Thematische Bibliographien / Galerie architektury

Inhaltsverzeichnis

  1. Zeitschriftenartikel
  2. Dissertationen
  3. Bücher

Auswahl der wissenschaftlichen Literatur zum Thema „Galerie architektury“

Autor: Grafiati
Veröffentlicht am 28. Juni 2021
Zuletzt aktualisiert am 5. Februar 2022

Geben Sie eine Quelle nach APA, MLA, Chicago, Harvard und anderen Zitierweisen an

Wählen Sie eine Art der Quelle aus:

Machen Sie sich mit den Listen der aktuellen Artikel, Bücher, Dissertationen, Berichten und anderer wissenschaftlichen Quellen zum Thema "Galerie architektury" bekannt.

Neben jedem Werk im Literaturverzeichnis ist die Option "Zur Bibliographie hinzufügen" verfügbar. Nutzen Sie sie, wird Ihre bibliographische Angabe des gewählten Werkes nach der nötigen Zitierweise (APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver usw.) automatisch gestaltet.

Sie können auch den vollen Text der wissenschaftlichen Publikation im PDF-Format herunterladen und eine Online-Annotation der Arbeit lesen, wenn die relevanten Parameter in den Metadaten verfügbar sind.

Zeitschriftenartikel zum Thema "Galerie architektury"

