Thematische Bibliographien / Siyasət

Inhaltsverzeichnis

  1. Zeitschriftenartikel
  2. Dissertationen
  3. Bücher
  4. Buchteile
  5. Konferenzberichte

Auswahl der wissenschaftlichen Literatur zum Thema „Siyasət“

Autor: Grafiati
Veröffentlicht am 30. Juni 2021
Zuletzt aktualisiert am 15. Februar 2022

Geben Sie eine Quelle nach APA, MLA, Chicago, Harvard und anderen Zitierweisen an

Wählen Sie eine Art der Quelle aus:

Machen Sie sich mit den Listen der aktuellen Artikel, Bücher, Dissertationen, Berichten und anderer wissenschaftlichen Quellen zum Thema "Siyasət" bekannt.

Neben jedem Werk im Literaturverzeichnis ist die Option "Zur Bibliographie hinzufügen" verfügbar. Nutzen Sie sie, wird Ihre bibliographische Angabe des gewählten Werkes nach der nötigen Zitierweise (APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver usw.) automatisch gestaltet.

Sie können auch den vollen Text der wissenschaftlichen Publikation im PDF-Format herunterladen und eine Online-Annotation der Arbeit lesen, wenn die relevanten Parameter in den Metadaten verfügbar sind.

Zeitschriftenartikel zum Thema "Siyasət"

