Thematische Bibliographien / Embryonic stem cells

Inhaltsverzeichnis

  1. Zeitschriftenartikel
  2. Dissertationen
  3. Bücher
  4. Buchteile
  5. Konferenzberichte
  6. Berichte der Organisationen

Auswahl der wissenschaftlichen Literatur zum Thema „Embryonic stem cells“

Autor: Grafiati
Veröffentlicht am 4. Juni 2021
Zuletzt aktualisiert am 9. Juni 2025

Geben Sie eine Quelle nach APA, MLA, Chicago, Harvard und anderen Zitierweisen an

Wählen Sie eine Art der Quelle aus:

Machen Sie sich mit den Listen der aktuellen Artikel, Bücher, Dissertationen, Berichten und anderer wissenschaftlichen Quellen zum Thema "Embryonic stem cells" bekannt.

Neben jedem Werk im Literaturverzeichnis ist die Option "Zur Bibliographie hinzufügen" verfügbar. Nutzen Sie sie, wird Ihre bibliographische Angabe des gewählten Werkes nach der nötigen Zitierweise (APA, MLA, Harvard, Chicago, Vancouver usw.) automatisch gestaltet.

Sie können auch den vollen Text der wissenschaftlichen Publikation im PDF-Format herunterladen und eine Online-Annotation der Arbeit lesen, wenn die relevanten Parameter in den Metadaten verfügbar sind.

Zeitschriftenartikel zum Thema "Embryonic stem cells"

1

Pera, M. F., B. Reubinoff, and A. Trounson. "Human embryonic stem cells." Journal of Cell Science 113, no. 1 (January 1, 2000): 5–10. http://dx.doi.org/10.1242/jcs.113.1.5.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Embryonic stem (ES) cells are cells derived from the early embryo that can be propagated indefinitely in the primitive undifferentiated state while remaining pluripotent; they share these properties with embryonic germ (EG) cells. Candidate ES and EG cell lines from the human blastocyst and embryonic gonad can differentiate into multiple types of somatic cell. The phenotype of the blastocyst-derived cell lines is very similar to that of monkey ES cells and pluripotent human embryonal carcinoma cells, but differs from that of mouse ES cells or the human germ-cell-derived stem cells. Although our understanding of the control of growth and differentiation of human ES cells is quite limited, it is clear that the development of these cell lines will have a widespread impact on biomedical research.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

HOSSEINI, Hamid, and S. MOOSAVI-NEJAD. "1A34 Shock waves effects on embryonic stem cells." Proceedings of the Bioengineering Conference Annual Meeting of BED/JSME 2014.26 (2014): 35–36. http://dx.doi.org/10.1299/jsmebio.2014.26.35.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Challa, Stalin Reddy, and Swathi Goli. "Differentiation of Human Embryonic Stem Cells into Engrafting Myogenic Precursor Cells." Stem cell Research and Therapeutics International 1, no. 1 (April 16, 2019): 01–05. http://dx.doi.org/10.31579/2643-1912/002.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Degenerative muscle diseases affect muscle tissue integrity and function. Human embryonic stem cells (hESC) are an attractive source of cells to use in regenerative therapies due to their unlimited capacity to divide and ability to specialize into a wide variety of cell types. A practical way to derive therapeutic myogenic stem cells from hESC is lacking. In this study, we demonstrate the development of two serum-free conditions to direct the differentiation of hESC towards a myogenic precursor state. Using TGFß and PI3Kinase inhibitors in combination with bFGF we showed that one week of differentiation is sufficient for hESC to specialize into PAX3+/PAX7+ myogenic precursor cells. These cells also possess the capacity to further differentiate in vitro into more specialized myogenic cells that express MYOD, Myogenin, Desmin and MYHC, and showed engraftment in vivo upon transplantation in immunodeficient mice. Ex vivo myomechanical studies of dystrophic mouse hindlimb muscle showed functional improvement one month post-transplantation. In summary, this study describes a promising system to derive engrafting muscle precursor cells solely using chemical substances in serum-free conditions and without genetic manipulation.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Cezar, Gabriela Gebrin. "Embryonic Stem Cells." International Journal of Pharmaceutical Medicine 20, no. 2 (2006): 107–14. http://dx.doi.org/10.2165/00124363-200620020-00004.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Wagner, Erwin F. "Embryonic stem cells." Current Opinion in Oncology 4 (December 1992): S2—S4. http://dx.doi.org/10.1097/00001622-199212001-00002.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Rippon, H. J., and A. E. Bishop. "Embryonic stem cells." Cell Proliferation 37, no. 1 (February 2004): 23–34. http://dx.doi.org/10.1111/j.1365-2184.2004.00298.x.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Biswas, Atindriya, and Robert Hutchins. "Embryonic Stem Cells." Stem Cells and Development 16, no. 2 (April 2007): 213–22. http://dx.doi.org/10.1089/scd.2006.0081.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Etches, Robert J. "Embryonic stem cells." Lancet Oncology 2, no. 3 (March 2001): 131–32. http://dx.doi.org/10.1016/s1470-2045(00)00252-7.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Hampton, Tracy. "Embryonic Stem Cells." JAMA 297, no. 5 (February 7, 2007): 459. http://dx.doi.org/10.1001/jama.297.5.459-a.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Morowitz, Harold. "Embryonic stem cells." Complexity 8, no. 3 (January 2003): 10–11. http://dx.doi.org/10.1002/cplx.10080.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Mehr Quellen

Dissertationen zum Thema "Embryonic stem cells"