1

Gachowski, Marek. „Korzyści z prefabrykacji“. BUILDER 267, Nr. 10 (09.09.2019): 76–80. http://dx.doi.org/10.5604/01.3001.0013.4522.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Prefabrykowane żelbetowe systemy szkieletowe słupowo-płytowe mogą być z powodzeniem zastosowane w budownictwie wielkopowierzchniowych obiektów handlowo- usługowych – bardziej skomplikowanych niż hale produkcyjne i magazynowe.Potwierdza to doświadczenie zebrane z realizacji takich obiektów, jak galerie handlowe wielopoziomowe w Bochni, Nowym Sączu i Jarosławiu, często o skomplikowanym obrysie oraz wewnętrznym układzie funkcjonalnym. W artykule podsumowano doświadczenia z realizacji, a następnie użytkowania wybranych galerii handlowo-usługowych, gdzie głównym projektantem architektury był autor niniejszego opracowania
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Steinecke, Hilke, und Willi Wöber. „Besuch in den Königlichen Gewächshäusern in Laeken (Brüssel)“. Der Palmengarten 78, Nr. 2 (30.12.2014): 108–16. http://dx.doi.org/10.21248/palmengarten.239.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Die Königlichen Gewächshäuser in Laeken wurden zwischen 1874 und 1905 gebaut. Der große Gewächshauskomplex wurde von König Leopold II., Sohn des ersten belgischen Königs Leopold I., in Auftrag gegeben. Die Königlichen Gewächshäuser sind für die Öffentlichkeit jedes Jahr von Mitte April bis Anfang Mai geöffnet. Palmenhaus, Wintergarten und die anderen beeindruckenden Gewächshäuser beherbergen eine umfangreiche Pflanzensammlung. Manche der Palmen, Kamelien und Zitrusgewächse gehen auf die ursprüngliche Sammlung von Leopold II. zurück und sind 150-200 Jahre alt. Die die Häuser verbindenden Galerien sind üppigst mit großen und alten Fuchsienpflanzen geschmückt. Die Gewächshäuser inklusive ihrer Geschichte, Architektur und Pflanzen werden vorgestellt.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Trzaskowska, Ewa, und Aneta Miszczuk. „POTENCJAŁ REKREACYJNO -WYPOCZYNKOWY ŁĄCZNIKOWEJ PRZESTRZENI PUBLICZNEJ NA PRZYKŁADZIE UL. LIPOWEJ W LUBLINIE“. Acta Scientiarum Polonorum Administratio Locorum 16, Nr. 1 (06.05.2018): 49–58. http://dx.doi.org/10.31648/aspal.11.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Jakość przestrzeni publicznych zależna jest od wielu czynników. Mają na nią wpływ: wyraz wizualny, estetyka, design, architektura, zieleń, ale też dostępność dla różnych użytkowników i zapewnienie bezpieczeństwa. W pracy oceniono pod względem możliwości wykorzystania rekreacyjno-wypoczynkowego jedną z historycznych ulic Lublina, położoną w centrum miasta. Ma ona różnych użytkowników: mieszkańców okolicznych kamienic, odwiedzających galerię handlową, uczniów szkół, studentów i pracowników licznych urzędów zlokalizowanych w pobliżu. Jednak tylko w minimalnym stopniu wykorzystywana jest do wypoczynku, stanowi przede wszystkim przestrzeń do przemieszcza- nia się. Głównym celem była charakterystyka tego linearnego systemu ruchu pieszego i ocena jego potencjału jako przestrzeni publicznej służącej mieszkańcom do wypoczynku. Zaproponowano również rozwiązania służące wypoczynkowi. Podjęte w pracy problemy mogą przyczynić się do wypełnienia luki w projektowaniu przestrzeni publicznych.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Meckseper, Cord. „Architektur und Städtebau des Klassizismus, Ausstellung der Städtischen Galerie Karlsruhe und des Südwestdeutschen Archivs für Architektur und Ingenieurbau am KIT, 27. Juni bis 4. Oktober 2015“. Architectura 45, Nr. 1 (30.12.2015): 85–87. http://dx.doi.org/10.1515/atc-2015-0006.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Brykowska Maria. „Pustelnia Złotego Lasu w Rytwianach – jako Pomnik Historii“. Protection of cultural heritage, Nr. 7 (09.12.2019): 25–40. http://dx.doi.org/10.35784/odk.21.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Uznanie w 2018 r. klasztoru Kongregacji Kamedułów Pustelników Monte Corona w Rytwianach za Pomnik Historii, było w pełni uzasadnione. Erem budowany z fundacji Tęczyńskich (1617-1637), kończony przez Opalińskich, wyróżnia się włoskim programem, kompozycją, architekturą oraz barokowym wystrojem i wyposażeniem kościoła. Od 1819 r. pogarszał się stan zabudowy klasztoru, mimo prac konserwatorskich. Proces zatrzymała rewaloryzacja, adaptacja eremu do współczesnej funkcji i prace konserwatorskie, od 2001 r. organizowane przez dyr. ks. Rektora W. Kowalewskiego. W 2008 r. otworzono Relaksacyjno -Kontemplacyjne Centrum Terapeutyczne SpeS, zachowując sacrum kościoła i kamedulską tradycję. Pustelnia pełni dziś funkcję religijną, kulturotwórczą i społeczną. Zachowano autentyczne wartości zabytku. Organizuje się - zwiedzanie kościoła, Muzeum i Galerii Kamedulskiej, dla pielgrzymów - uroczystości kościelne, a dla gości - imprezy plenerowe, sympozja i pobyt (ogrody, wysoki standard hotelu i restauracji, sauna). Zabytek i współczesne atrakcje promowane są w Internecie, we własnych wydawnictwach i folderach.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Zielińska, Katarzyna. „O upowszechnianiu kultury w czasie pandemii“. inAW Journal - Multidisciplinary Academic Magazine 2, Nr. 1 (13.06.2021): 37–49. http://dx.doi.org/10.52652/inaw.71.