1

Anarat, Cemal Cem. „Fransız Seçmenin Üç Eksenli Siyasete Yönelmesi“. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2020, Nr. 11 (November 2020): 213–44. http://dx.doi.org/10.32739/uskudarsbd.6.11.75.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Fransız siyasal sisteminin sağ-sol eksenli tarihi, neoliberalizmin egemenliğinin güçlendiği 1990’lı yıllardan sonra üçüncü bir önemli siyaset anlayışının eklemlenmesiyle mahiyetini değiştirmiştir. Ulusal Cephe ya da yeni adıyla Ulusal Birlik isimli siyasi parti, Fransa’da aşırı sağ anlayışının tek hatırı sayılır siyasi temsilcisidir. Sosyoekonomik ve küresel etkiler son yirmi yılda Fransa’nın siyasi ağırlık merkezini gözle görülür biçimde sağa kaydırmıştır. Sağ-sol eksenli siyasetin yerini, Fransız seçmenin bu son dönemde iyice yükselen Ulusal Birlik çizgisinin etkisiyle aşırı sağ, sağ ve sol eksenli siyasete bıraktığı görülmektedir. Bu çalışmada, Ulusal Birlik Partisi’nin Fransız siyasal hayatında üçüncü ve neredeyse sağ ve sol ile eşit bir unsur olarak ortaya çıktığına dair veriler aşırı sağın temsilcisi olan Ulusal Birlik Partisi’nin Fransız siyasal sistemindeki yerini artık kalıcı olarak edindiğine dair veriler ışığında ele alınacaktır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Ünlü, Seval. „Olumsallık, Feminizm ve Siyaset“. Kadın/Woman 2000, Journal for Women's Studies 21, Nr. 2 (11.12.2020): 43–57. http://dx.doi.org/10.33831/jws.v21i2.118.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Olumsallık, bir şeyin böyle olmak zorunda olmadığını ya da başka türlü olabileceğini ifade eder. Bir şeyin olumsal olması sadece zorunlu olmaması demek değil, aynı zamanda öngörülmüş amaçlarının gerçekleşmeme ya da öngörülmemiş sonuçlarının doğma olasılığı taşıdığı anlamına gelir. Bu özellikleriyle olumsallık, Hannah Arendt’in de vurguladığı, eylemin doğasına bağlı iki kısıtla maluldür: İlki eylemin geri döndürülemezliği, ikincisi ise belirsizlikler içinde meydana gelen eylemin öngörülemezliği. Feminizm, eylemin olumsallığını ehlileştirmeye yönelik erkek egemen siyaset biçimine karşı olumsallığa dayalı bir siyasal kuram ve pratik sunmaktadır. Öncelikle feminizm, temel savı itibariyle olumsaldır; kültürel olarak farklı biçimler alsa ve yüzyıllar içinde değişen farklı üretim ilişkileriyle eklemlense de ataerki, doğal ve zorunlu değildir. İkinci olarak feminizm, eylem biçimi açısından olumsaldır; gündelik hayatta ataerkiye karşı verilen her mücadele, büyük yapıların dönüştürülmesinde bir etki yaratır. Olumsallığa dayalı bir kuram ve hareket olarak feminizm, siyasete, feminist mücadelenin ötesinde daha doğrudan bir ilişkiyle bağlıdır. Feminist mücadele sadece ataerkiye karşı verilen bir mücadele değil, siyasal eylemin anlamına dair çağdaş bir deneyim kaynağıdır. Feminist kuram, sadece toplumlara kök salmış erkek egemenliğini değil, ortak yaşamın ortaklaşa düzenlenmesi anlamında genel olarak siyaseti de kuramlaştıracak araçlar sunar. Dolayısıyla feminizm bir yandan siyaset kuramından beslenirken, diğer yandan oluşturduğu deneyim mirasıyla siyaset kuramının ufkunun belirlenmesinde rol oynayan bir kaynaktır. Bu çalışmada, Arendt’in işaret ettiği tarzda olumsallığa dayalı bir siyasal eylemin pusulası olabilecek ilkeleri feminizmden doğru düşünmenin olanakları ve bunun geniş anlamda siyasal eyleme katkıları ele alınacaktır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Özçelik, Şeyda. „Osmanlı Kadınının Apolitikleştirilme Gerekçeleri“. Kadın/Woman 2000, Journal for Womens Studies 20, Nr. 1 (29.05.2019): 123–47. http://dx.doi.org/10.33831/jws.v20i1.58.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Geleneksel ataerkil toplumlarda siyasetin rotası çoğunlukla erkekler tarafından çizilmiştir. Beylikten devlete geçiş süreciyle birlikte Osmanlı Devleti’nde de siyaset yapma görevi erkeğe ait olmuştur. Osmanlı tarihine yönelik çözümlemelerde ve görüş bildirilerinde kadın ve siyaset kavramları; harem, entrika, akıl ermeme, kötü gidişat gibi sözcüklerle özdeşleştirilerek, kadının apolitikleştirilmesi gerekçelendirilmiştir. Devletin klasik döneminde şer’î ve örfî kurallar ekseninde biçimlendirilmiş kadının siyasetle ilgilenme alanı siyasi evlilikler ve harem kanalıyla olmuştur. XIX. yüzyılda feminizm ile tanışan az sayıdaki Osmanlı kadını siyaseti zaman zaman toplumsal cinsiyet bağlamında sorgulayıp, katılımcı olmak istemiş zaman zaman da siyasetin kadına uygun olmayacağını belirterek arasına set çekmiştir. Bu noktada Osmanlı basınında dönem yazarları tarafından feminizm tartışmaları yaşanmış ve düşün dünyası tarafından ‘İslam (Müslüman) Feminizmi’ teorisi ortaya atılmıştır. Osmanlı kadını ve düşün dünyası dünyada ivme kazanan feminizmi bu pencereden tanımlamaya ve açıklamaya başlamıştır.Bu çalışmada feminist basamaklarla beraber dönem kadının siyasi dünyaya katılma/katılmama fikri değerlendirilmiş, biyolojik ya da fiziksel gerekçelerle yarımlaştırılan ve siyasi katılımdan yoksun bırakılan Osmanlı kadınının feminizme bakışı irdelenmiştir. Ayrıca Osmanlı kadınının siyasi sahasını belirleyen ve sınırlayan etmenler (aile, din, millet ve modernite vb.) çerçevesinde dönem kadınının siyasileşememesinin ayrıntıları incelenerek, kadının siyasal yaşam limitleri belirlenmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Yıldırım, Senem. „Yerel Siyasette Kadının Politik Güçlenmesinin Karşılaştırmalı Bir Okuması: Amerika Birleşik Devletleri ve Türkiye“. Kadın/Woman 2000, Journal for Womens Studies 20, Nr. 1 (29.05.2019): 149–68. http://dx.doi.org/10.33831/jws.v20i1.50.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Güçlenme kavramı yaşamın farklı alanlarına kaynaklara ulaşma, bu kaynakları elde etme ve sağlamanın yanı sıra hak ve yetilere sahip olma gibi karmaşık süreçler bütünü olarak tanımlanmaktadır. Uluslararası toplum, demokratik ideallere ulaşılması açısından bahsedilen farklı alanlar arasında özellikle kadınların politik güçlenmesinin öneminin altını çizmektedir. Kadınların politik güçlenmesi üzerine yapılmış çalışmaların çoğu ulusal veya federal düzeylerdeki kadın temsiline odaklanırken yerel siyaseti bir kenara itmektedir. Bunun yanı sıra kadınların siyasete katılımları ve siyasi temsilleri üzerine yapılmış çalışmalara baktığımızda, literatürün genellikle Batılı/Batılı olmayan ikiliğinden beslenen kamusal alan/özel alan, siyasi olan/siyasi olmayan gibi ikilikler üzerine kurulduğu görülmektedir. Bu tartışmalar ışığında bu çalışmada öncelikle politik güçlenme, siyasi temsil ve yerel siyaset bağlantısı toplumsal cinsiyet bağlamında tartışıldıktan sonra, Amerika Birleşik Devletleri ve Türkiye’de yerel siyasette kadın temsili ile ilgili yapılmış çalışmaların karşılaştırmalı bir okuması gerçekleşecektir. Son bölümde ise bu okumanın, kamusal-özel ikiliğinin içine sıkıştırılan kadının siyasi temsilinin nasıl farklı bağlamlarda farklı stratejilerle aşılabildiğine işaret ettiği tartışılacaktır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Balamir Coşkun, Bezen, und Selin Akyüz. „Dünya Siyasetinin Kadın Liderleri ve Siyasal Erkeklikler: Göstergebilimsel Bir Okuma“. Kadın/Woman 2000, Journal for Womens Studies 20, Nr. 2 (23.08.2019): 91–110. http://dx.doi.org/10.33831/jws.v20i2.85.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Bu makalede uluslararası siyasette kadın liderlerin imajlarının uluslararası medyada nasıl sunulduğu sorusuna cevap aranmaktadır. Forbes’un 2017’nin en güçlü kadın siyasi liderler listesinde ilk sıralarda yer alan üç Avrupalı kadın lider, Angela Merkel (Almanya), Theresa May (Büyük Britanya) ve Federica Mogherini (AB) örneklem alınarak, bu üç kadın liderin medyada yansıtılan imajları göstergebilimsel bir okuma ile analiz edilmektedir. Bu analiz sonucunda kadın liderler özelinde cinsiyetçi söylem ve imajları uluslararası siyasetteki siyasal erkeklik tezahürleri üzerinden tartışmaya açılarak uluslararası ilişkilerde toplumsal cinsiyet literatürüne katkıda bulunulması hedeflenmektedir. Ayrıca, bu çalışmada, ulusal ve uluslararası siyaset ve ilişkiler, farklı kadınların farklı siyasal erkeklik tezahürlerini deneyimlemesi ile yerleşik hale gelse de tektipleşmiş kurguların da çürütülebileceğinin ipuçları verilmektedir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Arslan, Durmuş Ali, Ahmet Çağrıcı und Mustafa Albayrak. „From the sociological point of view, Democratic Party and Adnan Menderes in Turkish political lifeSosyolojik açıdan Türk siyasal hayatında Demokrat Parti ve Adnan Menderes“. Journal of Human Sciences 14, Nr. 1 (20.03.2017): 819. http://dx.doi.org/10.14687/jhs.v14i1.4473.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Political parties and political elites are the basic elements of the democratic system. These two political and social phenomena play a decisive role in shaping the political and social structure of the country as well as in the shaping of individual political attitudes and behaviour. The most common forms of social political organization in contemporary societies are political parties. In this respect, political parties can be shortly defined as political organizations organized around the ideal of playing a decisive role in political and social life and whose ultimate goals are to reach power. In democratic societies, political parties are the most important means of political socialization and participation in the political process.In the western societies, the elite word that has been used in daily life since the 17th century. Its sociological meaning is rather different than daily life meaning. In essence, the elite can be defined as individuals who have institutional power, are in a position to control social resources, have the ability to directly or indirectly influence the decision-making process, and can fulfill their wishes and objectives in spite of their opponents. There are many elite groups in society. Political elites also form one of the most active elite groups in the social structure. Deputies and political leaders are also the most basic components of this elite group.The Democratic Party is one of the most important political parties of Turkish political life. This party holds the privilege of being the most important representative of the right of center-right politics in Turkey; Adnan Menderes also has a privileged political identity in Turkey as being the most important leader of the center-right politics tradition. Even the Democratic Party is regarded as a representative of the transition to multi-party political life in Turkey. The Democratic Party, legendary leader Adnan Menderes and the Democratic Party MPs, identified with the name party, have not only remained the pioneers of multi-party democratic life in the country; With the transition to multi-party life, they have played a decisive role in Turkey's change process and in the social and political life of the country.The Democratic Party as a political institution and Adnan Menderes, a political elite-leader have to be well known in order to understand and explain the political-social change and transformation that Turkey has experienced since about three quarters of a century. It was aimed to sociologically examine Adnan Menderes as an important political leader and political elite, and the Democratic Party, one of the most important political institutions of Turkish political life, from a historical perspective. The research is mainly designed as a descriptive sociological study type. ÖzetSiyasi partiler ve siyasi elitler, demokratik sistemin en temel unsurlarındandır. Bu iki siyasal ve toplumsal olgu, bireylerin siyasi tutum ve davranışlarının şekillenmesinde de olduğu kadar ülkenin siyasi ve toplumsal yapısının şekillenmesinde de belirleyici rol oynar. Günümüz toplumlarında en yaygın toplumsal siyasal örgütlenme biçimi siyasi partilerdir. Bu yönüyle siyasi partiler kısaca, siyasal ve toplumsal hayatta belirleyici rol oynamak ideali etrafında örgütlenmiş ve nihai hedefleri iktidara ulaşmak olan siyasi örgütler olarak tanımlanabilir. Demokratik toplumlarda siyasi partiler, en önemli siyasi sosyalizasyon ve siyasal sürece katılım araçlarıdır.Batı toplumlarında, 17. yüzyıldan bu yana günlük dilde kullanılmaya başlanan elit sözcüğü ise sosyolojik olarak günlük dilde kullanıldığında daha farklı anlam ifade eder. Çok öz olarak elit, kurumsal iktidara sahip, toplumsal kaynakları kontrol edebilecek konumda bulunan, karar verme sürecini doğrudan veya dolayı olarak ciddi bir şekilde etkileme yeteneğine sahip, karşıtlarına rağmen istek ve amaçlarını gerçekleştirebilen birey(ler) olarak tanımlanabilir. Toplumda çok sayıda elit grubu vardır. Siyasi elitler de toplumsal yapı içindeki, en etkin elit gruplarından birini oluştururlar. Milletvekilleri ve siyasi liderler de bu elit grubunun en temel bileşenlerini oluştururlar.Demokrat Parti (DP), Türk siyasal hayatının en önemli siyasi partilerinden biri konumundadır. Bu parti Türkiye’de merkez sağ siyaset geleneğinin, Cumhuriyet döneminde ilk ve önemli temsilcisi olma ayrıcalığını elinden tutarken; lideri Türkiye’de merkez sağ siyaset geleneğini temsil eden önemli bir siyasal elittir. Dahası Demokrat Parti, Türkiye’de çok partili siyasi yaşama geçişin temsilcisi olarak da kabul edilir. Demokrat Parti, ismi partisi ile özdeşleşmiş efsanevi lideri Adnan Menderes ve Demokrat Parti milletvekilleri, yalnızca ülkede çok partili demokratik hayatın öncü isimleri olmakla kalmamışlar; çok partili yaşama geçişle birlikte Türkiye’nin değişim sürecine yön vermiş ve ülkenin toplumsal-siyasal hayatında belirleyici rol oynamışlardır.Bir siyasal kurum olarak Demokrat Parti’yi ve bir siyasi elit-lider olarak Adnan Menderes’i iyi anlamadan, Türkiye’nin yaklaşık üççeyrek asırdan beridir yaşadığı siyasal - toplumsal değişim ve dönüşümü anlamlandırmak ve açıklamak mümkün değildir. Bu realiteden yola çıkarak çalışmada, önemli bir siyasi lider ve bir siyasi elit olarak Adnan Menderes ile Türk siyasal yaşamının önemli siyasi kurumlarından biri olan Demokrat Parti’nin, tarihsel bir perspektiften, sosyolojik olarak incelenmesi hedeflenmiştir. Araştırma ağırlıklı olarak betimleyici - deskriptif bir sosyolojik çalışma türünde tasarlanmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Akkin, Okan. „Bir Eksik Demokrasi“. Kilikya Felsefe Dergisi / Cilicia Journal of Philosophy 7, Nr. 1 (2020): 51–61. http://dx.doi.org/10.5840/kilikya2020714.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Bu metinde Deleuze ve Guattari (D+G)’nin demokrasi kavrayışı, algılamlar ve duygulamlar ile düşünen sanatın “demokratik-oluşa” ilişkin hayal gücüne dayanarak ele alınacaktır. Demokrasi, D+G için ulaşılması düşlenebilecek siyasi bir hedef ya da dünya için uygun bir yönetim biçiminin adı olmadığı gibi, bir temsil mekanizması olduğu kertede—çoğunluk tahakkümünü desteklediği için—negatif anlamlarla yüklü bir sistemdir. Demokrasiyi olumlamanın tek yolu onu bir toplumsal ölçüm aracı olarak sabitleyen yönetimsel boyutundan arındırıp eksilterek “çokluk” ve “oluş” ile yeniden ilişkilendirmektir. Bu bağlamda, demokrasi ancak demokratik-oluş, devrimci-oluş ve azınlık-oluş kavramlarıyla bir arada ele alındığında olumlanabilir. Öte yandan, demokrasi hakkında fikir yürütmenin yegâne yöntemi ana akım siyaset felsefesi yapmak ya da meslekten siyasetçilik değildir. “Sanatın kendiliğinden siyaseti” demokratik-oluşu düşünmek için yararlı olabilir; çünkü kendisi de bir düşünme biçimi olan sanat, siyaset üzerine düşünürken, gündelik hayatta gerçekleşmesi zor olan ya da üzerinde ancak kuramsal düzeyde konuşulabilecek çoğu meseleyi, yalnızca eserin kendi dünyasında olsa da, yaşayan bir düzleme yerleştirebilir. Kısacası, bir temsil aygıtına dönüşmediği takdirde, sanat ilgili olduğu tüm oluşların yanı sıra demokratik-oluşu düşünmenin de vasıtası olabilir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

