Zeitschriftenartikel zum Thema „Teatro Moratin“

Um die anderen Arten von Veröffentlichungen zu diesem Thema anzuzeigen, folgen Sie diesem Link: Teatro Moratin.

Geben Sie eine Quelle nach APA, MLA, Chicago, Harvard und anderen Zitierweisen an

Wählen Sie eine Art der Quelle aus:

Machen Sie sich mit Top-17 Zeitschriftenartikel für die Forschung zum Thema "Teatro Moratin" bekannt.

Neben jedem Werk im Literaturverzeichnis ist die Option "Zur Bibliographie hinzufügen" verfügbar. Nutzen Sie sie, wird Ihre bibliographische Angabe des gewählten Werkes nach der nötigen Zitierweise (APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver usw.) automatisch gestaltet.

Sie können auch den vollen Text der wissenschaftlichen Publikation im PDF-Format herunterladen und eine Online-Annotation der Arbeit lesen, wenn die relevanten Parameter in den Metadaten verfügbar sind.

Sehen Sie die Zeitschriftenartikel für verschiedene Spezialgebieten durch und erstellen Sie Ihre Bibliographie auf korrekte Weise.

1

Lázaro Carreter, Fernando. „Moratín en su teatro“. Cuadernos de Estudios del Siglo XVIII, Nr. 9 (28.11.2017): 7–41. http://dx.doi.org/10.17811/cesxviii.9.1961.7-41.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

