Thematische Bibliographien / Opactwo Cystersów w Henrykowie

Auswahl der wissenschaftlichen Literatur zum Thema „Opactwo Cystersów w Henrykowie“

Autor: Grafiati
Veröffentlicht am 25. Juli 2024
Zuletzt aktualisiert am 31. Juli 2024

Geben Sie eine Quelle nach APA, MLA, Chicago, Harvard und anderen Zitierweisen an

Wählen Sie eine Art der Quelle aus:

Inhaltsverzeichnis

Machen Sie sich mit den Listen der aktuellen Artikel, Bücher, Dissertationen, Berichten und anderer wissenschaftlichen Quellen zum Thema "Opactwo Cystersów w Henrykowie" bekannt.

Neben jedem Werk im Literaturverzeichnis ist die Option "Zur Bibliographie hinzufügen" verfügbar. Nutzen Sie sie, wird Ihre bibliographische Angabe des gewählten Werkes nach der nötigen Zitierweise (APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver usw.) automatisch gestaltet.

Sie können auch den vollen Text der wissenschaftlichen Publikation im PDF-Format herunterladen und eine Online-Annotation der Arbeit lesen, wenn die relevanten Parameter in den Metadaten verfügbar sind.

Zeitschriftenartikel zum Thema "Opactwo Cystersów w Henrykowie"