İbrahimova, Sədaqət. „KIMYA SƏNAYESININ IDXAL-IXRAC MƏHSULLARININ TƏNZIMLƏNMƏSI PERSPEKTIVLƏRI“. Caucasus-Economic and Social Analysis Journal of Southern Caucasus 37, Nr. 03 (15.09.2020): 26–35. http://dx.doi.org/10.36962/cesajsc3703202026.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Kimya sənayesi dünya iqtisadiyyatına təsir edən bütün inkişaflara ən həssas olan sənaye sahəsidir. Qlobal böyümə dünyadakı dəyişikliklər xammal qiymətlərinin dəyişkənliyinə səbəb olsa da, tələbin dəyişməsi kimya sənayesindəki məhsul istehsalını artırmaqda davam edir. Bu dinamika ilə dünya kimya sənayesinin ortamüddətli perspektivdə qlobal iqtisadiyyatda sürətlə inkişafı gözlənilir. Sənayedə güclü rəqabət, ətraf mühitin tənzimlənməsi və qlobal ticarətdə qoruyucu meyllər sektorun əsas tərəfləridir. Uzunmüddətli perspektivdə Cənubi Qafqaz regionunda dəyər zəncirinin ən yüksək seqmentində fəaliyyət göstərən müəssisələr Azərbaycan Respublikasındadır. Bu məqsədlə xarici sərmayələrin dəstəklənməsi, bu sahədə fəaliyyət göstərən müəssisələrə maliyyə və texnoloji dəstək verilməsi kimi siyasət davam etməkdədir. Müəssisələrin müasir texnologiyalar əsasında yenidən qurulması, onların modernləşdirilməsi və avtomatlaşdırılması, yerli ehtiyat və xammal ilə yeni sənaye komplekslərinin yaradılması, ixrac yönümlü məhsulların istehsalı və genişləndirilməsi, rəqabətli sənaye istehsalının qurulmasıdır. İxracyönümlü istehsal sahələrinin yaradılması və yüksək ixtisaslı kadr potensialının hazırlanması ilə kimya sənaye məhsullarının idxaldan asılılığı əhəmiyyətli dərəcədə azaldılacaq və orta tələbat sahələri yerli məhsullarla qarşılanacaqdır. Açar sözlər: kimya sənayesi, qlobal iqtisadiyyat, qlobal ticarət, ixrac yönümlü məhsullar, sənaye aktivləri, regional bazarlar, beynəlxalq bazarlar, qiymətli məhsullar seqmenti, texnoloji məhsul.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Bedi̇r, Ayşe. „GÜLTEKİN YILDIZ, Neferin Adı Yok: Zorunlu Askerliğe Geçiş Sürecinde Osmanlı Devleti’nde Siyaset, Ordu ve Toplum (1826-1839), Kitabevi, İstanbul 2009, XX+524 s. [Kitap Tanıtımı]“. Belleten 80, Nr. 287 (01.04.2016): 329–32. http://dx.doi.org/10.37879/belleten.2016.329.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Neferin Adı Yok: Zorunlu Askerliğe Geçiş Sürecinde Osmanlı Devleti'nde Siyaset, Ordu ve Toplum (1826-1839) adlı çalışma, Yeniçeri ocağının kaldırılması ve yeni bir ordunun inşası gibi II. Mahmud dönemi kritik tercihlerinin Osmanlı askeri, siyasal ve toplumsal ilişkileri üzerindeki etkilerine eğilen bir doktora çalışmasının kitaplaştırılmış halidir. Bu kitap tanıtım yazısının amacı öncelikle şudur: eser, zikredilen dönemde orduya dair bazı politikaların ve uygulamaların etkilerinin sadece o dönemle sınırlı kalmayıp, Osmanlı son dönemi ve Cumhuriyet Türkiye'sinde de izlerinin görüldüğünü okuyucuya düşündürmesi yönüyle önem taşımaktadır. Diğer yandan Osmanlı ve Cumhuriyet tarihi literatüründe yeterince askeri tarih çalışmasının bulunmaması nedeniyle bu çalışma, alanındaki literatüre önemli bir katkı sağlamaktadır. Ayrıca eser okuyucuya askeri teşkilat yanında siyasi teşkilat yapısındaki değişimleri de izleme imkanı sunmaktadır. Son olarak yazarın eleştirel bakışı, yerli ve yabancı kaynaklar ışığında ve disiplinler arası okumalar ve yaklaşımların da etkisiyle, Osmanlı örneğinin değerlendirilmesi hem kendi içinde hem de dünyadaki gelişmeler ışığında hedef kitleye mukayese imkânı vermekte ve kitabın neden okunması gerektiğini ortaya koymaktadır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Tarlan Mammadova, Zemfira. „TERMİNOLOJİ SAHƏDƏ DİL SİYASƏTİ“. SCIENTIFIC WORK 59, Nr. 10 (06.11.2020): 26–33. http://dx.doi.org/10.36719/2663-4619/59/26-33.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Dil siyasəti anlayışı dilçilikdə hələ də tam mənası ilə müəyyənləşməmişdir. “Dil planlaşdırılması” və “dil quruculuğu” terminlərindən istifadə edən dilçilər, “dil siyasəti” termininin adətən, dilə məqsədli və düşünülmüş təsirini nəzərdə tutaraq daha uyğun olduğunu irəli sürürlər. Sosium dil sisteminə qeyri-iradi və məqsədli təsir edə bilər. Cəmiyyətin dilə məqsədli təsiri müxtəlif xarakterli ola bilər və bu dil siyasəti adlanır. Sosial amillərin öz növbəsində, hər hansı bir şəkildə təzahürü dilə qlobal və yerli təsir edə bilər. Bu barədə aparılan araşdırmalar sosial amillərin dilin daxili qanunları ilə sıx bağlı olduğunu müəyyən etmişdir. Cəmiyyətin və ya dövlətin dil sisteminə birbaşa təsirinə dair tarixdə çoxlu nümunələr vardır ki, onlardan biri də yeni dövlət yaradılarkən bu və ya digər dilin dövlət üçün rəsmi dövlət dili kimi qəbul edilməsidir. Bu fəaliyyətin dil siyasəti kimi adlandırılması irəli sürülmüşdür. Dil siyasəti tarixdən də qəbul olunduğu kimi, bir çox istiqamətlərdə aparıla bilər. “Dil siyasəti – əslində, kifayət qədər mürəkkəb struktura malik hadisədir; hər şeydən əvvəl ona görə ki, burada dilin təbii imkanları, tarixi situasiya və subyektiv maraqlar, yaxud iddialar qarşılaşır. Yəni bu və ya digər dil siyasəti konkret bir dilin mövqeyindən mövcud beynəlxalq, sosial-siyasi şərait nəzərə alınmaqla aparılır. Açar sözlər: dil siyasəti, sosium, dilin təbii imkanları, qlobal və yerli təsir
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Mehr Quellen

