Thematische Bibliographien / Halkevleri

Inhaltsverzeichnis

  1. Zeitschriftenartikel
  2. Dissertationen
  3. Bücher
  4. Buchteile
  5. Konferenzberichte

Auswahl der wissenschaftlichen Literatur zum Thema „Halkevleri“

Autor: Grafiati
Veröffentlicht am 29. Juni 2021
Zuletzt aktualisiert am 3. Februar 2022

Geben Sie eine Quelle nach APA, MLA, Chicago, Harvard und anderen Zitierweisen an

Wählen Sie eine Art der Quelle aus:

Machen Sie sich mit den Listen der aktuellen Artikel, Bücher, Dissertationen, Berichten und anderer wissenschaftlichen Quellen zum Thema "Halkevleri" bekannt.

Neben jedem Werk im Literaturverzeichnis ist die Option "Zur Bibliographie hinzufügen" verfügbar. Nutzen Sie sie, wird Ihre bibliographische Angabe des gewählten Werkes nach der nötigen Zitierweise (APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver usw.) automatisch gestaltet.

Sie können auch den vollen Text der wissenschaftlichen Publikation im PDF-Format herunterladen und eine Online-Annotation der Arbeit lesen, wenn die relevanten Parameter in den Metadaten verfügbar sind.

Zeitschriftenartikel zum Thema "Halkevleri"

1

DURAK, Gökhan. „ATATÜRK'ÜN HALKÇILIK ANLAYIŞI VE HALKEVLERİ“. Journal of Academic Social Sciences 8, Nr. 8 (01.01.2014): 420. http://dx.doi.org/10.16992/asos.448.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

ÖZDEMİR, Yavuz. „Halkevleri (1932'den 1951'e)“. Journal of Turkish Research Institute, Nr. 45 (01.01.2011): 235. http://dx.doi.org/10.14222/turkiyat1058.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

ÖTELEŞ-, Ülkü ULUKAYA. „SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMEN ADAYLARININ HALKEVLERİ HAKKINDA GÖRÜŞLERİ“. Journal of History School XLII, Nr. XLII (2019): 985–1002. http://dx.doi.org/10.29228/joh.38872.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

SERTEL, Savaş. „TUNCELİ'DE AÇILAN HALKEVLERİ VE HALKODALARI(1937-1951)“. Journal Of History School 6, Nr. XV (01.01.2013): 205–60. http://dx.doi.org/10.14225/joh279.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

TEPEKÖYLÜ, İlke. „HALKEVLERİ ve HALK KÜLTÜRÜN KORUNMASI ÜZERİNE BİR İNCELEME“. ATLAS JOURNAL 4, Nr. 9 (01.01.2018): 368–75. http://dx.doi.org/10.31568/atlas.85.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Ahmet, AKTER. „Halkevleri bütçesi için bir deneme: gelir-gider tablosunun tespiti“. Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, Nr. 63 (2018): 1–50. http://dx.doi.org/10.1501/tite_0000000506.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Olgun KÖZLEME, Arif. „BATILI ANLAMDA YENİ BİR TOPLUM YARATMA ARACI OLARAK HALKEVLERİ“. Journal of International Social Research 14, Nr. (76-4) (01.01.2021): 421–36. http://dx.doi.org/10.17719/jisr.11365.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

KALIN, Erol KOÇOĞLU Özlem ULU. „EĞİTSEL MEKÂNLARDA YAPILAN FAALİYETLERİN SOSYAL BİLGİLER EĞİTİMİNE KATKISI: HALKEVLERİ ÖRNEĞİ“. Turkish Studies-Educational Sciences Volume 14 Issue 5, Volume 14 Issue 5 (2019): 2473–86. http://dx.doi.org/10.29228/turkishstudies.25886.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

GÜLER ARI, Türkan. „1933-1948 YILLARI ARASINDA HALKEVLERİ KÜTÜPHANELERİNE SEÇİLEN ESERLER ÜZERİNE İN“. Route Educational and Social Science Journal 4, Nr. 18 (01.01.2017): 149–57. http://dx.doi.org/10.17121/ressjournal.780.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Miraçhan, YILMAZ;. „Bir modernleşme projesi olarak halkevleri: Ünye Halkevi ve faaliyetleri (1932-1950)“. Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, Nr. 62 (2018): 399–416. http://dx.doi.org/10.1501/tite_0000000503.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Mehr Quellen

Dissertationen zum Thema "Halkevleri"