1

Chachulska, Irina. „Graduał Cystersów z Jemielnicy PL-WRu I F 418. Nowe ustalenia i hipotezy“. Muzyka 68, Nr. 1 (09.05.2023): 3–19. http://dx.doi.org/10.36744/m.1682.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Przechowywany w zbiorach Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego kodeks PL-WrU I F 418, znany w literaturze przedmiotu jako graduał jemielnicki, nie doczekał się do tej pory dokładnej analizy paleograficznej, co poskutkowało błędnymi stwierdzeniami dotyczącymi czasu i miejsca jego pochodzenia. Jemielnickie lub rudzkie (Rudy Wielkie – opactwo macierzyste klasztoru jemielnickiego) pochodzenie, powszechnie przypisywane kodeksowi przez dotychczasowych badaczy, zostało odrzucone w wyniku dokładnej analizy paleograficznej, która wyraźnie wskazała na Lubiąż jako miejsce sporządzenia kodeksu. Najważniejszym dowodem za lubiąskim pochodzeniem rękopisu jest identyfikacja ręki kopisty w jednym z najstarszych antyfonarzy lubiąskich pochodzącym z około 1225 r. (PL-WrU I F 403), jak też stwierdzenie ręki lubiąskiego skryby (wykonawcy PL-WrU I F 411, druga połowa XIII w.) w dopiskach późniejszych. Jemielnickie są więc jedynie pochodzące z XVII w. karty papierowe zawierające uzupełniające formularze, których zabrakło wskutek silnego zniszczenia rękopisu. Na podstawie zapisu muzycznego rozstrzygnięto również dotychczasowe sprzeczności w kwestii datowania kodeksu – cechy kaligraficzne oraz identyfikacja rąk w źródłach lubiąskich wyraźnie wskazują na pierwszą tercję XIII w. jako czas spisania rękopisu. Z kolei badania zawartości liturgicznej księgi pozwoliły na sprecyzowanie datacji na około 1225 r. (oryginalny zapis o czczeniu św. Idziego wyznacza termin post quem na ok. 1221 r.) Istnieją także przesłanki ku temu, aby podejrzewać, iż obie księgi – graduał PL-WrU I F 418 wraz z antyfonarzem PL-WrU I F 403 – powstawały jako część pierwotnego wyposażenia najstarszej filii lubiąskiej w Henrykowie. Niewyjaśniona pozostaje natomiast kwestia, kiedy i w jaki sposób graduał PL-WrU I F 418 trafił do cystersów jemielnickich.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Rajman, Jerzy. „„Territorium Ludemir”. Możnowładcy i cystersi na pograniczu polsko-węgierskim w pierwszej połowie XIII wieku“. Res Gestae 11 (04.12.2020): 22–43. http://dx.doi.org/10.24917/24504475.11.2.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Omawiane terytorium stanowi fragment wielkiej pogranicznej puszczy porastającej Karpaty. Aż do drugiej ćwierci XIII w. nie ma śladów kolonizacyjnej działalności po stronie Polski. Prawdopodobnie książę Leszek Biały nadał ziemie nad górnym Dunajcem przed 1225 r. swojemu zasłużonemu rycerzowi Janowi z rodu Gryfitów. Zapewne dzięki Janowi Gryficie rozpoczęła się działalność kolonizacyjna. Podjął się jej niejaki Ludemer/Ludemir, zapewne pochodzący ze Śląska. Jego zasługą oraz innych osadników polskiego pochodzenia było rozpoznanie terenu, założenie pierwszej sady (Ludźmierz) oraz nadanie nazw rzekom. Całe terytorium zaczęto nazywać terenem Ludemera. Nazwa ta istniała przed 1234 r. Syn Jana, wojewoda krakowski Teodor ufundował w 1235 r. opactwo cystersów w miejscowości Ludźmierz, pośród lasów. Miało ono za zadanie przeprowadzenie kolonizacji. Teodor czynił także starania o sprowadzenie osadników ze Śląska. Działania te przerwała jego śmierć w 1238 r. Opactwo cystersów w Ludźmierzu także przestało istnieć, bowiem między 1241 a 1243 r. mnisi przenieśli się daleko na północ, do Szczyrzyca. Przyczyny ich odejścia z Ludźmierza nie są rozpoznane. Działalność cystersów ludźmierskich przyczyniła się do powstania pól uprawnych, a zapewne także kilku osad, nad górnym Dunajcem.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Wyrwa, Andrzej M. „Powstanie zakonu cystersów w świetle Exordium Parvum i pierwszy klasztor tego zakonu na ziemiach polskich“. Nasza Przeszłość 90 (30.12.1998): 5–34. http://dx.doi.org/10.52204/np.1998.90.5-34.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Z różnych źródeł, które dotyczą początków cystersów Żaden z zakonów nie cieszył się taką popularnością jak Exordium Parvum (czyli list pierwszych cystersów do wszystkich ich następców). Jego łacińską wersję można znaleźć w 35 MSS i c. 20 wydań drukowanych; istnieją także liczne tłumaczenia na inne języki. Oryginał listu musiał być napisany przez jednego z ojców założycieli Zakonu i jego pierwszego klasztoru, prawdopodobnie św. Stefana Hardinga. Przytacza początki nowej wspólnoty zakonnej na tle historycznym i prawnym. Dokument podzielony jest na osiemnaście rozdziałów poprzedzonych Prologiem i tworzy uporządkowaną całość, choć historia powstania Citeaux nie jest ułożona w sposób ściśle chronologiczny. Wydanie krytyczne Exordium Parvum ukazało się niedawno nakładem F. de Place. Pierwsi cystersi przybyli do Polski w latach ok. 1140 (?) — 1153, kiedy ich zakon przeżywał swój rozkwit. Do niedawna klasztor w Jędrzejowie uchodził za najstarsze opactwo cystersów w Polsce; jednakże w świetle najnowszych badań wyróżnienie to powinno raczej przypaść klasztorowi w Łęknie. Choć formalne procedury związane z założeniem klasztorów łękńskiego i jędrzejowskiego toczyły się równolegle, w aktach potwierdzających ich lokację widnieją różne daty lat, odpowiednio 1153 i 1154. Z. Kozłowska-Budkowa wykazała, że datowanie w tych dokumentach jest zgodne ze stylem pizańskim (Zwiastowania). Oznaczałoby to, że lokacja łękńska została ogłoszona między 25 marca 1152 r. a 24 marca 1153 r., natomiast lokacja jędrzejowska została wydana pomiędzy 25 marca a połową sierpnia 1153 r. Ustalenia te jasno pokazują, że NMP i opactwo św. Piotra w Łęknie była pierwszą w Polsce fundacją cystersów (protoopactwa); po nim pojawił się najpierw Jędrzejów, a następnie dwadzieścia cztery inne wspólnoty zakonne cystersów.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Marszalska, Jolanata M. „Komenda - okresem rozwoju czy stagnacji klasztoru cystersów w Szczyrzycu“. Nasza Przeszłość 109 (30.06.2008): 269–85. http://dx.doi.org/10.52204/np.2008.109.269-285.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