Dissertationen zum Thema "Siyasət"

1

Zeynalzade, Jamila. „A comparative Study of the Scandinavian Development Cooperation Policies : Evaluating and Contrasting the Similarities and Differences between Denmark, Norway and Sweden“. Thesis, Linköpings universitet, Institutionen för ekonomisk och industriell utveckling, 2021. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:liu:diva-176695.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
This paper examines the development cooperation policies of the Scandinavian countries, namely Denmark, Norway and Sweden. It aims to provide a more detailed understanding of the similarities and differences between the three countries in conducting development cooperation. The term of development cooperation is almost synonymous with aid programs or more specifically with Official Development Assistance / ODA while also being a broader concept covering many support mechanisms. Thus, a central concern in this study is to investigate the aid volume, focus areas, geographic allocations, institutional structure and objectives of the Scandinavian countries as well as explore the policy reasons from theoretical perspectives and models. The research is conducted according to John Mill's method of difference as the researched countries are highly similar in development level and aid provision. Possible theories of the thesis are neorealism and sociological institutionalism which are proven effective in analyzing the foreign policies and understanding state behaviors in International Relations. The political culture and models of foreign policy analysis branch are also involved for providing a broader scope. The research results show that although these three countries are very similar in many aspects, they have also some differences in their policy objectives and strategies. The reasons are various, be it power aspirations, cultural differences or simply the values.
Bu tədqiqat işi, Skandinaviya ölkələri olan Danimarka, Norveç və İsveçin inkişaf naminə əməkdaşlıq siyasətləri haqqındadır. Tezis, inkişaf naminə əməkdaşlıq sahəsində bu ölkələr arasındakı oxşar və fərqli cəhətlərin ətraflı araşdırılaraq, daha yaxşı anlaşılmasını hədəfləyir. Bir çox dəstək mexanizmini özündə ehtiva edən “İnkişaf naminə əməkdaşlıq” konsepsiyası, termin olaraq, yardım proqramları, daha dəqiq ifadə etsək, İnkişaf üçün Rəsmi Yardım / ODA ilə oxşar mənaları ifadə edir. Tezisin əsas məğzi, Skandinaviya ölkələri tərəfindən ayrılan yardımların həcmini, maraq dairələrini, coğrafi təyinatlarını, institusional quruluş və hədəflərini araşdırmaq, həmçinin, bu yardımların siyasi səbəblərini nəzəri baxımdan və modellər nöqteyi-nəzərindən tədqiq etməkdir. Tədqiq olunan ölkələrin yardım ayırma və inkişaf səviyyələri arasındakı bənzərliklər nəzərə alınmaqla, Con Millin “Fərqlilik metodu”ndan istifadə edilmişdir. Tezisdə neorealizm və sosioloji institusionalizm nəzəriyyələrindən istifadə olunmuşdur. Bu nəzəriyyələrin, xarici siyasətin təhlilində, həmçinin, beynəlxalq münasibətlərdə dövlət addımlarının anlaşılmasında mühüm əhəmiyyətə malik olduğu təsdiqlənmişdir. Bundan başqa, geniş mövqeni təmin etmək məqsədilə, siyasi mədəniyyət və xarici siyasətin təhlili sahəsi modellərindən də istifadə olunmuşdur. Tədqiqatın nəticələri göstərir ki, bu üç ölkə bir çox cəhətdən oxşar olsalar da, siyasi məqsədlər və strategiyalar baxımından xeyli fərqli cəhətlərə malikdirlər. Bunun səbəbləri isə müxtəlifdir, bəzən güc istəkləri, mədəniyyətdən gələn fərqlər və yaxud sadəcə dəyər prinsiplərinin müxtəlifliyi əhəmiyyətli rol oynayır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Günal, Erdoğan. „Türkiye'de seçim sistemlerinin siyasal kurumlar üzerindeki etkileri“. Ankara : Turhan kitabevi, 2005. http://catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb40152666r.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Şimşir, Sebahattin. „Azerbaycanlıların Türkiye'de siyasi ve kültürel faaliyetleri, 1920-1991“. Ankara : Azerbaycan Kültür Derneği, 2001. http://catalog.hathitrust.org/api/volumes/oclc/51854077.html.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Eke, Erdal Baltacı Cemal. „Siyasal propaganda araçlarının seçmen davranışı üzerindeki etkisi: Isparta örnek olayı /“. Isparta : SDÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2008. http://tez.sdu.edu.tr/Tezler/TS00654.pdf.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