García Lorenzo, Luciano. „De la (a)ventura escénica de Leandro Fernández de Moratín (1939-2007)“. Cuadernos de Estudios del Siglo XVIII, Nr. 22 (06.10.2017): 7–22. http://dx.doi.org/10.17811/cesxviii.22.2012.7-22.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Se detiene este trabajo en las obras escénicas de Leandro Fernández de Moratín presentadas en los escenarios españoles desde 1939 a 2007. Se ofrecen, en primer lugar, los datos de las obras y las fichas técnicas y artísticas, como asimismo el lugar y fecha de estreno. A continuación se estudian estas puestas en escena, fundamentalmente tres, en el contexto sociodramático del momento en que fueron presentadas, atendiendo también a los juicios de valor con que fueron recibidas por la crítica de su tiempo. Especial atención se presta al debate que supuso en momentos determinados la presencia de este teatro en el siempre latente problema de la regeneración del teatro español en tiempos de Moratín y su paralelo en la historia intelectual de la España más cercana.PALABRAS CLAVE: Leandro Fernández de Moratín, puestas en escena, España, últimas décadas, debate regeneración teatro español.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Albiac Blanco, María Dolores. „El error moral en el teatro de Leandro Fernández de Moratín“. Cuadernos de Estudios del Siglo XVIII, Nr. 23 (20.10.2013): 7–34. http://dx.doi.org/10.17811/cesxviii.23.2013.7-34.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Estudio de si El viejo y la niña puede considerarse drama y no comedia, en virtud del argumento, categoría de los personajes y desenlace; y análisis del alcance de la propuesta de la obra, a la luz de la moral y la ética ilustrada.PALABRAS CLAVEComedia, drama, moral, Leandro Fernández de Moratín, El viejo y la niña. Étude sur se El viejo y la niña peut être consideré comme un drame et non une comédie, en vertu de l’argument, catégorie des personnages et dénouement; et une analyse de la portée de la proposition de l’oeuvre, à la lumière de la morale et l’etique illustrée.MOTS-CLÉSComédie, drame, morale, Leandro Fernández de Moratín, El viejo y la niña.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Doménech Rico, Fernando. „El siglo de Moratín. Recepción escénica y crítica del teatro de Leandro Fernández de Moratín entre 1808 y 1928.“ Cuadernos de Ilustración y Romanticismo, Nr. 19 (2013): 111–29. http://dx.doi.org/10.25267/cuad_ilus_romant.2013.i19.07.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Cabral, Newton Darwin de Andrade, und Lúcio Renato Mota Lima. „O grupo teatral Gente Nossa e a cruzada social contra os mocambos no Recife (1939)“. HISTÓRIA UNICAP 3, Nr. 5 (02.11.2016): 189–201. http://dx.doi.org/10.25247/hu.2016.v3n5.p189-201.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
O artigo aborda a relação de intelectuais com o sistema de poder, enfatizando mais uma situação em que se fez a tentativa de solucionar conflitos sociais existentes em determinada conjuntura, recorrendo a estratégias de desmobilização social. A análise tem como cenário o período do Estado Novo, particularizado nas disseminações de sua forma de agir, no caso, focando em Pernambuco, no períododa gestão de Agamenon Magalhães. O ator principal é o Grupo de Teatro Gente Nossa, e a trama envolve a luta contra os mocambos, uma vez que a erradicação daquele tipo de moradia era uma das metas do interventor pernambucano. A análise empreendida ajuda a desvendar a utilização de empreendimentos culturais postos a serviço de um projeto político. O artigo evidencia uma importante vinculação: a que se deu entre o regime então vigente e um dos mais sólidos pilares de sua sustentação – a cultura. E, nesta, a manifestação teatral planejada para ser um eficaz veículo de publicidade objetivando a fomentação de um pensamento hegemônico que, por sua vez, visava a justificar as lutas travadas em favor da edificação de uma sociedade ordenada e obediente a valores pré-estabelecidos. Baseado em pesquisas documental e bibliográfica, o estudo não deixa dúvidas de que a atuação do Grupo de Teatro Gente Nossa foi mais um caso que pressupunha a arte instrumentalizada e posta a serviço da consolidação de um modelo social; portanto, não voltada à produção de embevecimentos e fruições estéticas.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Kon, Artur Sartori. „O que devemos dizer? A recriação da peça didática brechtiana em Oratorium, do She She Pop“. Urdimento: Revista de Estudos em Artes Cênicas 2, Nr. 47 (24.07.2023): 1–25. http://dx.doi.org/10.5965/1414573102472023e0207.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
O artigo analisa a peça Oratorium, do grupo alemão She She Pop, e como ela busca retomar o modelo brechtiano da Lehrstück para uma cena política contemporânea, discutindo um dos temas mais urgentes da sociedade berlinense do seu tempo: a questão da moradia. Assim observamos como certo teatro pós-dramático e cômico encontra no “não-saber” um potencial emancipatório.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Alcure, Adriana Schneider. „"Ninguém tem como falar da gente"“. Sala Preta 19, Nr. 2 (20.12.2019): 210–21. http://dx.doi.org/10.11606/issn.2238-3867.v19i2p210-221.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Na cena contemporânea do teatro, a cidade tem estado bastante presente, seja como suporte sensível, temática, base dramatúrgica ou material de trabalho. As relações entre cidade e violência, por exemplo, têm perpassado o trabalho de grupos como o Nóis de Teatro, de Fortaleza, e o Coletivo Bonobando, do Rio de Janeiro. Os locais de moradia dos integrantes e os percursos que fazem na cidade, assim como suas experiências de vida, corporeidades, memórias e vivências, são decisivos para seus processos de criação e também para seus modos de produção. Ao colocar em evidência as especificidades e as urgências dessas produções, que historicamente estiveram excluídas dos nichos hegemônicos das artes, consideramos que essas cenas podem atualizar e ampliar os debates entre arte e política no Brasil.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Quinziano, Franco. „Leandro Moratín en Italia. La commedia nuova (1795): Traducción, polémica teatral y apropiación textual“. Philologia Hispalensis 1, Nr. 19 (2005): 93–127. http://dx.doi.org/10.12795/ph.2005.v19.i01.06.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Briante Benítez, Federico. „La educación moral en las primeras edades a través del teatro español del siglo XVIII y primera mitad del XIX“. Historia de la Educación 39 (18.02.2021): 231–48. http://dx.doi.org/10.14201/hedu202039231248.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
En la España del siglo xviii y gran parte del xix se produjo un interés extraordinario por todo lo relacionado con la educación de los más jóvenes, uno de los colectivos en los que los ilustrados depositaron sus esperanzas del tan anhelado renacer de la patria. En este sentido, el teatro, por su amplio alcance y poder didáctico, se alzaba en una plataforma de valor inigualable para la transmisión e inculcaciónde las nuevas ideas y corrientes pedagógicas en boga en la época. Aunque este fenómeno ya ha sido reseñado por la crítica literaria, generalmente se ha hecho en relación a obras dramáticas estelares de aquel momento como El sí de las niñas, de Moratín. Resulta necesario, pues, detenerse en otros textos teatrales quizá menos conocidos, pero que también reflejan a todas luces cómo se instó desde las tablas a la promoción de una reforma moral de la juventud española.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Degler, Janusz, und Wojciech Sztaba. „Listy Ludwika Solskiego do córki, Anny Sosnowskiej: 1945–1954“. Pamiętnik Teatralny 68, Nr. 2 (01.09.2019): 111–79. http://dx.doi.org/10.36744/pt.82.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Publikowane listy Ludwika Solskiego do córki – Anny Sosnowskiej (1905–1997) pochodzą z lat 1945–1954. Większość z nich aktor wysyłał z Krakowa, gdzie wtedy mieszkał, kilka z miast, w których przebywał na występach gościnnych (Warszawa, Bielsko) lub wypoczywał (Krynica, Morawin). Anna od 1945 przebywała za granicą. W Paryżu miała kłopoty ze znalezieniem stałej pracy, uczyła się stenografii. Solski pisze o warunkach życia w kraju, pogarszającym się zdrowiu, przekazach pieniężnych dla córki i paczkach od niej, przed którymi się wzbraniał. Towarzyszy mu ciągła troska o córkę. Listy i kartki pocztowe dotyczą przede wszystkim spraw prywatnych, ale dowiadujemy się z nich też wiele o pracy aktora, o objazdach z Grubymi rybami Bałuckiego po całym kraju i reakcjach publiczności, o uroczystościach jubileuszowych w 1951 i 1954. Korespondencja pokazuje pracę artysty teatralnego i funkcjonowanie teatru w Polsce w pierwszych latach powojennych. Listy Solskiej – matki do córki ogłosiła Lidia Kuchtówna (Listy Ireny Solskiej, Warszawa 1984). Teraz możliwa jest lektura listów obojga rodziców do Anny, kierowanych do Paryża. Zamieszczamy 61 listów. Oryginały (rękopisy, przeważnie z kopertami) znajdują się w Muzeum Teatru im. Henryka Tomaszewskiego we Wrocławiu. W 2015 pamiątki po Ludwiku i Irenie Solskich, wśród nich listy, podarował Muzeum Mathias von Poswik, wnuk brata Solskiej, który wszedł w ich posiadanie po śmierci Anny Sosnowskiej.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
11