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Przeobrażenia naszej codzienności, które nastąpiły za sprawą ogólnoświatowej pandemii wywołanej przez COVID-19, mocno zreorganizowały wiele płaszczyzn naszego życia, do których specyfiki dotychczas przywykliśmy. Zagadnienie to jest wyraźnie widoczne także na płaszczyźnie artystycznej. Przez brak możliwości organizowania wydarzeń, wspólnych spotkań kulturalnych mocno przekształcił się charakter popularyzowania kultury, wydobywając nowe metody działań, niejednokrotnie wchodzących w silną dygresję z pierwotnym celem twórczości, jakim jest bezpośredni kontakt odbiorcy ze sztuką. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie: „Jak sobie z tym poradziliśmy?”.Artykuł zgłębia problem, skupiając się na analizie retrospektywnej i bieżącej wybranych działań w zakresie rozpowszechniania i promocji sztuki różnego rodzaju, odbywających się w obliczu przemodelowania rzeczywistości wywołanej wprowadzonymi obostrzeniami epidemiologicznymi. Analiza poparta jest przykładami aktywności sektora popularyzacji kultury i sztuki, zaistniałymi w reakcji na nagły lockdown, między innymi także działań odbywających się w Galerii Fashion Start-up Gallery, funkcjonującej przy Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, powstałej dzięki realizacji projektu „Projektowanie Przyszłości – program rozwoju Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie na lata 2018–2022”. W wyniku analizy określone zostały zmiany, narzędzia i ich rodzaje, które posłużyły w przemodelowaniu aktywności w sferze upowszechniania kultury, polegające na wielorakiej ekspozycji dzieła dla odbiorcy.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Krupa, Karol, und Maciej Trochonowicz. „Ochrona wartości przestrzennych i kulturowych Śródmieścia Lublina poprzez zachowanie modernistycznego gmachu Powszechnego Domu Towarowego w Lublinie“. Budownictwo i Architektura 15, Nr. 4 (01.12.2016): 173–81. http://dx.doi.org/10.24358/bud-arch_16_154_17.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Artykuł porusza kwestię ochrony wartości przestrzennych i kulturowych Śródmieścia Lublina. Analiza kompozycyjna oraz funkcjonalna istniejącej zabudowy uwzględniającej modernistyczny gmach Powszechnego Domu Towarowego skłania do dyskusji na temat konieczności ingerencji we wskazaną tkankę miejską. Wartość „dodana”, efekt synergii, objawia się w efektach uzyskanych poprzez zachowanie istniejącej zabudowy, nadanie jej nowej wartości użytkowej przy poszanowaniu i uwydatnieniu wzajemnych relacji pomiędzy pierwotną funkcją,estetyką i kompozycją przestrzenną. Tadeusz Witkowski projektując w 1959 roku Powszechny Dom Towarowy (PDT) zmierzył się z lokalizacją wielkopowierzchniowej funkcji handlowej w ścisłym Centrum miasta Lublin. Wyczucie przez architekta kompozycji bryły, zrozumienie przestrzeni i zachowanie skali otaczającej zabudowy przyczyniło się do podkreślenia wartościowych osi widokowych i kompozycyjnych. W 2010 r. spółka inwestorska, właściciel budynku PDT, przedstawiła plan wyburzenia modernistycznego gmachu i powstania w tym miejscu nowoczesnej galerii handlowej. Dyskusja na temat przyszłości spuścizny Witkowskiego podzieliła środowisko lubelskich architektów. Jedną z form sprzeciwu i jego argumentacji były Warsztaty „Reaktywacja”, które odbyły się przy współpracy „Modernizmu w Lublinie” (inicjatywa mgr inż. arch. Marcina Semeniuka) oraz Studenckiego Koła Naukowego Architektury Współczesnej Politechniki Lubelskiej w 2015r. [1]. Młodzi architekci i studenci opracowali koncepcję adaptacji budynku PDT uwzględniające uatrakcyjnienie funkcji handlowej oraz wprowadzenie nowych, nastawionych na potrzeby i rozwój mieszkańców Lublina. Bazę koncepcji stanowił projekt Tadeusza Witkowskiego, który został rozbudowany zgodnie z wytycznymi uchwalonego dla tego obszaru Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego [2].Omówione zagadnienia związane z problematyką ochrony, analizą wartości przestrzennej i kulturowej oraz udział inicjatyw społecznych w dialogu na temat przyszłości Powszechnego Domu Towarowego w Lublinie są rozpatrywane przez autora jako działania, którychefektem jest synergia na kilku płaszczyznach.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Nowakowska, Monika. „Cmentarz w malarstwie i grafice Józefa Czajkowskiego“. TECHNE. Seria Nowa, Nr. 4 (30.12.2019): 179–88. http://dx.doi.org/10.18778/2084-851x.08.09.