ωστόσο, οι πιο εντυπωσιακές ομοιότητες εντοπίζονται στην εγχάρακτη παράσταση του έφιππου άγιου Γεώργιου που κοσμεί ένα άλλο έργο μεσοβυζαντινής αργυροχοΐας, την κούπα από το Μπεριόζοβο (12ος αι.). Στον υφίποδο δίσκο αρ. 1 η παράσταση του κεντρικού μεταλλίου συμπληρώνεται από ταινία με ζώα που τρέχουν, η οποία ερμηνεύεται ως συνεπτυγμένη σκηνή κυνηγιού. Παρόμοιες παραστάσεις ζώων εντοπίζονται στα έργα της βυζαντινής αργυροχοΐας που προαναφέρθηκαν, στο κάλυμμα κούπας από το Νένετς, καθώς και στο μπρούντζινο μανουάλι που φυλάσσεται στη Μονή Σινά. Η προσωποποίηση της θάλασσας: η προσωποποίηση της θάλασσας στον δίσκο αρ. 4 ως γυναικείας ημίγυμνης μορφής είναι οικεία από την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα. Στην αμιγώς χριστιανική εικονογραφία, προσωποποιήσεις της θάλασσας εντοπίζονται σε σκηνές της Βάπτισης, της διάβασης της Ερυθράς Θάλασσας και κατ' εξοχήν της Δευτέρας Παρουσίας. Μάλιστα σε εικόνα της Δευτέρας Παρουσίας στο Σινά, η θάλασσα εικονίζεται ως ημίγυμνη γυναίκα, που ιππεύει θαλάσσιο δράκο, κρατώντας κουπί στο δεξί χέρι και καράβι στο αριστερό, όπως και στον δίσκο του θησαυρού. Στη μεσοβυζαντινή μεταλλοτεχνία, ένα θαυμάσιο παράλληλο προσφέρει ο δίσκος που βρέθηκε στο Μουζχί. Ανεικονικός διάκοσμος και οι σχέσεις του με την ισλαμική τέχνη: ο υφίποδος δίσκος αρ. 2 του θησαυρού έχει κεντρικό μετάλλιο που κοσμείται με ωοειδές δικτυωτό πλέγμα το οποίο περικλείεται πάνω και κάτω από καρδιόσχημα. Τα καρδιόσχημα είναι ένα εξαιρετικά κοινό μοτίβο, τόσο στη βυζαντινή, όσο και στη ισλαμική τέχνη. Δικτυωτό φυτικό πλέγμα όμοιο με αυτό του δίσκου συναντάται σε επίτιτλα βυζαντινών χειρογράφων, καθώς και στη εντοίχια διακόσμηση ναών του 12ου αιώνα, όπως για παράδειγμα στη Μονή Πετριτζού της Βουλγαρίας και στον καθεδρικό ναό της Τσεφαλού στη Σικελία. Ο δίσκος αρ. 5 του θησαυρού κοσμείται με ελισσόμενους βλαστούς που φέρουν ανθέμια, τα πλησιέστερα παράλληλα των οποίων απαντούν στη βυζαντινή και την ισλαμική κεραμική. Τα ισλαμικά παραδείγματα φέρουν διακόσμηση επιχρίσματος και αποδίδονται στο ανατολικό Ιράν, στα εργαστήρια της Νισαπούρ ή της Σαμαρκάνδης του 10ου αιώνα. Τα βυζαντινά παράλληλα προέρχονται από την εγχάρακτη κεραμική του 12ου αιώνα, ιδιαίτερα από την Κόρινθο και το ναυάγιο της Αλοννήσου, όπου συχνά τα φυλλώματα αναδεικνύονται στο φολιδωτό βάθος που μιμείται το στικτό βάθος της αργυροχοΐας. Οι τέσσερις όμοιοι δίσκοι του θησαυρού (αρ. 6-9) με το γεωμετρικό αστερόσχημο πλέγμα στο κέντρο και τις ακτινωτές γιρλάντες σχετίζονται με μια σειρά δίσκων από κράμα χαλκού από το ανατολικό Ιράν (12ος και αρχές 13ου αιώνα), ανάμεσα στα τυπικά διακοσμητικά θέματα των οποίων είναι τα εξακόρυφα τιλένματα ή άστρα. Οι δωδεκάκτινες γιρλάντες στους τέσσερις δίσκους του θησαυρού βρίσκουν πλησιέστερο παράλληλο σε μια ισλαμική ορειχάλκινη κούπα 13ου αιώνα από τη βόρεια Συρία ή Μεσοποταμία με διάκοσμο από ένθετο ασήμι. Αντίθετα, από το βυζαντινό διακοσμητικό ρεπερτόριο προέρχονται οι βλαστοί σε σχήμα S που παρόμοιους τους συναντάμε σε ένα κωνσταντινουπολίτικο κιβώτιο θυμιάματος του 12ου αιώνα, που φυλάσσεται στο θησαυρό του Άγιου Μάρκου στη Βενετία. Η ενσωμάτωση ισλαμικών διακοσμητικών μοτίβων που προέρχονται από τη μεταλλοτεχνία παρατηρείται και σε μια κατηγορία βυζαντινών εγχάρακτων κεραμικών του 12ου αιώνα, αποδεικνύοντας ότι έργα ισλαμικής μεταλλοτεχνίας κυκλοφορούσαν στο ελλαδικό βυζαντινό χώρο, και όχι μόνο στις παραμεθόριες ή σταυροφορικές περιοχές. Στην