García Garrosa, María Jesús. „En los inicios de la comedia neoclásica: «La aya», de María Rita de Barrenechea (1750-1795). Estudio y edición“. Cuadernos de Estudios del Siglo XVIII, Nr. 14 (12.07.2004): 25–66. http://dx.doi.org/10.17811/cesxviii.14.2004.25-66.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Resumen Se ofrece en este artículo la edición «La Aya», comedia en prosa en un acto de María Rita de Barrenechea, condesa del Carpio (1750-1795). El texto, compuesto probablemente en los primeros años de la década de 1780, parece que no llegó a editarse, y se consideraba perdido, pero se conserva copia manuscrita en la Biblioteca Nacional. La edición anotada de ese manuscrito va precedida de un estudio que justifica la atribución de dicho texto a la autora, para centrarse luego en su análisis. «La Aya» debe situarse dentro de las coordenadas ideológicas y estéticas de la comedia neoclásica, por su respeto de la regla de las unidades, el reducido número de sus personajes, la sencillez de la trama y la utilización de la prosa. La comedia plantea el tema de la educación de las hijas y el del matrimonio, ambos ejes centrales de la dramaturgia neoclásica, y en especial de las comedias de Tomás de Iriarte y Leandro Moratín. Por ello, el análisis del texto que se ofrece y las notas a su edición quieren resaltar la cercanía temática, ideológica y estética de «La Aya» con las comedias de estos dos autores, al tiempo que tienden a situar el teatro de la condesa del Carpio en el contexto intelectual de otras mujeres que manifestaron en sus escritos idénticas inquietudes por los temas relacionados con la educación de las mujeres. En ambos casos, y dada la probable fecha de composición de la comedia, este texto ahora recuperado y de cualidades literarias dignas de estima, nos muestra la creación de una escritora pionera en la historia de la comedia neoclásica y de la literatura ilustrada femenina. Palabras clave: MARÍA RITA DE BARRENECHEA. COMEDIA. LA AYA.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
12