1

Nortjé, Nico. "The moral status of embryonic stem cell research in the South African context /." Link to the online version, 2007. http://hdl.handle.net/10019.1/1372.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Harun, Rosliah. "Derivation of trophoblast stem cells from human embryonic stem cells." Thesis, University of Sheffield, 2004. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.414643.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Montgomery, Sarah Lynn. "Impedance measurement system for embryonic stem cell and embryoid body cultures." Thesis, Atlanta, Ga. : Georgia Institute of Technology, 2008. http://hdl.handle.net/1853/24661.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Gilner, Jennifer Bushman Kirby Suzanne Lee. "Enrichment of therapeutic hematopoietic stem cell populations from embryonic stem cells." Chapel Hill, N.C. : University of North Carolina at Chapel Hill, 2007. http://dc.lib.unc.edu/u?/etd,1232.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Thesis (Ph. D.)--University of North Carolina at Chapel Hill, 2007.<br>Title from electronic title page (viewed Mar. 26, 2008). "... in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy in the Department of Pathology and Laboratory Medicine." Discipline: Pathology and Laboratory Medicine; Department/School: Medicine.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Jurczak, Daniel. "Stemness in human embryonic stem cells." Thesis, University of Skövde, School of Life Sciences, 2009. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:his:diva-3509.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
<p>Stem cells are cells that have a unique ability to divide for an indefinite period. Additionally, they can give rise to a plethora of specialized cell types. The advent of high-throughput technologies made it possible to investigate gene expression on a large scale. This enabled scientists to perform comprehensive gene profiling studies of stem cells. Several authors have suggested that there might be a common set of genes that control the stemness of stem cells. In this study, we suggest that ”stemness” genes that are related to ”stemness” characteristics show a statistically significant down-regulation between undifferentiated and differentiated cells. For this we have analyzed microarray data from five different cell lines and compared their global expression profiles. Common down-regulated transcripts among those data sets were de- rived by using a well-established gene expression analysis procedure called Significance Analysis of Microarrays. Since all three data sets were provided by Cellartis AB, the derived list of common transcripts was subsequently compared with an external study. Moreover, we also performed a comparison with down-regulated genes derived from mouse embryonic stem cells. This was done to determine if there is a common set of stemness genes even across distinct species. Re- sults were further evaluated using a comprehensive data-set from a study by Skottman et al. (2005). All results where compared uti- lizing using a range of false discovery rate threshold values and the results were subsequently used for gene ontology term enrichment. GO terms where utilized to functionally annotate and classify those embryonic stem cell transcripts, that were found to be common in all data-sets and identify over-represented biological processes related to those genes.</p>
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Nussbaum, Jeannette. "Embryonic stem cells for myocardial infarct repair /." Thesis, Connect to this title online; UW restricted, 2004. http://hdl.handle.net/1773/6312.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Noisa, Parinya. "Characterization of neural progenitor/stem cells derived from human embryonic stem cells." Thesis, Imperial College London, 2010. http://hdl.handle.net/10044/1/5712.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Human embryonic stem cells (hESCs) are able to proliferate indefinitely without losing their ability to differentiate into multiple cell types of all three germ layers. Due to these fascinating properties, hESCs have promise as a robust cell source for regenerative medicine and as an in vitro model for the study of human development. In my PhD study, I have investigated the neural differentiation process of hESCs using our established protocol, identified characteristics associated with each stage of the differentiation and explored possible signalling pathways underlying these dynamic changes. It was found that neural differentiation of hESCs could be divided into 5 stages according to their morphology, marker expression and differentiation potencies: hESCs, neural initiation, neural epithelium/rosette, neuronal progenitor cells and neural progenitor/stem cells (NPSCs) and 4 of these stages have been studied in more detail. At the neural initiation, hESCs firstly lose TRA-1-81 expression but retain SSEA4 expression. This transient cell population shows several similar properties to the primitive ectoderm. After neural-tube like structure/neural rosette formation, neural progenitor cells appear as typical bipolar structures and exhibit several properties of radial glial cells, including gene expression and pro-neuronal differentiation. The neural progenitor cells are able to grow in culture for a long time in the presence of growth factors bFGF and EGF. However, they gradually lose their bipolar morphology to triangular cell type and become pro-glial upon further differentiation. In addition, the state of neural progenitor and stem cells can be distinguished by their differential response to canonical Notch effector, C protein-binding factor 1. It was also found that delta like1 homolog (DLK-1) is temporally upregulated upon initial neural differentiation, but becomes undetectable after the neural progenitor stage. Overexpression of DLK-1 in NPSCs enhances neuronal differentiation in the presence of serum by blocking BMP and Notch pathways. These results show that neural differentiation of hESCs is a dynamic process in which cells go through sequential changes, and the events are reminiscent of the in vivo neurodevelopment process. Moreover, I have characterized stably transfected nestin-GFP reporter hESC lines and found that the cell lines maintained the features of hESCs and the expression of GFP is restricted to the neural lineage after differentiation. Therefore, these reporter lines will be useful for the study of factors that regulate neural differentiation and for the enrichment of neural progenitors from other lineages. Taken together, this study has demonstrated that hESCs are a good in vitro model to study the mechanisms and pathways that are involved in neural differentiation. The availability of hESCs allows us to explore previously inaccessible processes that occur during human embryogenesis, such as gastrulation and neurogenesis.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Bigdeli, Narmin. "Derivation, characterization and differentiation of feeder-free human embryonic stem cells /." Göteborg : Department of Clinical Chemistry and Transfusion Medicine, Institute of Biomedicine at Sahlgrenska Academy, University of Gothenburg, 2010. http://hdl.handle.net/2077/22353.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Lu, Xibin, and 盧希彬. "Quantitative characterization of mouse embryonic stem cell state transition." Thesis, The University of Hong Kong (Pokfulam, Hong Kong), 2014. http://hdl.handle.net/10722/208049.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Bowles, K. M. "Generation of haematopoietic cells from human embryonic stem cells." Thesis, University of Cambridge, 2006. http://ethos.bl.uk/OrderDetails.do?uin=uk.bl.ethos.596829.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Culture of hESCs on murine stromal layers or in stromal free conditions as embryoid bodies results in low levels of haematopoietic cells. Here it is demonstrated that overexpression of the transcription factor HOXB4 considerably augments haematopoetic development of hESCs. Stable HOXB4 expressing hESC clones were generated by lipofection and could be maintained in the undifferentiated state for prolonged passages. Moreover, differentiation of hESCs as embryoid bodies in serum containing medium without the use of additional of cytokines led to sequential expansion of first erythroid then myeloid and monocytic progenitors. These cells retained the capacity to develop into formed blood elements during in vitro culture. Consistent with the development of committed haematopoietic cells the expression of transcription factors known to be critical for haematopoietic development was observed. The successful use of enforced gene expression to promote the differentiation of hESCs into a terminally differentiated tissue is thus demonstrated, thereby revealing an important role for HOXB4 in supporting their in vitro development along the haematopoietic pathway. Once a method for producing significant numbers of haematopoietic cells from hESCs in vitro was established, hESCs were used to study the role of stem cell leukaemia gene (SCL) in human blood and endothelial development. hESC lines were generated in which the expression of SCL, under control of an enhancer previously shown in mice to target expression to blood and endothelial progenitors, was evident through green fluorescent protein (GFP) expression. The enhancer directed GFP expression inhuman K562 cells and some differentiated progeny of HOXB4 transfected hESCs. However a more thorough assessment of GFP positive cells was hindered by problems with transgene silencing.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Mehr Quellen

Bücher zum Thema "Embryonic stem cells"

1

Irina, Klimanskaya, and Lanza Robert, eds. Embryonic stem cells. Amsterdam: Elsevier Academic Press, 2006.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

W, Masters J. R., Palsson Bernhard, and Thomson James A. Dr, eds. Embryonic stem cells. Dordrecht: Springer, 2007.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Turksen, Kursad. Embryonic Stem Cells. New Jersey: Humana Press, 2001. http://dx.doi.org/10.1385/1592592414.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

V, Greer Erik, ed. Embryonic stem cell research. New York: Nova Science Publishers, 2006.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Chiu, Arlene, and Mahendra S. Rao. Human Embryonic Stem Cells. New Jersey: Humana Press, 2003. http://dx.doi.org/10.1385/1592594239.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Sullivan, Stephen, Chad A. Cowan, and Kevin Eggan, eds. Human Embryonic Stem Cells. Chichester, UK: John Wiley & Sons, Ltd, 2007. http://dx.doi.org/10.1002/9780470511619.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Chiu, Arlene Y., and Mahendra S. Rao, eds. Human Embryonic Stem Cells. Totowa, NJ: Humana Press, 2003. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-59259-423-8.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

S, Odorico Jon, Zhang S. -C, and Pedersen Roger A, eds. Human embryonic stem cells. Abingdon, Oxon, UK: Garland Science/BIOS Scientific Publishers, 2006.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Kiessling, Ann A. Human embryonic stem cells. 2nd ed. Sudbury, Mass: Jones and Bartlett Publishers, 2007.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

1951-, Anderson Scott, ed. Human embryonic stem cells. 2nd ed. Sudbury, Mass: Jones and Bartlett Publishers, 2007.