1

Ayata, Asude. „(Re)imagining Turkey : Bureaucratic relations in the creation of a national identity during the Kemalist single-party regime 1932-1951“. Thesis, Stockholms universitet, Institutionen för etnologi, religionshistoria och genusvetenskap, 2021. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:su:diva-194625.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
This study is an exploration of the social engineering of the single-party era through the lenses of state officials in their work of propagating the nationalist state ideology. It aims to bring the state officials, in their (re)production of the beliefs and values as products and as the (re)producers of the state ideology, to the forefront. More specifically, it studies the negotiations and the contestations between state officials in regards to three main social structures which are (ethno)nationalism, womanhood, and laicism. A fourth social structure is the hierarchical relations within the state bureaucracy. A deeper understanding of the social engineering through the lenses of state officials is provided through a discursive close reading of the archival data regarding the activities of Halkevleri (People’s Houses), which were state institutions through which the state ideology was propagated to the people.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Bücher zum Thema "Halkevleri"

1

Yeşilkaya, Nes̜e Gurallar. Halkevleri: Ideoloji ve mimarlık. Cağaloğlu, İstanbul: İletişim Yayınları, 1999.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Çeçen, Anıl. Atatürk'ün kültür kurumu Halkevleri. Ankara: Gündoğan Yayınları, 1990.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

1970-, Okur Mehmet, Hrsg. Tek parti döneminde Erzurum halkevleri. Trabzon [Turkey]: Derya Kitabevi, 2007.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Türkiye'de halkevleri ve halkodaları,1932-1951. Ankara: Anı Yayıncılık, 2006.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Halkevleri: Bir kültürel kalkınma modeli olarak. Kavaklıdere, Ankara: Orion Yayınevi, 2007.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Ege Bölgesi halkevleri: Edebi ve kültürel çalışmalar. 2. Aufl. Cağaloğlu, İstanbul: Asi Kitap, 2009.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Bir ideolojik seferberlik deneyimi: Halkevleri, 1932-1951. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi, 2002.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Devrimin kültür fidanlığı: Halkevleri ve Kadıköy Halkevi. Taksim, İstanbul: Derlem Yayınları, 2009.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Modern Türkiye'nin inşasında halkevleri ve Sivas Halkevi örneği. Ankara: Berikan, 2013.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Cumhuriye döneminde kalkınmanın mihenk taşı: Halkevleri, 1932-1951. Dikmen, Ankara: 24 Saat Yayıncılık, 2006.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Mehr Quellen

Buchteile zum Thema "Halkevleri"

1

Taşdemir, Serap. „Yeni tarih bilinci için halkevleri“. In Türkiye'de tarih eğitimi, 123–31. Ankara:Pegem Akademi Yayıncılık, 2017. http://dx.doi.org/10.14527/9786052411421.08.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Konferenzberichte zum Thema "Halkevleri"

1

KILIÇ, Fahri. „TÜRKİYE’DE CUMHURİYET DÖNEMİ YAYGIN HALK EĞİTİMİ: BOLU HALKEVİ ÖRNEĞİ“. In 9. Uluslararası Atatürk Kongresi. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları, 2021. http://dx.doi.org/10.51824/978-975-17-4794-5.23.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Halkevleri, açıldıktan kısa bir süre sonra Türkiye’nin dört bir yanına yayılmış, özellikle 1932-1951 yılları arasında Türkiye’nin toplumsal ve kültürel tarihinde önemli rol oynamıştır. Cumhuriyet’in kurulmasından sonra gerçekleştirilen İnkılâpların halka tanıtılması ve öğretilmesi için yaygın bir eğitim kurumu olan halkevleri, Dil-Edebiyat ve Tarih, Güzel Sanatlar, Temsil, Spor, İçtimaî Yardım, Halk Dershaneleri ve Kurslar, Kütüphane ve Neşriyat, Köycülük, Müze ve Sergi şubelerinden oluşan dokuz alanda faaliyet göstermiştir. Türkiye’de 19 Şubat 1932’de açılan ilk 14 halkevinden birisi olan Bolu Halkevi şubeleri ile birlikte önemli sosyo-kültürel faaliyetler yürütmüştür. Halkevi bünyesinde, kütüphaneler ve okuma salonları açılmış, mesleki kurslar düzenlemiş, konferanslar verilmiş, temsiller sergilemiş, balolar düzenlemiş, yöresel ve ulusal törenlerine katılmıştır. Çeşitli alanlarda kitap ve broşürler yayımladığı gibi düzenli olarak (1941-1942) yıllar arasında Duygular, (1944 -1947) yılları arasında da Abant adıyla bir dergi çıkartılmıştır. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman inceleme tekniği kullanılmıştır. İncelemede alan yazınının dışında, arşiv kaynakları, süreli yayınlar, tetkik eserler ve anılara başvurulmuştur. Elde edilen bulgular ışığında topluma Cumhuriyet ilkelerinin benimsetilmesi için oluşturulan Halkevlerinin kuruluşu, faaliyetleri ve Türkiye’nin sosyo-ekonomik ve kültürel yapısına yaptığı katkı Bolu örneğinde ele alınmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