Κόρινθο άλλωστε βρέθηκαν και πολυάριθμα θραύσματα ισλαμικών κεραμικών που δείχνουν εμπορικές ανταλλαγές με την Αίγυπτο και τη Συρία. Ο θησαυρός του Ιζγκιρλί Ο θησαυρός των εννέα δίσκων που παρουσιάζεται εδώ έχει άμεση σχέση με τρεις ασημένιους δίσκους που φυλάσσονται στο Cabinet des Médailles στο Παρίσι, και είναι γνωστοί στη διεθνή βιβλιογραφία ως ο θησαυρός του Ιζγκιρλί ή του Τατάρ Παζαρτζίκ από τον τόπο εύρεσης τους, το 1903. Οι τρεις δίσκοι του Ιζγκιρλί είναι, με μικρές διαφοροποιήσεις, πανομοιότυποι με τους εννέα που μας απασχολούν, και αναμφίβολα οι δύο θησαυροί προέρχονται από ένα κοινό πλαίσιο παραγωγής. Οι διαφοροποιήσεις εντοπίζονται στη σύγκριση των ταινιών με τα ζώα που τρέχουν. Στον δίσκο του Ιζγκιρλί τα ζώα απεικονίζονται επάνω σε ελιοσόμενο βλαστό και όχι παρατεταγμένα ή συμπλεκόμενα με αυτούς, όπως συχνά απαντούν στη μεσοβυζαντννή ή τη σταυροφορική τέχνη του 12ου αιώνα. Παρόμοια χρήση ελισσόμενων βλαστών ως βάθος των ζώων που τρέχουν συναντάμε συχνά στα ισλαμικά έργα μεταλλοτεχνίας του 11ου-12ου αιώνα. Ωστόσο, μια λεπτομέρεια στην εξωτερική ταινία ξενίζει για ισλαμικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο θα αποτελούσε σημαντική παραφωνία. Πρόκειται για τη γυμνή ανθρώπινη μορφή που απεικονίζεται σαν να κολυμπά ανάμεσα στους βλαστούς. Η παράσταση γυμνών ανθρώπων αποτελεί οικείο θέμα, τόσο στη σταυροφορική τέχνη —όπως στο υπέρθυρο του Πανάγιου Τάφου-, όσο και στην κοσμική εικονογραφία του Βυζαντίου, ενώ δεν είναι άγνωστη στη βυζαντινή θρησκευτική εικονογραφία. Ο Θησαυρός του Ιζγκιρλί έχει απασχολήσει και διχάσει τους μελετητές, από τους οποίους άλλοι τον αποδίδουν σε βυζαντινό και άλλοι οε ισλαμικό περιβάλλον. Η πρώτη, ωστόσο, παρουσίαση του θησαυρού έγινε λίγο μετά την ανακάλυψη του, το 1903, από τον Γάλλο πρόξενο στη Φιλιππούπολη Μ. Degrand, ο οποίος στην έκθεση του αναφέρει ότι οι δίσκοι ήταν αρχικά 10 και ότι βρέθηκαν μαζί με χρυσά νομίσματα των τριών Κομνηνών -Αλεξίου Α', Ιωάννη Β' και Μανουήλ Α'—, καθώς και έναν σταυρό και άλλα πολυτελή αντικείμενα, που δεν κατόρθωσε να διασώσει από το λιώσιμο. Η μαρτυρία της περιοχής της Φιλιππούπολης ως τόπου εύρεσης συμπίπτει με την πληροφορία που έχουμε για τον νέο θησαυρό. Τον 12ο αιώνα, η Φιλιππούπολη είναι μια πόλη-κλειδί του Βυζαντίου, από την οποία παρελαύνουν σημαίνοντα πρόσωπα της κεντρικής πολιτικής σκηνής της αυτοκρατορίας, όπως ο Μιχαήλ Ιταλικός και ο Νικήτας Χωνιάτης. Ο δέκατος τρίτος δίσκος: η ταυτότητα του ιδιοκτήτη Στην ίδια ιδιωτική συλλογή από την οποία προέρχονται και οι εννέα δίσκοι που εξετάζουμε, ανήκει ένας ακόμη. Προέρχεται από το ίδιο αρχικό σύνολο, αλλά δεν διατίθεται προς πώληση. Είναι ακόσμητος αλλά φέρει κυκλική ταινία με την εγχάρακτη, μεγαλογράμματη ελληνική επιγραφή: +Κ(ΥΡΙ)Ε ΒΟΗΘΕΙ KONCTANTINQ ΠΡΟΕΔΡΩ ΤΩ ΑΛΑΝΩ. Το πρόσωπο που αναφέρεται στην επιγραφή είναι κατά πάσα πιθανότητα ο ιδιοκτήτης του συνόλου των δίσκων. Τα παλαιογραφικά δεδομένα απαντούν σε επιγραφές από το β' μισό του 11ου και τον 12ου αιώνα. Από τα μέσα του 11 ου αιώνα το αζίωμα του προέδρου απονέμεται με μεγαλύτερη συχνότητα, συχνά μάλιστα σε μέλη της στρατιωτικής αριστοκρατίας, ενώ βεβαιωμένες αναφορές στον τίτλο δεν απαντούν μετά τα μέσα του 12ου αιώνα. Η παρουσία των Αλανών (Γεωργιανών) στο έδαφος του Βυζαντίου είναι τεκμηριωμένη σε όλο τον 12ο αιώνα —κυρίως ως μισθοφορικά στρατεύματα. Στην περιοχή της Φιλιππούπολης, εκτός από τη βεβαιωμένη παρουσία Γεωργιανών στη Μονή Πετριτζού, διαθέτουμε