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Cmentarz to temat wręcz stworzony do snucia dekadenckich rozważań nad ulotnością i kruchością ludzkiego życia, nic zatem dziwnego, że chętnie podejmowali go młodopolscy moderniści. Jednym z nich był Józef Czajkowski (1872–1947) – twórca niezwykle wszechstronny i zasłużony dla rozwoju polskiej architektury, rzemiosła i edukacji, a przy tym grafik i malarz eksperymentujący z kompozycją, kolorem i warsztatem. Świadczy o tym litografia barwna z 1903 roku jego autorstwa, zatytułowana Cmentarz klasztorny w Krakowie, oraz obraz olejny na płótnie z 1910 roku Ogród zimą, będący powtórzeniem, ale i rozwinięciem graficznej kompozycji. Czajkowski, dla którego zima ze swoim krajobrazem była ulubioną do uwieczniania porą roku (czego potwierdzeniem są dwa wybitne płótna: Sad w zimie z 1900 roku ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie oraz namalowane rok później Zima. Paw w ogrodzie z Lwowskiej Galerii Sztuki), zarówno w litografii, jak i w obrazie olejnym dał popis maestrii w syntetyzowaniu kompozycji, budowaniu przestrzeni za pomocą kontrastów walorowych i barwnych i oddawaniu atmosfery miejsca. Zwłaszcza wysmakowane niuanse w obrębie wąskiej gamy bieli, czerni i brązów, zastosowane w Ogrodzie zimą, pokazują malarską klasę Czajkowskiego, jak się okazuje – równie wybitnego pejzażystę, jak jego młodszy brat Stanisław Czajkowski. Obaj bracia byli uczniami Jana Stanisławskiego. Józef wydaje się jednak być bardziej oryginalnym i wytrawnym kolorystą i symbolistą, choć nie poświęcił się malarstwu. W swojej dojrzałej twórczości dążył do syntezy sztuk, każde dzieło traktując wielopłaszczyznowo, pod względem poszukiwań tak warsztatowych, jak i treściowych. Dlatego wątek sepulkralny, pojawiający się także w obrazie Kirkut z 1900 roku, nie wydaje się być przypadkowy i zasługuje na wnikliwą analizę – także w kontekście badań nad grafiką i malarstwem młodopolskiego modernizmu.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Nowakowska-Sito, Katarzyna. „Maria Lednicka-Szczytt – kariera polskiej rzeźbiarki we Włoszech, 1924–1934“. TECHNE. Seria Nowa, Nr. 3 (22.12.2020): 81–106. http://dx.doi.org/10.18778/2084-851x.07.05.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Twórczość Marii Lednickiej-Szczytt (Maryli Lednickiej), uczennicy Antoine’a Bourdelle’a, uważanej w okresie międzywojennym za jedną z najbardziej znanych polskich artystek za granicą, jest dziś w zasadzie nieznana. W rekonstrukcji artystycznej biografii, skupiam się na okresie włoskim jako najbardziej owocnym w jej karierze. Za daty graniczne tego okresu przyjęłam 1924 – rok pierwszej indywidualnej wystawy artystki w mediolańskiej Galerii Pesaro, za końcowy, rok 1934 – datę pierwszej indywidualnej wystawy w nowojorskiej Wildenstein Galleries, inicjującej przenosiny pracowni artystki za ocean. Urodzona w Moskwie, córka jednego z najważniejszych polskich polityków w carskiej Rosji Aleksandra Lednickiego, została wcześnie dostrzeżona jako sprawna organizatorka i aktywna uczestniczka polskiego życia artystycznego nad Sekwaną. Zyskała dowody oficjalnego uznania w postaci życzliwych recenzji popularnych krytyków (jak Woroniecki czy Vauxcelles) oraz przyjęcia w 1921 roku w poczet członków Salon d’Automne, a w 1925 roku członka warszawskiego TZSP. W początku lat 20. rozpoczęła współpracę z Adrianną Górską (Adrienne Gorską), siostrą Tamary Łempickiej, z którą wykonała projekty fontann i małej architektury, a także nagrobek rodziny Lednickich na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (1923–1925). Okres włoski, w którym Lednicka stworzyła wiele portretów osobistości ze świata sztuki, arystokracji i polityki, upłynął pod znakiem ówczesnych protektorów rzeźbiarki – małżeństwa Teoplitzów. Józef (Giuseppe), pochodzący z warszawskiego rodu żydowskiej burżuazji, wpływowy prezes Banca Commerciale Italiana, oraz jego żona – gwiazda scen krakowskich ok. 1900 roku i podróżniczka – Jadwiga Mrozowska, prowadzili w Mediolanie artystyczny salon, promujący młodych artystów. Zaprzyjaźnieni z d’Annunziem i czołowymi postaciami ówczesnych Włoch, ułatwiali sukcesy swej podopiecznej, a także promowali związane z nią uzdolnione kobiety (Adrienne Gorska, Tamara de Lempicka). Współpracując w latach 30. przy dekoracji kilku włoskich transatlantyków, Lednicka biegle opanowała technologię prac w różnych materiałach – od ulubionego drewna, po rozmaite gatunki kamienia, płaskorzeźbę i panele dekoracyjne. Dorobek artystki dziś zupełnie rozproszony (w Polsce w zbiorach muzealnych zaledwie 3 rzeźby) i zapo mniany, byłby dziś niemożliwy do odtworzenia gdyby nie materiały archiwalne przekazane w latach 60. XX wieku przez brata artystki – Wacława, do Muzeum Narodowego w Warszawie. Funkcjonując w różnych krajach i środowiskach, była Lednicka zawsze ambasadorką polskiej kultury, organizatorką wystaw i uczestniczką wydarzeń, W 1932 roku na pokładzie statku – Conte di Savoia – na który wykonała popiersie żony następcy tronu, Księżnej Piemontu, odbyła pierwszą podróż do Ameryki, która wzbudziła fascynację tym krajem i decyzję o przeprowadzce za ocean. Wybuch drugiej wojny światowej, zmieniający radykalnie oblicze świata, w którym Lednicka miała uznaną pozycję, stał się przyczyną załamania zdrowia, depresji i samobójczej śmierci w roku 1947. Choć szczątkowe zachowanie twórczości Lednickiej, utrudnia dziś przywrócenie jej trwałego miejsca w historii polskiej rzeźby dwudziestolecia, rekonstrukcja artystycznej biografii rzeźbiarki zdaje się dopełniać w wielu aspektach obraz epoki, w której funkcjonowała. Wydobywa z mroku powiazania i nieoczekiwane związki, wzbogacając obraz polskiego międzywojnia. Niczym papierek lakmusowy lub brakujący kawałek układanki, przywrócona obecność Lednickiej pozwala odczytać ukryte sensy większej struktury.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Dissertationen zum Thema "Galerie architektury"