YILDIZ ALTIN, Kübra. „ATATÜRK DÖNEMİNDE HALKBİLİMİ ÇALIŞMALARI VE DEVRİM GAZETESİ“. In 9. Uluslararası Atatürk Kongresi. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları, 2021. http://dx.doi.org/10.51824/978-975-17-4794-5.43.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Temelleri XIX. yüzyılda Avrupa’da atılan halk bilgisi çalışmalarının Türkiye’de bir disiplin olarak ele alınışı XX. yüzyılın başlarına tarihlenmektedir. Kültür politikaları çerçevesinde çeşitli faaliyetlerin yürütüldüğü bu dönemde kurulan derneklerin yanı sıra uzman ve özellikle “amatör” halk bilgisi araştırmacıları tarafından yapılan yayın ve derlemeler oldukça önemlidir. Atatürk dönemindeki kültür politikalarının bir gereği olarak başlatılan bu derlemelerin resmî merkezi haline gelen ve Türk Ocaklarının (Mart 1912) yerine kurulan Halkevlerinin (Şubat 1932) çalışmaları ile Halkevleri tarafından çıkarılan yayınlar, halkbilimi araştırmalarının geleceği açısından önemli olmuş ve böylece halk kültürü araştırmaları yeni bir ivme kazanmıştır. Bu dönemde bahsi geçen devlet destekli kurum ve yayın organlarının dışında yer almakla beraber halk bilgisi alanına dâhil edilebilen ve yerel basın temelinde şekillenen yayın faaliyetlerini de görmek mümkündür. Söz konusu faaliyetlerden biri, 16 Ağustos 1935 yılında yayın hayatına başlayıp 4 Mayıs 1936 tarihinde yayın hayatını sonlandıran Devrim gazetesidir. İbrahim Cemal Aliş tarafından Bartın’da çıkarılmış olan bu yerel gazetenin önemi, halk bilgisine ayırdığı sütunlarıdır. Türk folklor tarihinde önemli bir kaynak durumunda olup “Günlük Siyasal Gazete” alt başlığıyla yayınlanan ve 89. sayısı ile son yayınını yapan gazetenin önemli bir yönü, dünya tarihinden ziyade yerel tarihe ve kültüre ayırdığı sütunlarıdır. Özellikle “Halk Bilgisi” adıyla halk kültürüne ilişkin derlemelere ve incelemelere ayrılan gazetedeki yazı köşeleri, günümüz halkbilim araştırmaları için önemli bir yere sahiptir. Yayımladığı 89 sayının 55’inde halk bilgisine ayırdığı sütunlarıyla dikkat çeken bu yayının, dönemi bağlamında, “yerel halk bilgisi dergisi” işlevi gördüğü söylenebilir. Bu bağlamda bildiride, Atatürk dönemi kültür politikaları içinde milliyetçilik ve halkçılık ilkeleri temelinde hareket edip yayın yapmış olan Devrim gazetesi incelenecektir. Bildiride Atatürk dönemindeki halk bilgisi (folklor) ile ilgili faaliyetlere değinildikten sonra 1920’den Devrim’in çıkarıldığı döneme kadar olan süreçte (1936) yerel basın (gazete ve dergi) özelindeki halk bilgisi çalışmaları hakkında bilgi verilecektir. Ardından Atatürk döneminde yayın yapmış olan gazetenin Türk halkbilimi araştırmaları tarihindeki yerinden bahsedilecek ve buradan hareketle halkbilimi araştırmalarında yerel gazetelerin önemi üzerinde durulacaktır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