και μία σημαντική μαρτυρία του Χωνιάτη. Αναφερόμενος στην πολιορκία της Φιλιππούπολης το 1189 από τον Μπαρμπαρόσα κατά τη διάρκεια της Γ' Σταυροφορίας, αφηγείται ότι σε μάχη που έγινε στο κάστρο του Προυσηνού, έξω από την πόλη, οι Αλανοί πολέμησαν ηρωικά υπό τη διοίκηση του Θεόδωρου Βρανά. Ο θησαυρός στο ιστορικό περιβάλλον του Από τις συγκρίσεις που έγιναν, διαγράφονται καθαρά οι πολλαπλές συνάφειες των δίσκων με βυζαντινά και ισλαμικά έργα, αλλά και οι παραλληλίες τους με ορισμένες δημιουργίες της σταυροφορικής Ανατολής. Η πρόσληψη και οικειοποίηση ισλαμικών θεμάτων από τη βυζαντινή τέχνη είναι ένα φαινόμενο γνωστό, που όμως τον 12ο αιώνα προσλαμβάνει διαφορετικό χαρακτήρα και αποτελεί μέρος της ευρύτερης ανάπτυξης των ανταλλαγών ανάμεσα στο Βυζάντιο και τους μουσουλμάνους, τις ιταλικές ναυτικές πόλεις και τους Σταυροφόρους. Τα ισλαμικά θέματα γίνονται μέρος ενός ευρύτερου λεξιλογίου της βυζαντινής τέχνης, που χρησιμοποιείται εναλλακτικά και παράλληλα με θέματα καθαρά χριστιανικά ή βυζαντινά. Άλλωστε την περίοδο αυτή, οι σχέσεις του βυζαντινού και του ισλαμικού κόσμου δεν καθορίζονται μόνο από διπλωματικές αποστολές και μεθοριακά επεισόδια, αλλά και από τη συνεχή επαφή και τη συγκατοίκηση τους στη Μικρά Ασία. Στο κόσμο της Ανατολικής Μεσογείου αναμφίβολα λειτούργησε ως καταλύτης η ορμητική είσοδος των χριστιανών της Δύσης, των ναυτικών εμπορικών δυνάμεων της Ιταλίας και των Σταυροφόρων μαχητών της πίστης. Στο Βυζάντιο, η όσμωση πολιτιστικών στοιχείων με διαφορετικές καταβολές προερχόταν και ενισχυόταν από την επίσημη αυτοκρατορική πολιτική που ακολούθησαν οι Κομνηνοί —οι πηγές και η ιστοριογραφία φω τίζουν καλύτερα τη λαμπερή πορεία του Μανουήλ Α' (1143-1180). Η διοργάνωση ιπποτικών αγώνων, σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα, από τον αυτοκράτορα, μαζί με την ανέγερση ισλαμικών κτισμάτων στην Κωνσταντινούπολη και τη φιλοξενία Σελτζούκων και Φράγκων ηγεμόνων, συνιστούν τεκμήρια του νέου πνεύματος. Η επίσημη αυτοκρατορική ιδεολογία και οι κοσμικές ενασχολήσεις της αυτοκρατορικής αυλής αντανακλώνται στα κείμενα της εποχής. Χαρακτηριστική είναι η έκφραση μιας παράστασης κονταρομαχίας δυτικού τύπου με κεντρικό πρόσωπο το Βυζαντινό αυτοκράτορα, καθώς και η πληροφορία για την ανορθόδοξη απεικόνιση των κατορθωμάτων του Σελτζούκου σουλτάνου στους τοίχους της κατοικίας ενός Βυζαντινού αξιωματούχου. Η επιτομή των λογοτεχνικών κειμένων που συμπυκνώνει το ηρωικό, αριστοκρατικό πνεύμα της εποχής είναι αναμφίβολα το έπος του Διγενή Ακρίτα. Οι περιγραφές των συμποσίων και των κυνηγιών, τα ηρωικά κατορθώματα και οι ρομαντικές σκηνές του Διγενή με τη γυναίκα του Ευδοκία, αποτελούν τα λογοτεχνικά παράλληλα της εικονογραφίας στις ασημένιες κούπες που φυλάσσονται σήμερα στο Ερμιτάζ. Τα αργυρά σκεύη που παρουσιάστηκαν, με τη θεματική ποικιλία και τον πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα της διακόσμησης τους, σε συνδυασμό με τα επιγραφικά στοιχεία και τα δεδομένα της εύρεσης του Θησαυρού του Ιζγκιρλί οδηγούν στην απόδοση τους στο Βυζάντιο του 12ου αιώνα. Οι ποιοτικές ανισότητες που διαπιστώθηκαν στην εκτέλεση τους υποδεικνύουν ότι πιθανότατα διαφορετικά χέρια ή εργαστήρια ήταν υπεύθυνα για την κατασκευή τους. Ούτως η άλλως, η σύγχρονη λογική του ομοειδούς σετ, του σερβίτσιου πιάτων με την τρέχουσα έννοια του όρου, δεν έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι χαρακτήριζε την αισθητική και τις ανάγκες της εποχής