Den vollen Inhalt der Quelle finden
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Mehr Quellen

Buchteile zum Thema "Embryonic stem cells"

1

Jones, D. Gareth. "Stem Cells: Embryonic." In Encyclopedia of Global Bioethics, 2690–96. Cham: Springer International Publishing, 2016. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-09483-0_401.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Jones, D. Gareth. "Stem Cells: Embryonic." In Encyclopedia of Global Bioethics, 1–8. Cham: Springer International Publishing, 2014. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-05544-2_401-1.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Schwab, Manfred. "Embryonic Stem Cells." In Encyclopedia of Cancer, 1. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 2015. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-642-27841-9_1861-2.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Lewis, Philip, Edina Silajdžić, Daniel R. Brison, and Susan J. Kimber. "Embryonic Stem Cells." In Cell Engineering and Regeneration, 315–65. Cham: Springer International Publishing, 2020. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-08831-0_19.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Lewis, Philip, Edina Silajdžić, Daniel R. Brison, and Susan J. Kimber. "Embryonic Stem Cells." In Cell Engineering and Regeneration, 1–51. Cham: Springer International Publishing, 2017. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-319-37076-7_19-1.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Eiges, Rachel, Naomi Zak, Benjamin E. Reubinoff, and Charles S. Irving. "Embryonic Stem Cells." In Stem Cells in Regenerative Medicine, 447–86. Chichester, UK: John Wiley & Sons, Ltd, 2016. http://dx.doi.org/10.1002/9781118846193.ch25.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Browning, Victoria L., and Jon S. Odorico. "Embryonic Stem Cells." In Stem Cells in Endocrinology, 3–22. Totowa, NJ: Humana Press, 2005. http://dx.doi.org/10.1385/1-59259-900-1:003.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

ten Have, Henk, and Maria do Céu Patrão Neves. "Stem Cells, Embryonic." In Dictionary of Global Bioethics, 967. Cham: Springer International Publishing, 2021. http://dx.doi.org/10.1007/978-3-030-54161-3_477.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Draper, Jonathan S., Harry Moore, and Peter W. Andrews. "Embryonal Carcinoma Cells." In Human Embryonic Stem Cells, 63–87. Totowa, NJ: Humana Press, 2003. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-59259-423-8_4.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Friedel, Roland H. "Targeting Embryonic Stem Cells." In Transgenesis Techniques, 185–97. Totowa, NJ: Humana Press, 2009. http://dx.doi.org/10.1007/978-1-60327-019-9_12.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Konferenzberichte zum Thema "Embryonic stem cells"

1

Shu, K., H. Thatte, and M. Spector. "Chondrogenic differentiation of adult mesenchymal stem cells and embryonic stem cells." In 2009 IEEE 35th Annual Northeast Bioengineering Conference. IEEE, 2009. http://dx.doi.org/10.1109/nebc.2009.4967739.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Singh, Ankur, Shalu Suri, Ted T. Lee, Jamie M. Chilton, Steve L. Stice, Hang Lu, Todd C. McDevitt, and Andrés J. Garcia. "Adhesive Signature-Based, Label-Free Isolation of Human Pluripotent Stem Cells." In ASME 2012 Summer Bioengineering Conference. American Society of Mechanical Engineers, 2012. http://dx.doi.org/10.1115/sbc2012-80044.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Generation of human induced pluripotent stem cells (hiPSCs) from fibroblasts and other somatic cells represents a highly promising strategy to produce auto- and allo-genic cell sources for therapeutic approaches as well as novel models of human development and disease1. Reprogramming protocols involve transduction of the Yamanaka factors Oct3/4, Sox2, Klf4, and c-Myc into the parental somatic cells, followed by culturing the transduced cells on mouse embryonic fibroblast (MEF) or human fibroblast feeder layers, and subsequent mechanical dissociation of pluripotent cell-like colonies for propagation on feeder layers1, 2. The presence of residual parental and feeder-layer cells introduces experimental variability, pathogenic contamination, and promotes immunogenicity3. Similar to human embryonic stem cells (hESCs), reprogrammed hiPSCs suffer from the unavoidable problem of spontaneous differentiation due to sub-optimal feeder cultures4, growth factors5, and the feeder-free substrate6. Spontaneously differentiated (SD)-hiPSCs display reduced pluripotency and often contaminate hiPSC cultures, resulting in overgrowth of cultures and compromising the quality of residual pluripotent stem cells5. Therefore, the ability to rapidly and efficiently isolate undifferentiated hiPSCs from the parental somatic cells, feeder-layer cells, and spontaneously differentiated cells is a crucial step that remains a bottleneck in all human pluripotent stem cell research.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Sargent, Carolyn Y., Luke A. Hiatt, Sandhya Anantharaman, Eric Berson, and Todd C. McDevitt. "Cardiogenesis of Embryonic Stem Cells is Modulated by Hydrodynamic Mixing Conditions." In ASME 2008 Summer Bioengineering Conference. American Society of Mechanical Engineers, 2008. http://dx.doi.org/10.1115/sbc2008-193129.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Embryonic stem cells (ESCs) have the potential to differentiate into all somatic cell types and are uniquely capable of differentiating into functional cardiomyocytes; however, to effectively use ESCs for cell-based therapies to regenerate viable myocardial tissue, an improved understanding of mechanisms regulating differentiation is necessary. Currently, application of exogenous factors is commonly attempted to direct stem cell differentiation; however, progression towards controlling multiple environmental factors, including biochemical and mechanical stimuli, may result in increased differentiation efficiency for clinical applications. Additionally, current methods of ESC differentiation to cardiomyocytes are labor-intensive and produce relatively few cardiomyocytes based on initial ESC densities. Rotary suspension culture to produce embryoid bodies (EBs) has been shown to yield greater numbers of differentiating ESCs than static suspension cultures [1]. Thus, the objective of this study was to examine how the hydrodynamic mixing conditions imposed by rotary orbital culture modulate cardiomyocyte differentiation.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