KUMAŞ, Nursal. „CUMHURİYET DÖNEMİ (1923-1935) EĞİTİM-ÖĞRETİM FAALİYETLERİNİN İSTATİSTİKİ VERİLER IŞIĞINDA ANALİZİ“. In 9. Uluslararası Atatürk Kongresi. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları, 2021. http://dx.doi.org/10.51824/978-975-17-4794-5.57.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Kurtuluş Savaşı’nın kazanılmasının ardından ülke yeni baştan dizayn edilmeye başlandı. Çağdaşlaşma kavramı içinde yapılan bu faaliyetler içinde eğitim ön planda gelmekteydi. Ülkenin geleceğinin güvence altına alınmasının eğitimli bireyler yetiştirmekten geçtiğini düşünen Cumhuriyet yönetimi, bu konuda önemli girişimlerde bulunmuştur. 3 Mart 1924 Tevhid-i Tedrisat Kanunu’yla tüm eğitim kurumları Milli Eğitim Bakanlığı’nın çatısı altında toplanmış ve eğitimöğretim faaliyetleri merkezi bir müfredata bağlanmıştır. 1928 yılında Latin Harfleri’nin kabul edilmesiyle birlikte okuma-yazma seferberliği başlatılmış ve bu amaçla Millet Mektepleri açılmıştır. Atatürk Dönemi’nde gerçekleştirilen tüm bu gelişmelerin ışığında, okuma-yazma ve okullaşma oranlarında hissedilir düzeyde gelişmeler yaşanmıştır. Türkiye genelinde tüm nüfus dikkate alındığında; 1927 yılında Arap harfleriyle okuma-yazma oranı %8,61’dir (erkek: %12,99; kadın: %3,67). Tahsil yaşına gelmemiş yedi yaşın altındaki nüfus dikkate alınmadığında bu oran %10,58’dir (erkek: 17,42; kadın: %4,63). Başka bir ifadeyle yaklaşık her beş kişiden yalnızca bir kişi okuma-yazma bilmektedir. 1935 yılı verilerine bakıldığında toplam nüfus içindeki okuma yazma oranı %15,3’dür (erkek: %23,3; kadın: %8,2) ve yedi yaş altı nüfus değerlendirme dışında tutulduğunda bu oran %25,3’dür (erkek: %31,3; kadın: %18,6). Bu rakamlardan anlaşıldığı kadarıyla; 1927-1935 döneminde okuma-yazma oranı yaklaşık 2-2,5 kat bir artış göstermiştir. Yedi ve üstü yaşta bu oran yaklaşık %139,1 olmuştur. Cinsiyet açısından bakıldığında erkek nüfusun okuma-yazma oranı yaklaşık %79,7 oranında artarken, kadınlarda yine yaklaşık %301,7 oranında bir artış göstermiştir. Kadın nüfusun okuma-yazma oranının erkeklere göre yaklaşık dört kat artmış olması Cumhuriyet yönetiminin kadınlara verdiği değer ve izlediği eğitim politikasıyla izah edilebilir. Okuma-yazma oranlarında yaşanılan yüksek artışın bir diğer nedeni de başta Millet Mektepleri olmak üzere Halkevleri, Türk Dil Kurumu vb. birçok kurumun yapmış olduğu özverili çalışmalar olmuştur. Bu çalışmada; 1927 ve 1935 yılı nüfus sayımı verilerine göre okuma-yazma bilen ve bilmeyen sayıları değerlendirilmiştir. Ayrıca Maarif Vekâleti’nin verilerine dayanılarak 1923-1935 döneminde Türkiye’de azınlıklara ve yabancılara ait okullar da dâhil olmak üzere okul, öğretmen ve öğrenci mevcutları (yabancı ülkelerde öğretim görenler de dikkate alınarak), öğretmenlerin mezuniyet durumları, okul türleri ve kütüphanelerdeki kitap ve okuyucu sayıları incelenerek bu dönemdeki öğretim faaliyetlerinin genel bir analizi yapılmaya çalışılmıştır. Bu amaçla öncelikle Maarif Vekâleti’nin 1923-1933 dönemi resmi istatistikleri incelenmiştir. Bununla beraber, Maarif Vekâleti’nin verileri tarihsel olarak süreklilik arz etmediği için 1923-1926 dönemine ait bazı veriler çalışmada değerlendirilememiş, 1934-1935 dönemiyle ilgili de hiçbir veriye ulaşılamamıştır. Ayrıca ilgili vekâlet tarafından kütüphanelerle ilgili veri girişi yapılmadığı için ancak 1931- 1932 dönemi verilerine ulaşıla bilinmiştir. Neticede çalışmada kullanılan ilk ve son tarihler dikkate alınarak çalışmanın dönemsel aralığı 1923-1935 olarak benimsenmiştir. Tüm verilerin anlaşılmasını etkin kılmak için tablo ve grafik yöntemine başvurularak ilgili veriler yorumlanmıştır.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Die Auswahlen zum Thema "Halkevleri" für konkrete Quellenarten können Sie auch interessieren:
Zeitschriftenartikel Bücher
Wir bieten Rabatte auf alle Premium-Pläne für Autoren, deren Werke in thematische Literatursammlungen aufgenommen wurden. Kontaktieren Sie uns, um einen einzigartigen Promo-Code zu erhalten!

Zur Bibliographie