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

40

De Domingo, Christina, and Alan W. Johnston. "A petrographic and chemical study of East Greek and other archaic transport amphorae." EULIMENE, December 31, 2003, 27–60. http://dx.doi.org/10.12681/eul.32756.

Full text

Abstract:

Πετρογραφική και χημική μελέτη διαφόρων τύπων ελληνικών αρχαϊκών αμφορέων. Παρουσιάζονται τα αποτελέσματα μιας σειράς πετρογραφικών αναλύσεων διαφόρων τύπων αρχαϊκών ελληνικών αμφορέων, παράλληλα με κάποιες χημικές αναλύσεις. Σκοπός είναι να ελεγχθεί η πετρογραφική σύσταση των αγγείων συγκριτικά με την τυπολογία που έχει ήδη αναπτυχθεί από μη συστηματικές μελέτες. Τα αποτελέσματα στηρίζουν σε σημαντικό βαθμό τις προηγούμενες έρευνες, και παράλληλα καταδεικνύουν ορισμένες ενδιαφέρουσες περιοχές για μελλοντική έρευνα, ειδικά όσον αφορά τους τύπους που αποδίδονται στη Λακωνία, τη Λέσβο και την Κόρινθο.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

41

Λαμπράκη, Ιουλία. "Η πρόληψη της παραβατικότητας ανηλίκων και τα προγράμματα Κοινωνικής Ανάπτυξης." Εξαρτήσεις / Exartiseis, no. 21 (April 1, 2013). http://dx.doi.org/10.57160/hnhw8948.

Full text

Abstract:

Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζονται στοιχεία σχετικά με την παραβατικότητα των ανηλίκων, το πλαίσιο αντιμετώπισής της, τις σύγχρονες τάσεις στην αντεγκληματική πολιτική, την κοινωνική πρόληψη και τα προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης, όπως και τα ευρήματα της έρευνας που διεξήχθη για την αποτίμηση της ελληνικής εμπειρίας σε σχέση με τα αντίστοιχα προγράμματα. Συγκεκριμένα, η έρευνα σκόπευε να διερευνήσει το κατά πόσον υπάρχουν προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης και πρόληψης που απευθύνονται στους ανηλίκους και στην οικογένεια σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, το είδος τους, το πλαίσιο λειτουργίας των προγραμμάτων, το εύρος ανάπτυξης, τη διασύνδεση με τοπικές ανάγκες, τους μηχανισμούς αξιολόγησης των δράσεων, την ανταποκρισιμότητα και την αποτελεσματικότητά τους, τα προβλήματα στην υλοποίησή τους, καθώς και τις προτάσεις για βελτίωση. Όσον αφορά τη μεθοδολογία, η έρευνα διενεργήθηκε με ποιοτικού τύπου εργαλεία. Ειδικότερα, λήφθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο ημιδομημένες συνεντεύξεις από πρόσωπα – κλειδιά. Για την επεξεργασία και την ανάλυση των δεδομένων της έρευνας χρησιμοποιήθηκε η ποιοτική ανάλυση και συγκεκριμένα η ανάλυση περιεχομένου. Η έρευνα κατέδειξε ότι τα προγράμματα έχουν αναπτυχθεί στη χώρα μας σε ικανοποιητικό βαθμό. Συγκεκριμένα, καταγράφτηκε ένας σημαντικός αριθμός υλοποιούμενων παρεμβάσεων σε τοπικό επίπεδο που πληρούσε τα κριτήρια των προγραμμάτων κοινωνικής ανάπτυξης. Μεταξύ αυτών ορισμένα είχαν αναπτύξει αξιόλογη δράση, ενώ παράλληλα συγκέντρωναν το ενδιαφέρον της τοπικής κοινότητας για συμμετοχή σε αυτά. Τα συγκεκριμένα στοιχεία δείχνουν ότι ανάλογες παρεμβάσεις μπορεί να αναπτύξουν αξιοσημείωτη δυναμική στο μέλλον. Λέξεις κλειδιά: παραβατικότητα ανηλίκων, κοινωνική πρόληψη, κοινοτική πρόληψη, προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης, ελληνική εμπειρία

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

42

Παπακωνσταντίνου, Ελένη, and Θανάσης Καραλής. "Αναφορές στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση στον Ελληνικό Τύπο της περιόδου 1943-1954." ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ & ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 8, no. 3Α (November 7, 2015). http://dx.doi.org/10.12681/icodl.95.