Melvin, Tracy, Nicolas Perney, Peter Horak, Neil Hanley, and James Hughes. "Optical Classification of Human Embryonic Stem Cells." In Optical Trapping Applications. Washington, D.C.: OSA, 2013. http://dx.doi.org/10.1364/ota.2013.tt1d.6.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Savchenkova, I. P., E. A. Savchenkova, and Yu A. Osipova. "Murine embryonic stem cells with equine genes." In PROCEEDINGS OF THE II INTERNATIONAL CONFERENCE ON ADVANCES IN MATERIALS, SYSTEMS AND TECHNOLOGIES: (CAMSTech-II 2021). AIP Publishing, 2022. http://dx.doi.org/10.1063/5.0092606.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

Pillarisetti, A., H. Ladjal, A. Ferreira, C. Keefer, and J. P. Desai. "Mechanical characterization of mouse embryonic stem cells." In 2009 Annual International Conference of the IEEE Engineering in Medicine and Biology Society. IEEE, 2009. http://dx.doi.org/10.1109/iembs.2009.5333954.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

"Establishment of embryonic stem cell-like cells in pigs." In Recent progress in swine breeding and raising technologies and cutting-edge reproductive technologies and perspectives for their usage in swine. Food and Fertilizer Technology Center for the Asian and Pacific Region, 2014. https://doi.org/10.56669/pihy7435.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Chen, Weiqiang, Luis G. Villa-Diaz, Yubing Sun, Shinuo Weng, Jin Koo Kim, Paul H. Krebsbach, and Jianping Fu. "Nanotopography Directs Fate of Human Embryonic Stem Cells." In ASME 2012 Summer Bioengineering Conference. American Society of Mechanical Engineers, 2012. http://dx.doi.org/10.1115/sbc2012-80222.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Human embryonic stem cells (hESCs) have remarkable potentials for breakthroughs in future cell-based therapeutics owing to their self-renewal capability and pluripotency [1–2]. However, their intrinsic mechanosensitivity to biophysical signals from the local cellular microenvironment is not well characterized [3–4]. In this work, we introduced a simple, yet precise, microfabrication strategy for accurate control and patterning of local nanoroughness on glass surfaces using photolithography and reactive ion etching (RIE). Our results demonstrated that nanoscale topological features could provide a potent regulatory signal over a diverse array of hESC behaviors, including their morphology, adhesion, proliferation and clonal expansion, and differentiation.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

Li, Lulu, Rene Schloss, Noshir Langrana, and Martin Yarmush. "Effects of Encapsulation Microenvironment on Embryonic Stem Cell Differentiation." In ASME 2008 Summer Bioengineering Conference. American Society of Mechanical Engineers, 2008. http://dx.doi.org/10.1115/sbc2008-192587.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Pluripotent embryonic stem cells represent a promising renewable cell source to generate a variety of differentiated cell types. Although many investigators have described techniques to effectively differentiate stem cells into different mature cell lineages, their practicality is limited by the absence of large scale processing consideration and low yields of differentiated cells. Previously we have established a murine embryonic stem cell alginate-poly-l-lysine microencapsulation differentiation system. The three-dimensional alginate microenvironment maintains cell viability, is conducive to ES cell differentiation to hepatocyte lineage cells, and maintains differentiated cellular function. In the present work, we demonstrate that hepatocyte differentiation is mediated by cell-cell aggregation in the encapsulation microenvironment. Both cell aggregation and hepatocyte functions, such as urea and albumin secretion, as well as increased expression of cytokaratin 18 and cyp4507a, occur concomitantly with surface E-cadherin expression. Furthermore, by incorporating soluble inducers, such as retinoic acid, into the permeable microcapsule system, we demonstrate decreased cell aggregation and enhanced neuronal lineage differentiation with the expression of various neuronal specific markers, including neurofilament, A2B5, O1 and GFAP. Therefore, as a result of capsule parameter and microenvironment manipulation, we are capable of targeting cellular differentiation to both endodermal and ectodermal cell lineages.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Becker, Sven, Stefan Liebner, Werner Seeger, Heinrich Sauer, Wolfgang Clauss, and Robert Voswinckel. "Embryonic Stem Cells As Source For Endothelial Cells For Cell-based Therapies." In American Thoracic Society 2010 International Conference, May 14-19, 2010 • New Orleans. American Thoracic Society, 2010. http://dx.doi.org/10.1164/ajrccm-conference.2010.181.1_meetingabstracts.a4900.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen

Berichte der Organisationen zum Thema "Embryonic stem cells"

1

พฤกษานานนท์, กำธร, รัฐจักร รังสิวิวัฒน์, ปราณี นำชัยศรีค้า, วิชชุดา อานนท์กิจพานิช та ประมวล วีรุตมเสน. เซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อน : รายงานวิจัย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2008. https://doi.org/10.58837/chula.res.2008.24.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
เนื่องจากการใช้เซลล์พี่เลี้ยงที่แยกได้จากตัวอ่อนของหนู เพื่อเลี้ยงเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อนมนุษย์ มีความเสี่ยงต่อการปนเปื้อนของเชื้อโรคที่มาจากหนู ดังนั้น การศึกษาวิจัยจึงมีจุดประสงค์เพื่อสร้างเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อนมนุษย์โดยใช้เซลล์พี่เลี้ยงที่แยกได้จากคน เซลล์พี่เลี้ยงชนิดไฟโบรบลาสแยกได้จากผิวหนังบริเวณหน้าท้องของผู้หญิงที่เข้ารับการผ่าตัดทำคลอด ใช้ตัวอ่อนที่เกิดการปฎิสนธิภายนอกร่างกาย และผ่านการแช่แข็งจำนวนสิบตัวอ่อน เพื่อสร้างเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อนมนุษย์กลุ่ม อินเนอร์เซลล์แมส (inner cell mass: ICM) ของตัวอ่อน 8 ตัวอ่อนถูกแยกออกจากเซลล์โทรเฟคโตเดิร์ม (trophectoderm: TE) โดยการใช้แท่งแก้วไปเปตขนาดเล็ก พบว่ามี หนึ่ง ICM outgrowth เจริญขึ้นมา และสองตัวอ่อนถูกเลี้ยงรวมกับเซลล์พี่เลี้ยงหลังจากที่ย่อยเอาเปลือกหุ้มตัวอ่อนออก พบว่ามี หนึ่ง ICM outgrowth เจริญขึ้นมา ผลการศึกษาสามารถสร้างเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อนมนุษย์ (human embryonic stem-like cells: hES-like cells) ได้หนึ่งสายพันธุ์ เซลล์ที่มีลักษณะคล้ายเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อนมนุษย์ที่สร้างได้นี้ มีลักษณะทางกายภาพที่เหมือนเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อนมนุษย์ ให้ผลบวกต่อการทดสอบการย้อมสีทางอิมมูโนวิทยาต่อ Oct-4 และalkaline phospatase (AP) นอกจากนั้นยังสามารถถูกเหนี่ยวนำให้เปลี่ยนแปลงไปเป็น embryoid body (EB) และเซลล์ประสาท อย่างไรก็ตาม จะได้ทดสอบคุณลักษณะอื่นๆ และ การเหนี่ยวนำให้เซลล์ที่ทำหน้าที่จำเพาะของเซลล์ที่มีลักษณะคล้ายต้นกำเนิดตัวอ่อนที่สร้างได้นี้ในขั้นตอนต่อไป จากการศึกษานี้ทำให้ทราบว่าเซลล์ไฟโบรบลาสที่แยกได้จากผิวหนังของคน สามารถนำมาใช้เป็นเซลล์พี่เลี้ยงในการสร้างเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อนมนุษย์ทดแทนเซลล์ที่แยกได้จากตัวอ่อนของหนู
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
2