W artykule przybliżono rolę opatów komendatoryjnych w klasztorze cystersów w Szczyrzycu. Opactwo to, choć było jednym z najmniejszych w Małopolsce, przez prawie dwa stulecia było objęte komendą, a sprawujący swój urząd opaci komendataryjni w przeciwieństwie do innych klasztorów składali śluby zakonne i przywdziewali habit. Komenda szczyrzycka w znacznym stopniu różniła się od komendy w pozostałych klasztorach cysterskich, szczególnie tych, których uposażenie było zdecydowanie większe np. w Jędrzejowie, Mogile, Wąchocku czy klasztorów benedyktyńskich (Tyniec, Lubiń) i kanonickich (Czerwińsk, Trzemeszno).
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Marszalska, Jolanta M. „J.M. Marszalska, Opactwo Cystersów w Szczyrzycu od XIII do końca XX wieku. Dzieje-gospodarka-kultura, Kraków 2011“. Nasza Przeszłość 115 (30.12.2011): 659–65. http://dx.doi.org/10.52204/np.2011.115.659-665.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Michalska, Monika. „Stan wiedzy o początkach klasztoru cystersów w Henrykowie w dziejopisarstwie późnego średniowiecza oraz renesansu“. Saeculum Christianum 22 (20.09.2016): 94–107. http://dx.doi.org/10.21697/sc.2015.22.10.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Górecki, Ks Piotr. „Wiadomości o rudzkim opactwie cystersów – na podstawie dokumentu fundacyjnego z kapsuły czasu kościoła w Stanicy z 1802 r.“ Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego 39, Nr. 2 (17.01.2020): 165–89. http://dx.doi.org/10.25167/sth.1060.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
12 grudnia 2017 r. zdjęto krzyż z kulą z wieży kościoła parafialnego pw. św. Marcina w Stanicy – ostatniej świątyni zbudowanej przez opactwo cystersów w Rudach przed jego kasatą w 1810 r. W kapsule czasu znajdował się okolicznościowy zapis, sporządzony 20 września 1802 r. W oparciu o lekturę odkrytego dokumentu oraz dostępne opracowania na temat rudzkiego opactwa, autor omawia sytuację opactwa na początku burzliwego XIX w., a także charakteryzuje stan osobowy rudzkiego konwentu. W dalszej kolejności opisuje główne etapy budowy kościoła św. Marcina w Stanicy na kanwie dramatycznych dziejów zawieruchy napoleońskiej, posiłkując się kronikarskim zapisem ostatniej części odnalezionego dokumentu, zatytułowanej: Wspomnień godne nasze czasy, które na przyszłość przekazać chcemy.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Nowiński, Janusz. „Ogrody dawnego założenia cysterskiego w Lądzie nad Wartą – historia oraz współczesna koncepcja ich rewaloryzacji i rewitalizacji“. Seminare. Poszukiwania naukowe 26 (01.03.2023): 349–68. http://dx.doi.org/10.21852/sem.2009.26.27.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Od kasaty w 1819 r. opactwo cystersów w Lądzie nad Wartą posiadało trzy różne ogrody. Ogród klasztorny znajdował się po południowej stronie klasztoru, nad kanałem Warty oraz na wyspie między kanałem a brzegiem rzeki (ryc. 2). Ogród opacki założono przy pałacu opackim w drugiej połowie XVI wieku. Leżał on na zboczu po wschodniej stronie klasztoru i kościoła (ryc. 4). Ogród artystyczny z fontanną znajdował się w centrum klasztoru (ryc. 6). Po abolicji wszystkie ogrody zostały zniszczone. Część ogrodu klasztornego połączono z przybudówką powstałą na początku XIX wieku. W 1850 r. klasztor i kościół przejęli kapucyni i dokonali ich renowacji. Kapucyni odnowili także ogrody. W tym czasie na placu przed kościołem utworzono park. Plan kościoła i klasztoru z 1865 roku przedstawia ogród i park po kasacie klasztoru kapucynów przez rząd carski (ryc. 1). Na przełomie XIX i XX wieku rozebrano pałac opacki i inne budynki gospodarcze klasztoru. Dawną funkcję dawnego ogrodu przywrócili salezjanie, którzy przybyli do Lądu w 1921 roku. W 2008 roku na zlecenie Salezjańskiej Inspektorii św. Wojciecha powstał projekt renowacji i zagospodarowania parku i ogrodów na terenie dawnego opactwa cystersów w Lądzie nad Wartą. Założycielami tego projektu są Aneta Jarosińska-Krokowska i Janusz Nowiński (ryc. 9). Planuje się nowe zagospodarowanie i przebudowę dawnych i obecnych ogrodów klasztoru w Lądzie z nowymi funkcjami rekreacyjnymi, edukacyjnymi i gospodarczymi.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Kardyś, Piotr. „[Recenzja]: Michał Broda, Biblioteka klasztoru cystersów w Henrykowie do końca XV wieku, Kraków 2014, ss. 232“. Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne 104 (16.12.2015): 427–30. http://dx.doi.org/10.31743/abmk.12518.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Bücher zum Thema "Opactwo Cystersów w Henrykowie"