Full text

Abstract:

Στην εργασία παρουσιάζονται ευρήματα αναφορικά με πρώιμες αναφορές στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και σε μορφές αυτομόρφωσης / αυτομάθησης (self – learning) που εντοπίστηκαν στον Τύπο και τις πηγές της περιόδου 1943-1954. Τα δημοσιεύματα αυτά αφορούν κατά κύριο λόγο την από απόσταση εκμάθηση ξένων γλωσσών, κυρίως της αγγλικής γλώσσας, μέσω οπτικοακουστικών βοηθημάτων. Με μικρότερη συχνότητα εμφανίζονται δημοσιεύματα που αφορούν στην εκμάθηση σχεδίου εξ αποστάσεως ενώ μετά το 1945 εντοπίζονται για πρώτη φορά καταχωρήσεις σχετικά με την παρακολούθηση τεχνικών μαθημάτων δια αλληλογραφίας για μαθητές από την επαρχία. Παρουσιάζονται, επίσης και δημοσιεύματα για ραδιοφωνικές εκπομπές, η πλειονότητα των οποίων αφορά και πάλι την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας. Σε αυτά τα δημοσιεύματα εντοπίζονται ορισμένες αναφορές για τα πλεονεκτήματα της από απόσταση εκμάθησης μιας ξένης γλώσσας έναντι του συμβατικού τρόπου της παρακολούθησης μαθημάτων. Από τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στις ραδιοφωνικές εκπομπές διαπιστώνουμε ότι τα μαθήματα αγγλικής γλώσσας είχαν μια αρκετά συστηματική μορφή αφού το περιεχόμενο των μαθημάτων προδημοσιευόταν στο ραδιοπρόγραμμα που κυκλοφορούσε σε έντυπη μορφή - ενώ ο ραδιοσταθμός Αθηνών είχε συνάψει συνεργασία με το B.B.C. για την αναμετάδοση μαθημάτων που ο αγγλικός σταθμός είχε δημιουργήσει από κοινού με το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου για τη διδασκαλία των αγγλικών σε αλλοδαπούς.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

43

Παπακωνσταντίνου, Ελένη, and Θανάσης Καραλής. "Αναφορές στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση στον Ελληνικό Τύπο της περιόδου 1943-1954." ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ & ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 8, no. 3Α (March 1, 2016). http://dx.doi.org/10.12681/icodl2015.64.

Full text

Abstract:

Στην εργασία παρουσιάζονται ευρήματα αναφορικά με πρώιμες αναφορές στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και σε μορφές αυτομόρφωσης / αυτομάθησης (self – learning) που εντοπίστηκαν στον Τύπο και τις πηγές της περιόδου 1943-1954. Τα δημοσιεύματα αυτά αφορούν κατά κύριο λόγο την από απόσταση εκμάθηση ξένων γλωσσών, κυρίως της αγγλικής γλώσσας, μέσω οπτικοακουστικών βοηθημάτων. Με μικρότερη συχνότητα εμφανίζονται δημοσιεύματα που αφορούν στην εκμάθηση σχεδίου εξ αποστάσεως ενώ μετά το 1945 εντοπίζονται για πρώτη φορά καταχωρήσεις σχετικά με την παρακολούθηση τεχνικών μαθημάτων δια αλληλογραφίας για μαθητές από την επαρχία. Παρουσιάζονται, επίσης και δημοσιεύματα για ραδιοφωνικές εκπομπές, η πλειονότητα των οποίων αφορά και πάλι την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας. Σε αυτά τα δημοσιεύματα εντοπίζονται ορισμένες αναφορές για τα πλεονεκτήματα της από απόσταση εκμάθησης μιας ξένης γλώσσας έναντι του συμβατικού τρόπου της παρακολούθησης μαθημάτων. Από τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στις ραδιοφωνικές εκπομπές διαπιστώνουμε ότι τα μαθήματα αγγλικής γλώσσας είχαν μια αρκετά συστηματική μορφή αφού το περιεχόμενο των μαθημάτων προδημοσιευόταν στο ραδιοπρόγραμμα που κυκλοφορούσε σε έντυπη μορφή - ενώ ο ραδιοσταθμός Αθηνών είχε συνάψει συνεργασία με το B.B.C. για την αναμετάδοση μαθημάτων που ο αγγλικός σταθμός είχε δημιουργήσει από κοινού με το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου για τη διδασκαλία των αγγλικών σε αλλοδαπούς.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

44

Παπακωνσταντίνου, Ελένη, and Θανάσης Καραλής. "Αναφορές στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση στον Ελληνικό Τύπο της περιόδου 1943-1954." ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ & ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 8, no. 3Α (November 7, 2015). http://dx.doi.org/10.12681/icodl2015.95.

Full text

Abstract:

Στην εργασία παρουσιάζονται ευρήματα αναφορικά με πρώιμες αναφορές στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και σε μορφές αυτομόρφωσης / αυτομάθησης (self – learning) που εντοπίστηκαν στον Τύπο και τις πηγές της περιόδου 1943-1954. Τα δημοσιεύματα αυτά αφορούν κατά κύριο λόγο την από απόσταση εκμάθηση ξένων γλωσσών, κυρίως της αγγλικής γλώσσας, μέσω οπτικοακουστικών βοηθημάτων. Με μικρότερη συχνότητα εμφανίζονται δημοσιεύματα που αφορούν στην εκμάθηση σχεδίου εξ αποστάσεως ενώ μετά το 1945 εντοπίζονται για πρώτη φορά καταχωρήσεις σχετικά με την παρακολούθηση τεχνικών μαθημάτων δια αλληλογραφίας για μαθητές από την επαρχία. Παρουσιάζονται, επίσης και δημοσιεύματα για ραδιοφωνικές εκπομπές, η πλειονότητα των οποίων αφορά και πάλι την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας. Σε αυτά τα δημοσιεύματα εντοπίζονται ορισμένες αναφορές για τα πλεονεκτήματα της από απόσταση εκμάθησης μιας ξένης γλώσσας έναντι του συμβατικού τρόπου της παρακολούθησης μαθημάτων. Από τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στις ραδιοφωνικές εκπομπές διαπιστώνουμε ότι τα μαθήματα αγγλικής γλώσσας είχαν μια αρκετά συστηματική μορφή αφού το περιεχόμενο των μαθημάτων προδημοσιευόταν στο ραδιοπρόγραμμα που κυκλοφορούσε σε έντυπη μορφή - ενώ ο ραδιοσταθμός Αθηνών είχε συνάψει συνεργασία με το B.B.C. για την αναμετάδοση μαθημάτων που ο αγγλικός σταθμός είχε δημιουργήσει από κοινού με το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου για τη διδασκαλία των αγγλικών σε αλλοδαπούς.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