Zuckerman, Kenneth S. Reparative Medicine: Production of Erythrocytes & Platelets from Human Embryonic Stem Cells. Fort Belvoir, VA: Defense Technical Information Center, October 2012. http://dx.doi.org/10.21236/ada566171.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
3

Osathanon, Thanaphum, and Prasit Pavasant. Notch signaling in adipogenic differentiation of single-clone-derived mesenchymal stem cells isolated from human adipose tissue. Chulalongkorn University, 2013. https://doi.org/10.58837/chula.res.2013.5.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Stem cells can be isolated from various tissues, including bone marrow, dental pulp, as well as adipose tissues. Due to the non-invasive isolation procedure, the adipose-derived mesenchymal stem cells (ADSCs) are introduced as an alternative stem cell source for regenerative medicine. In addition, it has been shown that Notch signaling participates in the control of ADSCs’ behavior. However, those studies were performed in the heterogeneous population of ADSCs. In the present study, human adipose tissue derived single-cell clones were isolated using a cloning ring technique and characterized for their stem cell characteristics. In addition, the participation of Notch signaling on the differentiation toward osteogenic and adipogenic lineage of these adipose derived single-cell-clones was investigated. Eighty-five single cell clones were able to isolate from adipose tissues culture. However, only 14 clones were able to proliferate for further characterization. The results showed that all fourteen clones expressed embryonic and mesenchymal stem cell marker genes. All 14 clones were able to differentiate to both osteogenic and adipogenic lineages. Low adipogenic clones had higher Notch 2, 3, and 4, Jagged1, as well as Delta1 mRNA expression compared to high adipogenic clones. On the contrary, the Notch signaling component mRNA expression was not different between low and high osteogenic clones. Notch receptor mRNA expression decreased with the adipogenic differentiation of both low and high adipogenic clones. Inhibition of Notch signaling using γ-secretase inhibitor enhanced of adipogenic differentiation. Correspondingly, the initiation of Notch signaling using JAGGED1 bound surface resulted in a decrease of intracellular lipid accumulation. These results indicate that Notch signaling inhibited the adipogenic differentiation of single-cell-clone adipose derived mesenchymal stem cells.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
4

พฤกษานานนท์, กำธร, รัฐจักร รังสิวิวัฒน์, ปราณี นำชัยศรีค้า, นิพัญจน์ อิศรเสนา ณ อยุธยา та ประมวล วีรุตมเสน. การศึกษาเชิงเปรียบเทียบลักษณะกายภาพและชีววิทยาโมเลกุลของเซลล์ต้นกำเนิดที่สร้างจากตัวอ่อนและเซลล์ร่างกายเพื่อนำไปใช้ทางคลินิก : รายงานวิจัย. คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2015. https://doi.org/10.58837/chula.res.2015.23.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
เซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำ (induced pluripotent stem cells; iPSCs) สามารถสร้างได้ จากการเหนี่ยวนำเซลล์ชนิดต่าง ๆ ของร่างกาย ให้มีลักษณะทางกายภาพ และคุณสมบัติทางชีววิทยาโมเลกุลคล้ายคลึงกับเซลล์ต้นกำเนิดที่แยกจากตัวอ่อน (embryonic stem cells; ESCs) ด้วยความสามารถในการแบ่งตัวอย่างไม่จำกัด และเปลี่ยนแปลงเป็นเซลล์ที่ทำหน้าที่จำเพาะได้หลายชนิด จึงมีความพยายามในการศึกษาวิจัย โดยมีจุดประสงค์เพื่อนำเซลล์ต้นกำเนิดทั้งจากตัวอ่อน และจากการเหนี่ยวนำเซลล์ร่างกาย มาประยุกต์ใช้ ในทางการแพทย์ เช่น การปลูกถ่ายหรือการรักษาด้วยเซลล์ การทดสอบค้นคว้าหายาตัวใหม่ การศึกษานี้ คณะผู้วิจัย มีจุดประสงค์ คือ (1) แยกเซลล์ไฟโบรบลาสจากเนื้อเยื่อแผลเป็นจากการผ่าตัดคลอด (2) สร้างสายพันธุ์เซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำโดยได้เลือกใช้เซลล์ไฟโบรบลาส ที่แยกได้จากเนื้อเยื่อแผลเป็น ที่เกิดจากการผ่าตัดคลอด เลือกใช้ Sendai virus สายพันธุ์ TS7 ซึ่งเป็น RNA virus นำยีนจากภายนอก ได้แก่ OCT-3/4, SOX2, Klf4 และ c-Myc เข้าสู่เซลล์ และเปรียบเทียบคุณสมบัติการเป็นเซลล์ต้นกำเนิดของเซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำ กับเซลล์ต้นกำเนิดที่แยกจากตัวอ่อน (3) เปลี่ยนแปลงเซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำ เซลล์ต้นกำเนิดจากตัวอ่อน และเซลล์ไฟโบรบลาสจากแผลเป็นผ่าตัดคลอด เป็นเซลล์ประสาท (4) เลี้ยงเซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำ และ เซลล์ต้นกำเนิดจาก ตัวอ่อน ในสภาวะการเลี้ยงที่ไม่มีการปนเปื้อนผลิตภัณฑ์จากสัตว์ คณะผู้วิจัยสามารถแยกเซลล์ไฟโบรบลาส จากเนื้อเยื่อแผลเป็นจากการผ่าตัดคลอด โดยเซลล์ไฟโบรบลาสดังกล่าว แสดงคุณสมบัติเบื้องต้นคล้ายเซลล์ต้นกำเนิดชนิดมีเซนไคม์ ผู้วิจัยสามารถสร้างสายพันธุ์เซลล์ต้นกำเนิด จากการเหนี่ยวนำเซลล์ไฟโบรบลาส จากเนื้อเยื่อแผลเป็นที่เกิดจากการผ่าตัดคลอด โดยเซลล์ต้นกำเนิดดังกล่าวนี้ มีลักษณะทางกายภาพ ที่คล้ายคลึงกับเซลล์ต้นกำเนิดที่ยแกได้จากตัวอ่อน มีลักษณะชีววิทยาโมเลกุล เช่น การแสดงออกของยีน การแสดงออกของโปรตีน การเปลี่ยนแปลงไปเป็นเซลล์ที่ทำหน้าที่จำเพาะ หรือการรักษาความปกติในระดับโครโมโซม ที่คล้ายคลึงกับเซลล์ต้นกำเนิดที่แยกได้จากตัวอ่อน นอกจากนั้น เมื่อทำการกระตุ้นให้เซลล์ต้นกำเนิดที่สร้างได้เปลี่ยนแปลงไปเป็นเซลล์ประสาท พบว่า เซลล์ประสาทที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของเซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำ เซลล์ไฟโบรบลาส และเซลล์ต้นกำเนิดจากตัวอ่อน มีลักษณะที่คล้ายคลึงกันทั้งในทางกายภาพและชีววิทยาโมเลกุล นอกจากนั้น คณะวิจัย ยังสามารถพัฒนาระบบการเลี้ยงเซลล์ต้นกำเนิดที่แยกจากตัวอ่อนและเซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำ ที่ไม่มีการปนเปื้อนผลิตภัณฑ์จากสัตว์โดยใช้ซีรั่มจากเลือดสายสะดือของทารก แทนการใช้ซีรั่มของโค ซึ่งสภาพการเลี้ยงเซลล์ต้นกำเนิดดังกล่าวนี้ สามารถพัฒนาต่อยอดใช้ในการสร้างสายพันธุ์เซลล์ต้นกำเนิด จากการเหนี่ยวนำ เพื่อนำไปใช้ในทางคลินิก ในอนาคตได้
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
5