İğci, Ayşen Sitembölükbaşı Şaban. „Sivil toplum kuruluşu üyeliğinin siyasal katılma davranışı üzerindeki etkisi: Isparta örnek olayı /“. Isparta : SDÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2008. http://tez.sdu.edu.tr/Tezler/TS00656.pdf.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Tekin, Nazlı Sitembölükbaşı Şaban. „Ev kadınları ve çalışan kadınlar arasında siyasal davranış farklılıkları: Isparta örnek olay araştırması /“. Isparta : SDÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2009. http://tez.sdu.edu.tr/Tezler/TS00703.pdf.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Yakubu, Alhaji Mahmood. „An aristocracy in political crisis : Zamanin Siyasa in the Nigerian Emirates, 1939 - 1967“. Thesis, University of Oxford, 1991. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.332902.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Al-Shaiji, Abd Al-Hamid K. M. H. „Critical Study and edition of Al-Turuq al-Hukmiyya fi-i-Siyasa al-Sharyya al-Shar'iyya of Imam Shams al-Din b. Muhammad b. Abu Bakr Ibn Qayyim al-Jawziyya (IQJ)“. Thesis, University of Wales Trinity Saint David, 2001. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.503580.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Bücher zum Thema "Siyasət"

1

Alaca siyaset: Siyasi hikâyeler. İstanbul: Babiali Kültür Yayıncılığı, 2000.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Korku siyaseti ve siyaset korkusu. Cağaloğlu, İstanbul: İletişim, 2012.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Kimlikler siyaseti: Türkiye'de siyasal İslamın temelleri. Beyoğlu, İstanbul: Metis, 2003.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Kurtoğlu, Zerrin. İslâm düşüncesinin siyasal ufku: Siyaset sorunu açısından din-felsefe ilişkileri. İstanbul: İletişim, 1999.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Qadir, Sero. Dîn u siyaset: Giftugoyekî berfirawan leser Îslamî siyasî le Kurdistan. [Kurdistan, Iraq]: Kitêbî Gułan, 2000.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Çukurçayır, M. Akif. Siyasal katılma ve yerel demokrasi: Küreselleşme sürecinde yurttaş, yönetim, siyaset. Konya: Çizgi Kitabevi, 2002.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Siyasetî Teʻrîb le şarî Kerkuk: Şîkirdineweyekî cugrafî, siyasî. Silêmanî [Kurdistan, Iraq]: Senterî Lêkołînewey Sitratîcîy Kurdistan, 2008.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Çakar, Muharrem. Siyasal İslâm: İslâm'da siyasî bir devlet düzeni var mı? İstanbul: Çatı Kitapları, 2004.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Türkiye'de toplumsal değişim ve siyaset: 1950-2000 : siyasal afiş ve ilanların dilinden. Cağaloğlu, İstanbul: Birey, 2010.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Öz, Esat. Otoriterizm ve siyaset: Türkiye'de tek-parti rejimi ve siyasal katılma, 1923-1945. Ankara: Yetkin Basım Yayım ve Dağıtım, 1996.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Mehr Quellen

Buchteile zum Thema "Siyasət"

1

Thomas, David S. „YUSUF AKÇURA'S ÛÇ TARZ-I SIYASET“. In Central Asian Monuments, 173–91. Piscataway, NJ, USA: Gorgias Press, 2011. http://dx.doi.org/10.31826/9781463229900-010.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Moten, Abdul Rashid. „Al-Siyasah al-Shar’iyah: Good Governance in Islam“. In Qur’anic Guidance for Good Governance, 55–81. Cham: Springer International Publishing, 2017. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-57873-6_4.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Çaha, Ömer. „Yeni Medya ve Değişen Toplumsal Hareketler“. In Bilişim Teknolojileri ve İletişim: Birey ve Toplum Güvenliği, 213–28. Turkish Academy of Sciences, 2020. http://dx.doi.org/10.53478/tuba.2020.018.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
"Geleneksel medya radyo, televizyon ve gazete gibi görsel, işitsel ve yazılı iletişim araçları üzerinden gelişmiştir. Geleneksel medyanın belli başlı özellikleri bulunmaktadır. Etkilemek veya yararlanma anlamında iktidar odaklı olmak, belli sermaye gruplarının elinde bulunmak, hiyerarşik ve dikey bir yapılanmaya dayanmak, tek yönlü bilgilendirici bir özelliğe sahip klasik medyanın temel özellikleridir. Oysa dijital teknoloji üzerinden gelişen yeni medya araçları bazı yönleriyle klasik medyadan ayrışır. Sosyal paylaşım ağlarına sahip olması, ağlar üzerinden yatay ilişkilere dayanması, karşılıklı iletişim ve etkileşime açık olması, herhangi bir fiziki mekana ihtiyaç duymaması, bilginin ademi merkeziyetçi biçimde dolaşımına imkan sağlaması gibi özellikler sosyal medyayı klasik medyadan ayrıştırır. Yeni medya araçları siyaset yapma tarzında önemli bir değişim medyadan getirmiştir. Klasik anlamda siyaset iktidarı odaklı olup iktidarı paylaşmayı veya etkilemeyi amaçlar. Siyasetin ana aktörleri siyasi partiler ve sosyal hareketlerdir. Siyasi partiler doğrudan doğruya iktidara ortak olmaya talipken sosyal hareketler, kendi beklentileri ve değerleri çerçevesinde iktidarı etkilemeye çalışırlar. Klasik anlamda siyaset yapmanın yeri meclisler, kentlerin meydanları ve sokaklardır. Kamusal alan da fiziki mekanlar üzerinden gelişmiş ve siyasetin taşıyıcı mekanları olarak kabul edilir. Yeni medya araçları siyasetin hem niteliğini hem de yapılış tarzını değiştirmiştir. Bu tür medya araçları sosyal ağlar üzerinden siyasi olaylara ve bilgilere erişimi kolaylaştırdığı gibi siyasetin mizah ve hiciv üzerinden yapılmasını sağlayarak niteliğini değiştirmiştir. Sosyal medya, kamusal alanı dijital platformlara taşımış, böylece dijital aktivizm üzerinden yeni siyaset yapma tarzı geliştirmiştir. Yeni medya araçları sosyal hareketlerin niteliğini ve katılım tarzını da derinden etkilemiştir. Klasik sosyal hareketler ortak amaçları, değerleri olan oluşumlar olup, hiyerarşik bir yapıya sahipler ve belli liderlik yapıları bulunmaktadır. Oysa yeni sosyal hareketler kitlesel tarzda gelişen hareketler olup bu tür hareketler genel olarak sosyal medya üzerinden örgütlenirler. Yeni sosyal hareketler çoğunlukla tepkisel hareketler olup, birtakım politikalara karşı kentlerin sembolik değeri olan meydanlarında toplanarak iktidara karşı tepki gösterirler. Dijital teknolojiye dayalı medya araçları sadece klasik sosyal hareketlerin yeni sosyal hareketlere evirilmesine yol açmamış, aynı zamanda her tür sosyal hareketin mekandan bağımsız olarak dijital ortamlarda faaliyet yapmalarını mümkün kılmıştır. Kısaca dijital teknolojiye dayalı yeni medya araçları siyasetin niteliğine, yapılış tarzına ve derinliğine yeni bir boyut kattığı gibi sivil toplum için de yeni bir mecra ve platform sunmuştur."
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Meshal, Reem A. „Custom in Sharia and in the Siyasat-i ilahi (Divine Siyasa)“. In Sharia and the Making of the Modern Egyptian, 41–68. American University in Cairo Press, 2014. http://dx.doi.org/10.5743/cairo/9789774166174.003.0003.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Güçlü, Eda. „Siyaset; milliyetçilik, diplomasi“. In İstanbul Bİblİyografyası, 190–93. Institut français d’études anatoliennes, 2014. http://dx.doi.org/10.4000/books.ifeagd.825.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