45

Παπακωνσταντίνου, Ελένη, and Θανάσης Καραλής. "Αναφορές στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση στον Ελληνικό Τύπο της περιόδου 1943-1954." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 8, no. 3Α (March 1, 2016). http://dx.doi.org/10.12681/icodl.64.

Full text

Abstract:

Στην εργασία παρουσιάζονται ευρήματα αναφορικά με πρώιμες αναφορές στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση και σε μορφές αυτομόρφωσης / αυτομάθησης (self – learning) που εντοπίστηκαν στον Τύπο και τις πηγές της περιόδου 1943-1954. Τα δημοσιεύματα αυτά αφορούν κατά κύριο λόγο την από απόσταση εκμάθηση ξένων γλωσσών, κυρίως της αγγλικής γλώσσας, μέσω οπτικοακουστικών βοηθημάτων. Με μικρότερη συχνότητα εμφανίζονται δημοσιεύματα που αφορούν στην εκμάθηση σχεδίου εξ αποστάσεως ενώ μετά το 1945 εντοπίζονται για πρώτη φορά καταχωρήσεις σχετικά με την παρακολούθηση τεχνικών μαθημάτων δια αλληλογραφίας για μαθητές από την επαρχία. Παρουσιάζονται, επίσης και δημοσιεύματα για ραδιοφωνικές εκπομπές, η πλειονότητα των οποίων αφορά και πάλι την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας. Σε αυτά τα δημοσιεύματα εντοπίζονται ορισμένες αναφορές για τα πλεονεκτήματα της από απόσταση εκμάθησης μιας ξένης γλώσσας έναντι του συμβατικού τρόπου της παρακολούθησης μαθημάτων. Από τα δημοσιεύματα που αναφέρονται στις ραδιοφωνικές εκπομπές διαπιστώνουμε ότι τα μαθήματα αγγλικής γλώσσας είχαν μια αρκετά συστηματική μορφή αφού το περιεχόμενο των μαθημάτων προδημοσιευόταν στο ραδιοπρόγραμμα που κυκλοφορούσε σε έντυπη μορφή - ενώ ο ραδιοσταθμός Αθηνών είχε συνάψει συνεργασία με το B.B.C. για την αναμετάδοση μαθημάτων που ο αγγλικός σταθμός είχε δημιουργήσει από κοινού με το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου για τη διδασκαλία των αγγλικών σε αλλοδαπούς.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

46

Kosmas, Petros, Petros Giannoulis, Maria Panagopoulou, Leonidas Vatikiotis, Hristo Andreev, and Antonis Theocharous. "Ανακατασκευάζοντας το Ελληνικό Καλοκαίρι: ο ρόλος του Τύπου στην επανεκκίνηση του Τουρισμού στην εποχή της Πανδημίας Covid-19." Via Tourism Review, no. 22 (December 12, 2022). http://dx.doi.org/10.4000/viatourism.9186.

Full text

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

47

Χιωτάκη-Πούλου, Ειρήνη, and Αλέξανδρος Σακελλαρίου. "Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ «ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ 700 ΕΥΡΩ» ΚΑΙ Η ΑΝΑΔΥΣΗ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΤΥΠΟ: ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ." Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών 131, no. 131 (April 8, 2014). http://dx.doi.org/10.12681/grsr.80.

Full text

Abstract:

Στην παρούσα εργασία θέτουμε ως αντικείμενο μελέτης τη λεγόμενη «γενιά των 700 ευρώ», υπό μία κοινωνιολογική προσέγγιση, με κύριους στόχους, πρώτον, να απαντήσουμε στο αν πρόκειται για μία ομοιογενή κοινωνική ομάδα και στο αν είναι κοινωνικά κατασκευασμένη και, δεύτερον, να αναδείξουμε τον τρόπο σύνθεσης και παρουσίας της στην ελληνική κοινωνία. Στην προσπάθεια μας αυτή συνδυάζουμε τις θεωρητικές προτάσεις του Ρ. Bourdieu και του Κ. Mannheim σχετικά με την κοινωνική κατασκευή της νεολαίας και τη διαδοχή των γενεών με εκείνη του Ζ. Bauman για την κατανάλωση, και αναζητάμε τον τρόπο ανάδυσης της γενιάς αυτής μέσω του ημερήσιου Τύπου, εφαρμόζοντας τη θεματική ανάλυση περιεχομένου.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

48

Σιούλης, Ηρακλής, and Αντώνης Γαρδικιώτης. "Επικοινωνία φοιτητών εκπαιδευτή σε ένα πλαίσιο εξ αποστάσεως εκπαίδευσης: Αντιλήψεις των φοιτητών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.) για την ανατροφοδότηση των γραπτών τους εργασιών." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 7, no. 2A (June 9, 2016). http://dx.doi.org/10.12681/icodl.585.