Wong, E. A., and Z. Uni. Modulating intestinal cellular maturation and differentiation in broilers by in ovo feeding. Israel: United States-Israel Binational Agricultural Research and Development Fund, 2018. http://dx.doi.org/10.32747/2018.8134161.bard.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Mortality in a broiler flock will typically range from 4-5% of the population over the course of 6- 7 weeks in the U.S. and 7-8% of the population in Israel. Suboptimal intestinal maturation and functionality are one of the major factors that contribute to early age mortality and hinder flock body weight uniformity. The development of absorptive and secretory functions is orchestrated by differentiation of cells that arise from stem cells. Supplying compounds by in ovo feeding (IOF) during late embryogenesis provides nutrients that may change the dynamics of stem cell differentiation. We hypothesize that the introduction of specific nutrients or probiotics to the late embryonic chick via IOF will result in an acceleration of the maturation of the small intestine as measured by villus/crypt morphology and the number and distribution of absorptive and secretory cells. A chick that can absorb nutrients more efficiently by increasing the number of cells expressing nutrient transporters and resist enteric pathogens by increasing the number of cells expressing mucin and host defense peptides will be healthier at hatch. This chick may have less need for antibiotics and may show reduced early mortality. The objectives of this proposal are to: 1) develop a model for the development of putative stem cells and absorptive/secretory cells in the small intestine of the late embryonic and early post hatch broiler. 2) determine the ability of IOF of nutrients to modulate the population of differentiated cells in the intestine. 3) determine the ability of IOF of probiotics to modulate the population of differentiated cells in the intestine. 4) reduce early mortality and increase body weight uniformity by IOF of selected nutrients or probiotics. This proposal combines the IOF expertise of Zehava Uni (Hebrew University) with the RNAscope in situ hybridization technique of Eric Wong (Virginia Tech). Previous studies using quantitative PCR to examine expression of genes in the intestine were unable to identify specific cells expressing these genes. RNAscope allows the ability to identify putative stem, absorptive and secretory cells in the small intestine. Thus, we will be able to investigate the effect of IOF on the presence of intestinal absorptive and secretory cells at the cellular level. Understanding the mechanisms for intestinal development and function are key to maintaining peak growth and health of chickens and thus would be of great economic benefit to the poultry industry.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
6

พฤกษานานนท์, กำธร, รัฐจักร รังสิวิวัฒน์, ปราณี นำชัยศรีค้า, นิพัญจน์ อิศรเสนา ณ อยุธยา та ประมวล วีรุตมเสน. การศึกษาเขิงเปรียบเทียบลักษณะกายภาพและชีววิทยาโมเลกุลของเซลล์ต้นกำเนิดที่สร้างจากตัวอ่อนและเซลล์ร่างกายเพื่อนำไปใช้คลิกนิก : รายงานวิจัย. คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2014. https://doi.org/10.58837/chula.res.2014.16.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
เซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำ (induced pluripotent stem cells; iPSCs) สามารถสร้างได้ จากการเหนี่ยวนำเซลล์ชนิดต่าง ๆ ของร่างกาย เซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำ มีคุณสมบัติที่สำคัญคือ สามารถแบ่งตัวได้อย่างไม่จำกัด เมื่อเลี้ยงอยู่ในสภาวะ ที่เหมาะสมในห้องปฏิบัติการและยังสามารถเปลี่ยนแปลงไปเป็นเซลล์ชนิดต่าง ๆ ในร่างกายได้ทุกชนิด ดังนั้นเซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำจึงเป็นเซลล์ที่มีลักษณะทางกายภาพและชีววิทยาโมเลกุลใกล้เคียง กับเซลล์ต้นกำเนิดที่แยกจากตัวอ่อน (embryonic stem cells; ESCs) ด้วยความสามารถดังกล่าว จึงมีความพยายามในการศึกษา เพื่อจุดประสงค์ในการนำเซลล์ต้นกำเนิดทั้งจากตัวอ่อน และจากการเหนี่ยวนำเซลล์ร่างกายมาประยุกต์ใช้ในทางการแพทย์ เช่น การรักษาด้วยเซลล์ การทดสอบยา หรือสารออกฤทธิ์ทางยา ได้มีการรายงาน ถึงชนิดเซลล์ร่างกายที่นำมาใช้ในการเหนี่ยวนำ พบว่า สามารถใช้เซลล์ร่างกายหลายชนิดไม่ว่าจะเป็น เซลล์ไฟโบรบลาสเซลล์จากเลือด หรือแม้แต่เซลล์ที่คัดแยกจากปัสสาวะ วีในการเหนี่ยวนำ ทำได้โดยใช้วิธีนำ ยีนจากภายนอก เช่น OCT-3/4, SOX2, Klf4 และ c-Myc เข้าสู่เซลล์ร่างกายโดยการใช้ไวรัสโปรตีน หรือ microRNA อย่างไรก็ดีในการวิจัยนี้ คณะผู้วิจัยได้เลือกใช้เซลล์ไฟโบรบลาส ที่แยกได้จากเนื้อเยื่อของแผลเป็น ที่เกิดจาก การผ่าตัดคลอด เนื่องจากง่ายต่อการจัดการ และยังไม่เคยมีการรายงานมาก่อน นอกจากนั้นคณะผู้วิจัยได้เลือกใช้ Sendai virus สายพันธุ์ TS7 ซึ่งเป็น RNA virus สายพันธุ์ที่มีความไวต่ออุณหภูมิที่สูง เป็นพาหะในการนำยีนจากภายนอกเข้าสู่เซลล์ คณะผู้วิจัยสามารถแยกเซลล์ไฟโบรบลาส จากเนื้อเยื่อแผลเป็น ที่เกิดจากการผ่าตัดคลอด จากชิ้นเนื้อ 4 ตัวอย่าง เมื่อทำการทดสอบ พบว่าเซลล์ที่แยกได้มีลักษณะทางกายภาพเป็นเซลล์ไฟโบรบลาส แสดงคุณสมบัติคล้ายกับเซลล์ ต้นกำเนิดชนิด mesenchyme เมื่อทำการเหนี่ยวนำเซลล์ไฟโบรบลาสให้กลายเป็นเซลล์ต้นกำเนิดพบว่า สามารถสร้างสายพันธุ์เซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำได้มากกว่า 20 สายพันธุ์ เมื่อเลี้ยงเซลล์ต้นกำเนิด จากการเหนี่ยวนำที่อุณหภูมิ 38.5 องศาเซลเซียสต่อเนื่องเป็นเวลา 5 วัน และทำการพิสูจน์การคงอยู่ของ Sendai virus พบว่าตรวจไม่พบการคงอยู่ของ Sendai virus ในระดับโปรตีน เมื่อทำการพิสูจน์คุณสมบัติของเซลล์ต้นกำเนิด ที่สร้างได้พบว่า เซลล์มีการแสดงออกของ pluripotent markers คือ OCT-3/4 และเมื่อทดสอบในระดับยีน พบว่ามีการแสดงออกของยีน OCT-4, SOX2, NANOG, REX1, UTF เมื่อทำการเหนี่ยวนำให้มีการเปลี่ยนแปลงไปเป็นเซลล์ที่ทำหน้าที่จำเพาะ พบว่าเซลล์สามารถเปลี่ยนแปลงเป็นเซลล์ที่เป็นส่วนประกอบของเนื้อเยื่อในร่างกาย จากการวิจัยนี้สามารถสรุปได้ว่า คณะผู้วิจัยสามารถสร้างเซลล์ต้นกำเนิดด้วยการเหนี่ยวนำเซลล์ไฟโบรบลาส ที่แยกจากเนื้อเยื่อแผลเป็น ที่เกิดจากการผ่าตัดคลอดโดยใช้ Sendai virus
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
7