Augustinho, Débora, Isabella Cristina Ribeiro Vieira, Andressa Graciele dos Santos und Eduardo Meireles. „Análise preliminar do perfil do público frequentador do Teatro Rotary em Passos/MG“. RELACult - Revista Latino-Americana de Estudos em Cultura e Sociedade 7, Nr. 3 (21.12.2021). http://dx.doi.org/10.23899/relacult.v7i3.2021.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
O presente artigo tem como objetivo investigar a função social do equipamento cultural conhecido como Teatro Rotary, localizado no município de Passos - MG, e ainda identificar, de maneira preliminar, possíveis fragilidades no desenvolvimento de políticas públicas destinadas ao setor de cultura. Para determinada finalidade foi elaborado um questionário na plataforma Google Forms de maneira a traçar um perfil do público frequentador, caracterizando informações das pessoas no tangente aos aspectos de moradia, renda familiar, estado civil, moradia e sexo. Os dados respondidos por 174 pessoas foram organizados em planilhas tabulares para facilitação de análises e propiciou a criação de mapa temático em software livre Quantum GIS (QGIS), identificando o bairro de residência dos frequentadores que vão aos eventos e espetáculos no Teatro. Os resultados encontrados mostraram que a maior parte do público frequentador advém de bairros de classe média e classe alta, os quais possuem renda familiar de 3 a 6 salários-mínimos, em sua maioria sendo do sexo feminino e autodeclarados como de cor branca. Essa elitização demonstra, mesmo que de forma embrionária, uma desigualdade no consumo cultural por parte da sociedade passense quanto à carência de espaço físico que abrigue eventos culturais.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
13

Liberali, Fernanda, Valdite Pereira Fuga und Daniela Vendramini-Zanella. „O desenvolvimento engajado e o teatro-brincar na constituição da coletividade“. Pro-Posições 34 (2023). http://dx.doi.org/10.1590/1980-6248-2021-0077.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Resumo Os espaços de aprendizagem precisam estar engajados com a vida real, na tentativa de criar possibilidades de ser, agir, sentir, viver o mundo de modo a garantir a mobilidade social do sujeito para intervir na realidade. Nesse intento, este trabalho propõe o conceito de desenvolvimento engajado para discutir o papel do brincar na constituição da multitudo em um programa de extensão. Para tal, centralizamos dois episódios de uma proposta didática com o tema moradia e habitação, por meio do teatro-brincar, como base para processos de ensino-aprendizagem. O teatro-brincar, fundamentado pela perspectiva vygotskiana e inspirado nos jogos teatrais boalianos, é visto como uma realização artístico-performático colaborativa, cujo engajamento real com a vida e a expansão intencional, faz dele lócus para seus participantes experienciarem a criação de eventos dramáticos, que são refratados em forma de vivências afeto-cognitivas, essenciais ao desenvolvimento de posicionamento no mundo. A análise dos episódios, por meio da pesquisa crítico-colaborativa, revela que o teatro-brincar promove o desenvolvimento engajado possibilitando a abertura de caminhos para a transformação do sujeito e sua atuação no mundo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
14

Mata, Emilio Martínez. „El arte teatral de Moratín: los contrastes en El sí de las niñas“. Iberoromania 64, Nr. 2 (Januar 2007). http://dx.doi.org/10.1515/iber.2007.31.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
15