Full text

Abstract:

Έρευνες των τελευταίων ετών αναγνωρίζουν την ποιοτική ανατροφοδότηση ως σημαντικό παράγοντα της μαθησιακής εξέλιξης. Η μορφή της παρεχόμενης ανατροφοδότησης αποτελεί παραδοσιακά ένα αντικείμενο με το οποίο ασχολείται αποκλειστικά ο εκπαιδευτικός σχεδιασμός των επίσημων φορέων εκπαίδευσης. Στα πλαίσια ενός μαθητο-κεντρικού μοντέλου που προβάλλεται τα τελευταία έτη ως αναγκαία συνθήκη για τη βελτίωση της εκπαίδευσης, έχει ιδιαίτερη αξία η άποψη των φοιτητών για μία σημαντική εκπαιδευτική διεργασία όπως η ανατροφοδότηση. Η παρούσα μελέτη εξετάζει τις αντιλήψεις των μεταπτυχιακών φοιτητών για τηνανατροφοδότηση που λαμβάνουν στις γραπτές τους εργασίες, ώστε να διαπιστωθεί σε ποιο βαθμό υποστηρίζονται μαθησιακά. Στην έρευνα συμμετείχαν μεταπτυχιακοί φοιτητές του Ε.Α.Π. (n=296), οι οποίοι εξέφρασαν τις απόψεις τους σε θέματα μορφής, ποιότητας και χρησιμότητας της ανατροφοδότησης που λαμβάνουν, καθώς και στον τύπο ανατροφοδότησης που θεωρούν ότι θα λειτουργούσε αποτελεσματικότερα για αυτούς. Παράλληλα, διερευνήθηκαν θέματα κατανόησης, αλληλεπίδρασης, συναισθηματικής επιρροής, επικοινωνίας και εκπαιδευτικού σχεδιασμού. Οι φοιτητές εκτός από τις απόψεις τους για τον τύπο της ανατροφοδότησης που λαμβάνουν και τα προβλήματα που θεωρούν ότι έχει στο να τους υποστηρίξει σε μεγαλύτερο βαθμό, παρείχαν και προτάσεις που πιστεύουν πως αν ληφθούν υπόψη στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό του Ε.Α.Π., θα βελτιώσουν την διεργασία της ανατροφοδότησης. Τα ευρήματα της έρευνας επικυρώνουν αντίστοιχα ευρήματα ερευνών πεδίου που εκπονήθηκαν την τελευταία κυρίως δεκαετία.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

49

Γιαννακοπούλου, Ελένη, and Δημήτρης Χασάπης. "Ετοιμότητα Αυτο-κατευθυνόμενης Μάθησης Ενηλίκων Σπουδαστών Μεταπτυχιακών Πανεπιστημιακών Σπουδών από Απόσταση." Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση 7, no. 4A (June 9, 2016). http://dx.doi.org/10.12681/icodl.729.

Full text

Abstract:

Το κύριο ερευνητικό ενδιαφέρον σε πανεπιστημιακά προγράμματα ανοιχτής και από απόσταση εκπαίδευσης εστιάζεται στη μάθηση, η οποία είναι εμπρόθετη και σχεδιασμένη, ενώ ως διδασκαλία μπορεί να θεωρηθεί κάθε δραστηριότητα η οποία σκόπιμα επιδιώκει να υποστηρίξει τη μάθηση των εκπαιδευομένων. Σε αυτές τις ανοικτές και από απόσταση καταστάσεις μάθησης οι εκπαιδευόμενοι πρέπει να διαθέτουν ετοιμότητα στη διάγνωση των μαθησιακών τους αναγκών, ευχέρεια στο καθορισμό των μαθησιακών τους στόχων, δυνατότητα να σχεδιάζουν τις δικές τους μαθησιακές διαδρομές, ικανότητα στην επιλογή και εφαρμογή κατάλληλων εκπαιδευτικών στρατηγικών, ευχέρεια προσδιορισμού των κατάλληλων μαθησιακών υλικών και δυνατότητα αξιολόγησης των μαθησιακών τους αποτελεσμάτων. Παράλληλα, αυτός ο τύπος μάθησης προσιδιάζει σε ενήλικα άτομα αφού ο αυτοκαθορισμός αποτελεί το διακριτικό χαρακτηριστικό της μάθησης των ενηλίκων και από την οπτική αυτή η αυτό-κατευθυνόμενη μάθηση έχει τα τελευταία χρόνια εμπλουτίσει τον προβληματισμό της θεωρίας και της πρακτικής της εκπαίδευσης ενηλίκων. Στην εισήγηση αυτή παρουσιάζονται ευρήματα μιας έρευνας για την ετοιμότητα αυτό-κατευθυνόμενης μάθησης ενηλίκων σπουδαστών, οι οποίοι συμμετείχαν σε προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών από απόσταση στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Εκατόν ογδόντα έξι (186) σπουδαστές απάντησαν ένα ειδικά σχεδιασμένο ερωτηματολόγιο το οποίο διερευνούσε την ετοιμότητα, τη διαθεσιμότητα και την ευχέρεια τους στο σχεδιασμό, στην οργάνωση και στην υλοποίηση της μάθησης τους. Από την ανάλυση των δεδομένων της έρευνας εντοπίζονται παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν την ετοιμότητα των σπουδαστών για την αποτελεσματική μάθηση και την ανταπόκρισή τους στις απαιτήσεις πανεπιστημιακών σπουδών από απόσταση.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

50

Μαρτζούκου, Μαρία. "Μπορεί η προσωδία να βοηθήσει ασθενείς με αφασία Broca να ανακτήσουν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες;." PIXELS@humanities, December 13, 2022. http://dx.doi.org/10.12681/pixelsh.31630.