„History and Siyasa“. In Arabic Historical Thought in the Classical Period, 182–231. Cambridge University Press, 1994. http://dx.doi.org/10.1017/cbo9780511583650.006.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Eraslan, Cezmi. „Siyasal alanda yeniden yapılanma“. In İmparatorluktan ulus devlete türk inkılâp tarihi, 165–88. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 2017. http://dx.doi.org/10.14527/9786053185949.05.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Özdemir, Ünal. „Kutadgu Bilig'de devlet yönetimi ve siyaset anlayışı“. In Türk kültüründe coğrafya - II, 137–62. Ankara:Pegem Akademi Yayıncılık, 2016. http://dx.doi.org/10.14527/9786053185918.07.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Tarhan, Özge. „Ortaokul Öğrencilerinin Temel Siyaset Bilimine İlişkin Görüşleri“. In Dr. Kemal Daşcıoğlu’na Vefa Kitabı, 243–58. Ankara Pegem Akademi Yayıncılık, 2020. http://dx.doi.org/10.14527/9786257228527.11.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Arıbaş, Kenan. „Beşeri coğrafya: Siyasi coğrafya“. In Genel coğrafya, 281–91. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 2018. http://dx.doi.org/10.14527/9789944919265.15.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Konferenzberichte zum Thema "Siyasət"

1

Furkan Çırak, Mustafa, und Müge Demir Ayral. „Sosyal Medya ile Dönüşen Siyasal Hayat“. In COMMUNICATION AND TECHNOLOGY CONGRESS. ISTANBUL AYDIN UNIVERSITY, 2021. http://dx.doi.org/10.17932/ctc.2021/ctc21.010.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Yeni medya teknolojileri ile birlikte hayatın her alanında yaşanan değişim ve dönüşüm tüm dünyadaki siyasal hayatta ve siyasetçilerde de görülmektedir. Bireysel ve toplumsal değişim ve donuşum ile birlikte politik kimlik, siyasi görünürlük, siyaset ve toplumsal hareket kavramları da değişikliğe uğramıştır. 1970’li yıllardan beri siyasi gündemin arka planında kullanılan bilgi iletişim teknolojileri son yirmi yılda hem nicelik hem de nitelik acısından yeni bir boyut kazanmıştır. Yeni medya ve teknoloji ile birlikte, pek çok alanda olduğu gibi, siyasetin ve kampanyaların, kamuoyunun ve tutum değiştirmenin de yapısı bütünüyle dönüşmüş ve bütün dünyada siyasi kültür derin bir değişime uğramıştır. Bildirimizde, günümüzde birbirinden ayrı düşünülmesi imkânsız hale gelen yeni medya ve siyaset konusu niteliksel araştırma yöntemi ile ele alınmış; sosyal medya ve siyaset-siyasetçi ilişkisi ile sosyal medyanın sıyası görünürlüğe ve siyasete etkisi, siyasi kültürün Dünya’da ve Türkiye’deki dönüşümü örnekler ile açıklanmaya çalışılmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

BARLAS, Nihan. „SİYASAL İLETİŞİMDE DİJİTALLEŞME: 24 HAZİRAN 2018 CUMHURBAŞKANLIĞI SEÇİMLERİ ÜZERİNE KARŞILAŞTIRMALI BİR TWITTER ANALİZİ“. In COMMUNICATION AND TECHNOLOGY CONGRESS. ISTANBUL AYDIN UNIVERSITY, 2021. http://dx.doi.org/10.17932/ctc.2021/ctc21.013.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Günümüz modern zamanlarında iletişim ve enformasyon teknolojileri alanında yaşanan gelişmeler bireylerin duy- gu, düşünce ve bilgi paylaşımına olanak sağlayan yeni platformların oluşmasını sağlamıştır. İçerik üretiminin kullanıcılar tarafın etkileşimli olarak gerçekleştirildiği sosyal medya ortamı, eski yapı ve alışkanlıkların hızlı bir şekilde değişmesine sebep olmuştur. Bu dönüşüm sürecinin önde gelen yapılarından medya, siyasi yönelimleri etkileyen bir faktör haline gelmiştir. Siyasi aktörlerin siyasal eylem biçimleri, çağdaş koşullara uygun olarak hem resmi hem de gayri resmi bağlamlarda değişime uğramıştır. Klasik propaganda teknikleri ve geleneksel medya araçları yoluyla iletilen siyasi mesajlar yerini, yeni bir eğilim olarak “dijital propaganda ve çevrimiçi siyaset” dönemine bırakmıştır. Araştırmada odak nokta, yeni medya teknolojilerinin toplumda yarattığı siyasal tutum ve davranışlar üzerindeki etkilerini belirlemektir. Bu çalışmada, 24 Haziran 2018 tarihli cumhurbaşkanlığı seçimine kadar adaylar arasında Twitter kullanımında en yüksek orana sahip olan İYİ Parti lideri Meral Akşener ile mec- rayı en az oranda kullanan Adalet ve Kalkınma Partisi’nin adayı Recep Tayyip Erdoğan’ın seçim kampanyaları kapsamında sosyal medya kullanımları Twitter örneği üzerinden incelenmiştir. Adaylık başvurularının sona erdiği 5 Mayıs 2018 ile seçim sonuçlarının açıklandığı 25 Haziran 2018 tarihi arasında, Akşener ve Erdoğan tarafından paylaşılan tweetler işlevleri, türleri, içerikleri bakımından nicel bir analize tabi tutulmuş; adayların dijital iletişim stratejileri ve performansları grafik veriler üstünden karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