1

Hertelová, Viola. „Elementární architektura / Galerie a muzeum architektury při FA VUT v Brně“. Master's thesis, Vysoké učení technické v Brně. Fakulta architektury, 2021. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-445382.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
The topic I have chosen for my diploma thesis is the curation of architecture as a possible overlap of teaching architecture towards the general public, but also a tool for connecting academic and municipal institutions. In my work I will examine the possibilities of creating an architecture center within the Faculty of Architecture, BUT. Galleries and museums of architecture, and thus various other associations and groups dealing with architecture, often function as separate institutions. I decided to solve the creation of a similar center, which as such has been missing in the Czech environment for many years, through its placement in academia. In my work I will first focus on the theoretical study of the possibilities of presentation and representation of architecture together with new approaches in the field of exhibition and curation of architecture. Subsequently, I will deal with the possibilities of connecting the activities of the Center of Architecture and the Faculty of Architecture. The aim of the work will be a practical design of the center within the BUT campus, for which I chose a space near Veveří Street in Brno, also known as Academic Square. For me to design the center, it will be important for me to analyze the place and find possibilities for its new concept. Today, the space of the Academic Square is in a state of disrepair and is waiting for an important gesture that can unite the place. Can it be the center of architecture?
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Ivkovičová, Natálie. „Elementární architektura / Architektura přijíždí“. Master's thesis, Vysoké učení technické v Brně. Fakulta architektury, 2021. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-445383.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
The aim of the work is to find a suitable way and solution of mediating architecture and its broad themes into the lives of the public. To design an ideal space and suitable conditions for the popularization not only of architecture, but also of related fields such as art, landscape architecture and construction, where all these disciplines will be connected. The main part of the design is to find a suitable way to "transfer" architecture from large cities and those in which it is taught to regional cities or villages. This way of presentation and sharing would be carried out by mobile pavilions, which would create mobile studios. The entire system will be coordinated and managed by the building, where these mobile pavilions will be merged and modularized. The building will create a "center of architecture", where all functions will be combined. This centre serves as a complementary function to the schools of architecture, civil engineering, fine arts and landscape architecture. Thus, there will be cooperation between students across all disciplines with a place for presentation and exhibition to the public.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Vaňková, Kristýna. „Dostavba objektů určených pro FA a FaVU VUT Brno v areálu Údolní“. Master's thesis, Vysoké učení technické v Brně. Fakulta architektury, 2017. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-316354.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
The aim of this work is to create arts campus for the Faculty of fine arts and Faculty of Architecture from the complex of buildings of BUT at Údolní street. Current buildings (formerly army barracks houses) don't have sufficient capacity and are not suitable for the arts departments. Inner part of the campus is nowadays without urbanistic concept and is formed of many buildings of differnt purposes. This work deals with the urbanistic solution of the campus, new use of the current buildings and creation of the new buildings, needed for teaching and exhibitions. I am adding annexes to the historical buildings that will be used by artists. There is main entrance and common gallery in the center of those buildings on the busy crossroad. In the inner part of the campus, between buildings of Faculty of Fine Arts and Faculty of Architecture, there will be the gipsoteca and drawing rooms that will be used by both faculties.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Šimoník, Luděk. „Dostavba objektů určených pro FA a FaVU VUT Brno v areálu Údolní“. Master's thesis, Vysoké učení technické v Brně. Fakulta architektury, 2017. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-316311.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Jaroň, Ján. „"Hudební scéna" - koncertní sál pro město Brno“. Master's thesis, Vysoké učení technické v Brně. Fakulta stavební, 2015. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-394027.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Theme of diploma thesis is „Music scene“ - a concert hall for city of Brno. Thesis consists of architectural study of concert hall including foyer, functional and service spaces. Capacity of Hall is 724 spectators divided in three floors of auditorium and can host up to 85 of orchestral musicians and 50 members of choir. Concept makes architectural study, which respect surrounding buildings but creates interesting space.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Potůčková, Kristýna. „Horečky“. Master's thesis, Vysoké učení technické v Brně. Fakulta architektury, 2018. http://www.nusl.cz/ntk/nusl-377207.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
The matter of the Horečky project is complex called Art in Horečky,which is complex strategy how to get the people interested in arts to the area. Project designs gallery, house for artist, artistic path in nature...
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Bücher zum Thema "Galerie architektury"