Wahl, Geoffrey M. A Novel Strategy for Isolation, Molecular and Functional Characterization of Embryonic Mammary Stem Cells Using Molecular Genetics and Microfluidic Sorting. Fort Belvoir, VA: Defense Technical Information Center, June 2008. http://dx.doi.org/10.21236/ada488861.

Der volle Inhalt der Quelle
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
8

Techakumphu, Mongkol, Pranee Numchaisrika, Ratajuk Rungsiwiwat, Somchai Suwajanakorn, Kamtorn Pruksananonda, and Pramuan Virutamasen. Development of somatic cell nuclear transfer techique for biomedical and agricultural research : report. Chulalongkorn University, 2004. https://doi.org/10.58837/chula.res.2004.85.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
To develop somatic cell nuclear transfer by using the rabbit as a mode in biomedical and agricultural research. The experiments are described in nine chapters: Chapter 1: Introduction, Chapter 2: Superovulation and oocyte recipient production in rabbits, Chapter 3: A technique for adult and foetal fibroblast cell culture, for donor cell preparation in somatic nuclear transfer, Chapter 4: Preliminary studies on somatic cell nuclear transfer in rabbits, Chapter 5: In vitro development of rabbit cloned embryos using adult fibroblast cells, after post-activation treatment with cyelohexamide and 6-dimethlylaminopurine, Chapter 6: Development of rabbit cloned embryos using cumulus cells, serum-starved and non-starved fibroblast cells, as the donor nucleus, Chapter 7: Development of cloned embryos from adult and foetal rabbit fibroblast cells, Chapter 8: A comparison of cell fusion technique and intracytoplasmic donor cell injection for producing cloned rabbit embryos, Chapter 9: Conclusion. In conclusion, the whole processes of somatic nuclear transfer using cell fusion technique was developed. This included recipient oocyte preparation, donor cell preparation, enucleation of recipient oocytes, fusion and activation, nuclear transfer and in vitro culture of cloned oocytes to the morula and blastocyst stage. A failure of in vitro development was observed when using intracytoplasmic donor cell injection in both mice or rabbits. Further studies will focus on the type of donor cells and interspecies cloning, embryonic stem cell development and the application of nuclear transfer in endangered species.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
9

พฤกษานานนท์, กำธร, รัฐจักร รังสิวิวัฒน์, ปราณี นำชัยศรีค้า, วิชชุดา อานนท์กิจพานิช та ประมวล วีรุตมเสน. การสร้างเซลล์ต้นกำเนิดมนุษย์โดยการเหนี่ยวนำเซลล์ CD34+ โดยการใช้เลือดจากสายสะดือ : รายงานวิจัย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2011. https://doi.org/10.58837/chula.res.2011.34.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
ถึงแม้เซลล์ต้นกำเนิดของนุษย์ที่สร้างจากตัวอ่อน (human embryonic stm cells; hESCs) จะมีคุณสมบัติที่สำคัญคือสามารถเปลี่ยนแปลงไปเป็นเซลล์ต่าง ๆของร่างกาย อาจจะสามารถนำมาใช้ในการรักษาผู้ป่วยที่มีภาวะเสื่อมของเซลล์หรืออวัยวะต่าง ๆ ได้ในอนาคต แต่ข้อจำกัดที่สำคัญของการนำเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อนมาใช้ คือการต่อต้านเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อนโดยภูมิคุ้มกันของผู้ป่วย เนื่องจากเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อน ไม่ได้สร้างมาจากเซลล์ของผุ้ป่วยเอง ในอดีตได้มีความพยายามในการนำเทคนิคการย้ายฝากนิวเคลียส (nuclear transfer) มาใช้ในการสร้างเซลล์ต้นกำเเนิดตัวอ่อน โดยย้ายนิวเคลียสจากเซลล์ร่างกายของผุ้ป่วยไปสู่ไข่ตัวรับ (recipient ooyte), กระตุ้นให้ไข่แบ่งตัวจนถึงระยะบลาสโตซีส, แยกกลุ่มเซลล์อินเนอร์เซลล์มส (inner cel mass; ICM) และเลี้ยงในห้องปฏิบัติการจนเจริญเป็นเซลล์ต้นกำเนิดัวอ่อน วิธีนี้เคยได้รับความสนใจจากนักวิทยาศาสตร์ทั่วโลก รวมทั้งคณะผู้วิจัยด้วยอย่างไรก็ตาม ด้วยข้อจำกัดของจำนวนไข่ที่ต้องใช้ และความยากทางด้านเทคนิค จนกระทั่งนักวิจัยชาวญี่ปุ่นค้นพบวิธีการสร้างเซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำเซลล์ร่างกายให้กลับไปมีคุณสมบัติคล้ายกับเซลล์ต้นกำเนิดตัวอ่อน โดยไม่จำเป็นต้องใช้เทคนิคการย้ายฝากตัวอ่อน จึงทำให้นักวิจัยทั่วโลกให้ความสนใจและทำวิจัยด้านนี้กันเป็นจำนวนมาก เช่นเดียวกับคณะผู้วิจัย หลังจากได้ทดลองทำการสร้างตัวอ่อนด้วยเทคนิคการย้ายฝากนิวเคลียส แต่ไม่ประบความสำเร็จในการสร้างตัวอ่อนระยะบลาสโตซิส จึงไม่สามารถแยกเซลล์อินเนอร์เซลล์แมส และสร้างเซลล์ต้นกำเนิดจากตัวอ่อนด้วยเทคนิคการย้ายฝากนิวเคลียสได้ คณะผู้วิจัยจึงได้ทำการเปลี่ยนแผนการดำเนินงานวิจัย โดยมีจุดมุ่งหมายในการสร้างเซลล์ต้นจากการเหนี่ยวนำเซลล์ร่างกาย ด้วยความร่วมมือกับห้องปฏิบัติการเซลล์ต้นกำเนิด และ เซลล์บำบัด คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และสถาบันวิจัย RIKEN เมืองโกเบ ประเทศญี่ปุ่น คณะผู้วิจัยประสบความสำเร็จในการสร้างเซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำเซลล์เลือดจากสายสะดือ ด้วยการใช้ Sendai virus และ episomal vectors ซึ่งถือว่าเซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำที่ได้จากทั้งสองวิธีนี้เป็น เซลล์ต้นกำเนิดจากการเหนี่ยวนำที่มีความปลอดภัยเพราะเป็น transgene-free และเหมาะสมในการนำมาใช้ในทางคลินิกเป็นอย่างมากในอนาคต
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
10