1

Wawoczny, Grzegorz. Sekrety cystersów: Opactwo w Rudach. Racibórz: Wydawn. i Agencja Informacyjna "WAW" Grzegorz Wawoczny, 2007.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Andrzej, Kozieł, Hrsg. Opactwo Cystersów w Lubiążu i artyści. Wrocław: Wydawn. Uniwersytetu Wrocławskiego, 2008.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Śliwiński, Józef. Opactwo Cystersów w Łeknie: Zarys dziejów o podstawach majątkowych od połowy XII do końca XIV wieku. Olsztyn: Centrum Badań Europy Wschodniej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2013.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Śliwiński, Błażej, und Dominika Pietkiewicz. Kronika oliwska: Źródło do dziejów Pomorza Wschodniego z połowy XIV wieku. Malbork: Muzeum Zamkowe w Malborku, 2008.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Wystawa "Cystersi w Szczyrzycu--Historia i Kultura" (2000 Galeria "Dawna Synagoga" (Nowy Sącz, Poland)). Zabytki piśmiennictwa oo. cystersów ze Szczyrzyca: Wystawa w Galerii "Dawna Synagoga, marzec-maj 2006. Nowy Sącz: Muzeum Okręg. w Nowym Sączu, 2006.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Wstęp, omówienie i komentarz Andrzej M. Wyrwa ; przekład Anna Strzelecka., Hrsg. Dokument fundacyjny klasztoru cysterskiego w Łeknie z roku 1153. Poznań: Wydawn. Naukowe UAM, 2003.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Opactwo henrykowskie: Klasztor Księgi Henrykowskiej = Heinrichau Abtei : das Kloster des Heinrichauer Gründungsbuches = Henrykow abbey : the Monastery of the Book of Henryków. Wrocław: TUM Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, 2018.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Sekrety cystersów: Opactwo w Rudach. Racibórz: Wydawn. i Agencja Informacyjna "WAW" Grzegorz Wawoczny, 2007.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Opactwo Cysterskie w Rudach na Górnym Śląsku w świetle badań terenowych w latach 1992-1995. Katowice: Centrum Dziedzictwa Kulturowego Górnego Śląska, 2001.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Skryptorium Klasztoru Cystersów w Mogile do końca XIII wieku. Łódź: Wyższa Szkoła Edukacji Zdrowotnej w Łodzi, 2009.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Buchteile zum Thema "Opactwo Cystersów w Henrykowie"

1

Woszuk, Natalia. „Opactwo cysterskie w Cârţa na tle architektury zakonnej Siedmiogrodu“. In Dzieje i kultura cystersów w Polsce. T 2, 115–24. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Wydawnictwo Naukowe, 2021. http://dx.doi.org/10.15633/9788374386500.07.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Michalska, Monika. „Średniowieczne oraz nowożytne "additamenta" w rękopisie Księgi Henrykowskiej jako źródło do badań nad tradycją fundacyjną klasztoru Cystersów w Henrykowie“. In Dzieje i kultura cystersów w Polsce. T 2, 291–313. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Wydawnictwo Naukowe, 2021. http://dx.doi.org/10.15633/9788374386500.19.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Wir bieten Rabatte auf alle Premium-Pläne für Autoren, deren Werke in thematische Literatursammlungen aufgenommen wurden. Kontaktieren Sie uns, um einen einzigartigen Promo-Code zu erhalten!

Zur Bibliographie