Wellington Rodrigues Lima, Francisco. „Fé, poder e propagação: a Igreja Católica na Idade Média e suas representações no teatro de Gil Vicente“. Revista Veredas da História 11, Nr. 1 (04.08.2018). http://dx.doi.org/10.9771/rvh.v11i1.47898.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
A Idade Média, período marcado pelo sistema feudal e pelo domínio da Igreja Católica, foi uma época de conflitos ideológicos, por conta do domínio e do poder dos eclesiásticos e dos senhores feudais sobre os servos, e espirituais, uma vez que o homem se dividia entre a Fé e a Razão. Assim, conforme preconiza os dogmas da Igreja Católica, todas as coisas eram sagradas: o mundo, a natureza, o corpo humano. O desejo da nobreza, do clero e dos vassalos era aproximar-se do Reino Celeste através da palavra divina difundida pelo cristianismo da época. O Céu, de acordo com o pensamento cristão medieval, era naturalmente associado a Deus - local excelso onde viviam o Criador e os Anjos. Para os fiéis cristãos, o mundo terreno era a moradia dos homens e o lugar das tentações. O Inferno, na mentalidade do povo cristão medieval, seria o lugar em que as almas más pagavam seus pecados; um lugar simbólico, sombrio, quente, repleto de dor e de sofrimento; era, na visão de muitos cristãos, domicílio do Diabo, lugar das trevas e de tudo aquilo que se ligava ao Mal. Nesse contexto conturbado de mudanças culturais e ideológicas, surgiu na Europa o teatro religioso, tornando-se a mais importante e ativa criação da literatura religiosa da época. Nele, o sagrado e o profano ganharam notoriedade. O teatro medieval adentrou nos templos religiosos, e as personagens, a maioria litúrgicas, habitaram a mente do espectador medieval. Com o tempo, as peças teatrais saíram das igrejas e ganharam os espaços das praças, abrangendo, inclusive, as demais classes sociais da Europa Medieval: a nobreza, o clero e o povo simples (camponeses). No fim da Idade Média, século XV-XVI, em Portugal, surge Gil Vicente, considerado o maior poeta dramático português de todos os tempos, o pai do teatro lusitano. Diante do exposto, ressaltamos que o trabalho aqui proposto consiste em analisar a representação da Igreja – Fé e Poder -, bem como a propagação dos dogmas e imagens criados e difundidos pelo catolicismo durante A Idade Média e suas possíveis representações no Teatro Medieval Vicentino, tendo como base obras historiográficas que ressaltam o nascimento e a projeção do catolicismo na Idade Média, bem como as obras de Gil Vicente, que melhor representou, criticou e ressaltou a fé, o poder e a propagação dos ideais da Igreja Católica no medievo.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
16

Ruiz de Morais, Brendon. „Revitalização de área urbana a partir do diálogo entre a habitação e uso social do espaço“. Revista VérticeFIB 1, Nr. 1 (04.05.2022). http://dx.doi.org/10.59237/vertifib.vi1.501.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Este trabalho apresenta um projeto de revitalização de área urbana, unindo habitação de interesse social e espaços coletivos de forma dialógica. A ideia do projeto é oferecer moradia adequada à população de baixa renda e ao mesmo tempo propor espaços dinâmicos e democráticos, tanto aos moradores do conjunto habitacional proposto, quanto à população local com acesso livre aos espaços coletivos e de lazer no perímetro da quadra, favorecendo asociabilidade, uma vez que o projeto tem como conceito o modelo de quadra aberta e o conjunto habitacional parte do conceito de uma Unité d’Habitation. A escolha da área de intervenção se deu em função do estado de abandono em que se encontrava no início do trabalho e por ser uma área que abrigou por muitos anos o edifício do antigo Bauru Country Club; além disso, trata-se de uma área que, embora periférica em relação ao centro da cidade é, atualmente, uma área consolidada em infraestrutura urbana, fator essencial ao propor um projeto habitacional. Oprojeto contempla edifícios com três tipologias habitacionais para habitação social, edifício comercial para favorecer a economia local, praças, quadras poliesportivas e um teatro aberto. Para o desenvolvimento do trabalho foram estudados projetos correlatos, leituras de artigos acadêmicos e levantamento da área in locu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
17

Durán López, Fernando. „Comella contra La comedia nueva de Moratín: un papel inédito del Archivo Histórico Diocesano de Madrid a propósito de la censura teatral de la Vicaría“. Cuadernos de Ilustración y Romanticismo, Nr. 29 (2023). http://dx.doi.org/10.25267/cuad_ilus_romant.2023.i29.21.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Wir bieten Rabatte auf alle Premium-Pläne für Autoren, deren Werke in thematische Literatursammlungen aufgenommen wurden. Kontaktieren Sie uns, um einen einzigartigen Promo-Code zu erhalten!

Zur Bibliographie