Funkenstein, Bruria, and Cunming Duan. GH-IGF Axis in Sparus aurata: Possible Applications to Genetic Selection. United States Department of Agriculture, November 2000. http://dx.doi.org/10.32747/2000.7580665.bard.

Der volle Inhalt der Quelle
Annotation:
Many factors affect growth rate in fish: environmental, nutritional, genetics and endogenous (physiological) factors. Endogenous control of growth is very complex and many hormone systems are involved. Nevertheless, it is well accepted that growth hormone (GH) plays a major role in stimulating somatic growth. Although it is now clear that most, if not all, components of the GH-IGF axis exist in fish, we are still far from understanding how fish grow. In our project we used as the experimental system a marine fish, the gilthead sea bream (Sparus aurata), which inhabits lagoons along the Mediterranean and Atlantic coasts of Europe, and represents one of the most important fish species used in the mariculture industry in the Mediterranean region, including Israel. Production of Sparus is rapidly growing, however, in order for this production to stay competitive, the farming of this fish species has to intensify and become more efficient. One drawback, still, in Sparus extensive culture is that it grows relatively slow. In addition, it is now clear that growth and reproduction are physiological interrelated processes that affect each other. In particular sexual maturation (puberty) is known to be closely related to growth rate in fish as it is in mammals, indicating interactions between the somatotropic and gonadotropic axes. The goal of our project was to try to identify the rate-limiting components(s) in Sparus aurata GH-IGF system which might explain its slow growth by studying the ontogeny of growth-related genes: GH, GH receptor, IGF-I, IGF-II, IGF receptor, IGF-binding proteins (IGFBPs) and Pit-1 during early stages of development of Sparus aurata larvae from slow and fast growing lines. Our project was a continuation of a previous BARD project and could be divided into five major parts: i) obtaining additional tools to those obtained in the previous project that are necessary to carry out the developmental study; ii) the developmental expression of growth-related genes and their cellular localization; iii) tissue-specific expression and effect of GH on expression of growth-related genes; iv) possible relationship between GH gene structure, growth rate and genetic selection; v) the possible role of the IGF system in gonadal development. The major findings of our research can be summarized as follows: 1) The cDNAs (complete or partial) coding for Sparus IGFBP-2, GH receptor and Pit-1 were cloned. Sequence comparison reveals that the primary structure of IGFBP-2 protein is 43-49% identical to that of zebrafish and other vertebrates. Intensive efforts resulted in cloning a fragment of 138 nucleotides, coding for 46 amino acids in the proximal end of the intracellular domain of GH receptor. This is the first fish GH receptor cDNA that had been cloned to date. The cloned fragment will enable us to complete the GH - receptor cloning. 2) IGF-I, IGF-II, IGFBP-2, and IGF receptor transcripts were detected by RT-PCR method throughout development in unfertilized eggs, embryos, and larvae suggesting that these mRNAs are products of both the maternal and the embryonic genomes. Preliminary RT-PCR analysis suggest that GH receptor transcript is present in post-hatching larvae already on day 1. 3) IGF-1R transcripts were detected in all tissues tested by RT-PCR with highest levels in gill cartilage, skin, kidney, heart, pyloric caeca, and brain. Northern blot analysis detected IGF receptor only in gonads, brain and gill cartilage but not in muscle; GH increased slightly brain and gill cartilage IGF-1R mRNA levels. 4) IGFBP-2 transcript were detected only in liver and gonads, when analyzed by Northern blots; RT-PCR analysis revealed expression in all tissues studied, with the highest levels found in liver, skin, gonad and pyloric caeca. 5) Expression of IGF-I, IGF-II, IGF-1R and IGFBP-2 was analyzed during gonadal development. High levels of IGF-I and IGFBP-2 expression were found in bisexual young gonads, which decreased during gonadal development. Regardless of maturational stage, IGF-II levels were higher than those of IGF-L 6) The GH gene was cloned and its structure was characterized. It contains minisatellites of tandem repeats in the first and third introns that result in high level of genetic polymorphism. 7) Analysis of the presence of IGF-I and two types of IGF receptor by immunohistochemistry revealed tissue- and stage-specific expression during larval development. Immunohistochemistry also showed that IGF-I and its receptors are present in both testicular and ovarian cells. Although at this stage we are not able to pinpoint which is the rate-limiting step causing the slow growth of Sparus aurata, our project (together with the previous BARD) yielded a great number of experimental tools both DNA probes and antibodies that will enable further studies on the factors regulating growth in Sparus aurata. Our expression studies and cellular localization shed new light on the tissue and developmental expression of growth-related genes in fish.
APA, Harvard, Vancouver, ISO und andere Zitierweisen
Die Auswahlen zum Thema "Embryonic stem cells" für konkrete Quellenarten können Sie auch interessieren:
Zeitschriftenartikel Dissertationen Bücher
Wir bieten Rabatte auf alle Premium-Pläne für Autoren, deren Werke in thematische Literatursammlungen aufgenommen wurden. Kontaktieren Sie uns, um einen einzigartigen Promo-Code zu erhalten!

Zur Bibliographie