Full text

Abstract:

Παρόλο που η αφασία είναι πολύ συχνή διαταραχή, οι νευρικές διεργασίες που επηρεάζουν την ανάρρωση παραμένουν άγνωστες. Ως αποτέλεσμα, δεν υπάρχουν ακόμα συγκεκριμένες, ευρέως αποδεκτές θεραπευτικές παρεμβάσεις για τη διαταραχή αυτή. Οι θεραπείες που βασίζονται στα προσωδιακά και τα μουσικά στοιχεία της ομιλίας, ωστόσο, έχουν χαρακτηριστεί ως πολλά υποσχόμενες. Μια από τις πιο γνωστές μεθόδους θεραπείας που βασίζεται κυρίως σε δύο στοιχεία της προσωδίας και της μουσικής, την τονικότητα και τον ρυθμό, είναι η Θεραπεία του Μελωδικού Επιτονισμού (Melodic Intonation Therapy, ΘΜΕ/ΜΙΤ). Η ΘΜΕ αναπτύχθηκε αρχικά για την αύξηση της λεκτικής ικανότητας ασθενών με μη ρέουσα αφασία. Παρά το γεγονός ότι η ΘΜΕ μεταφράστηκε από την αγγλική και προσαρμόστηκε σε πολλές γλώσσες (γαλλικά, πορτογαλικά, ιταλικά και ισπανικά), παρουσιάζοντας πολλά και σημαντικά οφέλη για τους ασθενείς, στην Ελλάδα εξακολουθεί να είναι σχεδόν άγνωστη. Στόχος της μελέτης, λοιπόν, είναι η μετάφραση και η προσαρμογή της ΘΜΕ στην ελληνική γλώσσα και κουλτούρα, καθώς και ο έλεγχος της αποτελεσματικότητάς της μέσω της διεξαγωγής μιας πειραματικής έρευνας (παρέμβασης) σε έλληνες ασθενείς με μη ρέουσα αφασία (αφασία τύπου Broca). Για τον σκοπό αυτό, αφού έγινε η μετάφραση και προσαρμογή της ΘΜΕ στην ελληνική γλώσσα, κάνοντας όλες τις απαραίτητες αλλαγές στις λέξεις, τις φράσεις και τα προσωδιακά στοιχεία (ρυθμός, τονικότητα), στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η πειραματική έρευνα. Οι συμμετέχοντες που έλαβαν μέρος στην έρευνα ήταν συνολικά 8 ασθενείς με αφασία τύπου Broca. Σε 4 από αυτούς χορηγήθηκε το θεραπευτικό πρόγραμμα της ΘΜΕ για περίοδο 12 εβδομάδων, ενώ οι υπόλοιποι παρακολούθησαν τη συνήθη θεραπεία λογοθεραπείας (ομάδα ελέγχου). Προκειμένου να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για τους παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας (π.χ. καλή κατανόηση/αντίληψη των μουσικών ή/και προσωδιακών στοιχείων), πριν από την παρέμβαση, ελέγχθηκε και αξιολογήθηκε η ικανότητα των ασθενών να κατανοούν μουσικο-προσωδιακά στοιχεία, όπως οι εναλλαγές στην τονικότητα, τον ρυθμό, τη διάρκεια και την ένταση. Η αξιολόγηση αυτή πραγματοποιήθηκε μέσω της χρήσης μιας δοκιμασίας κατανόησης των προσωδιακών και των μουσικών στοιχείων η οποία δημιουργήθηκε για τη συγκεκριμένη έρευνα. Επιπλέον, για να είμαστε σε θέση να έχουμε σαφή εικόνα των αποτελεσμάτων της ΘΜΕ για κάθε ασθενή, συγκεντρώθηκαν δεδομένα τόσο από διαγνωστικά εργαλεία (π.χ. Διαγνωστική Εξέταση της Βοστώνης για την Αφασία, ΔΕΒΑ), όσο και από λειτουργικές απεικονιστικές μεθόδους εξέτασης του εγκεφάλου, οι οποίες χορηγήθηκαν πριν από την παρέμβαση, αμέσως μετά τη ΘΜΕ και μετά την πάροδο 3 μηνών από την ολοκλήρωση του θεραπευτικού προγράμματος. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε επίσης να ελέγξουμε αν οι πιθανές θετικές επιπτώσεις εξακολουθούν να υφίστανται και μετά την πάροδο ενός αρκετά μεγάλου χρονικού διαστήματος. Ως εκ τούτου, η μελέτη προσφέρει μια δοκιμασία κατανόησης των προσωδιακών και των μουσικών στοιχείων, την ελληνική έκδοση της ΘΜΕ και πειραματικά δεδομένα από τη συστηματική χρήση της.

APA, Harvard, Vancouver, ISO, and other styles

Journal articles on the topic 'Ελληνικός Τύπος'

Create a spot-on reference in APA, MLA, Chicago, Harvard, and other styles