KAYA, Sertaç. „SOSYAL MEDYADAKİ YALAN HABERLERİN KİŞİLERİN TERCİHLERİ ÜZERİNE ETKİSİ: ABD BAŞKANLIK SEÇİMİ ÖRNEĞİ“. In COMMUNICATION AND TECHNOLOGY CONGRESS. ISTANBUL AYDIN UNIVERSITY, 2021. http://dx.doi.org/10.17932/ctc.2021/ctc21.088.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Yeni iletişim teknolojilerindeki gelişmelerin neticesinde ortaya çıkan internet ve sosyal medya platform- ları birçok konunun tartışıldığı bir alan haline gelmiştir. Siyaset alanının tüm aktörleri de bu mecralarda yer alarak siyasal iletişimdeki değişimlerin oluşmasını hızlandırmıştır. Sosyal medyanın hızlı bir şekilde çok fazla kişiye ulaşabilme potansiyeli haber akışlarındaki etkinlikle kullanıcıların gündemlerini belirleyerek algılarını şekillen- dirmede rol oynamaktadır. 2016 yılında yapılan Amerika Birleşik Devletleri’ndeki başkanlık seçimleri de sosyal medyadaki yalan haberlerin dolaşıma girmesi ve Facebook algoritmasının insanlara popüler içerikleri sayfalarına taşıması sebebiyle dezenformasyonun yayılmasına katkı sağladığı eleştirileri bulunmaktadır. Bu çalışmada yalan haber, birey ve onun tercihleri arasındaki etkileşiminin boyutu literatür taraması ile kimi kavramlara dayandırıla- rak açıklamak amaçlanmaktadır. Aynı zamanda sosyal medyanın kullanılarak haberin dolaşımdaki değişimin bo- yutlarını ortaya koyarak 2016 yılındaki ABD başkanlık seçimleri üzerinden analizini gerçekleştirmek ve öneriler ortaya koymak hedeflenmektedir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Tosyalı, Hikmet. „Dijital Çağda Siyasal İletişim: Algoritmalar ve Botlar“. In COMMUNICATION AND TECHNOLOGY CONGRESS. ISTANBUL AYDIN UNIVERSITY, 2021. http://dx.doi.org/10.17932/ctc.2021/ctc21.011.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Teknoloji, tarih boyunca medyanın değişimine zemin oluşturan unsurlardan biri oldu. Sözlü, görsel ve yazılı yöntemler ile paylaşılan analog veri ve enformasyon, bilişim teknolojilerindeki gelişmelerin bir sonucu olarak artık dijital formatta saklanmakta, işlenmekte, yeniden üretilmekte ve paylaşılmaktadır. Dijital medya sisteminin önemli bir parçası olan sosyal medya ise hem kullanım yaygınlığı hem de sahip olduğu büyük veri setleri nedeniyle günümüzde siyasal iletişim çalışmaları için önemli bir mecra haline geldi. Siyasal aktörlerin, özellikle milyonlarca kullanıcıya ait veri setlerinin değerini daha iyi kavramalarıyla birlikte sosyal medyaya yönelik ilgileri de artmaya başladı. Ancak artan bu ilgi; dijital fişleme, enformatik gözetim, sistematik dezenformasyon ve mahremiyet ihlali gibi endişeleri de beraberinde getirdi. Hükümetlerin ve teknoloji şirketlerinin sosyal medyayı kontrol altına alarak geleneksel medyadaki eşik bekçiliğine benzer bir yapıyı oluşturmaya yönelik uygulamaları uzun süredir tüm dünyada tartışılmaktadır. Son yıllarda ise bu tartışmaların bir bölümünü sosyal medyadaki (ro) bot hesaplar oluşturmaktadır. Zira sosyal medya artık sadece insanları birbirine bağlamamaktadır. Makineler de insanlar ve diğer makineler ile konuşmakta ve etkileşim kurmaktadır. İnsanların sosyal medyadaki davranışlarını taklit etmek üzere algoritmalar yoluyla oluşturulan bot hesapların yaptıkları otomatik paylaşımlar insanlar ve diğer botlar tarafından beğenilmekte, yeniden paylaşılmakta ve yorumlanmaktadır. Siyasal konular hakkında paylaşım yapan botlar da tüm dünyada özellikle seçim dönemlerinde siyasal aktörler tarafından kullanılmaktadır. Siyasetçiler sosyal medyada daha popüler görünmek, rakiplerinin iletişim stratejilerini bozmak ve kamuoyunu manipüle etmek amacıyla siyasal botlardan yararlanmaktadır. Bu çalışmada botların siyasal iletişime etkilerinin ortaya konması amaçlandı. Propaganda, algoritma, bot ve bilişimsel propaganda kavramları açıklandıktan sonra siyasal botların kamusal alanı ve seçimleri nasıl etkilediği literatür eşliğinde tartışıldı.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Mirzəzadə, Rəna, und Leyla Qasımzadə. „Proqram mühəndisliyi və informasiyanın siyasi-hüquqi və etik aspekti“. In Proqram mühəndisliyinin aktual elmi-praktiki problemləri. Institute of Information Technology of Azerbaijan National Academy of Sciences, 2017. http://dx.doi.org/10.25045/ncsofteng.2017.35.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

KAYA, Ahmet. „İSMET ÖZEL'İN ŞİİRLERİNDE DİL KULANIMI“. In International Research Congress of Language and Literature of Language and Literature. Rmar Academy, 2021. http://dx.doi.org/10.47832/languagecongress978-605-065876-1.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
1944 yılında Sökel bir ailenin oğlu olarak Kayseri’de doğan İsmet Özel, ilk şiirini 1963 yılında yayımlayarak edebiyatımıza şair olarak önemli bir iz bırakmıştır. Uzun süreler siyasi, düşünsel topluluklarda aktif görevler alıp en ön saflarda bulunmuş, düşünce yazıları ve söyleşileriyle içinde olduğu kitleyi mobilize ve motive etme becerisi göstermiş ise de şiirlerini içinde olduğu ve savunduğu görüşlerin aracı yapmamayı, şiirini “has şiir” kategorisi içinde tutmayı başarmıştır. Edebiyatımızda “İkinci Yeni” olarak adlandırılan dönemin hemen ardından, ikinci yeninin şiirinden de beslenerek bağımsız şair kimliğini oluşturmayı başarmıştır. Bunu becerebilmesinin en önemli sebebi daha özgün imge oluşturabilmesi ve dilin imkanlarını özgün bir biçimde kullanabilmesindendir. Dili son derece rahat görünse de okuyucunun şiirinin dünyasına dahil olabilmesi ve şiirinden keyif alabilmesi için okuyucusunun da emek sarf etmesini istemektedir. Bu konuda okuyucusuna yardımcı olmak arzusundan olsa gerek, “Şiir Okuma Kılavuzu” dahi hazırlamış, bu çalışmasıyla öte yandan “poetikasını” ortaya koymuştur. İsmet Özel’in kelimelere yaklaşımı kendinden önceki şair nesli gibi değildir. O kelimeleri alışılmış ve eskimiş şekillerinin dışında kullanmaktan, yani hep aynı şekilde kullanmamaktan yanadır. İsmet Özel’in kelime anlayışı, imgeci şiirin kelime anlayışıdır, tıpkı modern resmin nesne anlayışı gibidir. Kelimelere imgeci şiirin çok anlamlı genişliği içinde fonksiyon verir. Biçimsel özellikleri şiirlerinde kullandığı kelimelerin seçiminde gösterdiği titizlikle besler. Bağlandığı siyasal düşünceleri şiirlerinde esas almayan, yani şiirini özellikle politik söylem aracı olarak kullanmayan İsmet Özel, ilk yıllarda sol, sonraki yıllarda da İslami terim ve kavramları kullanmıştır. Üçüncü dönem diyebileceğimiz son dönemde de milletçilik kavramları şiire dâhil olur
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Mirzəzadə, Rəna. „Fərdi məlumatların tənzimlənməsinə siyasi-hüquqi nəzər: beynəlxalq və Azərbaycan qanunvericiliyi“. In İnformasiya təhlükəsizliyinin aktual multidissiplinar elmi-praktiki problemləri. Institute of Information Technology of Azerbaijan National Academy of Sciences, 2019. http://dx.doi.org/10.25045/ncinfosec.2019.08.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