1

Sedláková, Radomíra. Sorela: Česká architektura padesátých let : Národní galerie v Praze, Sbírka architektury : Palác Kinských 14. dubna-22. května 1994. V Praze: Národní galerie, 1994.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Berlin, Architektur Galerie, Hrsg. Einführungen 2006-2009: Architektur Galerie Berlin. Tübingen: Wasmuth, 2009.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Schulz & Schulz - Architektur. Sulgen, Zürich: Niggli, 2011.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

motorplan Architektur + Stadtplanung (Firm) und Architektur-Galerie am Weissenhof, Hrsg. Motorplan - Architektur Bauen. Baunach: Spurbuchverlag, 2010.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Gołota, Urszula. Galeria jednego projektu: Architektura polska początku XXI wieku. Wrocław: Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2007.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Bodde, Nicholas. Nicholas Bodde: Formal : Architektur-Galerie Berlin, 29.4. - 10.6.2006, Kunstverein Speyer, 2007]. [Bremen]: Hachmannedition, 2006.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Flavin, Dan. Dan Flavin: Kunstbau Lenbachhaus München : Architektur Uwe Kiessler. München: Städtische Galerie im Lenbachhaus, 1994.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Rossi, Aldo. Aldo Rossi: Deutsches Historisches Museum 1989 : Ausstellung August/September 1989, Aedes, Galerie für Architektur. Berlin: Aedes, 1989.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

1960-, Gross Susanne, und Deutsches Architekturmuseum, Hrsg. Ernst Kasper: Bauten und Projekte 1965-2005 : Deutsches Architektur Museum--Aktuelle Galerie, 27. August bis 25. September 2005 = Buildings and projects 1965-2005 : Deutsches Architektur Museum--Aktuelle Galerie, 27 August through 25 September, 2005. [Frankfurt am Main]: DAM, Deutsches Architektur Museum, 2005.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Moll, Gerhard. Gerhard Moll: Gemälde und Aquarelle : Galerie "Inselstrasse 13" in Zusammenarbeit mit der Berlinischen Galerie, Museum für Moderne Kunst, Photographie und Architektur im Martin-Gropius-Bau. Berlin: Berlinische Galerie, 1993.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Mehr Quellen
Die Auswahlen zum Thema "Galerie architektury" für konkrete Quellenarten können Sie auch interessieren:
Bücher
Wir bieten Rabatte auf alle Premium-Pläne für Autoren, deren Werke in thematische Literatursammlungen aufgenommen wurden. Kontaktieren Sie uns, um einen einzigartigen Promo-Code zu erhalten!

Zur Bibliographie