SAFALI, Yasar, Erdinc AVAROGLU und Burhan ERGEN. „Twitter Verilerinden Kullanıcıların Siyasi Eğilimlerinin Veri Madenciliği Teknikleri ile Kestirimi“. In 2018 International Conference on Artificial Intelligence and Data Processing (IDAP). IEEE, 2018. http://dx.doi.org/10.1109/idap.2018.8620747.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

ZOR, Lokman. „ATATÜRK’ÜN SİNEMADA ANLATIMI: “DERSİMİZ ATATÜRK” FİLMİ“. In 9. Uluslararası Atatürk Kongresi. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları, 2021. http://dx.doi.org/10.51824/978-975-17-4794-5.44.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Sinemamızın başlangıcından itibaren birçok filmde Kurtuluş Savaşı farklı bakış açılarıyla ele alınmasına rağmen yakın zamana kadar doğrudan Atatürk’ü anlatan film çekilmemiştir. Kurtuluş Savaşı konulu filmlerin bazı sahnelerinde Atatürk’e yer verilerek gerçek görüntüleri kullanılmış ancak Atatürk’ün bir aktör tarafından canlandırılması düşüncesi söz konusu olmamıştır. 2000’li yılların başında ülkemizde yaşanmaya başlayan sosyal, ekonomik, kültürel, siyasal, ideolojik v.b. değişim ve gelişim birçok konudaki bakış açılarını değiştirmiş, bazı konuların yeniden ele alınıp değerlendirilmesini, yeniden tanımlanmasını ve anlatılmasını zorunlu kılmıştır. Bu bağlamda, 2000’li yıllara gelindiğinde çekilen bazı tarihi konulu filmlerde ilk defa, bir oyuncu tarafından canlandırılan çok kısa Atatürk görüntülerine yer verilmesi, zamanla Atatürk’ün hayatını konu alan filmlerin çekilmesini gündeme getirmiştir. Bu doğrultuda çekilen “Dersimiz Atatürk” filmi, Türk sinemasında doğrudan doğruya Atatürk’ün yaşamını -ya da yaşamından belirli bir kesiti- ele alan az sayıda filmden biridir. Tarihçi bir dedenin, torununa ve torununun arkadaşlarına tarihi sıkıcı bir geçmiş olarak değil fantastik bir dünyanın parçası olarak yansıtmasını anlatan film, Atatürk’ün çocukluğunu, okul hayatını ve askerlik kariyerini mümkün oldukça gerçekçi bir biçimde ortaya koymaktadır. Atatürk’ün sinemadaki anlatımı, diğer anlatım araçlarıyla anlatılmasından büyük farklılıklar taşımaktadır. Dersimiz Atatürk, bu farklılığın yansıtılmasının yanı sıra Atatürk’ün anlatılışının arka planındaki farklı söylem biçimini de son derece belirgin şekilde ortaya koymaktadır. Bu çalışmada; “Dersimiz Atatürk” filmi bağlamında, Atatürk’ün askeri ve siyasi yönlerini ön plana çıkararak anlatan genel yaklaşımı o dönemin olaylarına ve kişilerine yönelik tarihsel bir bakış açısıyla yansıtma, filmin sinematografik niteliğini ortaya koymanın yanı sıra gündeme taşıdığı konu ve içeriği, tarihsel bağlamında ele alarak toplumsal bir çerçeveye oturtma hedeflenmiştir. Bu doğrultuda, betimsel bir araştırma olan ve genel tarama modeli ile hazırlanan çalışmamızda; senaryosunu Turgut Özakman’ın yazdığı, yönetmenliğini Hamdi Alkan’ın üstlendiği 2010 yapımı “Dersimiz Atatürk” isimli film A. Teun van Dijk’ın geliştirdiği eleştirel söylem çözümlemesi yöntemi ile incelenmiştir.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Hacızadə, Elşən. „AZƏRBAYCANIN ELEKTROENERGETİKA SEKTORUNDA İNKİŞAFIN BAŞLICA HƏDƏFLƏRİ“. In The First International Scientific – Practical Virtual Conference Science and Technology in Modern Society: Problems, Prognoses and Solutions. ICRET MTÜ, 2020. http://dx.doi.org/10.36962/stmspps202059.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Müasir qlobal iqtisadiyyatın tərəqqisində elektroenergetika əhəmiyyətini artırmaqda və aparıcı rolunu saxlamaqdadır. Hər il bu istiqamətdə istehlak tələbləri artır, dövriyyəyə yeni generasiya gücləri daxil olur. Azərbaycan Respublikasınında da bu sahənin inkişafına xüsusi diqqət yetirilir. Həyata keçirilən enerji siyasəti və görülən tədbirlər nəticəsində ölkədə elektroenerji təhlükəsizliyi tam təmin olunmuş, Azərbaycan bu sahədə də ixracatçı ölkəyə çevrilərək, elektrik enerjisinin əlçatanlıq əmsalına görə dünyada ikinci yerdə qərarlaşmışdır. Hazırda bu sektorda aparılan islahatlar dərinləşərək yeni təkmil mərhələyə daxil olur, əhalinin elektrik enerjisi ilə təchizatı davamlı yaxşılaşdırılır, iqtisadiyyatın inkişafının və milli enerji təhlükəsizliyinin təminatı daha da möhkəmləndirilir. Elmi aktuallıq kəsb edən bütün bu məsələlər təhlili və qiymətləndirmələr əsasında məqalə tədqiqatının da ana xəttini təşkil edir. Yerinə yetirilən təhllilər əsasında məqalədə Azərbaycanın elektroenergetika sektorunda inkişafın başlıca hədəflərini genişləndirən yeni istiqamətlər təqdim olunur. Açar sözlər: elektroenergetika təhlükəsizliyi, nüvə energetikası, bərpaolunan enerji, enerji effektivliyi.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Die Auswahlen zum Thema "Siyasət" für konkrete Quellenarten können Sie auch interessieren:
Zeitschriftenartikel Bücher
Wir bieten Rabatte auf alle Premium-Pläne für Autoren, deren Werke in thematische Literatursammlungen aufgenommen wurden. Kontaktieren Sie uns, um einen einzigartigen Promo-Code zu erhalten!

Zur Bibliographie